«Η έξοδος μίας χώρας από ΕΕ και Ευρωζώνη δεν εξασφαλίζει μεγαλύτερη κυριαρχία», ξεκαθάρισε ο κ. Draghi
Ιδιαίτερα επιθετικός έναντι όσων αμφισβητούν την ΕΕ και τα οφέλη της αλλά και σε όσους θεωρούν ότι εάν οι χώρες τους εγκαταλείψουν το ευρώ τότε θα… σωθούν, εξαπέλυσε ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Mario Draghi, μιλώντας στο Πανεπιστήμιο της Bologna.
«Η ύπαρξη μίας χώρας εκτός ΕΕ μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη ανεξαρτησία της πολιτικής, αλλά όχι κατ 'ανάγκη σε μεγαλύτερη κυριαρχία», τόνισε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της ΕΚΤ και προσέθεσε «το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την Ευρωζώνη και το ενιαίο νόμισμα».
Παράλληλα παραδέχθηκε ότι πολλές φορές ότι οι πολιτικοί δεν μπορούν να κατανοήσουν ορισμένα ζητήματα τα οποία αφορούν τις αναγκαίες κινήσεις ώστε να στηριχθεί η οικονομική ολοκλήρωση και η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.
«Αυτό δεν σημαίνει ότι χρειαζόμαστε την ΕΕ για όλα.
Ωστόσο, ενόψει της παγκοσμιοποίησης, η ΕΕ έχει μεγαλύτερη σημασία από ποτέ μέχρι σήμερα.
Όπως είπε ο Jean Monnet, "χρειαζόμαστε μια Ευρώπη για αυτό που είναι απαραίτητο ... μια Ευρώπη για όσα οι χώρες δεν μπορούν να κάνουν μόνα τους», προσέθεσε.
Αναφέρθηκε στο γεγονός ότι οι πλειοψηφία των πολιτών της ΕΕ και της Ευρωζώνης τάσσονται υπέρ του γεγονότος ότι οι χώρες τους αποτελούν μέλη τους και μάλιστα σε ποσοστό 75%.
Αντίθετα οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν φαίνεται να εκτιμούν και τόσο την πολιτική δομή της ΕΕ, με το ποσοστό των «φιλικά προσκείμενων» να έχει υποχωρήσει στο 42% από 57% που ήταν το 2007.
Την ίδια ώρα η εμπιστοσύνη στις εθνικές κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια έχει βουλιάξει χαμηλότερα από το 35%.
Η κυριαρχία και ανεξαρτησία
Σύμφωνα με τον πρόεδρος της ΕΚΤ «η πραγματική κυριαρχία δεν έγκειται στη δύναμη να νομοθετείς, αλλά στην ικανότητα να διαχειρίζεσαι τις συνέπειες και να αντιμετωπίζεις τις θεμελιώδεις ανάγκες των ανθρώπων.
Στην ικανότητα να λαμβάνεις ανεξάρτητες αποφάσεις.
Με απλά λόγια η ανεξαρτησία δεν εγγυάται την κυριαρχία».
Υπογράμμισε ότι η συνεργασία εντός της ΕΕ βοηθά τα κράτη να προστατευθούν από έξωθεν κινδύνους και τους παρέχουν μεγαλύτερη δυνατότητα εφαρμογής των πολιτικών τους επιλογών.
Συνεργασία για την ασφάλεια – Αντιμετωπίζοντας την παγκοσμιοποίηση
Με δεδομένη την επικράτηση της παγκοσμιοποίησης έχει αλλάξει άρδην η αλυσίδα της παγκόσμιας παραγωγής και πλέον η συνεργασία μεταξύ των χωρών είναι κάτι παραπάνω από σημαντική.
Είναι εμφανές ότι οι χώρες της ΕΕ έχουν κατακτήσει πολύ μεγαλύτερο επίπεδο συνεργασίας, για παράδειγμα σε σχέση με αυτές που συμμετέχουν στη NAFTA, ένα ακόμη στοιχείο –σύμφωνα πάντα με τον κ. Draghi- που αποδεικνύει τα μεγάλα οφέλη που έχουν τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης από τη συμμετοχή τους στο μπλοκ.
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέτει κοινούς κανόνες για όλη την ΕΕ, η Κομισιόν φροντίζει να παρακολουθεί την εφαρμογή τους και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προσφέρει νομική προστασία εάν αυτοί παραβιαστούν.
Στην Ευρωζώνη οι αρχές ελέγχου του τραπεζικού συστήματος βοηθούν ώστε να διατηρείται η χρηματοπιστωτική σταθερότητα», τόνισε.
Μάλιστα προσέθεσε ότι «εάν εντός της ΕΕ ίσχυαν εκ νέου εμπορικοί δασμοί, τότε το ΑΕΠ της Γερμανίας θα ήταν περίπου 8% χαμηλότερο και της Ιταλίας περίπου 7% χαμηλότερο», τονίζοντας με αυτόν τον τρόπο τα τεράστια οφέλη της Ένωσης για τα κράτη-μέλη της.
Τι προσφέρει η ΕΕ – Ο ρόλος της ΕΚΤ
Η ΕΕ προσφέρει στα μέλη της τη δυνατότητα να αποτρέψουν τις πολυεθνικές εταιρείες από το να μην καταβάλλουν τους απαραίτητους φόρους και να χρησιμοποιούν «παραθυράκια» για να τους αποφύγουν.
Η ΕΕ προσφέρει πολύ περισσότερες ευκαιρίες ώστε να υπάρχει υπεράσπιση των αξιών των καταναλωτών και να υπάρχει δίκαιη αντιμετώπισή τους στην ευρωπαϊκή αγορά.
Τα κράτη-μέλη μπορούν να συνεργάζονται με την ΕΕ ώστε να υπάρχει ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας.
Η ΕΕ προσφέρει στα κράτη-μέλη της τη δυνατότητα να επιτύχουν στόχους που εάν ήταν «μόνα» τους δεν θα το κατάφερναν ποτέ.
Όπως ήταν φυσικό ο κ. Draghi αναφέρθηκε και στον ρόλο της ΕΚΤ κατά τη διάρκεια της κρίσης, επαναλαμβάνοντας ότι βρέθηκε αντιμέτωπη με προκλήσεις που δεν τις είχαν, καν, φανταστεί αυτοί που καθόρισαν τον ρόλο που οφείλει να διαδραματίζει η τράπεζα στις αρχές της δημιουργίας της.
Η ΕΚΤ φρόντισε να χρησιμοποιήσει όλα τα «εργαλεία» που είχε στη διάθεσή της προκειμένου να αντιμετωπίσει την κρίση.
Κλείνοντας την ομιλία του, τόνισε χαρακτηριστικά ότι «στον σημερινό κόσμο, οι τεχνολογικές, οικονομικές και εμπορικές διασυνδέσεις είναι τόσο ισχυρές ώστε μόνο οι πολύ μεγαλύτερες χώρες είναι σε θέση να είναι ανεξάρτητες και κυρίαρχες ταυτόχρονα.
Για τα περισσότερα άλλα έθνη, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών χωρών, τα δύο αυτά χαρακτηριστικά δεν συμπίπτουν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το θεσμικό πλαίσιο που επέτρεψε στα κράτη μέλη να είναι κυρίαρχα σε πολλούς τομείς.
Είναι κοινή κυριαρχία, η οποία είναι προτιμότερη από καμία.
Είναι μια συμπληρωματική κυριαρχία με αυτή που ασκούν τα μεμονωμένα έθνη σε άλλες περιοχές.
Είναι μια κυριαρχία που οι Ευρωπαίοι συμπαθούν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρξε μια πολιτική επιτυχία που οικοδομήθηκε στο πλαίσιο της διεθνούς τάξης που προέκυψε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήταν ένας πιστός διερμηνέας των αξιών της ελευθερίας, της ειρήνης και της ευημερίας στην οποία ιδρύθηκε αυτή η τάξη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρξε οικονομική επιτυχία, διότι παρείχε ένα περιβάλλον στο οποίο οι ενέργειες των πολιτών της δημιούργησαν ευρεία και διαρκή ευημερία βασισμένη στην ενιαία αγορά και προστατευόμενη από το ενιαίο νόμισμα.
Η τελευταία δεκαετία έχει επισημάνει δραματικά τις ελλείψεις των εθνικών πολιτικών και την ανάγκη συνεργασίας να εξελιχθεί τόσο εντός της ΕΕ όσο και εκτός αυτής.
Μία μακρά παγκόσμια οικονομική κρίση, πρωτοφανή μεταναστευτικά ρεύματα και ανισότητες που επιδεινώνονται από τις μεγάλες συγκεντρώσεις πλούτου που προκύπτουν από την τεχνολογική πρόοδο έχουν προκαλέσει διαμάχες σε μια πολιτική και οικονομική τάξη που πιστεύεται ότι έχει τεθεί.
Η αλλαγή είναι απαραίτητη, αλλά υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να την φέρει σε πέρας.
Μια προοπτική είναι ότι οι παλιές ιδέες που έχουν διαμορφώσει το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας μας αναβιώνουν, έτσι ώστε η ευημερία κάποιων δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη φτώχεια των άλλων. οι διεθνείς και υπερεθνικοί οργανισμοί χάνουν τη σημασία τους ως τόποι διαπραγμάτευσης και εύρεσης συμβιβαστικών λύσεων • η επιβεβαίωση του εαυτού, της ταυτότητας, γίνεται η πρώτη απαίτηση κάθε πολιτικής. Σε έναν τέτοιο κόσμο, η ελευθερία και η ειρήνη γίνονται αξεσουάρ που μπορούν να απαλλαγούν από τις ανάγκες.
Αλλά αν θέλουμε αυτές οι αξίες να παραμείνουν ουσιαστικές, θεμελιώδεις, η πορεία είναι διαφορετική: προσαρμογή των υφιστάμενων θεσμών για αλλαγή.
Αυτή η διαδικασία προσαρμογής έχει μέχρι στιγμής συναντήσει αντίδραση, επειδή οι αναπόφευκτες εθνικές πολιτικές δυσκολίες φάνηκαν πάντα πάνω από αυτή την ανάγκη.
Αυτή η απροθυμία έχει οδηγήσει σε αβεβαιότητα σχετικά με την ικανότητα των θεσμικών οργάνων να ανταποκρίνονται στα γεγονότα και έχει ενισχύσει τη φωνή όσων θέλουν να καταργήσουν αυτά τα θεσμικά όργανα.
Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία: αυτή η προσαρμογή θα πρέπει να είναι τόσο βαθιά όσο τα φαινόμενα που αποκάλυψαν την ευθραυστότητα της υπάρχουσας τάξης και τόσο μεγάλες όσο οι διαστάσεις μιας γεωπολιτικής τάξης που αλλάζει με τρόπο που δεν είναι ευνοϊκό για την Ευρώπη».
www.bankingnews.gr
«Η ύπαρξη μίας χώρας εκτός ΕΕ μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη ανεξαρτησία της πολιτικής, αλλά όχι κατ 'ανάγκη σε μεγαλύτερη κυριαρχία», τόνισε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της ΕΚΤ και προσέθεσε «το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την Ευρωζώνη και το ενιαίο νόμισμα».
Παράλληλα παραδέχθηκε ότι πολλές φορές ότι οι πολιτικοί δεν μπορούν να κατανοήσουν ορισμένα ζητήματα τα οποία αφορούν τις αναγκαίες κινήσεις ώστε να στηριχθεί η οικονομική ολοκλήρωση και η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.
«Αυτό δεν σημαίνει ότι χρειαζόμαστε την ΕΕ για όλα.
Ωστόσο, ενόψει της παγκοσμιοποίησης, η ΕΕ έχει μεγαλύτερη σημασία από ποτέ μέχρι σήμερα.
Όπως είπε ο Jean Monnet, "χρειαζόμαστε μια Ευρώπη για αυτό που είναι απαραίτητο ... μια Ευρώπη για όσα οι χώρες δεν μπορούν να κάνουν μόνα τους», προσέθεσε.
Αναφέρθηκε στο γεγονός ότι οι πλειοψηφία των πολιτών της ΕΕ και της Ευρωζώνης τάσσονται υπέρ του γεγονότος ότι οι χώρες τους αποτελούν μέλη τους και μάλιστα σε ποσοστό 75%.
Αντίθετα οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν φαίνεται να εκτιμούν και τόσο την πολιτική δομή της ΕΕ, με το ποσοστό των «φιλικά προσκείμενων» να έχει υποχωρήσει στο 42% από 57% που ήταν το 2007.
Την ίδια ώρα η εμπιστοσύνη στις εθνικές κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια έχει βουλιάξει χαμηλότερα από το 35%.
Η κυριαρχία και ανεξαρτησία
Σύμφωνα με τον πρόεδρος της ΕΚΤ «η πραγματική κυριαρχία δεν έγκειται στη δύναμη να νομοθετείς, αλλά στην ικανότητα να διαχειρίζεσαι τις συνέπειες και να αντιμετωπίζεις τις θεμελιώδεις ανάγκες των ανθρώπων.
Στην ικανότητα να λαμβάνεις ανεξάρτητες αποφάσεις.
Με απλά λόγια η ανεξαρτησία δεν εγγυάται την κυριαρχία».
Υπογράμμισε ότι η συνεργασία εντός της ΕΕ βοηθά τα κράτη να προστατευθούν από έξωθεν κινδύνους και τους παρέχουν μεγαλύτερη δυνατότητα εφαρμογής των πολιτικών τους επιλογών.
Συνεργασία για την ασφάλεια – Αντιμετωπίζοντας την παγκοσμιοποίηση
Με δεδομένη την επικράτηση της παγκοσμιοποίησης έχει αλλάξει άρδην η αλυσίδα της παγκόσμιας παραγωγής και πλέον η συνεργασία μεταξύ των χωρών είναι κάτι παραπάνω από σημαντική.
Είναι εμφανές ότι οι χώρες της ΕΕ έχουν κατακτήσει πολύ μεγαλύτερο επίπεδο συνεργασίας, για παράδειγμα σε σχέση με αυτές που συμμετέχουν στη NAFTA, ένα ακόμη στοιχείο –σύμφωνα πάντα με τον κ. Draghi- που αποδεικνύει τα μεγάλα οφέλη που έχουν τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης από τη συμμετοχή τους στο μπλοκ.
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέτει κοινούς κανόνες για όλη την ΕΕ, η Κομισιόν φροντίζει να παρακολουθεί την εφαρμογή τους και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προσφέρει νομική προστασία εάν αυτοί παραβιαστούν.
Στην Ευρωζώνη οι αρχές ελέγχου του τραπεζικού συστήματος βοηθούν ώστε να διατηρείται η χρηματοπιστωτική σταθερότητα», τόνισε.
Μάλιστα προσέθεσε ότι «εάν εντός της ΕΕ ίσχυαν εκ νέου εμπορικοί δασμοί, τότε το ΑΕΠ της Γερμανίας θα ήταν περίπου 8% χαμηλότερο και της Ιταλίας περίπου 7% χαμηλότερο», τονίζοντας με αυτόν τον τρόπο τα τεράστια οφέλη της Ένωσης για τα κράτη-μέλη της.
Τι προσφέρει η ΕΕ – Ο ρόλος της ΕΚΤ
Η ΕΕ προσφέρει στα μέλη της τη δυνατότητα να αποτρέψουν τις πολυεθνικές εταιρείες από το να μην καταβάλλουν τους απαραίτητους φόρους και να χρησιμοποιούν «παραθυράκια» για να τους αποφύγουν.
Η ΕΕ προσφέρει πολύ περισσότερες ευκαιρίες ώστε να υπάρχει υπεράσπιση των αξιών των καταναλωτών και να υπάρχει δίκαιη αντιμετώπισή τους στην ευρωπαϊκή αγορά.
Τα κράτη-μέλη μπορούν να συνεργάζονται με την ΕΕ ώστε να υπάρχει ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας.
Η ΕΕ προσφέρει στα κράτη-μέλη της τη δυνατότητα να επιτύχουν στόχους που εάν ήταν «μόνα» τους δεν θα το κατάφερναν ποτέ.
Όπως ήταν φυσικό ο κ. Draghi αναφέρθηκε και στον ρόλο της ΕΚΤ κατά τη διάρκεια της κρίσης, επαναλαμβάνοντας ότι βρέθηκε αντιμέτωπη με προκλήσεις που δεν τις είχαν, καν, φανταστεί αυτοί που καθόρισαν τον ρόλο που οφείλει να διαδραματίζει η τράπεζα στις αρχές της δημιουργίας της.
Η ΕΚΤ φρόντισε να χρησιμοποιήσει όλα τα «εργαλεία» που είχε στη διάθεσή της προκειμένου να αντιμετωπίσει την κρίση.
Κλείνοντας την ομιλία του, τόνισε χαρακτηριστικά ότι «στον σημερινό κόσμο, οι τεχνολογικές, οικονομικές και εμπορικές διασυνδέσεις είναι τόσο ισχυρές ώστε μόνο οι πολύ μεγαλύτερες χώρες είναι σε θέση να είναι ανεξάρτητες και κυρίαρχες ταυτόχρονα.
Για τα περισσότερα άλλα έθνη, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών χωρών, τα δύο αυτά χαρακτηριστικά δεν συμπίπτουν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το θεσμικό πλαίσιο που επέτρεψε στα κράτη μέλη να είναι κυρίαρχα σε πολλούς τομείς.
Είναι κοινή κυριαρχία, η οποία είναι προτιμότερη από καμία.
Είναι μια συμπληρωματική κυριαρχία με αυτή που ασκούν τα μεμονωμένα έθνη σε άλλες περιοχές.
Είναι μια κυριαρχία που οι Ευρωπαίοι συμπαθούν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρξε μια πολιτική επιτυχία που οικοδομήθηκε στο πλαίσιο της διεθνούς τάξης που προέκυψε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήταν ένας πιστός διερμηνέας των αξιών της ελευθερίας, της ειρήνης και της ευημερίας στην οποία ιδρύθηκε αυτή η τάξη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρξε οικονομική επιτυχία, διότι παρείχε ένα περιβάλλον στο οποίο οι ενέργειες των πολιτών της δημιούργησαν ευρεία και διαρκή ευημερία βασισμένη στην ενιαία αγορά και προστατευόμενη από το ενιαίο νόμισμα.
Η τελευταία δεκαετία έχει επισημάνει δραματικά τις ελλείψεις των εθνικών πολιτικών και την ανάγκη συνεργασίας να εξελιχθεί τόσο εντός της ΕΕ όσο και εκτός αυτής.
Μία μακρά παγκόσμια οικονομική κρίση, πρωτοφανή μεταναστευτικά ρεύματα και ανισότητες που επιδεινώνονται από τις μεγάλες συγκεντρώσεις πλούτου που προκύπτουν από την τεχνολογική πρόοδο έχουν προκαλέσει διαμάχες σε μια πολιτική και οικονομική τάξη που πιστεύεται ότι έχει τεθεί.
Η αλλαγή είναι απαραίτητη, αλλά υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να την φέρει σε πέρας.
Μια προοπτική είναι ότι οι παλιές ιδέες που έχουν διαμορφώσει το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας μας αναβιώνουν, έτσι ώστε η ευημερία κάποιων δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη φτώχεια των άλλων. οι διεθνείς και υπερεθνικοί οργανισμοί χάνουν τη σημασία τους ως τόποι διαπραγμάτευσης και εύρεσης συμβιβαστικών λύσεων • η επιβεβαίωση του εαυτού, της ταυτότητας, γίνεται η πρώτη απαίτηση κάθε πολιτικής. Σε έναν τέτοιο κόσμο, η ελευθερία και η ειρήνη γίνονται αξεσουάρ που μπορούν να απαλλαγούν από τις ανάγκες.
Αλλά αν θέλουμε αυτές οι αξίες να παραμείνουν ουσιαστικές, θεμελιώδεις, η πορεία είναι διαφορετική: προσαρμογή των υφιστάμενων θεσμών για αλλαγή.
Αυτή η διαδικασία προσαρμογής έχει μέχρι στιγμής συναντήσει αντίδραση, επειδή οι αναπόφευκτες εθνικές πολιτικές δυσκολίες φάνηκαν πάντα πάνω από αυτή την ανάγκη.
Αυτή η απροθυμία έχει οδηγήσει σε αβεβαιότητα σχετικά με την ικανότητα των θεσμικών οργάνων να ανταποκρίνονται στα γεγονότα και έχει ενισχύσει τη φωνή όσων θέλουν να καταργήσουν αυτά τα θεσμικά όργανα.
Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία: αυτή η προσαρμογή θα πρέπει να είναι τόσο βαθιά όσο τα φαινόμενα που αποκάλυψαν την ευθραυστότητα της υπάρχουσας τάξης και τόσο μεγάλες όσο οι διαστάσεις μιας γεωπολιτικής τάξης που αλλάζει με τρόπο που δεν είναι ευνοϊκό για την Ευρώπη».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών