Mises Institute: Τα τρία σημαντικά πλεονεκτήματα που θα έχει το Ηνωμένο Βασίλειο με το Brexit

Στα  οφέλη, που δύναται να αποκομίσει η Μεγάλη Βρετανία από το Brexit, παρά τις περί του αντιθέτου εκτιμήσεις, αναφέρεται σε ανάλυσή του το Mises Institute.
Στις 23 Ιουνίου 2016, το βρετανικό εκλογικό σώμα ψήφισε με 51,9% έναντι 48,1% υπέρ της αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ.
Το δημοψήφισμα αυτό ήταν ένας από τους μεγαλύτερους πολιτικούς σεισμούς που προηγήθηκαν της εκλογής του Donald Trump στις 6 Νοεμβρίου 2016.
Οι λόγοι για τους οποίους οι Βρετανοί εγκαταλείπουν την ΕΕ ήταν πολυάριθμοι από: αμφισβητούμενες πολιτικές μετανάστευσης, ανησυχίες σχετικά με τις βρετανικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις και το κατά πόσο η παραμονή τους στην ΕΕ είναι προς το καλύτερο οικονομικό συμφέρον του Ηνωμένου Βασιλείου.
Επί του παρόντος, εάν η κυβέρνηση της Theresa May δεν μπορέσει να καταλήξει σε συμφωνία με την ΕΕ πριν από την ημερομηνία αποχώρησης της 29ης Μαρτίου  2019, το Ηνωμένο Βασίλειο θα εγκαταλείψει την ΕΕ ατάκτως. Υπάρχουν τρία πλεονεκτήματα για το Brexit, από την άποψη της πολιτικής και οικονομικής απελευθέρωσης:

Αποκέντρωση της ευρωπαϊκής πολιτικής εξουσίας

Η ΕΕ αρχικά ξεκίνησε ως τελωνειακή ένωση που ήρε τα εμπορικά εμπόδια μεταξύ των κρατών μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτή ήταν μια λογική απάντηση στο δασμολογικό  πολεμικό κλίμα της δεκαετίας του 1930 που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ανάφλεξη του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Δυστυχώς, οι αξιωματούχοι της ΕΕ είχαν κατά νου άλλα πράγματα, μόλις ολοκληρώθηκε η τελωνειακή ένωση της ΕΕ.
Όπως σημειώνει ο Ron Paul, η διαφθορά και οι πολιτικές φιλοδοξίες μετέτρεψαν  την ΕΕ σε «μια μη εκλεγμένη κυβέρνηση - δολοφόνο στις Βρυξέλλες, όπου τα στελέχη της λάμβαναν παχυλές αμοιβές και δεν ήταν εκτεθειμένα στις ψήφους απλών πολιτών».
Η ΕΕ έχει ουσιαστικά ανατρέψει τι έκανε την Ευρώπη ευημερούσα  μεταξύ των χωρών.
Το φεντεραλιστικό σύστημα της Ευρώπης ήταν μια σαφής αντίθεση με τις αυτοκρατορίες στην Ανατολή όπως η Κίνα και η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Οι ανατολικές αυτοκρατορίες κάλυπταν τις μεγάλες γεωγραφικές περιοχές, απαιτώντας μια τεράστια γραφειοκρατική δομή και αυστηρούς κανόνες για να διατηρήσουν οποιαδήποτε εμφάνιση πολιτικής τάξης.
Για το λόγο αυτό, η Ευρώπη έγινε πλούσια, ενώ οι τελευταίες αυτοκρατορίες έμειναν στάσιμες και καταπιεστικές στον 19ο αιώνα.
Ωστόσο, η Ευρώπη εγκατέλειψε γρήγορα το επιτυχημένο της ομοσπονδιακό μοντέλο και το αντικατέστησε με μια «κεντρική πολιτική και οικονομική υπερδύναμη στις Βρυξέλλες».

Εγκατάλειψη των στενών αντιλήψεων και της ανελευθερίας της ΕΕ

 Για τους «προοδευτικούς» οργανισμούς όπως η ΕΕ, οι κλασσικές φιλελεύθερες έννοιες της περιορισμένης κυβέρνησης και οι μικρότερες πολιτικές μονάδες που ελέγχουν τις μεγαλύτερες είναι τοξικά οδοφράγματα που την εμποδίζουν να πραγματοποιήσει το «οικουμενικό» της όραμα. Η
Βρετανία από την άλλη πλευρά, υπήρξε ιστορικά το λίκνο για κλασσικά φιλελεύθερες πρακτικές όπως ο φεντεραλισμός, η ελευθερία του λόγου και τα δικαιώματα ιδιοκτησίας.
Οι πρόσφατες εξελίξεις έδειξαν ότι η ΕΕ είναι ικανή να απορρίψει τις βασικές πολιτικές ελευθερίες.
Η ελευθερία της έκφρασης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των αγγλοσαξονικών παραδόσεων που έχουν μεταβιβαστεί για γενιές και έχουν μεταλαμπαδευτεί στις πρώην αποικίες της Βρετανίας στην Αυστραλία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ.
Για χάρη της διατήρησης μιας λαϊκής ελευθερίας, όπως είναι η ελευθερία του λόγου, η έξοδος από την ΕΕ θα ήταν μια λογική κίνηση για το Ηνωμένο Βασίλειο.

Αυξημένο ελεύθερο εμπόριο

Εφόσον οι ψηφοφόροι ψηφίζουν υπέρ του Brexit, η συζήτηση για τα θύματα είναι κοινή μεταξύ των ελίτ και των σχολιαστών των μέσων ενημέρωσης.
Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι η έξοδος από την ΕΕ θα αποτελούσε καταστροφή για το βρετανικό εμπόριο.
Ωστόσο, οι έρευνες δείχνουν ότι η ΕΕ σταδιακά καθίσταται λιγότερο εμπορική προτεραιότητα για τη Βρετανία.
Περίπου το 44% των βρετανικών εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών μεταφέρθηκαν σε χώρες μέλη της ΕΕ το 2017.
Αυτό είναι περίπου 274 δισεκατομμύρια λίρες από 616 δισεκατομμύρια στις συνολικές εξαγωγές.
Επιπλέον, το μερίδιο της ΕΕ στην παγκόσμια οικονομία συρρικνώνεται παρά την αύξηση της συνολικής οικονομικής της παραγωγής.
Με άλλα λόγια, η υπόλοιπη παγκόσμια οικονομία αναπτύσσεται ταχύτερα από ό, τι η οικονομία της ΕΕ.
Αυτό θα μπορούσε εν μέρει να εξηγήσει γιατί το εμπόριο του Ηνωμένου Βασιλείου προς χώρες εκτός της ΕΕ έχει αυξηθεί πολύ ταχύτερα τα τελευταία χρόνια.
Δεδομένης της γεωγραφικής του θέσης, το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται σε άριστη θέση να πραγματοποιεί συναλλαγές με πολλές άλλες χώρες εκτός της ΕΕ.
Ακόμη και αν η Theresa May δεν καταλήξει σε μια ευνοϊκή συμφωνία για το Brexit με την ΕΕ, θα πρέπει να εξετάσει μια πιο τολμηρή εναλλακτική λύση: καθαρό ελεύθερο εμπόριο.
Αυτό σημαίνει μηδενικούς δασμούς και ποσοστώσεις εισαγωγής αγαθών που προέρχονται από χώρες της ΕΕ και τον υπόλοιπο κόσμο.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον ελεύθερου εμπορίου, το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να επαναδιαπραγματευτεί εμπορικές συμφωνίες με μέλη της Κοινοπολιτείας, όπως η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Νέα Ζηλανδία και η Σιγκαπούρη, που μοιράζονται κοινό πολιτισμό, γλώσσα και νομικό σύστημα.
Παρά τις αποδοκιμασίες των πολλών, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει πολλές ευκαιρίες να αναπτυχθεί εκτός της δικαιοδοσίας της ΕΕ.