Ο μεγαλύτερος φόβος των αναλυτών είναι η μετάδοση της τουρκικής κρίσης και σε άλλες αναδυόμενες οικονομίες
Τρία σημεία – κλειδιά τα οποία μπορούν να δείξουν ότι πιθανώς η Τουρκία είναι απλά η αρχή για την επερχόμενη πλήρη κατάρρευση των αναδυόμενων αγορών, παρουσιάζει σε ανάλυσή της η οικονομική ιστοσελίδα ZeroHedge.
- Η παγκόσμια τάξη πραγμάτων γίνεται όλο και λιγότερο φιλελεύθερη, ενώ την ίδια ώρα οι Κεντρικές Τράπεζες στραγγίζουν τη ρευστότητα.
- Όλα τα βλέμματα είναι στραμένα στην Τουρκία, με την προοπτική μετάδοσης της κρίσης να είναι κάτι παραπάνω από πραγματική και πιθανή.
- Αν και ορισμένες αγορές της Ασίας είναι λιγότερο εκτεθειμένες, οι εμπορικές διαμάχες, η λιγότερη ρευστότητα, η άνοδος του δολαρίου, η ορισμένων νομισμάτων αναδυόμενων αγορών είναι ένας φονικός συνδυασμός.
Οι μετοχές των αναδυόμενων αγορών έχουν την τάση να ακολουθούν καλή πορεία όταν υπάρχει χαμηλή μεταβλητότητα, όλα είναι προβλεπόμενα, οι κεφαλαιακές ροές είναι ελεύθερες και το εμπόριο ακολουθεί ανοδική πορεία.
Όμως αυτό δεν ισχύει.
Όταν αρχίζουν οι πιέσεις το πρώτο αποτέλεσμα είναι οι δημοκρατίες να μετατρέπονται σε ξενοφοβικά κράτη, τα οποία στρέφονται σε προστατευτικές πολιτικές.
Σε αυτές τις στιγμές οι άνθρωποι δεν χρειάζονται ελευθερία αλλά βοήθεια.
Ίσως γι’ αυτό σε αρκετές χώρες –ΗΠΑ, Τουρκία, Πολωνία, Ουγγαρία, Ιταλία, Μεξικό, Φιλιππίνες ή Ινδία – στρέφονται σε συντηρητικές πολιτικές.
Όλα δείχνουν ότι η Τουρκία είναι απλά το πρώτο θύμα και καλό θα ήταν οι επενδυτές να στρέψουν το ενδιαφέρον τους τόσο στη ρευστότητα των αναδυόμενων αγορών όσο και στην Κίνα.
Η πορεία της Τουρκίας
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας 10ετίας το πολιτικό και οικονομικό κλίμα την Τουρκία έπαψε να είναι φιλελεύθερο, με τις εξουσίες να συγκεντρώνονται σε λίγους ή έναν άνθρωπο.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 η Τουρκία είχε την ευκαιρία να ξεφύγει από αυτήν την κατάσταση.
Δεν έγινε, ενώ σήμερα έχει καταστεί σαφές ότι η χώρα δεν έχει καμία διάθεση να στραφεί στη φιλελεύθερη διακυβέρνηση.
Αρνητική πορεία σε αρκετά μακροοικονομικά στοιχεία (διπλά ελλείμματα άνω του 9% και πληθωρισμός κοντά στο 15%), η ύπαρξη ενός πανίσχυρου ηγέτη και η κόντρα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Τουρκία ήταν αρκετή για να οδηγήσει το νόμισμα πάνω από τις επτά τουρκικές λίρες ανά δολάριο.
Όπως ακριβώς και στην περίπτωση της Ελλάδας το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι τόσο το μεγάλο χρέος της Τουρκίας (οι επιπτώσεις στις τράπεζες της Ευρωζώνης θεωρούνται διαχειρίσιμες) αλλά η μετάδοση της κρίσης.
Το πρόβλημα είναι ότι πέραν από τον προστατευτισμό και τις εμπορικές διαμάχες, υπάρχει και η νομισματική πολιτική της Fed που μπορεί να πλήξει αρκετές οικονομίες.
Έστω και εάν η ΕΚΤ και η Τράπεζα της Ιαπωνίας δεν την ακολουθούν ή τουλάχιστον δεν βιάζονται τόσο.
Την ίδια ώρα η Κίνα βρίσκεται εν τω μέσω μίας περιόδου απομόχλευσης και χρησιμοποιεί το γουάν για να στηρίξει την οικονομία της και να μειώσει τις επιπτώσεις από τον εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ.
Λιγότερη ρευστότητα, ακριβότερο δολάριο και πτώση στο γουάν είναι καταστροφικά για τις αναδυόμενες αγορές.
www.bankingnews.gr
- Η παγκόσμια τάξη πραγμάτων γίνεται όλο και λιγότερο φιλελεύθερη, ενώ την ίδια ώρα οι Κεντρικές Τράπεζες στραγγίζουν τη ρευστότητα.
- Όλα τα βλέμματα είναι στραμένα στην Τουρκία, με την προοπτική μετάδοσης της κρίσης να είναι κάτι παραπάνω από πραγματική και πιθανή.
- Αν και ορισμένες αγορές της Ασίας είναι λιγότερο εκτεθειμένες, οι εμπορικές διαμάχες, η λιγότερη ρευστότητα, η άνοδος του δολαρίου, η ορισμένων νομισμάτων αναδυόμενων αγορών είναι ένας φονικός συνδυασμός.
Οι μετοχές των αναδυόμενων αγορών έχουν την τάση να ακολουθούν καλή πορεία όταν υπάρχει χαμηλή μεταβλητότητα, όλα είναι προβλεπόμενα, οι κεφαλαιακές ροές είναι ελεύθερες και το εμπόριο ακολουθεί ανοδική πορεία.
Όμως αυτό δεν ισχύει.
Όταν αρχίζουν οι πιέσεις το πρώτο αποτέλεσμα είναι οι δημοκρατίες να μετατρέπονται σε ξενοφοβικά κράτη, τα οποία στρέφονται σε προστατευτικές πολιτικές.
Σε αυτές τις στιγμές οι άνθρωποι δεν χρειάζονται ελευθερία αλλά βοήθεια.
Ίσως γι’ αυτό σε αρκετές χώρες –ΗΠΑ, Τουρκία, Πολωνία, Ουγγαρία, Ιταλία, Μεξικό, Φιλιππίνες ή Ινδία – στρέφονται σε συντηρητικές πολιτικές.
Όλα δείχνουν ότι η Τουρκία είναι απλά το πρώτο θύμα και καλό θα ήταν οι επενδυτές να στρέψουν το ενδιαφέρον τους τόσο στη ρευστότητα των αναδυόμενων αγορών όσο και στην Κίνα.
Η πορεία της Τουρκίας
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας 10ετίας το πολιτικό και οικονομικό κλίμα την Τουρκία έπαψε να είναι φιλελεύθερο, με τις εξουσίες να συγκεντρώνονται σε λίγους ή έναν άνθρωπο.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 η Τουρκία είχε την ευκαιρία να ξεφύγει από αυτήν την κατάσταση.
Δεν έγινε, ενώ σήμερα έχει καταστεί σαφές ότι η χώρα δεν έχει καμία διάθεση να στραφεί στη φιλελεύθερη διακυβέρνηση.
Αρνητική πορεία σε αρκετά μακροοικονομικά στοιχεία (διπλά ελλείμματα άνω του 9% και πληθωρισμός κοντά στο 15%), η ύπαρξη ενός πανίσχυρου ηγέτη και η κόντρα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Τουρκία ήταν αρκετή για να οδηγήσει το νόμισμα πάνω από τις επτά τουρκικές λίρες ανά δολάριο.
Όπως ακριβώς και στην περίπτωση της Ελλάδας το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι τόσο το μεγάλο χρέος της Τουρκίας (οι επιπτώσεις στις τράπεζες της Ευρωζώνης θεωρούνται διαχειρίσιμες) αλλά η μετάδοση της κρίσης.
Το πρόβλημα είναι ότι πέραν από τον προστατευτισμό και τις εμπορικές διαμάχες, υπάρχει και η νομισματική πολιτική της Fed που μπορεί να πλήξει αρκετές οικονομίες.
Έστω και εάν η ΕΚΤ και η Τράπεζα της Ιαπωνίας δεν την ακολουθούν ή τουλάχιστον δεν βιάζονται τόσο.
Την ίδια ώρα η Κίνα βρίσκεται εν τω μέσω μίας περιόδου απομόχλευσης και χρησιμοποιεί το γουάν για να στηρίξει την οικονομία της και να μειώσει τις επιπτώσεις από τον εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ.
Λιγότερη ρευστότητα, ακριβότερο δολάριο και πτώση στο γουάν είναι καταστροφικά για τις αναδυόμενες αγορές.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών