Πρόβλημα για τις ιαπωνικές μετοχές – Ο επενδυτής «φάλαινα» δεν μπορεί να αγοράζει πλέον
Όσον αφορά τα περιουσιακά στοιχεία υψηλού της Ιαπωνίας, είναι ευρέως - λανθασμένα όμως - αποδεκτό ότι μόνο η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας (BOJ) έχει σημασία.
Και με τον Kuroda -επικεφαλή της BOJ- υπερήφανο ιδιοκτήτης του σχεδόν 80% των ETFs της χώρας και την BOJ να κατατάσσεται στους δέκα μεγαλύτερους μετόχους σχεδόν στο 40% των εισηγμένων εταιρειών, μπορεί κανείς να καταλάβει από πού προέρχεται αυτή η αντίληψη.
Ωστόσο, όταν πρόκειται για ιαπωνικές και διεθνείς μετοχές, υπάρχει μια "φάλαινα" που είναι πολύ πιο επιζήμια από ό, τι ακόμη και η BOJ όσον αφορά την κατανομή κεφαλαίου και τη μοίρα των περιουσιακών στοιχείων υψηλού ρίσκου, το γιγάντιο κρατικό συνταξιοδοτικό ταμείο επενδύσεων (ή το GPIF) της Ιαπωνίας - το μεγαλύτερο στον κόσμο - το οποίο διαχειρίζεται 156 τρισ. γιεν (1,41 τρισεκατομμύρια δολάρια) και του οποίου τα περιουσιακά στοιχεία κατατάσσονται σε τέσσερις κύριες κατηγορίες, ιαπωνικά ομόλογα, ιαπωνικές μετοχές, χρεόγραφα στο εξωτερικό και διεθνείς μετοχές.
Το GPIF κέρδισε το προσωνύμιο «φάλαινα» στο χρηματιστήριο λόγω της τεράστιας ποσότητας ιαπωνικών μετοχών που έχει στην κατοχή του.
Προηγουμένως, δόθηκε μεγαλύτερη βαρύτητα στα λιγότερο ριψοκίνδυνα περιουσιακά στοιχεία (ιαπωνικά ομόλογα), τα οποία ανέρχονταν στο 62% του συνολικού ενεργητικού του GPIF το 2012.
Η ιστορική κατανομή των περιουσιακών στοιχείων του GPIF παρουσιάζεται στο παρακάτω διάγραμμα.
Ααυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι ως αποτέλεσμα μιας επιβαλλόμενης μετατόπισης της κατανομής του ενεργητικού πριν από αρκετά χρόνια, το GPIF που παραδοσιακά είχε συντηρητική στάση με το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών του στοιχείων - συνήθως έως και 70% - με τη μορφή εγχώριων ομολόγων, μετατοπίστηκαν προς τιμς μετοχές, με το στόχο για τις εγχώριες και διεθνείς μετοχές να ανέρχεται στο 50%.
Και εδώ προέκυψε ένα πρόβλημα, επειδή το χαρτοφυλάκιο του GPIF υπερέβη για πρώτη φορά το στόχο του 25% για τις εγχώριες μετοχές, ένα ορόσημο που - εκτός αν το μεγαλύτερο συνταξιοδοτικό ταμείο του κόσμου αλλάξει τη στρατηγική του για σταθερές αποδόσεις - μπορεί να έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες για τις ιαπωνικές μετοχές.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της περασμένης Παρασκευής (13/7) , οι ιαπωνικές μετοχές αντιπροσώπευαν το 25,14% του χαρτοφυλακίου του GPIF στο τέλος Μαρτίου 2018.
Αυτό ισοδυναμεί με μετοχές αξίας άνω των 40 τρισ. γιεν (350 δισ. δολαρία) που καλύπτουν συνολικά 2.300 μετοχές.
Ακριβώς όπως η BOJ, το GPIF εκτιμάται ότι είναι κύριος μέτοχος σε πολλές εταιρείες που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστηρίου του Τόκυο.
Στην πραγματικότητα, το GPIF θεωρείται συχνά ως μια λύση για την BOJ, επειδή καθώς το GPIF πωλεί τις ιαπωνικές μετοχές που κατέχει στη BOJ συνήθως σε τιμές πολύ υψηλότερες από την αγοραία αξία τους και στη συνέχεια αγοράζει εκ νέου μετοχές, δημιουργώντας έτσι έμμεσα σε υψηλότερες τιμές των μετοχών στο χρηματιστήριο του Τόκιο.
Προς το παρόν αυτή η στρατηγική ήταν καταπληκτικά επιτυχής.
Το 2017, το GPIF είχε κέρδη 10,08 τρισ. γιεν (120 δισ. δολάρια).
Υπάρχει ένα μόνο πρόβλημα.
Με το GPIF να είναι ο μεγαλύτερος παίκτης στη χρηματιστηριακή αγορά της Ιαπωνίας, η αγορά της ήταν επαρκής για την άνοδο των τιμών των μετοχών, δημιουργώντας έναν ενάρετο κύκλο στον οποίο όσο περισσότερο αγόραζε το GPIF, τόσο μεγαλύτερη ήταν η απόδοση του.
Αυτό μπορεί σύντομα να τελειώσει, ωστόσο, τώρα που το GPIF έχει φτάσει το όριο του στο πόσες εγχώριες μετοχές μπορεί να αγοράσει.
Ο αντίκτυπος του GPIF στη χρηματιστηριακή αγορά της Ιαπωνίας τα τελευταία χρόνια ήταν συγκλονιστικός.
Η κυβέρνηση του Shinzo Abe, με την ελπίδα να ενισχύσει το «πλούτο» με τη δημιουργία υψηλότερων αποτιμήσεων των μετοχών, αποφάσισε να μειώσει την εξάρτηση του GPIF από τα κρατικά ομόλογα της Ιαπωνίας.
Τον Οκτώβριο του 2014, το GPIF αναθεώρησε τις χορηγήσεις χαρτοφυλακίου και έθεσε συνολικό στόχο το 50% για αγορές ιαπωνικών και διεθνών μετοχών.
Σύμφωνα με τον Nikkei, από το 2014, το GPIF αγόρασε ιαπωνικές μετοχές αξίας περίπου 6,36 τρισ. γιέν περισσότερων από την αξλια των μετοχών που πούλησε.
«Αυτό υπολογίζει στην άνοδο του μέσου όρου του δείκτη Nikkei κατά μέσο όρο περίπου 1.000 μονάδες», δήλωσε ο Masahiro Nishikawa, επικεφαλής αναλυτής της Nomura Securities.
Βεβαίως, ανησυχώντας ότι οι εγχώριοι επενδυτές θα απορρίψουν τις ιαπωνικές μετοχές τους τώρα που η «φάλαινα» δεν είναι πια αγοραστής πίσω από τις ιαπωνικές μετοχές, ο πρόεδρος του GPIF Norihiro Takahashi δήλωσε ότι παρόλο που οι ιαπωνικές μετοχές υπερέβησαν το στόχο του 25%, ο λόγος μπορεί να υπερβεί τον στόχο με λίγες εκατοστιαίες μονάδες.
«Η επένδυση δεν θα σταματήσει» ανέφερε χαρακτηριαστικά.
Ωστόσο σύμφωνα με το Nikkei, το GPIF δεν μπορεί πλέον να επενδύει επιθετικά σε αποθέματα χωρίς άλλη αλλαγή στο στόχο κατανομής του ενεργητικού του.
Τα ιαπωνικά ομόλογα εξακολουθούν να καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο τμήμα του χαρτοφυλακίου του GPIF, αλλά σε μικρότερο βαθμό.
Όπως φαίνεται στο παραπάνω διάγραμμα, η κατανομή των ομολόγων διαμορφώθηκε στο 27,5% στο τέλος του έτους 2017, αρκετά κάτω από το στόχο του 35%.
Ένας μεγάλος λόγος για τον οποίο το ταμείο αντιμετώπισε προβλήματα με την αγορά των ομολόγων είναι επειδή μια άλλη "φάλαινα", η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας, είναι επίσης αγοραστής.
Εν τω μεταξύ, οι μαζικές αγορές μετοχών από το GPIF δημιούργησαν μια αισιοδοξία στην αγορά.
Τώρα που οι αγορές από το GPIF, πρέπει να σταματήσουν, το ταμείο έχει δύο επιλογές.
Να ριψοκινδυνεύσει μια ξαφνική πτώση της αγοράς, καθώς πλησιάζει όλο και πιο κοντά τέλος του QE BOJ και έχει εξαντληθεί η δυνατότητα του GPIF να αγοράζει ιαπωνικές μετοχές, θα πρέπει να αλλάξει το καταστατικό του για να μπορέσει να αγοράσει περισσότερες μετοχές.
Δυστυχώς, καθώς τόσο η ιαπωνική όσο και η παγκόσμια ύφεση - και η συντριβή της αγοράς - γίνονται όλο και πιο κοντά, το μόνο που θα κάνει είναι να θέσει σε κίνδυνο ακόμη περισσότερες ιαπωνικές συντάξεις.
οικονομικά μεγέθη της εταιρείας στην Ασία
www.bankingnews.gr
Και με τον Kuroda -επικεφαλή της BOJ- υπερήφανο ιδιοκτήτης του σχεδόν 80% των ETFs της χώρας και την BOJ να κατατάσσεται στους δέκα μεγαλύτερους μετόχους σχεδόν στο 40% των εισηγμένων εταιρειών, μπορεί κανείς να καταλάβει από πού προέρχεται αυτή η αντίληψη.
Ωστόσο, όταν πρόκειται για ιαπωνικές και διεθνείς μετοχές, υπάρχει μια "φάλαινα" που είναι πολύ πιο επιζήμια από ό, τι ακόμη και η BOJ όσον αφορά την κατανομή κεφαλαίου και τη μοίρα των περιουσιακών στοιχείων υψηλού ρίσκου, το γιγάντιο κρατικό συνταξιοδοτικό ταμείο επενδύσεων (ή το GPIF) της Ιαπωνίας - το μεγαλύτερο στον κόσμο - το οποίο διαχειρίζεται 156 τρισ. γιεν (1,41 τρισεκατομμύρια δολάρια) και του οποίου τα περιουσιακά στοιχεία κατατάσσονται σε τέσσερις κύριες κατηγορίες, ιαπωνικά ομόλογα, ιαπωνικές μετοχές, χρεόγραφα στο εξωτερικό και διεθνείς μετοχές.
Το GPIF κέρδισε το προσωνύμιο «φάλαινα» στο χρηματιστήριο λόγω της τεράστιας ποσότητας ιαπωνικών μετοχών που έχει στην κατοχή του.
Προηγουμένως, δόθηκε μεγαλύτερη βαρύτητα στα λιγότερο ριψοκίνδυνα περιουσιακά στοιχεία (ιαπωνικά ομόλογα), τα οποία ανέρχονταν στο 62% του συνολικού ενεργητικού του GPIF το 2012.
Η ιστορική κατανομή των περιουσιακών στοιχείων του GPIF παρουσιάζεται στο παρακάτω διάγραμμα.
Ααυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι ως αποτέλεσμα μιας επιβαλλόμενης μετατόπισης της κατανομής του ενεργητικού πριν από αρκετά χρόνια, το GPIF που παραδοσιακά είχε συντηρητική στάση με το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών του στοιχείων - συνήθως έως και 70% - με τη μορφή εγχώριων ομολόγων, μετατοπίστηκαν προς τιμς μετοχές, με το στόχο για τις εγχώριες και διεθνείς μετοχές να ανέρχεται στο 50%.
Και εδώ προέκυψε ένα πρόβλημα, επειδή το χαρτοφυλάκιο του GPIF υπερέβη για πρώτη φορά το στόχο του 25% για τις εγχώριες μετοχές, ένα ορόσημο που - εκτός αν το μεγαλύτερο συνταξιοδοτικό ταμείο του κόσμου αλλάξει τη στρατηγική του για σταθερές αποδόσεις - μπορεί να έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες για τις ιαπωνικές μετοχές.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της περασμένης Παρασκευής (13/7) , οι ιαπωνικές μετοχές αντιπροσώπευαν το 25,14% του χαρτοφυλακίου του GPIF στο τέλος Μαρτίου 2018.
Αυτό ισοδυναμεί με μετοχές αξίας άνω των 40 τρισ. γιεν (350 δισ. δολαρία) που καλύπτουν συνολικά 2.300 μετοχές.
Ακριβώς όπως η BOJ, το GPIF εκτιμάται ότι είναι κύριος μέτοχος σε πολλές εταιρείες που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστηρίου του Τόκυο.
Στην πραγματικότητα, το GPIF θεωρείται συχνά ως μια λύση για την BOJ, επειδή καθώς το GPIF πωλεί τις ιαπωνικές μετοχές που κατέχει στη BOJ συνήθως σε τιμές πολύ υψηλότερες από την αγοραία αξία τους και στη συνέχεια αγοράζει εκ νέου μετοχές, δημιουργώντας έτσι έμμεσα σε υψηλότερες τιμές των μετοχών στο χρηματιστήριο του Τόκιο.
Προς το παρόν αυτή η στρατηγική ήταν καταπληκτικά επιτυχής.
Το 2017, το GPIF είχε κέρδη 10,08 τρισ. γιεν (120 δισ. δολάρια).
Υπάρχει ένα μόνο πρόβλημα.
Με το GPIF να είναι ο μεγαλύτερος παίκτης στη χρηματιστηριακή αγορά της Ιαπωνίας, η αγορά της ήταν επαρκής για την άνοδο των τιμών των μετοχών, δημιουργώντας έναν ενάρετο κύκλο στον οποίο όσο περισσότερο αγόραζε το GPIF, τόσο μεγαλύτερη ήταν η απόδοση του.
Αυτό μπορεί σύντομα να τελειώσει, ωστόσο, τώρα που το GPIF έχει φτάσει το όριο του στο πόσες εγχώριες μετοχές μπορεί να αγοράσει.
Ο αντίκτυπος του GPIF στη χρηματιστηριακή αγορά της Ιαπωνίας τα τελευταία χρόνια ήταν συγκλονιστικός.
Η κυβέρνηση του Shinzo Abe, με την ελπίδα να ενισχύσει το «πλούτο» με τη δημιουργία υψηλότερων αποτιμήσεων των μετοχών, αποφάσισε να μειώσει την εξάρτηση του GPIF από τα κρατικά ομόλογα της Ιαπωνίας.
Τον Οκτώβριο του 2014, το GPIF αναθεώρησε τις χορηγήσεις χαρτοφυλακίου και έθεσε συνολικό στόχο το 50% για αγορές ιαπωνικών και διεθνών μετοχών.
Σύμφωνα με τον Nikkei, από το 2014, το GPIF αγόρασε ιαπωνικές μετοχές αξίας περίπου 6,36 τρισ. γιέν περισσότερων από την αξλια των μετοχών που πούλησε.
«Αυτό υπολογίζει στην άνοδο του μέσου όρου του δείκτη Nikkei κατά μέσο όρο περίπου 1.000 μονάδες», δήλωσε ο Masahiro Nishikawa, επικεφαλής αναλυτής της Nomura Securities.
Βεβαίως, ανησυχώντας ότι οι εγχώριοι επενδυτές θα απορρίψουν τις ιαπωνικές μετοχές τους τώρα που η «φάλαινα» δεν είναι πια αγοραστής πίσω από τις ιαπωνικές μετοχές, ο πρόεδρος του GPIF Norihiro Takahashi δήλωσε ότι παρόλο που οι ιαπωνικές μετοχές υπερέβησαν το στόχο του 25%, ο λόγος μπορεί να υπερβεί τον στόχο με λίγες εκατοστιαίες μονάδες.
«Η επένδυση δεν θα σταματήσει» ανέφερε χαρακτηριαστικά.
Ωστόσο σύμφωνα με το Nikkei, το GPIF δεν μπορεί πλέον να επενδύει επιθετικά σε αποθέματα χωρίς άλλη αλλαγή στο στόχο κατανομής του ενεργητικού του.
Τα ιαπωνικά ομόλογα εξακολουθούν να καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο τμήμα του χαρτοφυλακίου του GPIF, αλλά σε μικρότερο βαθμό.
Όπως φαίνεται στο παραπάνω διάγραμμα, η κατανομή των ομολόγων διαμορφώθηκε στο 27,5% στο τέλος του έτους 2017, αρκετά κάτω από το στόχο του 35%.
Ένας μεγάλος λόγος για τον οποίο το ταμείο αντιμετώπισε προβλήματα με την αγορά των ομολόγων είναι επειδή μια άλλη "φάλαινα", η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας, είναι επίσης αγοραστής.
Εν τω μεταξύ, οι μαζικές αγορές μετοχών από το GPIF δημιούργησαν μια αισιοδοξία στην αγορά.
Τώρα που οι αγορές από το GPIF, πρέπει να σταματήσουν, το ταμείο έχει δύο επιλογές.
Να ριψοκινδυνεύσει μια ξαφνική πτώση της αγοράς, καθώς πλησιάζει όλο και πιο κοντά τέλος του QE BOJ και έχει εξαντληθεί η δυνατότητα του GPIF να αγοράζει ιαπωνικές μετοχές, θα πρέπει να αλλάξει το καταστατικό του για να μπορέσει να αγοράσει περισσότερες μετοχές.
Δυστυχώς, καθώς τόσο η ιαπωνική όσο και η παγκόσμια ύφεση - και η συντριβή της αγοράς - γίνονται όλο και πιο κοντά, το μόνο που θα κάνει είναι να θέσει σε κίνδυνο ακόμη περισσότερες ιαπωνικές συντάξεις.
οικονομικά μεγέθη της εταιρείας στην Ασία
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών