Σε αρκετά σημεία οι διεθνείς αγορές εμφανίζουν ενδείξεις ανάλογες με αυτές που ίσχυαν λίγο πριν την κρίση του 2008
Το 2008 έχει ιδιαίτερη σημασία για όσους επενδύουν σε χρυσό.
Τον Αύγουστο του 2008 έχασαν σχεδόν τα πάντα και στην επόμενη 5ετία κέρδισαν τεράστια ποσά.
Η τρέχουσα κατάσταση στις αγορές μοιάζει πολύ με αυτήν που περιγράφεται πιο πάνω.
Η οικονομία στα μέσα της δεκαετίας του 2000 κινούνταν θετικά εν μέρει επειδή τα τεχνητά χαμηλά επιτόκια είχαν προκαλέσει μια μανία αγοράς κατοικίας στις ΗΠΑ, η οποία χαρακτηριζόταν από τεράστια αύξηση του ενυπόθηκου δανεισμού "subprime". Αυτό - όπως όλα τα δάνεια χαμηλού επιτοκίου δανεισμού τελικά - άρχισαν να ξετυλίγονται το 2007.
Η άποψη συναίνεσης ήταν ότι το subprime ήταν ένα "περιφερειακό" φαινόμενο και συνεπώς ασήμαντο.
Οι εμπειρογνώμονες ήταν καταστροφικά λανθασμένοι και το 2008, καθώς αυτή η περιφερειακή κρίση πέρασε πολύ γρήγορα στον πυρήνα της οικονομίας, οδηγώντας σε κατάρρευση μεγάλες τράπεζες που κυριαρχούσαν στις αγορές ΗΠΑ και Ευρώπης.
Οι αγορές πανικοβλήθηκαν, ακόμη και ο χρυσός και ο άργυρος (τα παραδοσιακά καταφύγια σε περιόδους κρίσης και όχι μόνο) βυθίζονταν.
Ο χρυσός έχασε περίπου το 20% της αγοραίας αξίας του σε ένα μήνα
Οι μετοχές εταιρειών εξόρυξης χρυσού - πάντα πιο ασταθή από το υποκείμενο μέταλλο - έχασαν περίπου το ήμισυ της αξίας τους.
Ο άργυρος υποχώρησε ισχυρότερα από τον χρυσό, λαμβάνοντας το λόγο χρυσού / αργύρου από 50 σε πάνω από 80 - πράγμα που σήμαινε ότι χρειάστηκαν 80 ουγγιές ασήμι για να αγοράσει μια ουγγιά χρυσού.
Οι κυβερνήσεις αντέδρασαν στην κρίση μειώνοντας τα επιτόκια σε χαμηλά επίπεδα και πλημμυρίζοντας το χρηματοπιστωτικό σύστημα με πίστωση.
Και τα πολύτιμα μέταλλα και οι συναφείς μετοχές απογειώθηκαν σε μια επική αγορά ταύρων.
Επομένως, είναι εύκολο να καταλάβετε γιατί οι επενδυτές θυμούνται το 2008 με νοσταλγία.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται;
Ας δούμε τι γίνεται σήμερα.
Η παγκόσμια οικονομία αναπτύσσεται εξαιτίας των τεχνητά χαμηλών επιτοκίων και του μαζικού δανεισμού σε όλα τα είδη δανείων χαμηλού κινδύνου.
Μια ομάδα από χώρες – στις αναδυόμενες αγορές - έκανε το λάθος να δανειστεί τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ με την ελπίδα ότι το δολάριο θα συνεχίσει να υποχωρεί έναντι των εθνικών νομισμάτων τους, προσφέροντάς τους έτσι ένα κερδοφόρο carry trade.
Αντίθετα, το δολάριο ενισχύεται, απειλώντας αρκετές από αυτές τις χώρες με χρεοκοπία.
Μία ακόμη περιφερειακή κρίση, η οποία, όμως, μπορεί –όπως αυτή του 2008- να κινηθεί προς τον πυρήνα.
Και για άλλη μια φορά, ο χρυσός και ειδικά το ασήμι δέχονται πιέσεις.
Πρόσφατα η αναλογία χρυσού / αργύρου ξεπέρασε το επίπεδο του 2008.
Είμαστε λοιπόν ξανά σε μία κατάσταση ανάλογη με αυτή του 2008; Μπορεί. Ορισμένες από τις μεγάλες δυτικές τράπεζες πιθανόν δεχθούν ισχυρό έως καταστροφικό πλήγμα εάν κάποιες μεγάλες αναδυόμενες αγορές χρεοκοπήσουν.
Και ιστορικά - τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1990 - οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες έχουν ανταποκριθεί σε αυτό το είδος απειλής με χαμηλότερα επιτόκια, εγγυήσεις δανείων και, πιο πρόσφατα, μαζικές και συντονισμένες αγορές χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων.
Παρακολουθήστε λοιπόν τη Fed.
Αν η κρίση στις αναδυόμενες οδηγήσει σε συζήτηση σχετικά με την αναστολή του προγράμματος αύξησης των επιτοκίων και ενδεχομένως την επανεκκίνηση του QE, τότε είμαστε σε δύσκολη θέση.
Ακριβώς όπως είχε συμβεί το 2008.
www.bankingnews.gr
Τον Αύγουστο του 2008 έχασαν σχεδόν τα πάντα και στην επόμενη 5ετία κέρδισαν τεράστια ποσά.
Η τρέχουσα κατάσταση στις αγορές μοιάζει πολύ με αυτήν που περιγράφεται πιο πάνω.
Η οικονομία στα μέσα της δεκαετίας του 2000 κινούνταν θετικά εν μέρει επειδή τα τεχνητά χαμηλά επιτόκια είχαν προκαλέσει μια μανία αγοράς κατοικίας στις ΗΠΑ, η οποία χαρακτηριζόταν από τεράστια αύξηση του ενυπόθηκου δανεισμού "subprime". Αυτό - όπως όλα τα δάνεια χαμηλού επιτοκίου δανεισμού τελικά - άρχισαν να ξετυλίγονται το 2007.
Η άποψη συναίνεσης ήταν ότι το subprime ήταν ένα "περιφερειακό" φαινόμενο και συνεπώς ασήμαντο.
Οι εμπειρογνώμονες ήταν καταστροφικά λανθασμένοι και το 2008, καθώς αυτή η περιφερειακή κρίση πέρασε πολύ γρήγορα στον πυρήνα της οικονομίας, οδηγώντας σε κατάρρευση μεγάλες τράπεζες που κυριαρχούσαν στις αγορές ΗΠΑ και Ευρώπης.
Οι αγορές πανικοβλήθηκαν, ακόμη και ο χρυσός και ο άργυρος (τα παραδοσιακά καταφύγια σε περιόδους κρίσης και όχι μόνο) βυθίζονταν.
Ο χρυσός έχασε περίπου το 20% της αγοραίας αξίας του σε ένα μήνα
Οι μετοχές εταιρειών εξόρυξης χρυσού - πάντα πιο ασταθή από το υποκείμενο μέταλλο - έχασαν περίπου το ήμισυ της αξίας τους.
Ο άργυρος υποχώρησε ισχυρότερα από τον χρυσό, λαμβάνοντας το λόγο χρυσού / αργύρου από 50 σε πάνω από 80 - πράγμα που σήμαινε ότι χρειάστηκαν 80 ουγγιές ασήμι για να αγοράσει μια ουγγιά χρυσού.
Οι κυβερνήσεις αντέδρασαν στην κρίση μειώνοντας τα επιτόκια σε χαμηλά επίπεδα και πλημμυρίζοντας το χρηματοπιστωτικό σύστημα με πίστωση.
Και τα πολύτιμα μέταλλα και οι συναφείς μετοχές απογειώθηκαν σε μια επική αγορά ταύρων.
Επομένως, είναι εύκολο να καταλάβετε γιατί οι επενδυτές θυμούνται το 2008 με νοσταλγία.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται;
Ας δούμε τι γίνεται σήμερα.
Η παγκόσμια οικονομία αναπτύσσεται εξαιτίας των τεχνητά χαμηλών επιτοκίων και του μαζικού δανεισμού σε όλα τα είδη δανείων χαμηλού κινδύνου.
Μια ομάδα από χώρες – στις αναδυόμενες αγορές - έκανε το λάθος να δανειστεί τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ με την ελπίδα ότι το δολάριο θα συνεχίσει να υποχωρεί έναντι των εθνικών νομισμάτων τους, προσφέροντάς τους έτσι ένα κερδοφόρο carry trade.
Αντίθετα, το δολάριο ενισχύεται, απειλώντας αρκετές από αυτές τις χώρες με χρεοκοπία.
Μία ακόμη περιφερειακή κρίση, η οποία, όμως, μπορεί –όπως αυτή του 2008- να κινηθεί προς τον πυρήνα.
Και για άλλη μια φορά, ο χρυσός και ειδικά το ασήμι δέχονται πιέσεις.
Πρόσφατα η αναλογία χρυσού / αργύρου ξεπέρασε το επίπεδο του 2008.
Είμαστε λοιπόν ξανά σε μία κατάσταση ανάλογη με αυτή του 2008; Μπορεί. Ορισμένες από τις μεγάλες δυτικές τράπεζες πιθανόν δεχθούν ισχυρό έως καταστροφικό πλήγμα εάν κάποιες μεγάλες αναδυόμενες αγορές χρεοκοπήσουν.
Και ιστορικά - τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1990 - οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες έχουν ανταποκριθεί σε αυτό το είδος απειλής με χαμηλότερα επιτόκια, εγγυήσεις δανείων και, πιο πρόσφατα, μαζικές και συντονισμένες αγορές χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων.
Παρακολουθήστε λοιπόν τη Fed.
Αν η κρίση στις αναδυόμενες οδηγήσει σε συζήτηση σχετικά με την αναστολή του προγράμματος αύξησης των επιτοκίων και ενδεχομένως την επανεκκίνηση του QE, τότε είμαστε σε δύσκολη θέση.
Ακριβώς όπως είχε συμβεί το 2008.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών