Μήπως η πυρηνική συμφωνία του Ιράν έχει ήδη πεθάνει και κανείς δεν το παραδέχεται;
Η πυρηνική συμφωνία του Ιράν πεθαίνει μέσα από χιλιάδες κοψίματα ή μήπως είναι όντως νεκρή και κανείς δεν πρόκειται να το παραδεχτεί;
Οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν τη συμφωνία σχεδόν ένα χρόνο πριν, και το Ιράν τώρα παραβιάζει σταδιακά τους όρους, αρχικά αποθηκεύοντας περισσότερο εμπλουτισμένο ουράνιο απ' ότι του επιτρεπόταν και εν συνεχεία αυξάνοντας τα επίπεδα εμπλουτισμού πάνω από το 3,67% που έχει θέσει η συμφωνία.
Δεσμεύεται να συνεχίσει να παραβιάζει πρόσθετα στοιχεία της συμφωνίας μέχρι να αντιμετωπιστούν οι ανησυχίες του.
Το μήνυμα από την Τεχεράνη είναι απλό.
Οι Ιρανοί επιμένουν ότι έως και αυτόν τον μήνα είχαν συμμορφωθεί πλήρως με τη συμφωνία, μία άποψη που επιβεβαιώνεται και από τον Διεθνές Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας του ΟΗΕ.
Ωστόσο, η εκ νέου επιβολή κυρώσεων από τις ΗΠΑ σημαίνει ότι η ιρανική οικονομία πλήττεται άσχημα.
Οι Ιρανοί λένε ότι δεν λαμβάνουν τα οικονομικά οφέλη της συμφωνίας και επιθυμούν οι Ευρωπαίοι να απαλλάξουν τις πιέσεις με κάποιον τρόπο.
Οι Ευρωπαίοι, κυρίως η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία, είναι παγιδευμένοι ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και την Τεχεράνη.
Επιθυμούν τη συνέχιση της συμφωνίας και έχουν καθιερώσει έναν μηχανισμό διευκόλυνση των πληρωμών προς την Τεχεράνη για ανθρωπιστικά αγαθά τα οποία δεν καλύπτονται από τις αμερικανικές κυρώσεις.
Ωστόσο, αυτό δεν είναι αρκετό για το Ιράν, καθώς θέλει οι βασικοί τομείς της οικονομίας της, όπως είναι το πετρέλαιο και τα μέταλλα, να απαλλαγούν επίσης από τις αμερικανικές πιέσεις και αυτό δεν μπορούν να το κάνουν οι Ευρωπαίοι.
Οι προσπάθειές τους έχουν νόημα αλλά δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα διπλωματικό παιχνίδι για να δείξουν στήριξη απέναντι στην πυρηνική συμφωνία.
Είναι οι εταιρείες στο τέλος της ημέρας αυτές που πρέπει να αποφασίσουν εάν θα αναλάβουν το ρίσκο και θα πραγματοποιήσουν συναλλαγές με το Ιράν, όχι οι κυβερνήσεις.
Αυτή είναι η κατάσταση που θα συνέβαινε πάντα από τη στιγμή που ο πρόεδρος Trump αποχώρησε από τη συμφωνία.
Ενώ οι ΗΠΑ και οι βασικοί Ευρωπαίου σύμμαχοί τους βρίσκονται σε διαξιφισμούς γύρω από το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης, η πραγματικότητα είναι ότι έχουν κοινές ανησυχίες σχετικά με το Ιράν.
Όλα αυτά φυσικά εγείρουν το ερώτημα: πόσες παραβιάσεις μπορεί να έχει κανείς πριν γίνει το έγγραφο άχρηστο;
Με άλλα λόγια, σε ποιο σημείο σταματάει κανείς να προσποιείται ότι η πυρηνική συμφωνία έχει μέλλον και αρχίζει να παλεύει με τις πιθανές συνέπειες της κατάργησής της;
Οι Ευρωπαίοι δυσκολεύονται να διατηρήσουν ζωντανό το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης, ενώ το Ιράν θα μπορούσε επίσης να μην έχει εκτιμήσει σωστά την ικανότητά του να αντισταθμίσει την αμερικανική πίεση.
Ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron υποβάθμισε την πρόσφατη παραβίαση του Ιράν, ανακοινώνοντας μία εβδομάδα διαβουλεύσεων ώστε να προσπαθήσει να εξασφαλίσει νέες συνομιλίες ανάμεσα σε όλες τις πλευρές.
Το Ιράν δήλωσε ακόμα ότι σε αυτές τις συνομιλίες μπορούν να συμμετάσχουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες εάν άρουν τις κυρώσεις, αλλά η πιθανότητα για κάτι τέτοιο είναι μικρή.
Ορίζοντας μία ακόμα προθεσμία 60 ημερών το Ιράν προσπαθεί να ελέγξει τον ρυθμό με τον οποίο αναπτύσσεται αυτή η κρίση, και είναι δύσκολο να δούμε ποια θα ήταν τα οφέλη για την Τεχεράνη με το να εγκαταλείψει πλήρως τη συμφωνία.
Ωστόσο, είναι δύσκολο να δει κανείς πολλά πράγματα να αλλάζουν.
www.bankingnews.gr
Οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν τη συμφωνία σχεδόν ένα χρόνο πριν, και το Ιράν τώρα παραβιάζει σταδιακά τους όρους, αρχικά αποθηκεύοντας περισσότερο εμπλουτισμένο ουράνιο απ' ότι του επιτρεπόταν και εν συνεχεία αυξάνοντας τα επίπεδα εμπλουτισμού πάνω από το 3,67% που έχει θέσει η συμφωνία.
Δεσμεύεται να συνεχίσει να παραβιάζει πρόσθετα στοιχεία της συμφωνίας μέχρι να αντιμετωπιστούν οι ανησυχίες του.
Το μήνυμα από την Τεχεράνη είναι απλό.
Οι Ιρανοί επιμένουν ότι έως και αυτόν τον μήνα είχαν συμμορφωθεί πλήρως με τη συμφωνία, μία άποψη που επιβεβαιώνεται και από τον Διεθνές Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας του ΟΗΕ.
Ωστόσο, η εκ νέου επιβολή κυρώσεων από τις ΗΠΑ σημαίνει ότι η ιρανική οικονομία πλήττεται άσχημα.
Οι Ιρανοί λένε ότι δεν λαμβάνουν τα οικονομικά οφέλη της συμφωνίας και επιθυμούν οι Ευρωπαίοι να απαλλάξουν τις πιέσεις με κάποιον τρόπο.
Οι Ευρωπαίοι, κυρίως η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία, είναι παγιδευμένοι ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και την Τεχεράνη.
Επιθυμούν τη συνέχιση της συμφωνίας και έχουν καθιερώσει έναν μηχανισμό διευκόλυνση των πληρωμών προς την Τεχεράνη για ανθρωπιστικά αγαθά τα οποία δεν καλύπτονται από τις αμερικανικές κυρώσεις.
Ωστόσο, αυτό δεν είναι αρκετό για το Ιράν, καθώς θέλει οι βασικοί τομείς της οικονομίας της, όπως είναι το πετρέλαιο και τα μέταλλα, να απαλλαγούν επίσης από τις αμερικανικές πιέσεις και αυτό δεν μπορούν να το κάνουν οι Ευρωπαίοι.
Οι προσπάθειές τους έχουν νόημα αλλά δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα διπλωματικό παιχνίδι για να δείξουν στήριξη απέναντι στην πυρηνική συμφωνία.
Είναι οι εταιρείες στο τέλος της ημέρας αυτές που πρέπει να αποφασίσουν εάν θα αναλάβουν το ρίσκο και θα πραγματοποιήσουν συναλλαγές με το Ιράν, όχι οι κυβερνήσεις.
Αυτή είναι η κατάσταση που θα συνέβαινε πάντα από τη στιγμή που ο πρόεδρος Trump αποχώρησε από τη συμφωνία.
Ενώ οι ΗΠΑ και οι βασικοί Ευρωπαίου σύμμαχοί τους βρίσκονται σε διαξιφισμούς γύρω από το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης, η πραγματικότητα είναι ότι έχουν κοινές ανησυχίες σχετικά με το Ιράν.
Όλα αυτά φυσικά εγείρουν το ερώτημα: πόσες παραβιάσεις μπορεί να έχει κανείς πριν γίνει το έγγραφο άχρηστο;
Με άλλα λόγια, σε ποιο σημείο σταματάει κανείς να προσποιείται ότι η πυρηνική συμφωνία έχει μέλλον και αρχίζει να παλεύει με τις πιθανές συνέπειες της κατάργησής της;
Οι Ευρωπαίοι δυσκολεύονται να διατηρήσουν ζωντανό το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης, ενώ το Ιράν θα μπορούσε επίσης να μην έχει εκτιμήσει σωστά την ικανότητά του να αντισταθμίσει την αμερικανική πίεση.
Ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron υποβάθμισε την πρόσφατη παραβίαση του Ιράν, ανακοινώνοντας μία εβδομάδα διαβουλεύσεων ώστε να προσπαθήσει να εξασφαλίσει νέες συνομιλίες ανάμεσα σε όλες τις πλευρές.
Το Ιράν δήλωσε ακόμα ότι σε αυτές τις συνομιλίες μπορούν να συμμετάσχουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες εάν άρουν τις κυρώσεις, αλλά η πιθανότητα για κάτι τέτοιο είναι μικρή.
Ορίζοντας μία ακόμα προθεσμία 60 ημερών το Ιράν προσπαθεί να ελέγξει τον ρυθμό με τον οποίο αναπτύσσεται αυτή η κρίση, και είναι δύσκολο να δούμε ποια θα ήταν τα οφέλη για την Τεχεράνη με το να εγκαταλείψει πλήρως τη συμφωνία.
Ωστόσο, είναι δύσκολο να δει κανείς πολλά πράγματα να αλλάζουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών