Σχόλιο του Peter Praet για την Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες που επλήγησαν από την κρίση
Η Ελλάδα και οι υπόλοιπες χώρες που επλήγησαν από την οικονομική κρίση θα βρίσκονταν σε ακόμη χειρότερη κατάσταση αν δεν συμμετείχαν στην Ευρωζώνη, εκτιμά ο επικεφαλής οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Peter Praet.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε σε πορτογαλικά μέσα ενημέρωσης, ο κ. Praet εξήγησε πως σε μικρές, ανοιχτές οικονομίες, οι συναλλαγματικές ισοτιμίες ενδέχεται να αποσταθεροποιηθούν.
«Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι μικρότερες οικονομίες προσπαθούν συνήθως να συνδέσουν τις συναλλαγματικές τους ισοτιμίες με ένα σταθερό νόμισμα».
«Στη Νομισματική Ένωση, δεν δόθηκε αρκετή προσοχή στις αποκλίσεις της ανταγωνιστικότητας, επειδή αυτές οι αποκλίσεις συσσωρεύονται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου και σε κάποιο σημείο υπάρχει ανάγκη για σημαντική προσαρμογή.
Πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στις οικονομικές αποκλίσεις», υπογράμμισε.
Με αφορμή την επικείμενη επέτειο 20 χρόνων για την Ευρωζώνη και την ΕΚΤ, ανέφερε πως η Τράπεζα «είχε πάντοτε την ικανότητα και την προθυμία να ενεργεί, όποτε αυτό ήταν αναγκαίο και σύμφωνα με τις εντολές της.
Έτσι, στην ερώτηση “ποιες είναι οι κύριες επιτυχίες αυτών των 20 ετών”», απαντά:
«Το ευρώ. (…)
Ωστόσο, χρειάζεται κάτι περισσότερο από το ενιαίο νόμισμα για να λειτουργήσει σωστά η Ενιαία Αγορά.
Υπάρχει ανάγκη για περισσότερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Η ενσωμάτωση αυτή μπορεί να χρειαστεί χρόνο, δεν θα έρθει αμέσως, αλλά κάθε πολιτικός πρέπει να έχει κατά νου ότι απαιτείται περαιτέρω ολοκλήρωση».
Σε ό,τι αφορά στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) και το ενδεχόμενο μετατροπής του σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, εκτιμά ότι «είναι σημαντικό για την επιτυχή διαχείριση κρίσεων να έχει μια αποτελεσματική διαδικασία λήψης αποφάσεων, διότι η διαχείριση κρίσεων απαιτεί αποτελεσματική και γρήγορη δράση.
Οι κρίσεις ενδέχεται να επιδεινωθούν με κανόνες λήψης αποφάσεων, όπως η ομοφωνία, οι οποίοι εμποδίζουν την έγκαιρη λήψη αποφάσεων και αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα των ιδρυμάτων διαχείρισης κρίσεων.
Οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων ομοσπονδιακού χαρακτήρα είναι κατά προτίμηση προτιμητέες από τις διακυβερνητικές, οι οποίες συχνά έχουν δικαιώματα αρνησικυρίας».
«Στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), η χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης παρέχεται βασικά με την επιφύλαξη των όρων οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής.
Είναι αυτός ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης των πιθανών κρίσεων;», ρώτησε ο δημοσιογράφος, με τον κ. Praet να απαντά:
«Έτσι νομίζω.
Είναι ευθύνη των κρατών-μελών να θεωρούν τις οικονομικές τους πολιτικές ως θέμα κοινού ενδιαφέροντος και να διασφαλίζουν βιώσιμα δημόσια οικονομικά.
Οι δυσμενείς οικονομικές εξελίξεις μπορούν να θέσουν ένα κράτος μέλος υπό οικονομική πίεση και να επιφέρουν την ανάγκη μεταρρύθμισης.
Οι άσχημες πολιτικές, η δημοσιονομική ακεραιότητα, για παράδειγμα, μπορούν τελικά να οδηγήσουν μια χώρα σε κρίση.
Είναι συλλογική ευθύνη των κρατών μελών να εξασφαλίσουν την ομαλή λειτουργία της ΟΝΕ και γι' αυτό συμφώνησαν ότι χρειάστηκε ένα πλαίσιο διαχείρισης κρίσεων».
Επίσης, εξέφρασε την κατανόησή του για τη δυσαρέσκεια ορισμένων κυβερνήσεων και πολιτών, σχετικά με τη διάσωση τραπεζών με κρατικά κεφάλαια κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Ευρωζώνη.
Κλείνοντας, αναφορικά με την άνοδο του εθνικισμού στην Ευρώπη, σημείωσε:
«Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι το ευρωπαϊκό επίπεδο είναι απαραίτητο.
Μια μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων συμφωνούν ότι η Ευρώπη μπορεί να δώσει καλύτερες απαντήσεις σε ορισμένα διεθνή προβλήματα.
Για παράδειγμα, στην Ιταλία, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, οι άνθρωποι λένε ότι η μετανάστευση πρέπει να αντιμετωπιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σκεφτείτε την απειλή του προστατευτισμού και την απαραίτητη απάντηση σε αυτό, την αλλαγή του κλίματος ή τη διατήρηση του περιβάλλοντος: οι άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτά τα πράγματα πρέπει να αντιμετωπιστούν συλλογικά, διότι έτσι μπορούμε να ακούσουμε τη φωνή μας σε παγκόσμια σκηνή.
Στη συνέχεια όμως αισθάνονται απογοητευμένοι σε ορισμένες περιπτώσεις από την αδυναμία των κρατών μελών της ΕΕ να αποφασίσουν από κοινού και να αντιληφθούν τη συζήτηση μεταξύ των κρατών μελών ως ένα παιχνίδι μετατόπισης των προβλημάτων στους γείτονες. Και η αντίδραση είναι τότε συχνά: καλά, ας το κάνουμε σε εθνικό επίπεδο, διότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν λειτουργεί.
Το θέμα μου είναι ότι η Ευρώπη μπορεί να δώσει τις σωστές απαντήσεις, αλλά όλοι μας πρέπει να ανταποκριθούμε στις ευθύνες μας».
www.bankingnews.gr
Σε συνέντευξη που παραχώρησε σε πορτογαλικά μέσα ενημέρωσης, ο κ. Praet εξήγησε πως σε μικρές, ανοιχτές οικονομίες, οι συναλλαγματικές ισοτιμίες ενδέχεται να αποσταθεροποιηθούν.
«Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι μικρότερες οικονομίες προσπαθούν συνήθως να συνδέσουν τις συναλλαγματικές τους ισοτιμίες με ένα σταθερό νόμισμα».
«Στη Νομισματική Ένωση, δεν δόθηκε αρκετή προσοχή στις αποκλίσεις της ανταγωνιστικότητας, επειδή αυτές οι αποκλίσεις συσσωρεύονται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου και σε κάποιο σημείο υπάρχει ανάγκη για σημαντική προσαρμογή.
Πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στις οικονομικές αποκλίσεις», υπογράμμισε.
Με αφορμή την επικείμενη επέτειο 20 χρόνων για την Ευρωζώνη και την ΕΚΤ, ανέφερε πως η Τράπεζα «είχε πάντοτε την ικανότητα και την προθυμία να ενεργεί, όποτε αυτό ήταν αναγκαίο και σύμφωνα με τις εντολές της.
Έτσι, στην ερώτηση “ποιες είναι οι κύριες επιτυχίες αυτών των 20 ετών”», απαντά:
«Το ευρώ. (…)
Ωστόσο, χρειάζεται κάτι περισσότερο από το ενιαίο νόμισμα για να λειτουργήσει σωστά η Ενιαία Αγορά.
Υπάρχει ανάγκη για περισσότερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Η ενσωμάτωση αυτή μπορεί να χρειαστεί χρόνο, δεν θα έρθει αμέσως, αλλά κάθε πολιτικός πρέπει να έχει κατά νου ότι απαιτείται περαιτέρω ολοκλήρωση».
Σε ό,τι αφορά στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) και το ενδεχόμενο μετατροπής του σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, εκτιμά ότι «είναι σημαντικό για την επιτυχή διαχείριση κρίσεων να έχει μια αποτελεσματική διαδικασία λήψης αποφάσεων, διότι η διαχείριση κρίσεων απαιτεί αποτελεσματική και γρήγορη δράση.
Οι κρίσεις ενδέχεται να επιδεινωθούν με κανόνες λήψης αποφάσεων, όπως η ομοφωνία, οι οποίοι εμποδίζουν την έγκαιρη λήψη αποφάσεων και αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα των ιδρυμάτων διαχείρισης κρίσεων.
Οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων ομοσπονδιακού χαρακτήρα είναι κατά προτίμηση προτιμητέες από τις διακυβερνητικές, οι οποίες συχνά έχουν δικαιώματα αρνησικυρίας».
«Στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), η χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης παρέχεται βασικά με την επιφύλαξη των όρων οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής.
Είναι αυτός ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης των πιθανών κρίσεων;», ρώτησε ο δημοσιογράφος, με τον κ. Praet να απαντά:
«Έτσι νομίζω.
Είναι ευθύνη των κρατών-μελών να θεωρούν τις οικονομικές τους πολιτικές ως θέμα κοινού ενδιαφέροντος και να διασφαλίζουν βιώσιμα δημόσια οικονομικά.
Οι δυσμενείς οικονομικές εξελίξεις μπορούν να θέσουν ένα κράτος μέλος υπό οικονομική πίεση και να επιφέρουν την ανάγκη μεταρρύθμισης.
Οι άσχημες πολιτικές, η δημοσιονομική ακεραιότητα, για παράδειγμα, μπορούν τελικά να οδηγήσουν μια χώρα σε κρίση.
Είναι συλλογική ευθύνη των κρατών μελών να εξασφαλίσουν την ομαλή λειτουργία της ΟΝΕ και γι' αυτό συμφώνησαν ότι χρειάστηκε ένα πλαίσιο διαχείρισης κρίσεων».
Επίσης, εξέφρασε την κατανόησή του για τη δυσαρέσκεια ορισμένων κυβερνήσεων και πολιτών, σχετικά με τη διάσωση τραπεζών με κρατικά κεφάλαια κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Ευρωζώνη.
Κλείνοντας, αναφορικά με την άνοδο του εθνικισμού στην Ευρώπη, σημείωσε:
«Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι το ευρωπαϊκό επίπεδο είναι απαραίτητο.
Μια μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων συμφωνούν ότι η Ευρώπη μπορεί να δώσει καλύτερες απαντήσεις σε ορισμένα διεθνή προβλήματα.
Για παράδειγμα, στην Ιταλία, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, οι άνθρωποι λένε ότι η μετανάστευση πρέπει να αντιμετωπιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σκεφτείτε την απειλή του προστατευτισμού και την απαραίτητη απάντηση σε αυτό, την αλλαγή του κλίματος ή τη διατήρηση του περιβάλλοντος: οι άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτά τα πράγματα πρέπει να αντιμετωπιστούν συλλογικά, διότι έτσι μπορούμε να ακούσουμε τη φωνή μας σε παγκόσμια σκηνή.
Στη συνέχεια όμως αισθάνονται απογοητευμένοι σε ορισμένες περιπτώσεις από την αδυναμία των κρατών μελών της ΕΕ να αποφασίσουν από κοινού και να αντιληφθούν τη συζήτηση μεταξύ των κρατών μελών ως ένα παιχνίδι μετατόπισης των προβλημάτων στους γείτονες. Και η αντίδραση είναι τότε συχνά: καλά, ας το κάνουμε σε εθνικό επίπεδο, διότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν λειτουργεί.
Το θέμα μου είναι ότι η Ευρώπη μπορεί να δώσει τις σωστές απαντήσεις, αλλά όλοι μας πρέπει να ανταποκριθούμε στις ευθύνες μας».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών