γράφει : Μαρία Παπαδάτου
Πως μπορεί ο Macron να κλείσει τον δρόμο στον συντηρητικό Weber
Σε ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα των ευρωεκλογών της 26ης Μαΐου, αναδεικνύεται ο διορισμός του διαδόχου του Jean Claude Juncker στην Κομισιόν.
Μολονότι ο εκλεκτός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Manfred Weber θεωρείται φαβορί για την προεδρία της Κομισιόν, η εκλογή του δεν θα είναι και τόσο απλή υπόθεση.
Η εκλογή του προέδρου της Κομισιόν είναι άμεσα συνδεδεμένη με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και με βάση τις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να αντανακλά τη σύνθεσή του.
Υπό αυτό το πρίσμα τα 2014, η Κομισιόν υιοθέτησε το σύστημα Spitzerkandidat (επικεφαλής υποψήφιος στα γερμανικά), για να διευκολύνει την τοποθέτηση του Juncker στην ηγεσία της Ε.Ε.
Με βάση αυτή τη διαδικασία, ο υποψήφιος του κόμματος που καταλαμβάνει τις περισσότερες έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι και ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν, όπως εξηγεί το Stratfor.
Ωστόσο, το Spitzerkandidat δεν συμπεριλαμβάνεται στις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως εκ τούτου τα κράτη μέλη δεν είναι υποχρεωμένα να τo τηρήσουν.
Αυτό σημαίνει ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν την εκλογή του προέδρου της Κομισιόν με το σύστημα τις ειδικής πλειοψηφίας, το οποίο αποτελεί και την επίσημη διαδικασία.
«Κλειδί» η στάση Macron
Είναι σαφές ότι οι διαπραγματεύσεις για τον νέο πρόεδρο της Κομισιόν θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Η κόντρα Γερμανίας - Γαλλίας για την πρωτοκαθεδρία της ΕΕ καθώς και η διαφαινόμενη ενίσχυση των εθνικιστικών και ευρωσκεπιστικιστικών κομμάτων, περιπλέκουν τη διαδικασία, καθώς η παντοκρατορία ΕΛΚ και σοσιαλδημοκρατών φτάνει στο τέλος της.
Σημειώνεται εδώ ότι το κόμμα του προέδρου της Γαλλίας Emmanuel Macron είναι ανεξάρτητο, ήτοι δεν ανήκει σε κάποια από τις πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου.
Άρα με βάση το Spitzerkandidat δεν έχει λόγο στην επιλογή του νέου προέδρου της ΕΕ.
Αυτό που μένει να φανεί είναι πως θα αντιδράσει ο πρόεδρος Macron σε αυτή την προοπτική και αν θα ζητήσει την εκλογή του νέου επικεφαλής με το σύστημα της ειδικής πλειοψηφίας.
Κατά του συστήματος Spitzerkandidat έχει ταχθεί και η πολιτική ομάδα του ALDE (Φιλελεύθεροι).
Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί είναι η δήλωση του επικεφαλής υποψηφίου του ECR (Eυρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές), Jan Zahradil.
Ο Τσέχος ευρωβουλευτής δήλωσε ότι νέος επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν θα πρέπει κατ’ ανάγκη να είναι ένας από τους Spitzenkandidaten, όπως μεταδίδει το Euractiv.
«Νομίζω ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει το δικαίωμα να επιλέξει ακόμα και κάποιον που δεν ανήκει στους υποψήφιους ηγέτες».
Σχολιάζοντας τις αντιρρήσεις Macron για το σύστημα εκλογής του νέου προέδρου της Κομισιόν, ο Frans Timmermans, υποψήφιος των σοσιαλδημοκρατών δήλωσε:
«Η πραγματικότητα είναι, αν το σκοτώσουν τώρα, είναι νεκρό για πάντα.
Αν πετύχει τώρα, είναι ένας θεσμός για πάντα.
Αλά αν κατορθώσουν να το σκοτώσουν, κάτι που επιθυμεί ο Macron και εκεί πραγματικά διαφωνώ μαζί του, τότε νομίζω ότι θα χαθεί για πάντα ».
Το βέβαιο είναι ότι το παζάρι για τον διάδοχο του Juncker θα είναι σκληρό, με το κατακερματισμένο Ευρωκοινοβούλιο να μην βοηθά στην επίτευξη ενός συμβιβασμού.
Όσο πιο αποδυναμωμένες είναι οι δύο μεγάλες πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Σοσιαλιστών, τόσο πιθανότερο είναι να αμφισβητηθεί το σύστημα του Spitzerkandidat.
www.bankingnews.gr
Μολονότι ο εκλεκτός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Manfred Weber θεωρείται φαβορί για την προεδρία της Κομισιόν, η εκλογή του δεν θα είναι και τόσο απλή υπόθεση.
Η εκλογή του προέδρου της Κομισιόν είναι άμεσα συνδεδεμένη με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και με βάση τις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να αντανακλά τη σύνθεσή του.
Υπό αυτό το πρίσμα τα 2014, η Κομισιόν υιοθέτησε το σύστημα Spitzerkandidat (επικεφαλής υποψήφιος στα γερμανικά), για να διευκολύνει την τοποθέτηση του Juncker στην ηγεσία της Ε.Ε.
Με βάση αυτή τη διαδικασία, ο υποψήφιος του κόμματος που καταλαμβάνει τις περισσότερες έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι και ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν, όπως εξηγεί το Stratfor.
Ωστόσο, το Spitzerkandidat δεν συμπεριλαμβάνεται στις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως εκ τούτου τα κράτη μέλη δεν είναι υποχρεωμένα να τo τηρήσουν.
Αυτό σημαίνει ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν την εκλογή του προέδρου της Κομισιόν με το σύστημα τις ειδικής πλειοψηφίας, το οποίο αποτελεί και την επίσημη διαδικασία.
«Κλειδί» η στάση Macron
Είναι σαφές ότι οι διαπραγματεύσεις για τον νέο πρόεδρο της Κομισιόν θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Η κόντρα Γερμανίας - Γαλλίας για την πρωτοκαθεδρία της ΕΕ καθώς και η διαφαινόμενη ενίσχυση των εθνικιστικών και ευρωσκεπιστικιστικών κομμάτων, περιπλέκουν τη διαδικασία, καθώς η παντοκρατορία ΕΛΚ και σοσιαλδημοκρατών φτάνει στο τέλος της.
Σημειώνεται εδώ ότι το κόμμα του προέδρου της Γαλλίας Emmanuel Macron είναι ανεξάρτητο, ήτοι δεν ανήκει σε κάποια από τις πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου.
Άρα με βάση το Spitzerkandidat δεν έχει λόγο στην επιλογή του νέου προέδρου της ΕΕ.
Αυτό που μένει να φανεί είναι πως θα αντιδράσει ο πρόεδρος Macron σε αυτή την προοπτική και αν θα ζητήσει την εκλογή του νέου επικεφαλής με το σύστημα της ειδικής πλειοψηφίας.
Κατά του συστήματος Spitzerkandidat έχει ταχθεί και η πολιτική ομάδα του ALDE (Φιλελεύθεροι).
Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί είναι η δήλωση του επικεφαλής υποψηφίου του ECR (Eυρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές), Jan Zahradil.
Ο Τσέχος ευρωβουλευτής δήλωσε ότι νέος επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν θα πρέπει κατ’ ανάγκη να είναι ένας από τους Spitzenkandidaten, όπως μεταδίδει το Euractiv.
«Νομίζω ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει το δικαίωμα να επιλέξει ακόμα και κάποιον που δεν ανήκει στους υποψήφιους ηγέτες».
Σχολιάζοντας τις αντιρρήσεις Macron για το σύστημα εκλογής του νέου προέδρου της Κομισιόν, ο Frans Timmermans, υποψήφιος των σοσιαλδημοκρατών δήλωσε:
«Η πραγματικότητα είναι, αν το σκοτώσουν τώρα, είναι νεκρό για πάντα.
Αν πετύχει τώρα, είναι ένας θεσμός για πάντα.
Αλά αν κατορθώσουν να το σκοτώσουν, κάτι που επιθυμεί ο Macron και εκεί πραγματικά διαφωνώ μαζί του, τότε νομίζω ότι θα χαθεί για πάντα ».
Το βέβαιο είναι ότι το παζάρι για τον διάδοχο του Juncker θα είναι σκληρό, με το κατακερματισμένο Ευρωκοινοβούλιο να μην βοηθά στην επίτευξη ενός συμβιβασμού.
Όσο πιο αποδυναμωμένες είναι οι δύο μεγάλες πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Σοσιαλιστών, τόσο πιθανότερο είναι να αμφισβητηθεί το σύστημα του Spitzerkandidat.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών