Οι περισσότεροι οικονομολόγοι συμφωνούν ότι η ζώνη του ευρώ χρειάζεται μια κοινή ασφάλεια καταθέσεων, καλύπτοντας ποσά μέχρι 100.000 ευρώ
Πριν από λίγο καιρό οι ηγέτες της ΕΕ μιλούσαν για μια μεγάλη συμφωνία για τη μεταρρύθμιση της νομισματικής τους ένωσης.
Όμως αντί γι αυτό οι υπουργοί οικονομικών της Ευρώπης μόλις ενέκριναν μια δέσμη μεταρρυθμίσεων για την ενίσχυση της νομισματικής ένωσης, υπάρχει μεγάλη διαφορά σε αυτό το σχέδιό από τους αρχικούς τους στόχους.
Όπως σχολιάζει το Bloomberg, oι νέες αυτές προτάσεις θα είναι άχρηστες αλλά και ευπρόσδεκτες ώστε να υπάρξει μια καλύτερη προετοιμασία της ζώνης του ευρώ για την αντιμετώπιση της επόμενης χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Όμως απέχουν πολύ από το να αντιμετωπίσουν τις σημαντικότερες αδυναμίες του συστήματος: δηλαδή την ασφάλιση των καταθέσεων και τη δημοσιονομική πολιτική.
Οι περισσότεροι οικονομολόγοι συμφωνούν ότι η ζώνη του ευρώ χρειάζεται μια κοινή ασφάλεια καταθέσεων, καλύπτοντας ποσά μέχρι 100.000 ευρώ.
Αυτό θα ολοκληρώσει την ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση και θα συμβάλει στη διάσπαση του λεγόμενου "doom-loop" που συνδέει την οικονομία των κρατών και τις τράπεζες από κατάρρευση.
Όμως, οι υπουργοί οικονομικών της ευρωζώνης για άλλη μια φορά, δεν πρότειναν κανένα ουσιαστικά σχέδιο.
Αντίθετα, το ρόλο αυτό ανέλαβε μια ομάδα εργασίας που θα εξετάσει το θέμα και θα αποφανθεί μέσω εκθέσεως της τον Ιούνιο του 2019.
Το πρόβλημα σε όλο αυτό ωστόσο είναι ότι η Ευρώπη συζητά και αναλύει το ζήτημα αυτό τα τελευταία έξι χρόνια.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η νομισματική ένωση χρειάζεται επίσης έναν μικρό προϋπολογισμό μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης για να βοηθήσει στη σταθεροποίηση των χωρών που υποφέρουν από μεμονωμένες διαταραχές.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θέτει τη νομισματική πολιτική για την Ευρωζώνη στο σύνολό της, οπότε δεν μπορεί να στηρίξει μια μεμονωμένη χώρα που βρίσκεται σε ύφεση, απαιτώντας ένα τέτοιο φορολογικό μηχανισμό.
Το μέτρο στηρίζουν Γαλλία και Γερμανία οι οποίες έχουν καταλήξει σε συμφωνία σχετικά με αυτή την ιδέα.
Όμως έχουν εκφραστεί σημαντικές διαφωνίες από άλλα κράτη μέλη, που έχουν μπλοκάρει τη διαδικασία.
Στην πρόσφατη συνάντησή τους, οι υπουργοί οικονομικών της ΕΕ συμφώνησαν να αλλάξουν τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, το ταμείο δηλαδή διάσωσης της ευρωζώνης. Και εδώ, όμως, οι μεταρρυθμίσεις δεν ήταν τολμηρές.
Οι υπουργοί οικονομικών ήθελαν να διευκολύνουν τις υγιή δημοσιονομικά χώρες να λαμβάνουν δάνεια όταν το απαιτούν οι συνθήκες.
Αλλά οι ιδιαίτερα αυστηροί κανόνες που διέπουν την έγκριση αυτών των δανείων τα αποκλείουν από τις χώρες που τα χρειάζονται και δίνουν τη δυνατότητα μόνο σε αυτές που δεν τα χρειάζονται..
Θα μπορούσε ωστόσο όλη αυτή η διαδικασία να χαρακτηριστεί «μια μικρή πρόοδος» καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο ΕΜΣ συμφώνησαν σε έναν σαφέστερο καταμερισμό της εργασίας.
Οι υπουργοί ολοκλήρωσαν τη συμφωνία για την ενίσχυση του κοινού ταμείου που χειρίζεται τις τράπεζες που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Και συμφώνησαν να ενθαρρύνουν τη χρήση ρητρών συλλογικής δράσης σε νέους δεσμούς. που καθιστούν ευκολότερη την αναδιάρθρωση του χρέους, εάν αυτό αποδειχθεί αναγκαίο.
Αυτό είναι κάτι.
Αλλά η μεγάλη συμφωνία για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης δεν είναι πουθενά.
Κι αυτό εγκυμονεί για μια ακόμη φορά τον κίνδυνο η Ευρωζώνη κα κληθεί να πληρώσει βαρύ τίμημα εάν βρεθεί αντιμέτωπη με μια ακόμη οικονομική κρίση που οδηγήσει σε βαριά ύφεση.
www.bankingnews.gr
Όμως αντί γι αυτό οι υπουργοί οικονομικών της Ευρώπης μόλις ενέκριναν μια δέσμη μεταρρυθμίσεων για την ενίσχυση της νομισματικής ένωσης, υπάρχει μεγάλη διαφορά σε αυτό το σχέδιό από τους αρχικούς τους στόχους.
Όπως σχολιάζει το Bloomberg, oι νέες αυτές προτάσεις θα είναι άχρηστες αλλά και ευπρόσδεκτες ώστε να υπάρξει μια καλύτερη προετοιμασία της ζώνης του ευρώ για την αντιμετώπιση της επόμενης χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Όμως απέχουν πολύ από το να αντιμετωπίσουν τις σημαντικότερες αδυναμίες του συστήματος: δηλαδή την ασφάλιση των καταθέσεων και τη δημοσιονομική πολιτική.
Οι περισσότεροι οικονομολόγοι συμφωνούν ότι η ζώνη του ευρώ χρειάζεται μια κοινή ασφάλεια καταθέσεων, καλύπτοντας ποσά μέχρι 100.000 ευρώ.
Αυτό θα ολοκληρώσει την ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση και θα συμβάλει στη διάσπαση του λεγόμενου "doom-loop" που συνδέει την οικονομία των κρατών και τις τράπεζες από κατάρρευση.
Όμως, οι υπουργοί οικονομικών της ευρωζώνης για άλλη μια φορά, δεν πρότειναν κανένα ουσιαστικά σχέδιο.
Αντίθετα, το ρόλο αυτό ανέλαβε μια ομάδα εργασίας που θα εξετάσει το θέμα και θα αποφανθεί μέσω εκθέσεως της τον Ιούνιο του 2019.
Το πρόβλημα σε όλο αυτό ωστόσο είναι ότι η Ευρώπη συζητά και αναλύει το ζήτημα αυτό τα τελευταία έξι χρόνια.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η νομισματική ένωση χρειάζεται επίσης έναν μικρό προϋπολογισμό μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης για να βοηθήσει στη σταθεροποίηση των χωρών που υποφέρουν από μεμονωμένες διαταραχές.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θέτει τη νομισματική πολιτική για την Ευρωζώνη στο σύνολό της, οπότε δεν μπορεί να στηρίξει μια μεμονωμένη χώρα που βρίσκεται σε ύφεση, απαιτώντας ένα τέτοιο φορολογικό μηχανισμό.
Το μέτρο στηρίζουν Γαλλία και Γερμανία οι οποίες έχουν καταλήξει σε συμφωνία σχετικά με αυτή την ιδέα.
Όμως έχουν εκφραστεί σημαντικές διαφωνίες από άλλα κράτη μέλη, που έχουν μπλοκάρει τη διαδικασία.
Στην πρόσφατη συνάντησή τους, οι υπουργοί οικονομικών της ΕΕ συμφώνησαν να αλλάξουν τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, το ταμείο δηλαδή διάσωσης της ευρωζώνης. Και εδώ, όμως, οι μεταρρυθμίσεις δεν ήταν τολμηρές.
Οι υπουργοί οικονομικών ήθελαν να διευκολύνουν τις υγιή δημοσιονομικά χώρες να λαμβάνουν δάνεια όταν το απαιτούν οι συνθήκες.
Αλλά οι ιδιαίτερα αυστηροί κανόνες που διέπουν την έγκριση αυτών των δανείων τα αποκλείουν από τις χώρες που τα χρειάζονται και δίνουν τη δυνατότητα μόνο σε αυτές που δεν τα χρειάζονται..
Θα μπορούσε ωστόσο όλη αυτή η διαδικασία να χαρακτηριστεί «μια μικρή πρόοδος» καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο ΕΜΣ συμφώνησαν σε έναν σαφέστερο καταμερισμό της εργασίας.
Οι υπουργοί ολοκλήρωσαν τη συμφωνία για την ενίσχυση του κοινού ταμείου που χειρίζεται τις τράπεζες που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Και συμφώνησαν να ενθαρρύνουν τη χρήση ρητρών συλλογικής δράσης σε νέους δεσμούς. που καθιστούν ευκολότερη την αναδιάρθρωση του χρέους, εάν αυτό αποδειχθεί αναγκαίο.
Αυτό είναι κάτι.
Αλλά η μεγάλη συμφωνία για τη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης δεν είναι πουθενά.
Κι αυτό εγκυμονεί για μια ακόμη φορά τον κίνδυνο η Ευρωζώνη κα κληθεί να πληρώσει βαρύ τίμημα εάν βρεθεί αντιμέτωπη με μια ακόμη οικονομική κρίση που οδηγήσει σε βαριά ύφεση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών