Οι Χριστιανοκοινωνιστές υπερβαίνουν το 35% αλλά είναι σημαντική πτώση τους
(upd10) Πτώση αλλά όχι μοιραία για το CSU στις βαυαρικές εκλογές, κατά τα φαινόμενα και σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές καθώς υπερέβη το καθοριστικό 35% για πολιτικές εξελξεις, όπως προκύπτει από το exit poll που δημοσιοποιήθηκε στις 19:00 ώρα Ελλάδας.
Στην τοπική Βουλή εισέρχεται η AfD με ποσοστό περί το 11% ενώ το Κόμμα Ελεύθερων Ψηφοφόρων (σχηματισμός τοπικού χαρακτήρα) λαμβάνει το 11,5%.
Στην πέμπτη θέση υποχώρησε το SPD με 10%.
Το εν λόγω ποσοστό δεν θεωρείται, πως θα πυροδοτήσει άμεσα πολιτικές εξελίξεις, ωστόσο αναμένεται να οδηγήσει σε σκλήρυνση της πολιτικής του CSU στο πλαίσιο του κυβερνητικού συνασπισμού με το CDU της Merkel και το SPD.
Πρόκειται για πτώση 12% για το CSU, που κατέγραψε τη χειρότερη εκλογική του επίδοση ενώ σημαντικά είναι τα οφέλη για Πράσινους και AfD ενώ ταυτόχρονα χάνει την απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο.
Οι Χριστιανοικοινωνιστές καταγράφουν το χειρότερο εκλογικό τους αποτέλεσμα από το 1950 με διαρροές ψήφων κυρίως προς την AfD και τους Πράσινους.
Αναλυτικά το exit poll:
CSU: 35,5%
Πράσινοι: 18,5%
Κόμμα Ελεύθερων Ψηφοφόρων: 11,5%
AFD: 11%
SPD: 10%
FDP: 5%
Die Linke: 3,5%
Η πρόβλεψη για τις έδρες στο τοπικό Κοινοβούλιο
Το CSU αναμένεται να καταλάβει 74 με 79 έδρες
Οι Πράσινοι 40 με 42
Οι Ελεύθεροι Ψηφοφόροι 24 με 26
Η AfD 23 με 24
Το SPD 20 με 21
Ποσοστό κάτω από το 35% δίνει στο CSU η τελευταία έρευνα του γερμανικού τηλεοπτικού δικτύου ZDF ανήμερα των κρίσιμων εκλογών στη Βαυαρία.
Ειδικότερα το CSU συγκεντρώνει ποσοστό 34%, που θεωρείται ότι θα προκαλέσει εξελίξεις ενώ οι Πράσινοι βρίσκονται στο 19%.
Η εθνικιστική AfD συγκεντρώνει ποσοστό άνω του 10%.
Η συμμετοχή των ψηφοφόρων στην εκλογική διαδικασία ήταν αυξημένη και περί τις 18:00 ώρα Ελλάδας είχε ψηφίσει άνω του 60% των ψηφοφόρων στο Μόναχο.
Το μεσημέρι, η συμμετοχή είχε αγγίξει το 35% στην πρωτεύουσα του κρατιδίου, το Μόναχο, συμπεριλαμβανομένων και των επιστολικών ψήφων.
Το 2013, την ίδια ώρα, η συμμετοχή έφτανε το 33,3%.
Στη Νυρεμβέργη ωστόσο την ίδια ώρα η συμμετοχή ήταν στο 10,9% - ενώ στις προηγούμενες εκλογές ήταν στο 8,6%.
Ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας Markus Soeder ψήφισε στην πόλη αυτή, στα βόρεια του Μονάχου.
Περισσότεροι από 9,4 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία.
Γενικότερα πάντως εκτιμάται ότι, η Χριστιανοκοινωνική Ένωση CSU του Horst Seehofer, του κυβερνητικού εταίρου των Χριστιανοδημοκρατών CDU της Αngela Merkel, θα υποστεί μεγάλες απώλειες.
Το CSU που βρίσκεται στην εξουσία παραδοσιακά τις τελευταίες έξι δεκαετίες είναι πρώτο κόμμα αλλά αναμένεται να υποστεί ταπεινωντική μείωση του πσοστό του από το 48% στο 33-34% κυρίως λόγω των διαφωνιών του στο μεταναστευτικό.
Μεγάλος κερδισμένος των εκλογών αναμένεται να είναι οι Πράσινοι (Green) που θα αναρριχηθούν στο 18%, διπλασιάζοντας τα ποσοστά τους και βεβαίως οι εθνικιστές Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD).
Μάλιστα κορυφαίοι Γερμανοί πολιτικοί αναλυτές δεν διστάζουν να υποστηρίξουν ότι το αποτέλεσμα των εκλογών μπορεί να προκαλέσει πολιτικό σεισμό σε ολόκληρη τη Γερμανία, με σαφή αποδυνάμωση του κυβερνητικού συνασπισμού CDU/CSU και Σοσιαλδημοκρατών (SPD).
Έναυσμα για εξελίξεις η ήττα του CSU - Οι κάλπες κλείνουν στις στις 19:00 ώρα Ελλάδος
Ο γερμανικός Τύπος κάνει λόγο για δύσκολη εκλογική αναμέτρηση στην Βαυαρία, όπου αναμένεται η Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU) να καταγράψει ιστορικά χαμηλό ποσοστό, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, γεγονός που θα πυροδοτήσει ντόμινο εξελίξεων.
Οι κάλπες στην Βαυαρία θα κλείσουν στις 19:00 (ώρα Ελλάδος) και μετά θα ξεκινήσει η μετάδοση των αποτελεσμάτων, αν και σαφή εικόνα αναμένεται αργά το βράδυ.
Η Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU), που είναι ο κυβερνητικός εταίρος των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) της Αngela Merkel, μπορεί να διατηρούσε την απόλυτη πλειοψηφία σχεδόν ανελλιπώς μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ωστόσο οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων εβδομάδων κάνουν λόγο για ήττα, που θα δώσει το έναυσμα για εξελίξεις, ενώ αναπόφευκτη είναι η εσωτερική κρίση.
Μάλιστα, εάν επιβεβαιωθεί η ήττα της CSU, αναμένονται εξελίξεις, που μπορεί να είναι από την ανατροπή του Αρχηγού του κόμματος Horst Seehofer και την αποχώρησή του από το ομοσπονδιακό υπουργείο Εσωτερικών, μέχρι και την διάσπαση της Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU) ή την διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού.
Σύμφωνα με το Reuters, τη χειρότερη εκλογική τους επίδοση εδώ και 60 χρόνια αναμένεται να έχει η Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU), στις σημερινές εκλογές της Βαυαρίας, κάτι που αναμένεται να προκαλέσει και εντάσεις στον ήδη εύθραυστο κυβερνητικό συνασπισμό.
Από τους μεγάλους κερδισμένους των σημερινών εκλογών προβλέπεται να είναι οι Πράσινοι, που θα διπλασιάσουν το ποσοστό τους στο 19%, ξεπερνώντας τους Σοσιαλδημοκράτες, ενώ στην τέταρτη θέση αναμένεται να βρεθεί το αντιμεταναστευτικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) με 10%.
Η Merkel "αδειάζει" τον Seehofer
Ήδη, ο επικεφαλής του κόμματος των Χριστιακοινωνιστών, Horst Seehofer, δέχεται πιέσεις για να εγκαταλείψει ένα από τα πόστα του (είναι και υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας), καθώς η σκληροπυρηνική ρητορική του ενάντια στους αιτούντες ασύλου έχει τρομάξει κάποιους ψηφοφόρους, που προέρχονται από το εξωτερικό.
"Χάσαμε την εμπιστοσύνη του κόσμου, εξαιτίας του CSU" δήλωσε χαρακτηριστικά ο αναπληρωτής πρόεδρος του CDU Volker Bouffier, κατηγορώντας τον Seehofer ότι πλήττει την εικόνα του συνασπισμού CDU/CSU.
O Seehofer ήταν από τους σκληρότερους επικριτές της Merkel για την πολιτική των ανοιχτών θυρών προς τους πρόσφυγες που υιοθέτησε η καγκελάριος το 2015, καλωσορίζοντας 1 εκατ. μετανάστες στη Γερμανία.
Σταδιακά ο Seehofer έστρεψε το CSU προς τα δεξιότερα και πιο κοντά στις θέσεις του AfD.
O διχασμός ανάμεσα στους κυβερνητικούς εταίρους βάθυνε περισσότερο τον Μάρτιο του 2018, όταν αναγκάστηκαν να κάνουν συνασπισμό με το SPD, καθώς το αποτέλεσμα των γενικών εκλογών δεν τους άφηνε άλλα περιθώρια.
Η τέταρτη και πιθανότατα τελευταία κυβέρνηση της Angela Merkel έχει κινδυνεύσει να καταρρεύσει δύο φορές, για το μεταναστευτικό, αλλά και για ένα σκάνδαλο με έναν κορυφαίο κατάσκοπο.
Διαφωνίες υπάρχουν και για τις εκπομπές αερίων ντίζελ αυτοκινήτων, αλλά και για τις περικοπές στη φορολογία των πλουσίων.
Schaeuble: Η Merkel δεν είναι πλέον αδιαμφισβήτητη
O πρόεδρος της γερμανικής Βουλής W. Schaeuble αμφισβητεί για πρώτη φορά δημοσίως την πολιτική δύναμη της γερμανίδας καγκελαρίου Α. Μerkel ενώ κάνει λόγο για ενδεχόμενο σημαντικών ανακατατάξεων μετά τις τοπικές εκλογές στη Βαυαρία και την Έσση, αφήνοντας να εννοηθεί ότι κινδυνεύει η σταθερότητα της εξουσίας της.
Σε συνέντευξη του στο δημόσιο ραδιοφωνικό σταθμό SWR, ο Schaeuble δήλωσε ότι η Merkel «δεν είναι πλέον τόσο αδιαμφισβήτητη όπως στις προηγούμενες τετραετίες» αν και θεωρεί «πιθανή» την επανεκλογή της στην προεδρία των Χριστιανοδημοκρατών στο κομματικό συνέδριο τον προσεχή Δεκέμβριο 2018 – εφόσον η ίδια το θελήσει.
Ωστόσο δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να αποσυρθεί.
Αποφασιστικοί παράγοντες θα είναι οι εκλογές στη Βαυαρία την Κυριακή 14 Οκτωβρίου και τα αποτελέσματα για τους Χριστιανοκοινωνιστές (CSU), αλλά πολύ περισσότερο για το ίδιο της το κόμμα, το CDU, σε δύο εβδομάδες στο κρατίδιο της Έσσης.
Οι εκλογές «θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μεγάλες αλλαγές» και ενδεχομένως «να έχουν και επιπτώσεις για την ομοσπονδιακή πολιτική και συνεπώς και για το κύρος της καγκελαρίου», εκτιμά ο πρώην τσάρος της Οικονομίας.
Ενώ εκφράζεται υπέρ της συνέχισης του μεγάλου συνασπισμού στο Βερολίνο, ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να αυξηθεί η εσωκομματική πίεση στους συγκυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες να αποχωρήσουν από την κυβέρνηση σε περίπτωση που υποστούν σοβαρές απώλειες στις εκλογικές αναμετρήσεις στα δύο κρατίδια. Αλλά και η ίδια η Merkel φαίνεται να μην αποκλείει εξελίξεις στον κυβερνητικό συνασπισμό. Απαντώντας σε δημοσιογραφική ερώτηση για τις πιθανές συνέπειες των εκλογών της Βαυαρίας σε ό,τι αφορά τη σταθερότητα του συνασπισμού με τους Σοσιαλδημοκράτες, δήλωσε πως και η ίδια γνωρίζει «ότι δεν ζούμε σε πολύ εύκολες εποχές».
Σύμφωνα πάντως με πολιτικούς αναλυτές, η αβεβαιότητα για το τι μέλλει γενέσθαι δεν αφορά μόνο τον κυβερνητικό συνασπισμό στο Βερολίνο και την καγκελάριο
Μεγάλη αναμένεται η ήττα του CSU στις εκλογές
Βάσει των τελευταίων δημοσκοπήσεων όλα δείχνουν ότι το CSU μπορεί να «δει» τα ποσοστά του να υποχωρούν ακόμη και στο χαμηλότερο επίπεδο από τη δεκαετία του 1950
Παρά το γεγονός ότι δεν αναμένεται ήττα του CSU η Βαυαρία αποτελεί βαρόμετρο για την επιβίωση όχι μόνο του κυβερνητικού συνασπισμού CDU/CSU και Σοσιαλδημοκρατών (SPD), αλλά μπορεί να καθορίσει και το μέλλον της ίδιας της καγκελαρίου καθώς μετά από μια μονοκρατορία έξι δεκαετιών το Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα προβλέπεται να δει τα ποσοστά του να κατρακυλούν σε ποσοστό που αποκλείεται ήδη από τώρα η επίτευξη πλειοψηφίας.
Σημαντική αποδυνάμωση του CSU θα δημιουργήσει ακόμη περισσότερα προβλήματα και γκρίνιες στον κυβερνητικό συνασπισμό, με τον επικεφαλής της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης, Horst Seehofer, να έχει, ήδη, έρθει σε σκληρή κόντρα με τη Merkel αναφορικά με την προσφυγική κρίση και την πολιτική που επέλεξε η καγκελάριος να ακολουθήσει.
Το πιθανότερο όλων είναι ότι ο Seehofer θα φορτώσει και στη Merkel σημαντικό ποσοστό από την απώλεια δύναμης του κόμματός του, ενώ κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει και ραγδαίες εξελίξεις στον συνασπισμό CDU/CSU και μάλιστα σε μία περίοδο που η Merkel εμφανίζεται όλο και πιο αποδυναμωμένη, ενώ η δημοτικότητά της έχει υποχωρήσει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.
Βάσει της τελευταίας δημοσκόπησης που δημοσιεύθηκε το CSU θα «δει» το ποσοστό του πραγματικά να γκρεμίζεται, καθώς εκτιμάται ότι θα φθάσει στο 33% από 48% που ήταν στις αντίστοιχες εκλογές του 2013.
Για μία ακόμη φορά δυναμική εμφάνιση πραγματοποιεί το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), του οποίου το ποσοστό φθάνει στο 13% από 0% που ήταν το 2013!!!!
Δραματική είναι και η εικόνα του SPD, το ποσοστό του οποίου προσγειώνεται στο 12% από 21% που ήταν το 2013.
Μεγάλη άνοδος επίσης σημειώνουν και οι Πράσινοι στο 19% που θα είναι δεύτερο κόμμα.
Που οφείλεται η άνοδος του εθνικιστικού AfD στη Γερμανία – Τα ολέθρια λάθη των CDU και SPD
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει άρθρο του Michael Broning, στην ιστοσελίδα Project Syndicate, το οποίο εξετάζει την τρέχουσα πολιτική κατάσταση στη Γερμανία με αφορμή και τις επικείμενες εκλογές τόσο στη Βαυαρία όσο και στην Έσση.
Ο Broning είναι επικεφαλής του Τμήματος Διεθνούς Πολιτικής στο think tank, Friedrich-Ebert-Stiftung, το οποίο «ανήκει» στο Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (SPD) και στην ανάλυσή του εξετάζει τις αιτίες που έχουν οδηγήσει σε ισχυρή άνοδο το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) το εθνικιστικό κόμμα της Γερμανίας αλλά και τα σοβαρά λάθη που έχει κάνει τόσο το SPD όσο και οι Χριστιανοδημοκράτες – Χριστιανοκοινωνιστές (CDU/CSU) των Merkel και Seehofer.
Ο Γερμανός αναλυτής υπογραμμίζει ότι εάν οι δημοσκοπήσεις αποδειχθούν αληθινές, τότε μεγάλα τμήματα της Γερμανία, ήδη, κυβερνώνται από την άκρα δεξιά.
Σε αρκετά ομόσπονδα κρατίδια στα ανατολικά της χώρας το AfD είναι η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη.
Ενώ στις περισσότερες από τις υπόλοιπες περιοχές της Γερμανίας είναι δεύτερη δύναμη ή έστω στο ίδιο επίπεδο με το SPD, αλλά με χαμηλότερα ποσοστά σε σύγκριση με το CDU.
Εντός των επόμενων εβδομάδων τα πράγματα μπορεί να γίνουν ακόμη πιο άσχημα για τα παραδοσιακά κόμματα.
Στις εκλογές στη Βαυαρία στις 14/10/2018 και στην Έσση, δύο εβδομάδες αργότερα, το AfD είναι βέβαιο ότι θα κατακτήσει αρκετές θέσεις στα κοινοβούλια των δύο ομόσπονδων κρατιδίων.
Οι ανησυχίες για τη μετανάστευση εξακολουθούν να πυροδοτούν την άνοδό του.
Στην πόλη του Chemnitz (σ.σ.: βρίσκεται στην πρώην Ανατολική Γερμανία), υπήρξαν πρόσφατα εκρηκτικές διαδηλώσεις όσων είναι κατά της μεταναστευτικής πολιτικής της Merkel, οι οποίες, πέραν όλων των άλλων, απέδειξαν ότι το θέμα της μετανάστευσης έχει διαιρέσει πλήρως τη γερμανική κοινή γνώμη.
Θα ήταν, όμως, λάθος – τονίζει ο Broning – να θεωρήσει κάποιος ότι το AfD είναι απλά ένα «ξενοφοβικό» κόμμα και τίποτε άλλο.
Το AfD υπήρξε πάντα ένα κόμμα με τα χαρακτηριστικά του χαμαιλέοντα, που φρόντιζε να εκμεταλλεύεται την εκάστοτε συγκυρία και να προσαρμόζει την πολιτική του σε αυτήν.
Η άνοδός του ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ, ενισχύθηκε με την προσφυγική – μεταναστευτική κρίση το καλοκαίρι του 2015 και αναρριχήθηκε ακόμη υψηλότερα με τη στοχοποίηση του εξτρεμιστικού Ισλάμ.
Σήμερα φαίνεται ότι έχει ένα ακόμη στόχο.
Αυτή τη φορά στρέφεται ενάντια στον φιλελευθερισμό και εμφανίζει σημάδια χυδαίου εθνικοσοσιαλισμού.
Το AfD χρησιμοποιεί, πλέον, απροκάλυπτα τον όρο «κοινωνική δικαιοσύνη».
Θα πρέπει να αναφερθεί ότι το AfD δημιουργήθηκε το 2013 ως ένα «κόμμα ευρωσκεπτικιστών καθηγητών», πολλοί εκ των οποίων δήλωναν και ήταν νεοφιλελεύθεροι και ως εκ τούτου ο νεοφιλελευθερισμός παραμένει στο DNA του.
Μέχρι σήμερα, στις επίσημες ανακοινώσεις του το κόμμα στηρίζει το ελεύθερο εμπόριο, τον αυξημένο ανταγωνισμό, χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και επιβολή σκληρής λιτότητας στη Νότια Ευρώπη.
Όμως αυτά λειτουργούσαν όσο ήταν «κόμμα καθηγητών».
Τώρα φιλοδοξεί να μετατραπεί σε «κόμμα εξουσίας».
Για πολλούς ψηφοφόρους, ιδιαίτερα στην ανατολική Γερμανία, ο νεοφιλελευθερισμός είναι κάτι που σχεδόν μισούν.
Αναγνωρίζοντας αυτό, η ηγεσία του AfD άρχισε λίαν προσφάτως να εγκαταλείπει τη ρητορική υπέρ του νεοφιλελευθερισμού.
Στόχος είναι να καταστεί ένα νέο μαζικό κόμμα, ένα κόμμα του λαού (Voklspartei), κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποδειχθεί θανάσιμη απειλή τόσο για το SPD όσο και για το ευρύτερο πολιτικό σύστημα της Γερμανίας.
Στη Βαυαρία και την Έσση, η εκστρατεία AfD αντανακλά ήδη αυτή την αλλαγή.
Ζητώντας υψηλότερες συντάξεις και βελτιωμένες ιατρικές υπηρεσίες στις αγροτικές περιοχές και επικρίνοντας τα υψηλά ενοίκια, το κόμμα επιδιώκει να είναι «κοινωνικό χωρίς να γίνει κόκκινο», όπως είναι και ένα από τα συνθήματα της προεκλογικής του εκστρατείας.
Και ο αρχηγός του AfD στο Βραδεμβούργο, Andreas Kalbitz, ανακοίνωσε πρόσφατα ότι το κόμμα σκοπεύει να επικεντρωθεί στην «κοινωνική δικαιοσύνη» στις επερχόμενες εκλογές που θα γίνουν σε τρία ανατολικά γερμανικά ομοσπονδιακά κρατίδια το 2019.
Οι κινητήριες δυνάμεις πίσω από ένα πιο «σοσιαλιστικό» AfD βρίσκονται στο ανατολικό τμήμα της Γερμανίας, όπου οι εκεί ηγέτες του, όπως ο Björn Höcke στη Θουριγγία, έχουν από καιρό ζητήσει «ένα κόμμα πατριωτισμού και αλληλεγγύης».
Για πολλούς, αυτό είναι μία, ελαφρώς καλυμμένη, στροφή προς τον Εθνικοσοσιαλισμό.
Οι Höcke και Jürgen Pohl (βουλευτής του AfD στο γερμανικό κοινοβούλιο), ανακοίνωσαν πρόσφατα μερικά από τα βασικά σημεία του προγράμματος του κόμματος, στα οποία περιλαμβάνονται προτάσεις για υψηλότερες συντάξεις και ένταξη των αυτοαπασχολούμενων στα κρατικά συνταξιοδοτικά ταμεία.
Είναι, όμως, πολιτικές που θα ευνοήσουν μόνος όσους είναι Γερμανοί.
Σημειώνεται ότι στις αρχές του 2019 το κόμμα θα προχωρήσει στην πραγματοποίηση ειδικού συνεδρίου προκειμένου να επισημοποιήσει τις αλλαγές στο πρόγραμμά του και να διαμορφώσει μια ενιαία θέση για τα κοινωνικά ζητήματα.
Ο κυρίαροχς στόχος, σύμφωνα με τον Höcke, είναι να συνδυάσει «τον αυτοπροσδιορισμό ταυτότητας και την αλληλεγγύη» και να απορρίψει τον «νεοφιλελευθερισμό και την ιστορία της αποτυχίας».
Σαφώς στο εσωτερικό του κόμματος θα υπάρξουν κάποιες έντονες διαπραγματεύσεις, αλλά η πτέρυγα Höcke διαθέτει πολλούς υποστηρικτές.
Σε επίπεδο ομοσπονδιακής Γερμανίας είναι πολύ δύσκολο το AfD να κερδίσει την πλειοψηφία, όσο τουλάχιστον η οικονομία της χώρας ακολουθεί καλή πορεία..
Αλλά μια πολύ ισχυρότερη ακροδεξιά είναι κάτι που δεν δέχεται αμφισβήτηση.
Ο συνδυασμός ρητορικής εναντίον των πολιτιστικών και οικονομικών ζητημάτων έχει δουλέψει εξαιρετικά καλά για τα δεξιόστροφα λαϊκιστικά κόμματα αλλού και το ερώτημα για πολλούς Γερμανούς παρατηρητές δεν είναι κατά πόσο αυτή η φόρμουλα θα λειτουργήσει στη Γερμανία αλλά το πόσο καλά θα λειτουργήσει.
Οι δημοσκοπήσεις δεν είναι καθησυχαστικές.
Μια μελέτη που παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα από το Ίδρυμα Bertelsmann, ένα ανεξάρτητο think tank, υπογραμμίζει ότι θέματα όπως η διανομή εισοδήματος ή η προσιτή στέγαση μπορούν αποτελεσματικά να λειτουργήσουν ως «γέφυρες» μεταξύ της ακροδεξιάς και των ψηφοφόρων του κέντρου.
Μάλιστα το 13% των Γερμανών ψηφοφόρων που προσδιορίζονται ως «κεντρώοι» πολιτικά είναι ανοικτοί σε θέσεις AfD, σύμφωνα με τη μελέτη.
Λαμβανομένων υπόψη αυτών των δυνατοτήτων, πολλά θα εξαρτηθούν από το πώς ανταποκρίνεται το κέντρο της Γερμανίας.
Μια ιδέα είναι ότι ο καταμερισμός της εργασίας μεταξύ του CDU και του CDU θα μπορούσε να διορθώσει την κατάσταση.
Το CDU θα μπορούσε να «πάρει» ψηφοφόρους από το AfD ενισχύοντας τις συντηρητικές του θέσεις σχετικά με τα πολιτιστικά ζητήματα και τα ζητήματα ταυτότητας.
Το SPD, αντίθετα, θα κινηθεί προς τα αριστερά σε κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα, τονίζοντας την ισότητα, την αλληλεγγύη και τη δικαιοσύνη, κλείνοντας έτσι το ιδεολογικό χάσμα που ενδυναμώνει το AfD.
Αλλά όλα δείχνουν ότι πολύ δύσκολα θα τα καταφέρουν, τόσο το CDU όσο και το SPD.
Καθώς τα δύο κόμματα είναι «κλειδωμένα» σε έναν μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό, ο οποίος δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, είναι εξαιρετικά δύσκολο να προχωρήσουν σε ένα ιδεολογικό επαναπροσδιορισμό.
Άλλωστε υπάρχει ο κίνδυνος εάν το πράξουν να εμφανιστεί το (και ιδεολογικό) χάσμα που χωρίζει τους δύο κυβερνητικούς εταίρους, κάτι που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε πρόωρες εκλογές.
Και από κάτι τέτοιο ο μόνος που έχει να κερδίσει δεν είναι άλλος από το AfD.
CNBC: Η Γερμανία αναζητά τον καλύτερο διάδοχο της Angela Merkel
Η καγκελάριος της Γερμανίας Angela Merkel είδε την επιρροή της να εξαφανίζεται μετά από τις "αδιάφορες" εκλογές πριν από ένα χρόνο.
Σήμερα, αντιμετωπίζει μια ανοιχτή εξέγερση στο κόμμα της, τη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU), που οδηγεί μια εύθραυστη κυβέρνηση συνασπισμού, μη δημοφιλής στους ψηφοφόρους, η οποία παρακολουθεί νευρικά την άνοδο της δεξιάς, αναφέρει νέα ανάλυση του CNBC.
Η Merkel, που ονομάστηκε "Mutti" (ή μητέρα) στη Γερμανία, θεωρήθηκε ως η κινητήρια δύναμη της δημοσιονομικής σύνεσης στη ζώνη του ευρώ, ενθαρρύνοντας τις χώρες που είχαν λάβει βοήθεια να υιοθετήσουν μέτρα λιτότητας.
Ενώ η έμφαση που δόθηκε στη λιτότητα την κατέστησε αντιδημοφιλή ανάμεσα στα κράτη διάσωσης, πολλοί την θαύμαζαν, καθώς κατεύθυνε την περιοχή του ενιαίου νομίσματος μέσω της επιβράδυνσης.
Καθώς η ευρωζώνη άρχισε να ανακάμπτει από τις οικονομικές της δυσχέρειες, μια άλλη κρίση έπληξε την περιοχή το 2015, όταν η Ευρώπη είδε σοβαρές εισροές μεταναστών και προσφύγων από τη Μέση Ανατολή, ιδίως τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία.
Και πάλι, η Merkel δέχτηκε πολλούς επαίνους για την πολιτική της, - επιτρέποντας σε ένα εκατομμύριο μετανάστες να εισέλθουν στη χώρα το 2015 - αλλά η απόφαση της κόστισε πολύ ακριβά.
Η θέση της για τη μετανάστευση ήταν ο βασικός λόγος που το κόμμα της είχε χαμηλές επιδόσεις στις τελευταίες εκλογές της χώρας και βοηθώντας την άνοδο του δεξιού κόμματος, της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD).
Εντούτοις, όπως ανέφερε ο Quentin Peel, συνεργάτης του Ευρωπαϊκού Προγράμματος του Βασιλικού Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων στο Λονδίνο, δήλωσε ότι αν και η Merkel φαίνεται αποδυναμωμένη, δεν είναι ξεκάθαρο ποιος θα μπορούσε να την διαδεχτεί.
Συρρίκνωση συνασπισμού
Η Merkel είναι τώρα στην τέταρτη θητεία της, καθώς ηγείται της γερμανικής κυβέρνησης από το 2005.
Αλλά το 2018, η θέση της δεν φαίνεται τόσο δυνατή όσο ήταν κάποτε.
Στην πραγματικότητα, μόνο το 17% των Γερμανών εξακολουθούν να είναι "πολύ ικανοποιημένοι" ή "ικανοποιημένοι" με το έργο της καγκελαρίου, σύμφωνα με δημοσκόπηση της YouGov.
Ακόμη χειρότερα για τη Merkel, η δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου διαπίστωσε ότι το 21% είναι "μάλλον δυσαρεστημένο" και το 33% είναι "πολύ δυσαρεστημένο" με τις τρέχουσες επιδόσεις της Merkel.
Ένα πολύ χαμηλό 2% και 9% είναι "πολύ" ή "αρκετά ικανοποιημένοι" αντίστοιχα με το έργο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
"Η ένταξη των προσφύγων παραμένει μια από τις πιο έντονες συζητήσεις στη γερμανική πολιτική", ανέφερε ο οικονομολόγος της ING, Carsten Brzeski.
Επίσης, ο χειρισμός της για τον επικεφαλής κατασκοπείας Hans-Georg Maaßen επικρίθηκε ευρέως.
Αυτό ώθησε τη Merkel να πει μια σπάνια δημόσια συγνώμη, αναγνωρίζοντας ότι έκανε λάθη στο θέμα.
Στη συνέχεια, ο μακράς διαρκείας σύμμαχος της Merkel, ο Volker Kauder, νικήθηκε κατά την ψηφοφορία για τον αρχηγό της κοινοβουλευτικής ομάδας του CDU στα τέλη Σεπτεμβρίου.
Αυτό παρά την ρητή υποστήριξή της προς αυτόν και τη σύσταση να επανεκλεγεί.
Έχασε από τον βουλευτή του CDU, Ralph Brinkhaus.
Ο Quentin Peel της Chatham House πιστεύει ότι η Merkel υπονομεύεται από το κόμμα της, καθώς οι βουλευτές στράφηκαν εναντίον της και την κατηγόρησαν για τη φθίνουσα δημοτικότητα του κόμματος.
"Η απώλεια εξουσίας της Merkel οφείλεται στους Συντηρητικούς μέσα στο κόμμα της, που πάντα την μισούσαν, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα γι 'αυτό, επειδή ήταν σχεδόν η μόνη που μπορούσε να επανεκλεγεί", ανέφερε.
Αν όχι η Merkel, τότε ποιος;
Η προφανής εξέγερση του κόμματος τον Σεπτέμβριο έστειλε κύματα σοκ μέσω πολιτικών κύκλων στη γερμανική πρωτεύουσα και ώθησε τις εφημερίδες να αναρωτηθούν πόσο ακόμα μπορούσε να παραμείνει η Merkel στην εξουσία.
Ενώ δεν υπάρχει προφανής διάδοχος της καγκελάριου, ο Peel πιστεύει ότι η Merkel θα μείνει στη θέση της για άλλους 18 έως 24 μήνες, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα ολοκληρώσει την τέταρτη θητεία της.
Ωστόσο, δεν απέκλεισε μια απότομη αποχώρηση.
"Η Merkel παίζει ένα πολύ υπομονετικό παιχνίδι και η γερμανική πολιτική τείνει να κινείται αρκετά αργά - αλλά όταν κινείται μπορεί να είναι απότομη", είπε ο Peel.
"Ωστόσο, δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια προφανή αντικατάσταση."
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι υπάρχουν λίγοι πιθανοί αντικαταστάτες, εκτός τον Annegret Kramp-Karrenbauer, τον νέο γενικό γραμματέα του CDU, ο οποίος μοιράζεται την πρακτική προσέγγιση της πολιτικής της Merkel.
Επίσης, είναι ο Jens Spahn , ένας νέος, ομοφυλόφιλος αλλά σταθερά συντηρητικός υπουργός που θα μπορούσε ενδεχομένως να διευρύνει την δημοτικότητα του κόμματος.
Ακόμα και ο Ralph Brinkhaus, ο οποίος νίκησε τον σύμμαχο της Merkel, Volter Kauder, είναι πιθανός υποψήφιος.
Επίσης, γνωστή υποψήφια για την κορυφαία θέση είναι η υπουργός Άμυνας, Ursula von der Leyen, αλλά ο Peel τη θεωρεί υπερβολικά αριστερόστροφη και "πολύ φιλόδοξη" για τα περισσότερα μέλη του κόμματος.
Σύμφωνα με τον Peel, είναι και ο έμπειρος και δημοφιλής πολιτικός Wolfgang Schaeuble, ο οποίος είναι σήμερα πρόεδρος του Bundestag, αλλά στα 76, δεν αναμένεται να θέλει τη θέση.
"Οποιαδήποτε εναλλακτική λύση στη Μέρκελ δεν έχει ευρεία υποστήριξη", δήλωσε ο Peel.
www.bankingnews.gr
Στην τοπική Βουλή εισέρχεται η AfD με ποσοστό περί το 11% ενώ το Κόμμα Ελεύθερων Ψηφοφόρων (σχηματισμός τοπικού χαρακτήρα) λαμβάνει το 11,5%.
Στην πέμπτη θέση υποχώρησε το SPD με 10%.
Το εν λόγω ποσοστό δεν θεωρείται, πως θα πυροδοτήσει άμεσα πολιτικές εξελίξεις, ωστόσο αναμένεται να οδηγήσει σε σκλήρυνση της πολιτικής του CSU στο πλαίσιο του κυβερνητικού συνασπισμού με το CDU της Merkel και το SPD.
Πρόκειται για πτώση 12% για το CSU, που κατέγραψε τη χειρότερη εκλογική του επίδοση ενώ σημαντικά είναι τα οφέλη για Πράσινους και AfD ενώ ταυτόχρονα χάνει την απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο.
Οι Χριστιανοικοινωνιστές καταγράφουν το χειρότερο εκλογικό τους αποτέλεσμα από το 1950 με διαρροές ψήφων κυρίως προς την AfD και τους Πράσινους.
Αναλυτικά το exit poll:
CSU: 35,5%
Πράσινοι: 18,5%
Κόμμα Ελεύθερων Ψηφοφόρων: 11,5%
AFD: 11%
SPD: 10%
FDP: 5%
Die Linke: 3,5%
Η πρόβλεψη για τις έδρες στο τοπικό Κοινοβούλιο
Το CSU αναμένεται να καταλάβει 74 με 79 έδρες
Οι Πράσινοι 40 με 42
Οι Ελεύθεροι Ψηφοφόροι 24 με 26
Η AfD 23 με 24
Το SPD 20 με 21
Νωρίτερα το bankingnews.gr έγραφε:Το κρίσιμο ορόσημο για τις μετέπειτα εξελίξεις είναι το ποσοστό, που θα λάβει το κυβερνόν στη Βαυαρία CSU, παραδοσιακός σύμμαχος του CDU της Merkel.
Εάν το ποσοστό βρίσκεται αρκετά κάτω από το 35% τότε υπάρχει πιθανότητα να υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις, σε διαφορετική περίπτωση δεν αναμένονται ραγδαίες εξελίξεις. Ποσοστό κάτω από το 35% δίνει στο CSU η τελευταία έρευνα του γερμανικού τηλεοπτικού δικτύου ZDF ανήμερα των κρίσιμων εκλογών στη Βαυαρία.
Ειδικότερα το CSU συγκεντρώνει ποσοστό 34%, που θεωρείται ότι θα προκαλέσει εξελίξεις ενώ οι Πράσινοι βρίσκονται στο 19%.
Η εθνικιστική AfD συγκεντρώνει ποσοστό άνω του 10%.
Η συμμετοχή των ψηφοφόρων στην εκλογική διαδικασία ήταν αυξημένη και περί τις 18:00 ώρα Ελλάδας είχε ψηφίσει άνω του 60% των ψηφοφόρων στο Μόναχο.
Το μεσημέρι, η συμμετοχή είχε αγγίξει το 35% στην πρωτεύουσα του κρατιδίου, το Μόναχο, συμπεριλαμβανομένων και των επιστολικών ψήφων.
Το 2013, την ίδια ώρα, η συμμετοχή έφτανε το 33,3%.
Στη Νυρεμβέργη ωστόσο την ίδια ώρα η συμμετοχή ήταν στο 10,9% - ενώ στις προηγούμενες εκλογές ήταν στο 8,6%.
Ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας Markus Soeder ψήφισε στην πόλη αυτή, στα βόρεια του Μονάχου.
Περισσότεροι από 9,4 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία.
Γενικότερα πάντως εκτιμάται ότι, η Χριστιανοκοινωνική Ένωση CSU του Horst Seehofer, του κυβερνητικού εταίρου των Χριστιανοδημοκρατών CDU της Αngela Merkel, θα υποστεί μεγάλες απώλειες.
Το CSU που βρίσκεται στην εξουσία παραδοσιακά τις τελευταίες έξι δεκαετίες είναι πρώτο κόμμα αλλά αναμένεται να υποστεί ταπεινωντική μείωση του πσοστό του από το 48% στο 33-34% κυρίως λόγω των διαφωνιών του στο μεταναστευτικό.
Μεγάλος κερδισμένος των εκλογών αναμένεται να είναι οι Πράσινοι (Green) που θα αναρριχηθούν στο 18%, διπλασιάζοντας τα ποσοστά τους και βεβαίως οι εθνικιστές Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD).
Μάλιστα κορυφαίοι Γερμανοί πολιτικοί αναλυτές δεν διστάζουν να υποστηρίξουν ότι το αποτέλεσμα των εκλογών μπορεί να προκαλέσει πολιτικό σεισμό σε ολόκληρη τη Γερμανία, με σαφή αποδυνάμωση του κυβερνητικού συνασπισμού CDU/CSU και Σοσιαλδημοκρατών (SPD).
Έναυσμα για εξελίξεις η ήττα του CSU - Οι κάλπες κλείνουν στις στις 19:00 ώρα Ελλάδος
Ο γερμανικός Τύπος κάνει λόγο για δύσκολη εκλογική αναμέτρηση στην Βαυαρία, όπου αναμένεται η Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU) να καταγράψει ιστορικά χαμηλό ποσοστό, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, γεγονός που θα πυροδοτήσει ντόμινο εξελίξεων.
Οι κάλπες στην Βαυαρία θα κλείσουν στις 19:00 (ώρα Ελλάδος) και μετά θα ξεκινήσει η μετάδοση των αποτελεσμάτων, αν και σαφή εικόνα αναμένεται αργά το βράδυ.
Η Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU), που είναι ο κυβερνητικός εταίρος των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) της Αngela Merkel, μπορεί να διατηρούσε την απόλυτη πλειοψηφία σχεδόν ανελλιπώς μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ωστόσο οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων εβδομάδων κάνουν λόγο για ήττα, που θα δώσει το έναυσμα για εξελίξεις, ενώ αναπόφευκτη είναι η εσωτερική κρίση.
Μάλιστα, εάν επιβεβαιωθεί η ήττα της CSU, αναμένονται εξελίξεις, που μπορεί να είναι από την ανατροπή του Αρχηγού του κόμματος Horst Seehofer και την αποχώρησή του από το ομοσπονδιακό υπουργείο Εσωτερικών, μέχρι και την διάσπαση της Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU) ή την διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού.
Σύμφωνα με το Reuters, τη χειρότερη εκλογική τους επίδοση εδώ και 60 χρόνια αναμένεται να έχει η Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU), στις σημερινές εκλογές της Βαυαρίας, κάτι που αναμένεται να προκαλέσει και εντάσεις στον ήδη εύθραυστο κυβερνητικό συνασπισμό.
Από τους μεγάλους κερδισμένους των σημερινών εκλογών προβλέπεται να είναι οι Πράσινοι, που θα διπλασιάσουν το ποσοστό τους στο 19%, ξεπερνώντας τους Σοσιαλδημοκράτες, ενώ στην τέταρτη θέση αναμένεται να βρεθεί το αντιμεταναστευτικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) με 10%.
Η Merkel "αδειάζει" τον Seehofer
Ήδη, ο επικεφαλής του κόμματος των Χριστιακοινωνιστών, Horst Seehofer, δέχεται πιέσεις για να εγκαταλείψει ένα από τα πόστα του (είναι και υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας), καθώς η σκληροπυρηνική ρητορική του ενάντια στους αιτούντες ασύλου έχει τρομάξει κάποιους ψηφοφόρους, που προέρχονται από το εξωτερικό.
"Χάσαμε την εμπιστοσύνη του κόσμου, εξαιτίας του CSU" δήλωσε χαρακτηριστικά ο αναπληρωτής πρόεδρος του CDU Volker Bouffier, κατηγορώντας τον Seehofer ότι πλήττει την εικόνα του συνασπισμού CDU/CSU.
O Seehofer ήταν από τους σκληρότερους επικριτές της Merkel για την πολιτική των ανοιχτών θυρών προς τους πρόσφυγες που υιοθέτησε η καγκελάριος το 2015, καλωσορίζοντας 1 εκατ. μετανάστες στη Γερμανία.
Σταδιακά ο Seehofer έστρεψε το CSU προς τα δεξιότερα και πιο κοντά στις θέσεις του AfD.
O διχασμός ανάμεσα στους κυβερνητικούς εταίρους βάθυνε περισσότερο τον Μάρτιο του 2018, όταν αναγκάστηκαν να κάνουν συνασπισμό με το SPD, καθώς το αποτέλεσμα των γενικών εκλογών δεν τους άφηνε άλλα περιθώρια.
Η τέταρτη και πιθανότατα τελευταία κυβέρνηση της Angela Merkel έχει κινδυνεύσει να καταρρεύσει δύο φορές, για το μεταναστευτικό, αλλά και για ένα σκάνδαλο με έναν κορυφαίο κατάσκοπο.
Διαφωνίες υπάρχουν και για τις εκπομπές αερίων ντίζελ αυτοκινήτων, αλλά και για τις περικοπές στη φορολογία των πλουσίων.
Schaeuble: Η Merkel δεν είναι πλέον αδιαμφισβήτητη
O πρόεδρος της γερμανικής Βουλής W. Schaeuble αμφισβητεί για πρώτη φορά δημοσίως την πολιτική δύναμη της γερμανίδας καγκελαρίου Α. Μerkel ενώ κάνει λόγο για ενδεχόμενο σημαντικών ανακατατάξεων μετά τις τοπικές εκλογές στη Βαυαρία και την Έσση, αφήνοντας να εννοηθεί ότι κινδυνεύει η σταθερότητα της εξουσίας της.
Σε συνέντευξη του στο δημόσιο ραδιοφωνικό σταθμό SWR, ο Schaeuble δήλωσε ότι η Merkel «δεν είναι πλέον τόσο αδιαμφισβήτητη όπως στις προηγούμενες τετραετίες» αν και θεωρεί «πιθανή» την επανεκλογή της στην προεδρία των Χριστιανοδημοκρατών στο κομματικό συνέδριο τον προσεχή Δεκέμβριο 2018 – εφόσον η ίδια το θελήσει.
Ωστόσο δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να αποσυρθεί.
Αποφασιστικοί παράγοντες θα είναι οι εκλογές στη Βαυαρία την Κυριακή 14 Οκτωβρίου και τα αποτελέσματα για τους Χριστιανοκοινωνιστές (CSU), αλλά πολύ περισσότερο για το ίδιο της το κόμμα, το CDU, σε δύο εβδομάδες στο κρατίδιο της Έσσης.
Οι εκλογές «θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μεγάλες αλλαγές» και ενδεχομένως «να έχουν και επιπτώσεις για την ομοσπονδιακή πολιτική και συνεπώς και για το κύρος της καγκελαρίου», εκτιμά ο πρώην τσάρος της Οικονομίας.
Ενώ εκφράζεται υπέρ της συνέχισης του μεγάλου συνασπισμού στο Βερολίνο, ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να αυξηθεί η εσωκομματική πίεση στους συγκυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες να αποχωρήσουν από την κυβέρνηση σε περίπτωση που υποστούν σοβαρές απώλειες στις εκλογικές αναμετρήσεις στα δύο κρατίδια. Αλλά και η ίδια η Merkel φαίνεται να μην αποκλείει εξελίξεις στον κυβερνητικό συνασπισμό. Απαντώντας σε δημοσιογραφική ερώτηση για τις πιθανές συνέπειες των εκλογών της Βαυαρίας σε ό,τι αφορά τη σταθερότητα του συνασπισμού με τους Σοσιαλδημοκράτες, δήλωσε πως και η ίδια γνωρίζει «ότι δεν ζούμε σε πολύ εύκολες εποχές».
Σύμφωνα πάντως με πολιτικούς αναλυτές, η αβεβαιότητα για το τι μέλλει γενέσθαι δεν αφορά μόνο τον κυβερνητικό συνασπισμό στο Βερολίνο και την καγκελάριο
Μεγάλη αναμένεται η ήττα του CSU στις εκλογές
Βάσει των τελευταίων δημοσκοπήσεων όλα δείχνουν ότι το CSU μπορεί να «δει» τα ποσοστά του να υποχωρούν ακόμη και στο χαμηλότερο επίπεδο από τη δεκαετία του 1950
Παρά το γεγονός ότι δεν αναμένεται ήττα του CSU η Βαυαρία αποτελεί βαρόμετρο για την επιβίωση όχι μόνο του κυβερνητικού συνασπισμού CDU/CSU και Σοσιαλδημοκρατών (SPD), αλλά μπορεί να καθορίσει και το μέλλον της ίδιας της καγκελαρίου καθώς μετά από μια μονοκρατορία έξι δεκαετιών το Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα προβλέπεται να δει τα ποσοστά του να κατρακυλούν σε ποσοστό που αποκλείεται ήδη από τώρα η επίτευξη πλειοψηφίας.
Σημαντική αποδυνάμωση του CSU θα δημιουργήσει ακόμη περισσότερα προβλήματα και γκρίνιες στον κυβερνητικό συνασπισμό, με τον επικεφαλής της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης, Horst Seehofer, να έχει, ήδη, έρθει σε σκληρή κόντρα με τη Merkel αναφορικά με την προσφυγική κρίση και την πολιτική που επέλεξε η καγκελάριος να ακολουθήσει.
Το πιθανότερο όλων είναι ότι ο Seehofer θα φορτώσει και στη Merkel σημαντικό ποσοστό από την απώλεια δύναμης του κόμματός του, ενώ κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει και ραγδαίες εξελίξεις στον συνασπισμό CDU/CSU και μάλιστα σε μία περίοδο που η Merkel εμφανίζεται όλο και πιο αποδυναμωμένη, ενώ η δημοτικότητά της έχει υποχωρήσει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.
Βάσει της τελευταίας δημοσκόπησης που δημοσιεύθηκε το CSU θα «δει» το ποσοστό του πραγματικά να γκρεμίζεται, καθώς εκτιμάται ότι θα φθάσει στο 33% από 48% που ήταν στις αντίστοιχες εκλογές του 2013.
Για μία ακόμη φορά δυναμική εμφάνιση πραγματοποιεί το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), του οποίου το ποσοστό φθάνει στο 13% από 0% που ήταν το 2013!!!!
Δραματική είναι και η εικόνα του SPD, το ποσοστό του οποίου προσγειώνεται στο 12% από 21% που ήταν το 2013.
Μεγάλη άνοδος επίσης σημειώνουν και οι Πράσινοι στο 19% που θα είναι δεύτερο κόμμα.
Που οφείλεται η άνοδος του εθνικιστικού AfD στη Γερμανία – Τα ολέθρια λάθη των CDU και SPD
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει άρθρο του Michael Broning, στην ιστοσελίδα Project Syndicate, το οποίο εξετάζει την τρέχουσα πολιτική κατάσταση στη Γερμανία με αφορμή και τις επικείμενες εκλογές τόσο στη Βαυαρία όσο και στην Έσση.
Ο Broning είναι επικεφαλής του Τμήματος Διεθνούς Πολιτικής στο think tank, Friedrich-Ebert-Stiftung, το οποίο «ανήκει» στο Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (SPD) και στην ανάλυσή του εξετάζει τις αιτίες που έχουν οδηγήσει σε ισχυρή άνοδο το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) το εθνικιστικό κόμμα της Γερμανίας αλλά και τα σοβαρά λάθη που έχει κάνει τόσο το SPD όσο και οι Χριστιανοδημοκράτες – Χριστιανοκοινωνιστές (CDU/CSU) των Merkel και Seehofer.
Ο Γερμανός αναλυτής υπογραμμίζει ότι εάν οι δημοσκοπήσεις αποδειχθούν αληθινές, τότε μεγάλα τμήματα της Γερμανία, ήδη, κυβερνώνται από την άκρα δεξιά.
Σε αρκετά ομόσπονδα κρατίδια στα ανατολικά της χώρας το AfD είναι η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη.
Ενώ στις περισσότερες από τις υπόλοιπες περιοχές της Γερμανίας είναι δεύτερη δύναμη ή έστω στο ίδιο επίπεδο με το SPD, αλλά με χαμηλότερα ποσοστά σε σύγκριση με το CDU.
Εντός των επόμενων εβδομάδων τα πράγματα μπορεί να γίνουν ακόμη πιο άσχημα για τα παραδοσιακά κόμματα.
Στις εκλογές στη Βαυαρία στις 14/10/2018 και στην Έσση, δύο εβδομάδες αργότερα, το AfD είναι βέβαιο ότι θα κατακτήσει αρκετές θέσεις στα κοινοβούλια των δύο ομόσπονδων κρατιδίων.
Οι ανησυχίες για τη μετανάστευση εξακολουθούν να πυροδοτούν την άνοδό του.
Στην πόλη του Chemnitz (σ.σ.: βρίσκεται στην πρώην Ανατολική Γερμανία), υπήρξαν πρόσφατα εκρηκτικές διαδηλώσεις όσων είναι κατά της μεταναστευτικής πολιτικής της Merkel, οι οποίες, πέραν όλων των άλλων, απέδειξαν ότι το θέμα της μετανάστευσης έχει διαιρέσει πλήρως τη γερμανική κοινή γνώμη.
Θα ήταν, όμως, λάθος – τονίζει ο Broning – να θεωρήσει κάποιος ότι το AfD είναι απλά ένα «ξενοφοβικό» κόμμα και τίποτε άλλο.
Το AfD υπήρξε πάντα ένα κόμμα με τα χαρακτηριστικά του χαμαιλέοντα, που φρόντιζε να εκμεταλλεύεται την εκάστοτε συγκυρία και να προσαρμόζει την πολιτική του σε αυτήν.
Η άνοδός του ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ, ενισχύθηκε με την προσφυγική – μεταναστευτική κρίση το καλοκαίρι του 2015 και αναρριχήθηκε ακόμη υψηλότερα με τη στοχοποίηση του εξτρεμιστικού Ισλάμ.
Σήμερα φαίνεται ότι έχει ένα ακόμη στόχο.
Αυτή τη φορά στρέφεται ενάντια στον φιλελευθερισμό και εμφανίζει σημάδια χυδαίου εθνικοσοσιαλισμού.
Το AfD χρησιμοποιεί, πλέον, απροκάλυπτα τον όρο «κοινωνική δικαιοσύνη».
Θα πρέπει να αναφερθεί ότι το AfD δημιουργήθηκε το 2013 ως ένα «κόμμα ευρωσκεπτικιστών καθηγητών», πολλοί εκ των οποίων δήλωναν και ήταν νεοφιλελεύθεροι και ως εκ τούτου ο νεοφιλελευθερισμός παραμένει στο DNA του.
Μέχρι σήμερα, στις επίσημες ανακοινώσεις του το κόμμα στηρίζει το ελεύθερο εμπόριο, τον αυξημένο ανταγωνισμό, χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και επιβολή σκληρής λιτότητας στη Νότια Ευρώπη.
Όμως αυτά λειτουργούσαν όσο ήταν «κόμμα καθηγητών».
Τώρα φιλοδοξεί να μετατραπεί σε «κόμμα εξουσίας».
Για πολλούς ψηφοφόρους, ιδιαίτερα στην ανατολική Γερμανία, ο νεοφιλελευθερισμός είναι κάτι που σχεδόν μισούν.
Αναγνωρίζοντας αυτό, η ηγεσία του AfD άρχισε λίαν προσφάτως να εγκαταλείπει τη ρητορική υπέρ του νεοφιλελευθερισμού.
Στόχος είναι να καταστεί ένα νέο μαζικό κόμμα, ένα κόμμα του λαού (Voklspartei), κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποδειχθεί θανάσιμη απειλή τόσο για το SPD όσο και για το ευρύτερο πολιτικό σύστημα της Γερμανίας.
Στη Βαυαρία και την Έσση, η εκστρατεία AfD αντανακλά ήδη αυτή την αλλαγή.
Ζητώντας υψηλότερες συντάξεις και βελτιωμένες ιατρικές υπηρεσίες στις αγροτικές περιοχές και επικρίνοντας τα υψηλά ενοίκια, το κόμμα επιδιώκει να είναι «κοινωνικό χωρίς να γίνει κόκκινο», όπως είναι και ένα από τα συνθήματα της προεκλογικής του εκστρατείας.
Και ο αρχηγός του AfD στο Βραδεμβούργο, Andreas Kalbitz, ανακοίνωσε πρόσφατα ότι το κόμμα σκοπεύει να επικεντρωθεί στην «κοινωνική δικαιοσύνη» στις επερχόμενες εκλογές που θα γίνουν σε τρία ανατολικά γερμανικά ομοσπονδιακά κρατίδια το 2019.
Οι κινητήριες δυνάμεις πίσω από ένα πιο «σοσιαλιστικό» AfD βρίσκονται στο ανατολικό τμήμα της Γερμανίας, όπου οι εκεί ηγέτες του, όπως ο Björn Höcke στη Θουριγγία, έχουν από καιρό ζητήσει «ένα κόμμα πατριωτισμού και αλληλεγγύης».
Για πολλούς, αυτό είναι μία, ελαφρώς καλυμμένη, στροφή προς τον Εθνικοσοσιαλισμό.
Οι Höcke και Jürgen Pohl (βουλευτής του AfD στο γερμανικό κοινοβούλιο), ανακοίνωσαν πρόσφατα μερικά από τα βασικά σημεία του προγράμματος του κόμματος, στα οποία περιλαμβάνονται προτάσεις για υψηλότερες συντάξεις και ένταξη των αυτοαπασχολούμενων στα κρατικά συνταξιοδοτικά ταμεία.
Είναι, όμως, πολιτικές που θα ευνοήσουν μόνος όσους είναι Γερμανοί.
Σημειώνεται ότι στις αρχές του 2019 το κόμμα θα προχωρήσει στην πραγματοποίηση ειδικού συνεδρίου προκειμένου να επισημοποιήσει τις αλλαγές στο πρόγραμμά του και να διαμορφώσει μια ενιαία θέση για τα κοινωνικά ζητήματα.
Ο κυρίαροχς στόχος, σύμφωνα με τον Höcke, είναι να συνδυάσει «τον αυτοπροσδιορισμό ταυτότητας και την αλληλεγγύη» και να απορρίψει τον «νεοφιλελευθερισμό και την ιστορία της αποτυχίας».
Σαφώς στο εσωτερικό του κόμματος θα υπάρξουν κάποιες έντονες διαπραγματεύσεις, αλλά η πτέρυγα Höcke διαθέτει πολλούς υποστηρικτές.
Σε επίπεδο ομοσπονδιακής Γερμανίας είναι πολύ δύσκολο το AfD να κερδίσει την πλειοψηφία, όσο τουλάχιστον η οικονομία της χώρας ακολουθεί καλή πορεία..
Αλλά μια πολύ ισχυρότερη ακροδεξιά είναι κάτι που δεν δέχεται αμφισβήτηση.
Ο συνδυασμός ρητορικής εναντίον των πολιτιστικών και οικονομικών ζητημάτων έχει δουλέψει εξαιρετικά καλά για τα δεξιόστροφα λαϊκιστικά κόμματα αλλού και το ερώτημα για πολλούς Γερμανούς παρατηρητές δεν είναι κατά πόσο αυτή η φόρμουλα θα λειτουργήσει στη Γερμανία αλλά το πόσο καλά θα λειτουργήσει.
Οι δημοσκοπήσεις δεν είναι καθησυχαστικές.
Μια μελέτη που παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα από το Ίδρυμα Bertelsmann, ένα ανεξάρτητο think tank, υπογραμμίζει ότι θέματα όπως η διανομή εισοδήματος ή η προσιτή στέγαση μπορούν αποτελεσματικά να λειτουργήσουν ως «γέφυρες» μεταξύ της ακροδεξιάς και των ψηφοφόρων του κέντρου.
Μάλιστα το 13% των Γερμανών ψηφοφόρων που προσδιορίζονται ως «κεντρώοι» πολιτικά είναι ανοικτοί σε θέσεις AfD, σύμφωνα με τη μελέτη.
Λαμβανομένων υπόψη αυτών των δυνατοτήτων, πολλά θα εξαρτηθούν από το πώς ανταποκρίνεται το κέντρο της Γερμανίας.
Μια ιδέα είναι ότι ο καταμερισμός της εργασίας μεταξύ του CDU και του CDU θα μπορούσε να διορθώσει την κατάσταση.
Το CDU θα μπορούσε να «πάρει» ψηφοφόρους από το AfD ενισχύοντας τις συντηρητικές του θέσεις σχετικά με τα πολιτιστικά ζητήματα και τα ζητήματα ταυτότητας.
Το SPD, αντίθετα, θα κινηθεί προς τα αριστερά σε κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα, τονίζοντας την ισότητα, την αλληλεγγύη και τη δικαιοσύνη, κλείνοντας έτσι το ιδεολογικό χάσμα που ενδυναμώνει το AfD.
Αλλά όλα δείχνουν ότι πολύ δύσκολα θα τα καταφέρουν, τόσο το CDU όσο και το SPD.
Καθώς τα δύο κόμματα είναι «κλειδωμένα» σε έναν μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό, ο οποίος δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, είναι εξαιρετικά δύσκολο να προχωρήσουν σε ένα ιδεολογικό επαναπροσδιορισμό.
Άλλωστε υπάρχει ο κίνδυνος εάν το πράξουν να εμφανιστεί το (και ιδεολογικό) χάσμα που χωρίζει τους δύο κυβερνητικούς εταίρους, κάτι που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε πρόωρες εκλογές.
Και από κάτι τέτοιο ο μόνος που έχει να κερδίσει δεν είναι άλλος από το AfD.
CNBC: Η Γερμανία αναζητά τον καλύτερο διάδοχο της Angela Merkel
Η καγκελάριος της Γερμανίας Angela Merkel είδε την επιρροή της να εξαφανίζεται μετά από τις "αδιάφορες" εκλογές πριν από ένα χρόνο.
Σήμερα, αντιμετωπίζει μια ανοιχτή εξέγερση στο κόμμα της, τη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU), που οδηγεί μια εύθραυστη κυβέρνηση συνασπισμού, μη δημοφιλής στους ψηφοφόρους, η οποία παρακολουθεί νευρικά την άνοδο της δεξιάς, αναφέρει νέα ανάλυση του CNBC.
Η Merkel, που ονομάστηκε "Mutti" (ή μητέρα) στη Γερμανία, θεωρήθηκε ως η κινητήρια δύναμη της δημοσιονομικής σύνεσης στη ζώνη του ευρώ, ενθαρρύνοντας τις χώρες που είχαν λάβει βοήθεια να υιοθετήσουν μέτρα λιτότητας.
Ενώ η έμφαση που δόθηκε στη λιτότητα την κατέστησε αντιδημοφιλή ανάμεσα στα κράτη διάσωσης, πολλοί την θαύμαζαν, καθώς κατεύθυνε την περιοχή του ενιαίου νομίσματος μέσω της επιβράδυνσης.
Καθώς η ευρωζώνη άρχισε να ανακάμπτει από τις οικονομικές της δυσχέρειες, μια άλλη κρίση έπληξε την περιοχή το 2015, όταν η Ευρώπη είδε σοβαρές εισροές μεταναστών και προσφύγων από τη Μέση Ανατολή, ιδίως τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία.
Και πάλι, η Merkel δέχτηκε πολλούς επαίνους για την πολιτική της, - επιτρέποντας σε ένα εκατομμύριο μετανάστες να εισέλθουν στη χώρα το 2015 - αλλά η απόφαση της κόστισε πολύ ακριβά.
Η θέση της για τη μετανάστευση ήταν ο βασικός λόγος που το κόμμα της είχε χαμηλές επιδόσεις στις τελευταίες εκλογές της χώρας και βοηθώντας την άνοδο του δεξιού κόμματος, της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD).
Εντούτοις, όπως ανέφερε ο Quentin Peel, συνεργάτης του Ευρωπαϊκού Προγράμματος του Βασιλικού Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων στο Λονδίνο, δήλωσε ότι αν και η Merkel φαίνεται αποδυναμωμένη, δεν είναι ξεκάθαρο ποιος θα μπορούσε να την διαδεχτεί.
Συρρίκνωση συνασπισμού
Η Merkel είναι τώρα στην τέταρτη θητεία της, καθώς ηγείται της γερμανικής κυβέρνησης από το 2005.
Αλλά το 2018, η θέση της δεν φαίνεται τόσο δυνατή όσο ήταν κάποτε.
Στην πραγματικότητα, μόνο το 17% των Γερμανών εξακολουθούν να είναι "πολύ ικανοποιημένοι" ή "ικανοποιημένοι" με το έργο της καγκελαρίου, σύμφωνα με δημοσκόπηση της YouGov.
Ακόμη χειρότερα για τη Merkel, η δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου διαπίστωσε ότι το 21% είναι "μάλλον δυσαρεστημένο" και το 33% είναι "πολύ δυσαρεστημένο" με τις τρέχουσες επιδόσεις της Merkel.
Ένα πολύ χαμηλό 2% και 9% είναι "πολύ" ή "αρκετά ικανοποιημένοι" αντίστοιχα με το έργο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
"Η ένταξη των προσφύγων παραμένει μια από τις πιο έντονες συζητήσεις στη γερμανική πολιτική", ανέφερε ο οικονομολόγος της ING, Carsten Brzeski.
Επίσης, ο χειρισμός της για τον επικεφαλής κατασκοπείας Hans-Georg Maaßen επικρίθηκε ευρέως.
Αυτό ώθησε τη Merkel να πει μια σπάνια δημόσια συγνώμη, αναγνωρίζοντας ότι έκανε λάθη στο θέμα.
Στη συνέχεια, ο μακράς διαρκείας σύμμαχος της Merkel, ο Volker Kauder, νικήθηκε κατά την ψηφοφορία για τον αρχηγό της κοινοβουλευτικής ομάδας του CDU στα τέλη Σεπτεμβρίου.
Αυτό παρά την ρητή υποστήριξή της προς αυτόν και τη σύσταση να επανεκλεγεί.
Έχασε από τον βουλευτή του CDU, Ralph Brinkhaus.
Ο Quentin Peel της Chatham House πιστεύει ότι η Merkel υπονομεύεται από το κόμμα της, καθώς οι βουλευτές στράφηκαν εναντίον της και την κατηγόρησαν για τη φθίνουσα δημοτικότητα του κόμματος.
"Η απώλεια εξουσίας της Merkel οφείλεται στους Συντηρητικούς μέσα στο κόμμα της, που πάντα την μισούσαν, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα γι 'αυτό, επειδή ήταν σχεδόν η μόνη που μπορούσε να επανεκλεγεί", ανέφερε.
Αν όχι η Merkel, τότε ποιος;
Η προφανής εξέγερση του κόμματος τον Σεπτέμβριο έστειλε κύματα σοκ μέσω πολιτικών κύκλων στη γερμανική πρωτεύουσα και ώθησε τις εφημερίδες να αναρωτηθούν πόσο ακόμα μπορούσε να παραμείνει η Merkel στην εξουσία.
Ενώ δεν υπάρχει προφανής διάδοχος της καγκελάριου, ο Peel πιστεύει ότι η Merkel θα μείνει στη θέση της για άλλους 18 έως 24 μήνες, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα ολοκληρώσει την τέταρτη θητεία της.
Ωστόσο, δεν απέκλεισε μια απότομη αποχώρηση.
"Η Merkel παίζει ένα πολύ υπομονετικό παιχνίδι και η γερμανική πολιτική τείνει να κινείται αρκετά αργά - αλλά όταν κινείται μπορεί να είναι απότομη", είπε ο Peel.
"Ωστόσο, δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια προφανή αντικατάσταση."
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι υπάρχουν λίγοι πιθανοί αντικαταστάτες, εκτός τον Annegret Kramp-Karrenbauer, τον νέο γενικό γραμματέα του CDU, ο οποίος μοιράζεται την πρακτική προσέγγιση της πολιτικής της Merkel.
Επίσης, είναι ο Jens Spahn , ένας νέος, ομοφυλόφιλος αλλά σταθερά συντηρητικός υπουργός που θα μπορούσε ενδεχομένως να διευρύνει την δημοτικότητα του κόμματος.
Ακόμα και ο Ralph Brinkhaus, ο οποίος νίκησε τον σύμμαχο της Merkel, Volter Kauder, είναι πιθανός υποψήφιος.
Επίσης, γνωστή υποψήφια για την κορυφαία θέση είναι η υπουργός Άμυνας, Ursula von der Leyen, αλλά ο Peel τη θεωρεί υπερβολικά αριστερόστροφη και "πολύ φιλόδοξη" για τα περισσότερα μέλη του κόμματος.
Σύμφωνα με τον Peel, είναι και ο έμπειρος και δημοφιλής πολιτικός Wolfgang Schaeuble, ο οποίος είναι σήμερα πρόεδρος του Bundestag, αλλά στα 76, δεν αναμένεται να θέλει τη θέση.
"Οποιαδήποτε εναλλακτική λύση στη Μέρκελ δεν έχει ευρεία υποστήριξη", δήλωσε ο Peel.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών