Η προεδρία του Draghiι από το 2011 σημαίνει ότι είναι απίθανο ένας άλλος Ιταλός να τον αντικαταστήσει όταν τελειώσει η θητεία του
Το ενδεχόμενο η Ιταλία να βρεθεί σύντομα αποκλεισμένη από την καρδιά της νομισματικής πολιτικής της ευρωζώνης για πρώτη φορά στην ιστορία των δύο δεκαετιών του νομίσματος υποστηρίζει το πρακτορείο Bloomberg.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «η οκταετής θητεία του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi, λήγει τον Οκτώβριο του 2019 και η χώρα του δεν αποκτά αυτόματα έδρα στο Διοικητικό Συμβούλιο μετά από αυτόν.
Αντίθετα, οι λαϊκιστές ηγέτες της κυβέρνησης συνεργασίας των Πέντε Αστέρων και της Λέγκας, θα πρέπει να διαπραγματευτούν με τις ίδιες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που ανταγωνίζονται σε θέματα όπως τα όρια δαπανών και το μεταναστευτικό από τότε που ανήλθαν στην εξουσία τον Ιούνιο.
Ο κίνδυνος είναι ότι ο αποκλεισμός της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας του ευρώ και ιδρυτικού μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τον οργανισμό που σχεδιάζει τη νομισματική πολιτική θα θεωρηθεί ως περιφρόνηση έναντι των Ιταλών.
Ορισμένοι αξιωματούχοι φλερτάρουν ήδη με τον ευρωσκεπτικισμό και οι επενδυτές εξακολουθούν να ανησυχούν ότι η κυβέρνηση μπορεί ακόμη να εξετάσει το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει ακόμη και την ΕΕ, προκαλώντας πλήρη οικονομική κρίση.
θα ήταν πολύ πιο εύκολο για τους λαϊκιστές της κυβέρνησης να συγκρουστούν παρά να δείξουν ότι δεν έχουν αντίλογο απέναντι στην ΕΕ και η ΕΚΤ είναι πολύ μακριά από τις Βρυξέλλες για να κάνει κάτι» υποστηρίζει ο Nick Kounis, οικονομολόγος της ABN Amro Bank NV στο Amsterdam.
Ενώ το 25ετές Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ, συμπεριλαμβανομένου του ιταλού κυβερνήτη Ignazio Visco, τελικά αποφασίζει για τη νομισματική πολιτική, το εξαμελές διοικητικό συμβούλιο υποβάλλει προτάσεις και θέτει την ημερήσια διάταξη
Οι υπάλληλοι της Τράπεζας της Ιταλίας παραδέχονται ιδιαιτέρως ότι ανησυχούν για την προοπτική απουσίας από την ομάδα αυτή.
Η προεδρία του Draghiι από το 2011 σημαίνει ότι είναι απίθανο ένας άλλος Ιταλός να τον αντικαταστήσει όταν τελειώσει τελειώσει η θητεία του..
Η τελευταία λύση θα μπορούσε να είναι η Γερμανία να πάρει την προεδρία για πρώτη φορά, η γερμανίδα Sabine Lautenschlaeger να παραιτηθεί και να την αντικαταστησει ένας ιταλός.
Η καγκελάριος Merkel πάντως πιέζει για μια ανώτερη πολιτική θέση της ΕΕ για τη Γερμανία, ασκώντας πιέσεις στον Πρόεδρο της Bundesbank Jens Weidmann να θέσε υποψηφιότητα για την ΕΚΤ. Επιπλέον, η Ιταλία θα μπορούσε να παραγκωνίσει τον, επικριτή της χαλαρής νομισματικής πολιτικής που βασίζονται στις ασθενέστερες οικονομίες.
Δύο άλλες θέσεις του διοικητικού συμβουλίου θα μείνουν κενές το επόμενο έτος, αλλά το καθένα απαιτεί παραχωρήσεις από τους υπουργούς οικονομικών της ευρωζώνης.
Ο Peter Praet του Βελγίου παραιτείται από επικεφαλής οικονομολόγος τον Μάιο γεγονός που είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αντικατασταθεί από ιταλό.
Η επόμενη ευκαιρία θα ήταν όταν ο Γάλλος Benoit Coeure ο οποίος θα αποχωρήσει στις 31 Δεκεμβρίου του 2019. θέση την οποία αναμένεται να διεκδικήσει εκ νέου η Γαλλία.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «η οκταετής θητεία του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi, λήγει τον Οκτώβριο του 2019 και η χώρα του δεν αποκτά αυτόματα έδρα στο Διοικητικό Συμβούλιο μετά από αυτόν.
Αντίθετα, οι λαϊκιστές ηγέτες της κυβέρνησης συνεργασίας των Πέντε Αστέρων και της Λέγκας, θα πρέπει να διαπραγματευτούν με τις ίδιες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που ανταγωνίζονται σε θέματα όπως τα όρια δαπανών και το μεταναστευτικό από τότε που ανήλθαν στην εξουσία τον Ιούνιο.
Ο κίνδυνος είναι ότι ο αποκλεισμός της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας του ευρώ και ιδρυτικού μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τον οργανισμό που σχεδιάζει τη νομισματική πολιτική θα θεωρηθεί ως περιφρόνηση έναντι των Ιταλών.
Ορισμένοι αξιωματούχοι φλερτάρουν ήδη με τον ευρωσκεπτικισμό και οι επενδυτές εξακολουθούν να ανησυχούν ότι η κυβέρνηση μπορεί ακόμη να εξετάσει το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει ακόμη και την ΕΕ, προκαλώντας πλήρη οικονομική κρίση.
θα ήταν πολύ πιο εύκολο για τους λαϊκιστές της κυβέρνησης να συγκρουστούν παρά να δείξουν ότι δεν έχουν αντίλογο απέναντι στην ΕΕ και η ΕΚΤ είναι πολύ μακριά από τις Βρυξέλλες για να κάνει κάτι» υποστηρίζει ο Nick Kounis, οικονομολόγος της ABN Amro Bank NV στο Amsterdam.
Ενώ το 25ετές Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ, συμπεριλαμβανομένου του ιταλού κυβερνήτη Ignazio Visco, τελικά αποφασίζει για τη νομισματική πολιτική, το εξαμελές διοικητικό συμβούλιο υποβάλλει προτάσεις και θέτει την ημερήσια διάταξη
Οι υπάλληλοι της Τράπεζας της Ιταλίας παραδέχονται ιδιαιτέρως ότι ανησυχούν για την προοπτική απουσίας από την ομάδα αυτή.
Η προεδρία του Draghiι από το 2011 σημαίνει ότι είναι απίθανο ένας άλλος Ιταλός να τον αντικαταστήσει όταν τελειώσει τελειώσει η θητεία του..
Η τελευταία λύση θα μπορούσε να είναι η Γερμανία να πάρει την προεδρία για πρώτη φορά, η γερμανίδα Sabine Lautenschlaeger να παραιτηθεί και να την αντικαταστησει ένας ιταλός.
Η καγκελάριος Merkel πάντως πιέζει για μια ανώτερη πολιτική θέση της ΕΕ για τη Γερμανία, ασκώντας πιέσεις στον Πρόεδρο της Bundesbank Jens Weidmann να θέσε υποψηφιότητα για την ΕΚΤ. Επιπλέον, η Ιταλία θα μπορούσε να παραγκωνίσει τον, επικριτή της χαλαρής νομισματικής πολιτικής που βασίζονται στις ασθενέστερες οικονομίες.
Δύο άλλες θέσεις του διοικητικού συμβουλίου θα μείνουν κενές το επόμενο έτος, αλλά το καθένα απαιτεί παραχωρήσεις από τους υπουργούς οικονομικών της ευρωζώνης.
Ο Peter Praet του Βελγίου παραιτείται από επικεφαλής οικονομολόγος τον Μάιο γεγονός που είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αντικατασταθεί από ιταλό.
Η επόμενη ευκαιρία θα ήταν όταν ο Γάλλος Benoit Coeure ο οποίος θα αποχωρήσει στις 31 Δεκεμβρίου του 2019. θέση την οποία αναμένεται να διεκδικήσει εκ νέου η Γαλλία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών