Ο Αμερικανός πρόεδρος D. Trump αποτελεί κίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη
Οι Ευρωπαίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο να τους τελειώσουν οι επιλογές αντίδρασης απέναντι στις πολιτικές Trump.
Ο Αμερικανός πρόεδρος πρόκειται να επισκεφθεί την Ευρώπη ξανά εν όψει της G7 το ερχόμενο Σαββατοκύριακο (24-25 Αυγούστου) και οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν την επιλογή να τον αγνοήσουν ή να συμφωνήσουν ότι διαφωνούν.
Η μόνη εναλλακτική όμως είναι να εναντιωθούν στον Trump.
Ο Donald Trump είναι ικανός να προκαλέσει μεγάλο κακό χωρίς καθόλου τύψεις, πράγμα που το κάνει ήδη τόσο με οικονομικούς τρόπου όσο και με απειλές περί στρατιωτικής δράσης.
Έχει κινητοποιήσει χρηματοοικονομικές δυνάμεις στοχεύοντας να οδηγήσει το Ιράν και την Βενεζουέλα σε οικονομική κατάρρευση.
Παράλληλα προσπαθεί να εμποδίσει την ανάπτυξη της Κίνας κλείνοντας τους διαδρόμους στις κινεζικές εξαγωγές, κλείνοντας τους δρόμους των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ αμερικανικής τεχνογνωσίας και κινεζικών εταιρειών, και βέβαια κατηγορώντας την Κίνα για χειραγώγηση νομισμάτων.
Είναι σημαντικό να πούμε με το όνομά τους τι είναι ακριβώς αυτές οι κινήσεις: οι προσωπικές αποφάσεις ενός ανθρώπου και όχι το αποτέλεσμα νομοθετικής δράσης. Είναι αξιοσημείωτο πραγματικά, 230 χρόνια μετά την Ανεξαρτησία, ότι οι ΗΠΑ υποφέρουν από την ενός ανδρός αρχή.
Κακώς ο Trump χαρακτηρίζεται ως κυνικός πολιτικός που χειραγωγεί τις δυνάμεις για προσωπικό όφελος. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρότερη. Ο Trump είναι πνευματικά διαταραγμένος: μεγαλομανής, παρανοϊκός και ψυχοπαθής. Αυτό δεν είναι προσβολές, είναι η πραγματικότητα. Η κατάστασή του τον εμποδίζει από το να κρατήσει τον λόγο του. Για αυτό χρειάζεται εναντίωση και όχι απλώς να αντιμετωπίζεται χαλαρά.
Ακόμα και όταν ο Trump υποχωρεί, το μίσος του τον φθείρει. Τον Ιούνιο 2019, στην G20, ο Trump μιλούσε για ανακωχή με την Κίνα και λίγες εβδομάδες μετά ανακοίνωσε νέους δασμούς. Έκανε ένα βήμα πίσω όταν η κατάσταση στις παγκόσμιες αγορές τον υποχρέωσε να το κάνει.
Η επιθετικότητα προς την Κίνα συνεχίζεται, κάτι το οποίο δυνητικά αυξάνει τις απειλές για την ευρωπαϊκή οικονομία και ασφάλεια.
Ο Trump προσπαθεί ενεργά να κάμψει κάθε χώρα που αρνείται να υποταχθεί στις απαιτήσεις του. Ο αμερικανικός λαός δεν είναι τόσο αλαζονικός αλλά κάποιοι από τους συμβούλους του Trump σίγουρα είναι: ο John Bolton, σύμβουλος για την Εθνική Ασφάλεια, και ο Υπ. Εξωτερικών, Mike Pompeo.
Ο Bolton ενθάρρυνε τον Βρετανό πρωθυπουργό Boris Johnson να προχωρήσει σε ένα Brexit χωρίς συμφωνία. Δυνητικά όποιος είναι εχθρός της Ευρωπαϊκής Ένωσης –όπως ο Johnson, ο Orban, ο Salvini- γίνεται αυτόματα φίλος του Trump, του Bolton, του Pompeo.
Ο Trump θέλει να ανατρέψει το ιρανικό καθεστώς, αξιοποιώντας το αντιιρανικό συναίσθημα που χρονολογείται από την επανάσταση του Ιράν το 1979 και την παρατεταμένη μνήμη της αμερικανικής κοινής γνώμης στην υπόθεση των ομήρων.
Οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν τις συνέπειες της αμερικανικής αφέλειας στην Μέση Ανατολή. Η προσφυγική κρίση στην Ευρώπη προκλήθηκε πρώτα και κύρια από τις αμερικανικές στρατιωτικές επεμβάσεις.
Τώρα ο οικονομικός πόλεμος του Trump με το Ιράν απειλεί μία ακόμη μεγαλύτερη διαμάχη. Προσπαθεί να στραγγαλίσει την ιρανική οικονομία, μέσω κυρώσεων. Τέτοιες κυρώσεις ισοδυναμούν με πόλεμο κατά παράβαση του Χάρτη Ηνωμένων Εθνών. Μάλιστα, επειδή η πολιτική αυτή στοχεύει κυρίως πολίτες, μπορεί να συντελέσει και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Η Ευρώπη έχει επανειλημμένα αντιταχθεί στις αμερικανικές κυρώσεις, οι οποίες δεν είναι μόνο μονομερείς, εξωεδαφικές και αντίθετες προς τα συμφέροντα της ευρωπαϊκής ασφάλειας, αλλά και κατά παράβαση της συμφωνίας πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν το 2015, η οποία εγκρίθηκε ομόφωνα από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ωστόσο, οι ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται να τον προκαλέσουν άμεσα.
Δεν θα έπρεπε. Η Ευρώπη μπορεί να αντιμετωπίσει τις απειλές συμμαχώντας με την Κίνα, την Ινδία και την Ρωσία. Το εμπόριο με το Ιράν μπορεί εύκολα να γίνει με ευρώ, ρουπίες και ρίμινι αγνοώντας τις αμερικανικές τράπεζες. Ομοίως και οι συναλλαγές με το πετρέλαιο.
Στην πραγματικότητα, οι αμερικανικές κυρώσεις δεν αποτελούν αξιόπιστη μακροπρόθεσμη απειλή. Εάν οι ΗΠΑ πρόκειται να τις εφαρμόσουν εναντίον του μεγαλύτερου μέρους του υπόλοιπου κόσμου, οι ζημίες στην αμερικανική οικονομία, το δολάριο, η χρηματιστηριακή αγορά και η ηγεσία των ΗΠΑ θα ήταν ανεπανόρθωτες. Επομένως, η απειλή κυρώσεων είναι πιθανό να παραμείνει απλώς αυτή - μια απειλή. Ακόμη και αν οι ΗΠΑ επρόκειτο να επιβάλουν κυρώσεις στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, η ΕΕ, η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία θα μπορούσαν να τις αμφισβητήσουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο θα αντιτίθετο σε μεγάλο βαθμό στις αμερικανικές πολιτικές.
Η συντριπτική πλειοψηφία των 193 χωρών του ΟΗΕ θα καταγγείλει την εφαρμογή των κυρώσεων.
Οι ηγέτες της Ευρώπης θα έθεταν σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή και παγκόσμια ασφάλεια, προσχωρώντας στην αδιαλλαξία και τις απειλές του Τραμπ σε σχέση με το Ιράν, τη Βενεζουέλα, την Κίνα και άλλους.
Πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικανών αντιτάσσεται επίσης στον ναρκισσισμό και την συμπεριφορά του Trump, η ρητορική του οποίου έχει ευθύνη τους μαζικούς πυροβολισμούς και άλλα εγκλήματαα μίσους στις ΗΠΑ.
Ευρωπαίοι και Αμερικανοί πρέπει να αντιταχθούν στον Trump για την υπεράσπιση του διεθνούς δικαίου, των εμπορικών κανόνων και για την ενίσχυση της υπερατλαντικής φιλίας για τις επόμενες γενιές.
www.bankingnews.gr
Ο Αμερικανός πρόεδρος πρόκειται να επισκεφθεί την Ευρώπη ξανά εν όψει της G7 το ερχόμενο Σαββατοκύριακο (24-25 Αυγούστου) και οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν την επιλογή να τον αγνοήσουν ή να συμφωνήσουν ότι διαφωνούν.
Η μόνη εναλλακτική όμως είναι να εναντιωθούν στον Trump.
Ο Donald Trump είναι ικανός να προκαλέσει μεγάλο κακό χωρίς καθόλου τύψεις, πράγμα που το κάνει ήδη τόσο με οικονομικούς τρόπου όσο και με απειλές περί στρατιωτικής δράσης.
Έχει κινητοποιήσει χρηματοοικονομικές δυνάμεις στοχεύοντας να οδηγήσει το Ιράν και την Βενεζουέλα σε οικονομική κατάρρευση.
Παράλληλα προσπαθεί να εμποδίσει την ανάπτυξη της Κίνας κλείνοντας τους διαδρόμους στις κινεζικές εξαγωγές, κλείνοντας τους δρόμους των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ αμερικανικής τεχνογνωσίας και κινεζικών εταιρειών, και βέβαια κατηγορώντας την Κίνα για χειραγώγηση νομισμάτων.
Είναι σημαντικό να πούμε με το όνομά τους τι είναι ακριβώς αυτές οι κινήσεις: οι προσωπικές αποφάσεις ενός ανθρώπου και όχι το αποτέλεσμα νομοθετικής δράσης. Είναι αξιοσημείωτο πραγματικά, 230 χρόνια μετά την Ανεξαρτησία, ότι οι ΗΠΑ υποφέρουν από την ενός ανδρός αρχή.
Κακώς ο Trump χαρακτηρίζεται ως κυνικός πολιτικός που χειραγωγεί τις δυνάμεις για προσωπικό όφελος. Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρότερη. Ο Trump είναι πνευματικά διαταραγμένος: μεγαλομανής, παρανοϊκός και ψυχοπαθής. Αυτό δεν είναι προσβολές, είναι η πραγματικότητα. Η κατάστασή του τον εμποδίζει από το να κρατήσει τον λόγο του. Για αυτό χρειάζεται εναντίωση και όχι απλώς να αντιμετωπίζεται χαλαρά.
Ακόμα και όταν ο Trump υποχωρεί, το μίσος του τον φθείρει. Τον Ιούνιο 2019, στην G20, ο Trump μιλούσε για ανακωχή με την Κίνα και λίγες εβδομάδες μετά ανακοίνωσε νέους δασμούς. Έκανε ένα βήμα πίσω όταν η κατάσταση στις παγκόσμιες αγορές τον υποχρέωσε να το κάνει.
Η επιθετικότητα προς την Κίνα συνεχίζεται, κάτι το οποίο δυνητικά αυξάνει τις απειλές για την ευρωπαϊκή οικονομία και ασφάλεια.
Ο Trump προσπαθεί ενεργά να κάμψει κάθε χώρα που αρνείται να υποταχθεί στις απαιτήσεις του. Ο αμερικανικός λαός δεν είναι τόσο αλαζονικός αλλά κάποιοι από τους συμβούλους του Trump σίγουρα είναι: ο John Bolton, σύμβουλος για την Εθνική Ασφάλεια, και ο Υπ. Εξωτερικών, Mike Pompeo.
Ο Bolton ενθάρρυνε τον Βρετανό πρωθυπουργό Boris Johnson να προχωρήσει σε ένα Brexit χωρίς συμφωνία. Δυνητικά όποιος είναι εχθρός της Ευρωπαϊκής Ένωσης –όπως ο Johnson, ο Orban, ο Salvini- γίνεται αυτόματα φίλος του Trump, του Bolton, του Pompeo.
Ο Trump θέλει να ανατρέψει το ιρανικό καθεστώς, αξιοποιώντας το αντιιρανικό συναίσθημα που χρονολογείται από την επανάσταση του Ιράν το 1979 και την παρατεταμένη μνήμη της αμερικανικής κοινής γνώμης στην υπόθεση των ομήρων.
Οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν τις συνέπειες της αμερικανικής αφέλειας στην Μέση Ανατολή. Η προσφυγική κρίση στην Ευρώπη προκλήθηκε πρώτα και κύρια από τις αμερικανικές στρατιωτικές επεμβάσεις.
Τώρα ο οικονομικός πόλεμος του Trump με το Ιράν απειλεί μία ακόμη μεγαλύτερη διαμάχη. Προσπαθεί να στραγγαλίσει την ιρανική οικονομία, μέσω κυρώσεων. Τέτοιες κυρώσεις ισοδυναμούν με πόλεμο κατά παράβαση του Χάρτη Ηνωμένων Εθνών. Μάλιστα, επειδή η πολιτική αυτή στοχεύει κυρίως πολίτες, μπορεί να συντελέσει και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Η Ευρώπη έχει επανειλημμένα αντιταχθεί στις αμερικανικές κυρώσεις, οι οποίες δεν είναι μόνο μονομερείς, εξωεδαφικές και αντίθετες προς τα συμφέροντα της ευρωπαϊκής ασφάλειας, αλλά και κατά παράβαση της συμφωνίας πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν το 2015, η οποία εγκρίθηκε ομόφωνα από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ωστόσο, οι ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται να τον προκαλέσουν άμεσα.
Δεν θα έπρεπε. Η Ευρώπη μπορεί να αντιμετωπίσει τις απειλές συμμαχώντας με την Κίνα, την Ινδία και την Ρωσία. Το εμπόριο με το Ιράν μπορεί εύκολα να γίνει με ευρώ, ρουπίες και ρίμινι αγνοώντας τις αμερικανικές τράπεζες. Ομοίως και οι συναλλαγές με το πετρέλαιο.
Στην πραγματικότητα, οι αμερικανικές κυρώσεις δεν αποτελούν αξιόπιστη μακροπρόθεσμη απειλή. Εάν οι ΗΠΑ πρόκειται να τις εφαρμόσουν εναντίον του μεγαλύτερου μέρους του υπόλοιπου κόσμου, οι ζημίες στην αμερικανική οικονομία, το δολάριο, η χρηματιστηριακή αγορά και η ηγεσία των ΗΠΑ θα ήταν ανεπανόρθωτες. Επομένως, η απειλή κυρώσεων είναι πιθανό να παραμείνει απλώς αυτή - μια απειλή. Ακόμη και αν οι ΗΠΑ επρόκειτο να επιβάλουν κυρώσεις στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, η ΕΕ, η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία θα μπορούσαν να τις αμφισβητήσουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο θα αντιτίθετο σε μεγάλο βαθμό στις αμερικανικές πολιτικές.
Η συντριπτική πλειοψηφία των 193 χωρών του ΟΗΕ θα καταγγείλει την εφαρμογή των κυρώσεων.
Οι ηγέτες της Ευρώπης θα έθεταν σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή και παγκόσμια ασφάλεια, προσχωρώντας στην αδιαλλαξία και τις απειλές του Τραμπ σε σχέση με το Ιράν, τη Βενεζουέλα, την Κίνα και άλλους.
Πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικανών αντιτάσσεται επίσης στον ναρκισσισμό και την συμπεριφορά του Trump, η ρητορική του οποίου έχει ευθύνη τους μαζικούς πυροβολισμούς και άλλα εγκλήματαα μίσους στις ΗΠΑ.
Ευρωπαίοι και Αμερικανοί πρέπει να αντιταχθούν στον Trump για την υπεράσπιση του διεθνούς δικαίου, των εμπορικών κανόνων και για την ενίσχυση της υπερατλαντικής φιλίας για τις επόμενες γενιές.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών