γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Με διάσταση απόψεων σχετικά με την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας θα προσέλθουν το σαββατοκύριακο οι ηγέτες των 20 πλουσιότερων χωρών του κόσμου στο Τορόντο του Καναδά, ώστε να αποφασίσουν «από κοινού» τα επόμενα βήματα τους. Έχουν ήδη διαφανεί από καιρό οι διαφορές στην προσέγγιση της κρίσης μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ, καθώς και οι δύο πλευρές έχουν εκφραστεί ανοιχτά για τις αποφάσεις που θα πρέπει να ληφθούν στη Σύνοδο του σαββατοκύριακου.
Από τη μία μεριά, η Ευρώπη, μέσω του προέδρου της ΕΕ, Herman Van Rompuy και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, José Manuel Barroso, υποστηρίζουν την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας και τον άμεσο περιορισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, ως μονόδρομο για την επιστροφή στην αναπτυξιακή πορεία. Μάλιστα, θεωρούν ότι τουλάχιστον μέχρι το 2011 θα πρέπει να εφαρμόζονται πλήρως τα προγράμματα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Από την άλλη μεριά, ο Αμερικανός πρόεδρος Barack Obama, έχει πολλάκις αναφέρει ότι η εποχή του κεϋνσιανισμού έχει παρέλθει, ενώ δηλώνει έτοιμος να παρέμβει ώστε να εξασφαλίσει και να προωθήσει την ανάκαμψη. Ο κ. Obama δεν αρνείται την ευρωπαϊκή άποψη για μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, αλλά την τοποθετεί εν ευθέτω χρόνο, το οποίο σημαίνει 3-5 χρόνια αργότερα. Δηλαδή πολύ αργότερα από το 2011 που θα ήθελαν οι Ευρωπαίοι.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι στις ΗΠΑ παρατηρείται μια, έστω, δειλή οικονομική ανάκαμψη, ενώ αντίθετα στην Ευρώπη ο κίνδυνος μιας παρατεταμένης ύφεσης είναι εμφανής.
Αυτή η εξέλιξη ενισχύει το δολάριο και εξασθενεί το ευρώ, καθώς οι διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές αμφιβάλλουν για τη δυνατότητα της Ε.Ε. να πληρώσει τα χρέη της, ενώ δεν φαίνεται να ανησυχούν για τα χρέη των ΗΠΑ.
Διαφορές των δύο πλευρών, βρίσκονται και στο ζήτημα του τραπεζικού κλάδου. Η Ευρώπη εκτός από την επιβολή τραπεζικού φόρου, ζητά να φορολογηθούν και οι χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, κάτι το οποίο δεν επιθυμεί η αμερικανική πλευρά. Στο συγκεκριμένο ζήτημα, όπως και στη δημιουργία ενός κοινού ταμείου που θα περιέχει τα απαιτούμενα κεφάλαια σε περίπτωση σωτηρίας μίας τράπεζας, ο Καναδάς προωθεί την έκδοση ενός κοινού ανακοινωθέντος, σύμφωνα με το οποίο κάθε χώρα θα μπορεί εάν θέλει να επιβάλλει εισφορές στις δικές της τράπεζες. Με αυτόν τον τρόπο καταλαγιάζουν οι διαφωνίες τουλάχιστον σ’ αυτό το ζήτημα, οι οποίες είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο και στην προηγούμενη σύνοδο στην Κορέα.
Analyst
www.bankingnews.gr
Από την άλλη μεριά, ο Αμερικανός πρόεδρος Barack Obama, έχει πολλάκις αναφέρει ότι η εποχή του κεϋνσιανισμού έχει παρέλθει, ενώ δηλώνει έτοιμος να παρέμβει ώστε να εξασφαλίσει και να προωθήσει την ανάκαμψη. Ο κ. Obama δεν αρνείται την ευρωπαϊκή άποψη για μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, αλλά την τοποθετεί εν ευθέτω χρόνο, το οποίο σημαίνει 3-5 χρόνια αργότερα. Δηλαδή πολύ αργότερα από το 2011 που θα ήθελαν οι Ευρωπαίοι.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι στις ΗΠΑ παρατηρείται μια, έστω, δειλή οικονομική ανάκαμψη, ενώ αντίθετα στην Ευρώπη ο κίνδυνος μιας παρατεταμένης ύφεσης είναι εμφανής.
Αυτή η εξέλιξη ενισχύει το δολάριο και εξασθενεί το ευρώ, καθώς οι διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές αμφιβάλλουν για τη δυνατότητα της Ε.Ε. να πληρώσει τα χρέη της, ενώ δεν φαίνεται να ανησυχούν για τα χρέη των ΗΠΑ.
Διαφορές των δύο πλευρών, βρίσκονται και στο ζήτημα του τραπεζικού κλάδου. Η Ευρώπη εκτός από την επιβολή τραπεζικού φόρου, ζητά να φορολογηθούν και οι χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, κάτι το οποίο δεν επιθυμεί η αμερικανική πλευρά. Στο συγκεκριμένο ζήτημα, όπως και στη δημιουργία ενός κοινού ταμείου που θα περιέχει τα απαιτούμενα κεφάλαια σε περίπτωση σωτηρίας μίας τράπεζας, ο Καναδάς προωθεί την έκδοση ενός κοινού ανακοινωθέντος, σύμφωνα με το οποίο κάθε χώρα θα μπορεί εάν θέλει να επιβάλλει εισφορές στις δικές της τράπεζες. Με αυτόν τον τρόπο καταλαγιάζουν οι διαφωνίες τουλάχιστον σ’ αυτό το ζήτημα, οι οποίες είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο και στην προηγούμενη σύνοδο στην Κορέα.
Analyst
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών