Ο Donald Trump δεν έχει καταλάβει ότι κάνει τα πράγματα χειρότερα
Η πτώση της τουρκικής λίρας, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και τα συναλλαγματικά αποθέματα φαίνεται να είναι σαν μια απόκρυφη ανησυχία της Wall Street.
Η οικονομική κρίση της Τουρκίας αντιπροσωπεύει τις πραγματικά τρομακτικές οικονομικές τάσεις που σιγοψιθυρίζουν οι τραπεζίτες το τελευταίο διάστημα.
Διότι όλο αυτό που συμβαίνει στην Τουρκία αποτυπώνει την αποδυνάμωση των αναδυόμενων αγορών, αναφέρει η αναλύτρια του Slate Magazine, Anna Szymanski, ειδική στις αναδυόμενες αγορές.
Μάλιστα, η ίδια, υπενθυμίζει ότι η κρίση συμπίπτει με ένα τεράστιο κύμα ωρίμανσης εταιρικού χρέους που πρέπει να αναχρηματοδοτηθεί και το τέλος μιας εποχής ultralow τιμών.
Σε αυτό το περιβάλλον, οι επενδυτές μπορούν να προσθέσουν ένα ακόμα πιο τρομακτικό στοιχείο στον κατάλογο: την προθυμία του προέδρου Donald Trump να κάνει τα πράγματα χειρότερα.
Ενώ στις ΗΠΑ η κυβέρνηση ιστορικά υπήρξε υποστηρικτική δύναμη κατά τη διάρκεια των οικονομικών κρίσεων, ο Trump αντιμετωπίζει την οικονομική κατάρρευση της Τουρκίας σαν ένα διαπραγματευτικό ατού, μια ακόμη αδυναμία ώστε να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του.
Και αυτό δεν θα πρέπει μόνο να τρομάξει την Τουρκία.
Θα πρέπει να τρομάξει όλους.
Τα οικονομικά προβλήματα της Τουρκίας είναι προγενέστερα της διοίκησης Trump.
Κατά τα τελευταία 15 χρόνια, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan έχει μετατρέψει μια κοσμική δημοκρατία στα πρόθυρα της ένταξης στην ΕΕ σε μια ανελεύθερη απολυταρχία, όπου η δικαστική, η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία, καθώς και τα μέσα ενημέρωσης, ελέγχονται από τον έναν, δηλαδή τον εαυτό του.
Είναι μια χώρα όπου δεκάδες χιλιάδες δικαστές, καθηγητές, αστυνομικοί, δημοσιογράφοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν διωχθεί και φυλακιστεί για τις αμφίβολες κατηγορίες της τρομοκρατίας.
Η Τουρκία είναι επίσης μια χώρα όπου οι υπερβολικές κρατικές δαπάνες και ο υπερβολικός εταιρικός δανεισμός έχουν αφήσει την κυβέρνηση με ανεπαρκή δολάρια για να αποπληρώσει τα χρέη της.
Η Τουρκία έχει αρχίσει να φαίνεται σαν μια λιγότερο ακραία Βενεζουέλα, αλλά χωρίς το πετρέλαιο.
Η λίρα δέχεται ένα πραγματικό πινγκ-πονγκ μετά τα σχόλια Trump στο Twitter, ο οποίος κορόιδεψε την αδυναμία του νομίσματος.
Μέχρι πρόσφατα, η Wall Street ήταν πρόθυμη να χρηματοδοτήσει αυτή το επερχόμενο ναυάγιο, διότι το τουρκικό χρέος και οι μετοχές προσέφεραν τη δυνατότητα για πολύ υψηλότερες αποδόσεις σε σύγκριση με τους αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς τίτλους.
Σίγουρα, οι επενδυτές ήταν προβληματισμένοι από την κραιπάλη του Erdogan, αλλά σε μια εποχή με σχεδόν μηδενικά επιτόκια στις αναπτυγμένες αγορές, οι επενδυτές ήταν διατεθειμένοι να ανεχτούν πολλά, ακόμα και τις πιο εκκεντρικές πεποιθήσεις του Erdogan, όπως η ακλόνητη πεποίθησή του ότι τα υψηλά επιτόκια προκαλούν πληθωρισμό και τον ισχυρισμό του ότι η Moody's είναι ένας οργανισμός που υπονομεύει το καθεστώς του.
Στη συνέχεια όμως ήρθε ο Πρόεδρος Trump.
Στις αρχές Αυγούστου, καθώς η λίρα καταβαραθρωνόταν ο Πρόεδρος Trump ανακοίνωσε ότι θα διπλασιάσει τους δασμούς χάλυβα και αλουμίνιο για την Τουρκία.
Η ανακοίνωση οδήγησε τη λίρα σε ιστορικά χαμηλά έναντι του δολαρίου, διευρύνοντας τις απώλειες από τις αρχές του έτους σχεδόν στο 40%.
Αν και υπάρχει παντελής έλλειψη σαφήνειας σχετικά με τους λόγους που ο Trump έλαβε αυτά τα μέτρα, το μήνυμά του στη Wall Street ήταν απόλυτα σαφής: Είναι ο εμπορικός πόλεμος.
Η Wall Street συνήθως συγχωρεί τον Πρόεδρο Trump, αλλά με την επιβολή δασμών σε συγκεκριμένες χώρες, αυξάνεται η τάση του να αναμιγνύονται οι γεωπολιτικές διαπραγματεύσεις με την εμπορική πολιτική.
Η κατάρρευση της λίρας είχε μια πραγματική επίδραση στην ψυχολογία των επενδυτών και τη συμπεριφορά των επενδυτών.
Οι εταιρείες των αναδυόμενων αγορών βρίσκουν ολοένα και πιο δύσκολο την έκδοση νέου χρέους, ενώ πολλά νομίσματα αποδυναμώνοντα περαιτέρω έναντι του δολαρίου, και, σύμφωνα με έρευνα της Citigroup, το 50% των επενδυτών χρέους στις αναδυόμενες αγορές πιστεύουν τώρα ότι ένας «εμπορικός πόλεμος θα ξεσπάσει» στο εγγύς μέλλον.
Κι έτσι στρέφονται προς τις μετοχικές αγορές των ΗΠΑ, όπου τις οδηγούν σε συνεχή υψηλά.
Κι ενώ στις ΗΠΑ έχουν ιστορικά χρησιμοποιηθεί οι κυρώσεις και η τρομερή δύναμη του συστήματος του δολαρίου ώστε να επηρεαστούν άλλες χώρες, σε πρόσφατο συνέδριο του Economist συζητήθηκε ότι η αμερικανική διοίκηση έχει πάντα προτεραιότητα τη σταθερότητα της αγοράς και όχι να εκμεταλλευτεί την αδυναμία των άλλων χωρών.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης του μεξικάνικού πέσο στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και την ασιατική οικονομική κρίση στα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι ΗΠΑ δεν προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την αποδυνάμωση των εμπορικών εταίρων.
Στη Wall Street μπορεί να ισχυρίζονται ότι είναι αντικειμενικοί και βασίζονται σε δεδομένα, αλλά συχνά κινούνται με βάση τις πεποιθήσεις, τις προσδοκίες και τα συναισθήματα που οδηγούν πραγματικά τη συμπεριφορά, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.
Ο Trump, ωστόσο, δεν φαίνεται να νοιάζεται για την πολύ πραγματική κρίση που θα μπορούσε να εξαπλωθεί από τις επικίνδυνες πολιτικές του να πιέσει την Τουρκία σε μια οικονομική άβυσσο.
Η Τουρκία παραμένει ευάλωτη στην αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων, ένα ισχυρότερο δολάριο, τις υψηλότερες τιμές του πετρελαίου και τη μείωση του ενδιαφέροντος της Wall Street σε πιο ριψοκίνδυνες επενδύσεις, όπως οι τουρκικές μετοχές.
Τώρα, όμως, είναι επίσης ευάλωτη σε επιθετικές, εμπορικές πολιτικές του Trump που περιλαμβάνουν την άμεση επίθεση σε ξένα νομίσματα.
Και μπορεί ο Erdogan να φανεί πιο ρεαλιστής και να περιμένει να αποδυναμωθεί ο Trump από τα στοιχεία της οικονομίας που θα ανακοινωθούν προσεχώς, ή να λάβει τα 15 δισ. δολάρια από το Κατάρ και να στραφεί προς βοήθεια στη Γερμανία και το ΔΝΤ.
Αλλά ακόμη και αν ο Erdogan είναι σε θέση να αποκαταστήσει μαγικά τη εμπιστοσύνη των αγορών, η ζημία που προκλήθηκε από αυτό το επεισόδιο θα μπορούσε να έχει μια μόνιμη επίδραση, καταλήγει η αναλύτρια.
www.bankingnews.gr
Η οικονομική κρίση της Τουρκίας αντιπροσωπεύει τις πραγματικά τρομακτικές οικονομικές τάσεις που σιγοψιθυρίζουν οι τραπεζίτες το τελευταίο διάστημα.
Διότι όλο αυτό που συμβαίνει στην Τουρκία αποτυπώνει την αποδυνάμωση των αναδυόμενων αγορών, αναφέρει η αναλύτρια του Slate Magazine, Anna Szymanski, ειδική στις αναδυόμενες αγορές.
Μάλιστα, η ίδια, υπενθυμίζει ότι η κρίση συμπίπτει με ένα τεράστιο κύμα ωρίμανσης εταιρικού χρέους που πρέπει να αναχρηματοδοτηθεί και το τέλος μιας εποχής ultralow τιμών.
Σε αυτό το περιβάλλον, οι επενδυτές μπορούν να προσθέσουν ένα ακόμα πιο τρομακτικό στοιχείο στον κατάλογο: την προθυμία του προέδρου Donald Trump να κάνει τα πράγματα χειρότερα.
Ενώ στις ΗΠΑ η κυβέρνηση ιστορικά υπήρξε υποστηρικτική δύναμη κατά τη διάρκεια των οικονομικών κρίσεων, ο Trump αντιμετωπίζει την οικονομική κατάρρευση της Τουρκίας σαν ένα διαπραγματευτικό ατού, μια ακόμη αδυναμία ώστε να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του.
Και αυτό δεν θα πρέπει μόνο να τρομάξει την Τουρκία.
Θα πρέπει να τρομάξει όλους.
Τα οικονομικά προβλήματα της Τουρκίας είναι προγενέστερα της διοίκησης Trump.
Κατά τα τελευταία 15 χρόνια, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan έχει μετατρέψει μια κοσμική δημοκρατία στα πρόθυρα της ένταξης στην ΕΕ σε μια ανελεύθερη απολυταρχία, όπου η δικαστική, η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία, καθώς και τα μέσα ενημέρωσης, ελέγχονται από τον έναν, δηλαδή τον εαυτό του.
Είναι μια χώρα όπου δεκάδες χιλιάδες δικαστές, καθηγητές, αστυνομικοί, δημοσιογράφοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν διωχθεί και φυλακιστεί για τις αμφίβολες κατηγορίες της τρομοκρατίας.
Η Τουρκία είναι επίσης μια χώρα όπου οι υπερβολικές κρατικές δαπάνες και ο υπερβολικός εταιρικός δανεισμός έχουν αφήσει την κυβέρνηση με ανεπαρκή δολάρια για να αποπληρώσει τα χρέη της.
Η Τουρκία έχει αρχίσει να φαίνεται σαν μια λιγότερο ακραία Βενεζουέλα, αλλά χωρίς το πετρέλαιο.
Η λίρα δέχεται ένα πραγματικό πινγκ-πονγκ μετά τα σχόλια Trump στο Twitter, ο οποίος κορόιδεψε την αδυναμία του νομίσματος.
Μέχρι πρόσφατα, η Wall Street ήταν πρόθυμη να χρηματοδοτήσει αυτή το επερχόμενο ναυάγιο, διότι το τουρκικό χρέος και οι μετοχές προσέφεραν τη δυνατότητα για πολύ υψηλότερες αποδόσεις σε σύγκριση με τους αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς τίτλους.
Σίγουρα, οι επενδυτές ήταν προβληματισμένοι από την κραιπάλη του Erdogan, αλλά σε μια εποχή με σχεδόν μηδενικά επιτόκια στις αναπτυγμένες αγορές, οι επενδυτές ήταν διατεθειμένοι να ανεχτούν πολλά, ακόμα και τις πιο εκκεντρικές πεποιθήσεις του Erdogan, όπως η ακλόνητη πεποίθησή του ότι τα υψηλά επιτόκια προκαλούν πληθωρισμό και τον ισχυρισμό του ότι η Moody's είναι ένας οργανισμός που υπονομεύει το καθεστώς του.
Στη συνέχεια όμως ήρθε ο Πρόεδρος Trump.
Στις αρχές Αυγούστου, καθώς η λίρα καταβαραθρωνόταν ο Πρόεδρος Trump ανακοίνωσε ότι θα διπλασιάσει τους δασμούς χάλυβα και αλουμίνιο για την Τουρκία.
Η ανακοίνωση οδήγησε τη λίρα σε ιστορικά χαμηλά έναντι του δολαρίου, διευρύνοντας τις απώλειες από τις αρχές του έτους σχεδόν στο 40%.
Αν και υπάρχει παντελής έλλειψη σαφήνειας σχετικά με τους λόγους που ο Trump έλαβε αυτά τα μέτρα, το μήνυμά του στη Wall Street ήταν απόλυτα σαφής: Είναι ο εμπορικός πόλεμος.
Η Wall Street συνήθως συγχωρεί τον Πρόεδρο Trump, αλλά με την επιβολή δασμών σε συγκεκριμένες χώρες, αυξάνεται η τάση του να αναμιγνύονται οι γεωπολιτικές διαπραγματεύσεις με την εμπορική πολιτική.
Η κατάρρευση της λίρας είχε μια πραγματική επίδραση στην ψυχολογία των επενδυτών και τη συμπεριφορά των επενδυτών.
Οι εταιρείες των αναδυόμενων αγορών βρίσκουν ολοένα και πιο δύσκολο την έκδοση νέου χρέους, ενώ πολλά νομίσματα αποδυναμώνοντα περαιτέρω έναντι του δολαρίου, και, σύμφωνα με έρευνα της Citigroup, το 50% των επενδυτών χρέους στις αναδυόμενες αγορές πιστεύουν τώρα ότι ένας «εμπορικός πόλεμος θα ξεσπάσει» στο εγγύς μέλλον.
Κι έτσι στρέφονται προς τις μετοχικές αγορές των ΗΠΑ, όπου τις οδηγούν σε συνεχή υψηλά.
Κι ενώ στις ΗΠΑ έχουν ιστορικά χρησιμοποιηθεί οι κυρώσεις και η τρομερή δύναμη του συστήματος του δολαρίου ώστε να επηρεαστούν άλλες χώρες, σε πρόσφατο συνέδριο του Economist συζητήθηκε ότι η αμερικανική διοίκηση έχει πάντα προτεραιότητα τη σταθερότητα της αγοράς και όχι να εκμεταλλευτεί την αδυναμία των άλλων χωρών.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης του μεξικάνικού πέσο στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και την ασιατική οικονομική κρίση στα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι ΗΠΑ δεν προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την αποδυνάμωση των εμπορικών εταίρων.
Στη Wall Street μπορεί να ισχυρίζονται ότι είναι αντικειμενικοί και βασίζονται σε δεδομένα, αλλά συχνά κινούνται με βάση τις πεποιθήσεις, τις προσδοκίες και τα συναισθήματα που οδηγούν πραγματικά τη συμπεριφορά, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.
Ο Trump, ωστόσο, δεν φαίνεται να νοιάζεται για την πολύ πραγματική κρίση που θα μπορούσε να εξαπλωθεί από τις επικίνδυνες πολιτικές του να πιέσει την Τουρκία σε μια οικονομική άβυσσο.
Η Τουρκία παραμένει ευάλωτη στην αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων, ένα ισχυρότερο δολάριο, τις υψηλότερες τιμές του πετρελαίου και τη μείωση του ενδιαφέροντος της Wall Street σε πιο ριψοκίνδυνες επενδύσεις, όπως οι τουρκικές μετοχές.
Τώρα, όμως, είναι επίσης ευάλωτη σε επιθετικές, εμπορικές πολιτικές του Trump που περιλαμβάνουν την άμεση επίθεση σε ξένα νομίσματα.
Και μπορεί ο Erdogan να φανεί πιο ρεαλιστής και να περιμένει να αποδυναμωθεί ο Trump από τα στοιχεία της οικονομίας που θα ανακοινωθούν προσεχώς, ή να λάβει τα 15 δισ. δολάρια από το Κατάρ και να στραφεί προς βοήθεια στη Γερμανία και το ΔΝΤ.
Αλλά ακόμη και αν ο Erdogan είναι σε θέση να αποκαταστήσει μαγικά τη εμπιστοσύνη των αγορών, η ζημία που προκλήθηκε από αυτό το επεισόδιο θα μπορούσε να έχει μια μόνιμη επίδραση, καταλήγει η αναλύτρια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών