Ο αυξανόμενος διαχωρισμός μεταξύ των 19 χωρών της Ευρωζώνης απειλεί να βάλει «φρένο» σε όποια πρόοδο έχει σημειωθεί στις μεταρρυθμίσεις
Οι ηγέτες της Ευρωζώνης αναμένεται να συναντηθούν την Παρασκευή (29/6) ώστε να συζητήσουν τα επόμενα βήματα που πρέπει να πραγματοποιήσει η ενιαία νομισματική ένωση προκειμένου να είναι καλύτερα προετοιμασμένη απέναντι σε μελλοντικές οικονομικές κρίσεις.
Ωστόσο, ο αυξανόμενος διαχωρισμός μεταξύ των 19 χωρών της Ευρωζώνης απειλεί να βάλει «φρένο» σε όποια πρόοδο έχει σημειωθεί στις μεταρρυθμίσεις.
Οι μεταρρυθμίσεις της Ευρωζώνης αφορούν μία ευρεία ομάδα μέτρων τα οποία θα υποβληθούν από μεμονωμένες χώρες και θα συζητηθούν σε επίπεδο Ευρωζώνης, συνήθως μεταξύ των υπουργών Οικονομικών των κρατών-μελών.
Τα μέτρα αυτά αποσκοπούν στην ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων και στην ενίσχυση της αντοχής τους σε οικονομικές ή χρηματοπιστωτικές κρίσεις, με τον επείγων χαρακτήρα των μεταρρυθμίσεων να προέρχεται κυρίως από την κρίση του 2011 που οδήγησε πολλές χώρες της Ευρωζώνης σε ύφεση.
Το κυριότερο πρόβλημα που αφορά τις μεταρρυθμίσεις είναι η ανάγκη να αυξηθεί ο βαθμός πολιτικής διασύνδεσης μεταξύ των 19 μελών.
Για παράδειγμα, ένα από τα μέτρα που συζητούνται είναι ένα ευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης καταθέσεων, το οποίο στην πράξη θα δημιουργούσε ένα πανευρωπαϊκό ταμείο που θα αποζημίωνε τους καταθέτες σε περίπτωση κατάρρευσης μίας τράπεζας.
Αυτή η ιδέα έχει αντιμετωπίσει επικρίσεις σε χώρες όπως η Γερμανία, όπου οι πολιτικοί δεν είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα των φορολογουμένων τους για να βοηθήσους τους καταθέτες σε μία άλλη ευρωπαίκή χώρας.
Οι επενδυτές στην Ευρώπη επηρεάστηκαν σημαντικά από την οικονομική κρίση, περισσότερο επειδή τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένα για ένα τέτοιο γεγονός.
Ανάμεσα στις 28 Φεβρουαρίου 2011 και τις 30 Σεπτεμβρίου 2011, ο κύριος ευρωπαϊκός δείκτης υποχώρησε κατά 22%.
Τα αποφασιστικά βήματα για την ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων θα σήμαιναν ότι η περιοχή θα ήταν καλύτερα προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει τυχόν μελλοντικά οικονομικά σοκ, γεγονός που θα παρέιχε στήριξη στις αγορές.
Κάτι τέτοιο ισχύει όχι μονο για τις ευρωπαϊκές μετοχές, αλλά και για το ενιαίο νόμισμα της Ευρωζώνης.
Η ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) ενδεχομένως να αποτελεί τον κύριο στόχο κατά την παρούσα χρονική στιγμή.
Η βασική πρόταση έχει ως στόχο να μετρέψει τον ESM σε κάτι που θα μοιάζει περισσότερο με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με εξουσίες παρακολούθησης των διαφόρων οικονομιών της Ευρωζώνης, προκειμένου να διασφαλίσει ότι δε θα έχουν προβλήματα.
Σύμφωνα με την πλευρά της Γαλλίας και της Γερμανίας, ο ESM πρέπει να είναι σε θέσει να διεξάγει ανάλυση βιωσιμότητας χρέους ώστε να προσφέρει αναδιαρθρώσεις τους χρέους.
Ωστόσο, η νέα κυβέρνηση της Ιταλίας φαίνεται ιδιαίτερα επικριτική σε ότι αφορά την παράδοση των νέων εξουσιών στον ESM.
Υπάρχουν επίσης προτάσεις για τη δημιουργία προϋπολογισμού για την Ευρωζώνη και την προώθηση τραπεζικής ένωσης.
«Διαβάζοντας ανάμεσα από τις γραμμές, φαίνεται ότι υπάρχουν ελάχιστος συμφωνίες σχετικά με το οτιδήποτε», σχολίασε ο επικεφαλης οικονομολόγος της ING, Carsten Brzeski, προσθέτοντας παράλληλα ότι «η μόνη απτή απόφαση που ελήφθη ήταν να καταστήσουν οι χώρες της Ευρωζώνης τον ESM ένα οικονομικό μέτρο ασφαλείας για τις τραπεζικές αποφάσεις».
Ο οικονομολόγος της USB, Ricardo Garcia, επίσης υποβάθμισε την προοπτική σημαντικών επιτευγμάτων κατά την αυριανή συνάντηση, τονίζοντας ότι «οι προδοκίες είναι χαμηλές, το Eurogroup της περασμένης εβδομάδας δεν πέτυχε κάποια συμφωνία, επομένως δε θα υπάρξουν αποφάσεις πέρα από δηλώσεις που αφορούν προθέσεις ή κατ' αρχήν συμφωνίες».
«Το μεγαλύτερη ζήτημα, κατά τη γνώμη μας, είναι να πεισθούν και άλλες χώρες εκτός Γαλλίας και Γερμανίας υπέρ μίας ιδέας όπως είναι ο προϋπολογισμός της Ευρωζώνης», ανέφερε ο Garcia, προσθέτοντας ότι «η Γαλλία και η Γερμανία έχουν πρωτοπορήσει στην πρωτοβουλία, τώρα απομένει να ενταχθούν σε αυτή και άλλες χώρες».
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, ο αυξανόμενος διαχωρισμός μεταξύ των 19 χωρών της Ευρωζώνης απειλεί να βάλει «φρένο» σε όποια πρόοδο έχει σημειωθεί στις μεταρρυθμίσεις.
Οι μεταρρυθμίσεις της Ευρωζώνης αφορούν μία ευρεία ομάδα μέτρων τα οποία θα υποβληθούν από μεμονωμένες χώρες και θα συζητηθούν σε επίπεδο Ευρωζώνης, συνήθως μεταξύ των υπουργών Οικονομικών των κρατών-μελών.
Τα μέτρα αυτά αποσκοπούν στην ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων και στην ενίσχυση της αντοχής τους σε οικονομικές ή χρηματοπιστωτικές κρίσεις, με τον επείγων χαρακτήρα των μεταρρυθμίσεων να προέρχεται κυρίως από την κρίση του 2011 που οδήγησε πολλές χώρες της Ευρωζώνης σε ύφεση.
Το κυριότερο πρόβλημα που αφορά τις μεταρρυθμίσεις είναι η ανάγκη να αυξηθεί ο βαθμός πολιτικής διασύνδεσης μεταξύ των 19 μελών.
Για παράδειγμα, ένα από τα μέτρα που συζητούνται είναι ένα ευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης καταθέσεων, το οποίο στην πράξη θα δημιουργούσε ένα πανευρωπαϊκό ταμείο που θα αποζημίωνε τους καταθέτες σε περίπτωση κατάρρευσης μίας τράπεζας.
Αυτή η ιδέα έχει αντιμετωπίσει επικρίσεις σε χώρες όπως η Γερμανία, όπου οι πολιτικοί δεν είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα των φορολογουμένων τους για να βοηθήσους τους καταθέτες σε μία άλλη ευρωπαίκή χώρας.
Οι επενδυτές στην Ευρώπη επηρεάστηκαν σημαντικά από την οικονομική κρίση, περισσότερο επειδή τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένα για ένα τέτοιο γεγονός.
Ανάμεσα στις 28 Φεβρουαρίου 2011 και τις 30 Σεπτεμβρίου 2011, ο κύριος ευρωπαϊκός δείκτης υποχώρησε κατά 22%.
Τα αποφασιστικά βήματα για την ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων θα σήμαιναν ότι η περιοχή θα ήταν καλύτερα προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει τυχόν μελλοντικά οικονομικά σοκ, γεγονός που θα παρέιχε στήριξη στις αγορές.
Κάτι τέτοιο ισχύει όχι μονο για τις ευρωπαϊκές μετοχές, αλλά και για το ενιαίο νόμισμα της Ευρωζώνης.
Η ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) ενδεχομένως να αποτελεί τον κύριο στόχο κατά την παρούσα χρονική στιγμή.
Η βασική πρόταση έχει ως στόχο να μετρέψει τον ESM σε κάτι που θα μοιάζει περισσότερο με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με εξουσίες παρακολούθησης των διαφόρων οικονομιών της Ευρωζώνης, προκειμένου να διασφαλίσει ότι δε θα έχουν προβλήματα.
Σύμφωνα με την πλευρά της Γαλλίας και της Γερμανίας, ο ESM πρέπει να είναι σε θέσει να διεξάγει ανάλυση βιωσιμότητας χρέους ώστε να προσφέρει αναδιαρθρώσεις τους χρέους.
Ωστόσο, η νέα κυβέρνηση της Ιταλίας φαίνεται ιδιαίτερα επικριτική σε ότι αφορά την παράδοση των νέων εξουσιών στον ESM.
Υπάρχουν επίσης προτάσεις για τη δημιουργία προϋπολογισμού για την Ευρωζώνη και την προώθηση τραπεζικής ένωσης.
«Διαβάζοντας ανάμεσα από τις γραμμές, φαίνεται ότι υπάρχουν ελάχιστος συμφωνίες σχετικά με το οτιδήποτε», σχολίασε ο επικεφαλης οικονομολόγος της ING, Carsten Brzeski, προσθέτοντας παράλληλα ότι «η μόνη απτή απόφαση που ελήφθη ήταν να καταστήσουν οι χώρες της Ευρωζώνης τον ESM ένα οικονομικό μέτρο ασφαλείας για τις τραπεζικές αποφάσεις».
Ο οικονομολόγος της USB, Ricardo Garcia, επίσης υποβάθμισε την προοπτική σημαντικών επιτευγμάτων κατά την αυριανή συνάντηση, τονίζοντας ότι «οι προδοκίες είναι χαμηλές, το Eurogroup της περασμένης εβδομάδας δεν πέτυχε κάποια συμφωνία, επομένως δε θα υπάρξουν αποφάσεις πέρα από δηλώσεις που αφορούν προθέσεις ή κατ' αρχήν συμφωνίες».
«Το μεγαλύτερη ζήτημα, κατά τη γνώμη μας, είναι να πεισθούν και άλλες χώρες εκτός Γαλλίας και Γερμανίας υπέρ μίας ιδέας όπως είναι ο προϋπολογισμός της Ευρωζώνης», ανέφερε ο Garcia, προσθέτοντας ότι «η Γαλλία και η Γερμανία έχουν πρωτοπορήσει στην πρωτοβουλία, τώρα απομένει να ενταχθούν σε αυτή και άλλες χώρες».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών