Ο εμπορικός πόλεμος δεν ωφελεί κανέναν
Κανείς δεν ωφελείται από τον εμπορικό πόλεμο ΗΠΑ-Κίνας, με το τέλος του ακόμα να φαντάζει μακρινό.
Θα μπορούσε κανείς να γελάσει από την εμπορική διαμάχη ΗΠΑ και Κίνας, ιδίως αν σκεφτεί ότι Trump και Xi Jinping δήλωναν καρδιακοί φίλοι.
Οι συνέπειες αυτής της κόντρας μπορεί να αποβούν και... θανατηφόρες, όπως αναφέρει το Bloomberg.
Οι δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, οι οποίες είναι αλληλένδετες, κόβουν τους μεταξύ τους δεσμούς: λιγότερο εμπόριο, λιγότερες επενδύσεις, λιγότεροι σπουδαστές, λιγότερες διπλωματικές επαφές.
Το μόνο ερώτημα είναι πόσο πιο αμφιλεγόμενη μπορεί να γίνει αυτή η σχέση. Στο χειρότερο σενάριο, ΗΠΑ και Κίνα χώρισαν την παγκόσμια οικονομία στα δύο, με την καθεμιά να έχει τους δικούς της εταίρους.
Μια βαθύτερη διχοτόμηση μεταξύ των δύο χωρών θα έβλαπτε περαιτέρω το εμπόριο και τις επενδύσεις. "Το αποτέλεσμα της αναγκαστικής επιλογής μεταξύ της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας θα είναι δαπανηρό για όλους τους εμπλεκόμενους", γράφει ο Jacob Kirkegaard του Peterson Insitute.
Οι συνέπειες για την παγκόσμια ασφάλεια θα μπορύσαν να είναι δυνητικά ακόμη μεγαλύτερες. Ωστόσο χώρες που απομονώνονται μεταξύ τους είναι πάντα ανταγωνιστικές, αν όχι εντελώς εχθρικές, αναφέρει το Brookings.
Εφόσον οι σχέσεις διαρραγούν, θα επιδιορθωθούν πολύ δύσκολα. Για παράδειγμα οι ΗΠΑ έχουν βάλει περιορισμούς στην Huawei. Πόσο πιθανό είναι ο Xi να θεωρήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως αξιόπιστη πηγή στοιχείων;
Ένας άλλος λόγος να αναμένουμε τα χειρότερα είναι το γεγονός ότι ένας εμπορικός πόλεμος ανατροφοδοτείται. Κάθε πράξη αντιποίνων από την μία πλευρά, θεωρείται προσβολή για την άλλη. Μέχρι τον Δεκέμβριο 2019 θα ισχύσουν τιμολόγια για όλα σχεδόν τα προϊόντα που πωλούνται εκατέρωθεν.
Το 2018, ο Henry Paulson, ο οποίος ήταν γραμματέας στο ΥΠΟΙΚ του προέδρου Τζορτζ Μπους, προειδοποίησε ότι ένα «οικονομικό σιδερένιο παραπέτασμα» χωρίζει τον κόσμο αν οι ΗΠΑ και η Κίνα δεν καταφέρουν να επιλύσουν στρατηγικές διαφορές.
Οι δασμοί, εκτός των άλλων, καθιστούν τις ΗΠΑ ένα δαπανηρό μέρος για τις επιχειρήσεις. Αποτελούν έναν αναποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης των όποιων παραβιάσεων έχει διαπράξει η κίνα. Ο στόχος θα έπρπε να είναι ένα δικαιότερο εμπόριο, όχι η διακοπή των εμπορικών σχέσεων.
Επιπλέον, η λογική του εμπορικού πολέμου του Trump δεν είναι πάντα σαφής. Μερικές φορές, χαρακτηρίζει τους δασμούς ως προσωρινό μέτρο για να αναγκάσει την Κίνα να έρθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Άλλες φορές τους βλέπει ως μια δύναμη για την ισχυροποίηση των ΗΠΑ.
Καμία οικονομία, ούτε μία τόσο μεγάλη όσο αυτή των ΗΠΑ, μπορεί να κάνει τα πάντα καλά. Το ελεύθερο εμπόριο επιτρέπει σε κάθε χώρα να ειδικεύεται σε ό,τι είναι καλύτερο και να αγοράζει τα υπόλοιπα από άλλους.
Φαίνεται πως κάποιοι σύμβουλοι του Trump, όπως ο Navarro, έχουν υποτιμήσει την Κίνα. Η Κίνα είναι πολύ πιο παραγωγικός και "ικανός παίχτης" στο εμπόριο και την τεχνολογία από ό,τι φερ' ειπείν η Ρωσία.
Είναι επίσης πιο ολοκληρωμένη στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, πράγμα που σημαίνει ότι ο υπόλοιπος κόσμος χρειάζεται την Κίνα σχεδόν όσο η Κίνα χρειάζεται τον υπόλοιπο κόσμο.
Ο Trump προσπαθεί να κάνει την Κίνα να εγκαταλείψει το πρόγραμμα Made in China 2025, ένα δεκαετές κυβερνητικό σχέδιο για να καταστήσει τη χώρα έναν παγκόσμιο παίκτη σε 10 βασικούς τομείς από την αεροδιαστημική μέχρι την τεχνητή νοημοσύνη. Ο Trump υποστηρίζει ότι η Κίνα έχει παραβιάσει τους κανόνες ελεύθερου εμπορίου για να προωθήσει το έργο. Αλλά το να απαιτεί από τον Xi να σταματήσει να εργάζεται για αυτό το έργο δεν είναι ρεαλιστικό.
Σε περίπτωση που ο εμπορικός πόλεμος επιδεινωθεί, οι ΗΠΑ, προσπαθώντας να απομονώσουν την Κίνα, είναι πιθανό να καταλήξουν να απομονώνουν τον εαυτό τους. Άλλες χώρες θα μπορούσαν να συνεχίσουν τις συναλλαγές τους με την Κίνα με ευνοϊκούς δασμολογικούς όρους, αφήνοντας τις ΗΠΑ μόνες τους να πληρώνουν υψηλές τιμές χωρίς συνακόλουθα οφέλη.
Αυτό που πρέπει να αντιληφθεί ο Trump ή ο οποιοσδήποτε τον διαδεχθεί στον Λευκό Οίκο είναι πως η Κίνα, σε πολλά μέτωπα έχει συμπεριφερθεί με υπεθυνότητα. Δεν χειραγωγεί πια το νόμισμά της, είναι ηγετική δύναμη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και, εν αντιθέσει με τις ΗΠΑ, έχει συνυπογράψει την Συνθήκη των Παρισίων. Ουσιαστικά οι ελπίδες και οι προσδοκίες της είναι ίδιες με των Αμερικανών.
Η σχέση των Ηνωμένων Πολιτειών με την Κίνα μπορεί να είναι θετική, όχι καθαρά παιχνίδι με μηδενικό άθροισμα, όπου το κέρδος μιας πλευράς είναι η απώλεια του άλλου.
www.bankingnews.gr
Θα μπορούσε κανείς να γελάσει από την εμπορική διαμάχη ΗΠΑ και Κίνας, ιδίως αν σκεφτεί ότι Trump και Xi Jinping δήλωναν καρδιακοί φίλοι.
Οι συνέπειες αυτής της κόντρας μπορεί να αποβούν και... θανατηφόρες, όπως αναφέρει το Bloomberg.
Οι δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, οι οποίες είναι αλληλένδετες, κόβουν τους μεταξύ τους δεσμούς: λιγότερο εμπόριο, λιγότερες επενδύσεις, λιγότεροι σπουδαστές, λιγότερες διπλωματικές επαφές.
Το μόνο ερώτημα είναι πόσο πιο αμφιλεγόμενη μπορεί να γίνει αυτή η σχέση. Στο χειρότερο σενάριο, ΗΠΑ και Κίνα χώρισαν την παγκόσμια οικονομία στα δύο, με την καθεμιά να έχει τους δικούς της εταίρους.
Μια βαθύτερη διχοτόμηση μεταξύ των δύο χωρών θα έβλαπτε περαιτέρω το εμπόριο και τις επενδύσεις. "Το αποτέλεσμα της αναγκαστικής επιλογής μεταξύ της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας θα είναι δαπανηρό για όλους τους εμπλεκόμενους", γράφει ο Jacob Kirkegaard του Peterson Insitute.
Οι συνέπειες για την παγκόσμια ασφάλεια θα μπορύσαν να είναι δυνητικά ακόμη μεγαλύτερες. Ωστόσο χώρες που απομονώνονται μεταξύ τους είναι πάντα ανταγωνιστικές, αν όχι εντελώς εχθρικές, αναφέρει το Brookings.
Εφόσον οι σχέσεις διαρραγούν, θα επιδιορθωθούν πολύ δύσκολα. Για παράδειγμα οι ΗΠΑ έχουν βάλει περιορισμούς στην Huawei. Πόσο πιθανό είναι ο Xi να θεωρήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως αξιόπιστη πηγή στοιχείων;
Ένας άλλος λόγος να αναμένουμε τα χειρότερα είναι το γεγονός ότι ένας εμπορικός πόλεμος ανατροφοδοτείται. Κάθε πράξη αντιποίνων από την μία πλευρά, θεωρείται προσβολή για την άλλη. Μέχρι τον Δεκέμβριο 2019 θα ισχύσουν τιμολόγια για όλα σχεδόν τα προϊόντα που πωλούνται εκατέρωθεν.
Το 2018, ο Henry Paulson, ο οποίος ήταν γραμματέας στο ΥΠΟΙΚ του προέδρου Τζορτζ Μπους, προειδοποίησε ότι ένα «οικονομικό σιδερένιο παραπέτασμα» χωρίζει τον κόσμο αν οι ΗΠΑ και η Κίνα δεν καταφέρουν να επιλύσουν στρατηγικές διαφορές.
Οι δασμοί, εκτός των άλλων, καθιστούν τις ΗΠΑ ένα δαπανηρό μέρος για τις επιχειρήσεις. Αποτελούν έναν αναποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης των όποιων παραβιάσεων έχει διαπράξει η κίνα. Ο στόχος θα έπρπε να είναι ένα δικαιότερο εμπόριο, όχι η διακοπή των εμπορικών σχέσεων.
Επιπλέον, η λογική του εμπορικού πολέμου του Trump δεν είναι πάντα σαφής. Μερικές φορές, χαρακτηρίζει τους δασμούς ως προσωρινό μέτρο για να αναγκάσει την Κίνα να έρθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Άλλες φορές τους βλέπει ως μια δύναμη για την ισχυροποίηση των ΗΠΑ.
Καμία οικονομία, ούτε μία τόσο μεγάλη όσο αυτή των ΗΠΑ, μπορεί να κάνει τα πάντα καλά. Το ελεύθερο εμπόριο επιτρέπει σε κάθε χώρα να ειδικεύεται σε ό,τι είναι καλύτερο και να αγοράζει τα υπόλοιπα από άλλους.
Φαίνεται πως κάποιοι σύμβουλοι του Trump, όπως ο Navarro, έχουν υποτιμήσει την Κίνα. Η Κίνα είναι πολύ πιο παραγωγικός και "ικανός παίχτης" στο εμπόριο και την τεχνολογία από ό,τι φερ' ειπείν η Ρωσία.
Είναι επίσης πιο ολοκληρωμένη στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, πράγμα που σημαίνει ότι ο υπόλοιπος κόσμος χρειάζεται την Κίνα σχεδόν όσο η Κίνα χρειάζεται τον υπόλοιπο κόσμο.
Ο Trump προσπαθεί να κάνει την Κίνα να εγκαταλείψει το πρόγραμμα Made in China 2025, ένα δεκαετές κυβερνητικό σχέδιο για να καταστήσει τη χώρα έναν παγκόσμιο παίκτη σε 10 βασικούς τομείς από την αεροδιαστημική μέχρι την τεχνητή νοημοσύνη. Ο Trump υποστηρίζει ότι η Κίνα έχει παραβιάσει τους κανόνες ελεύθερου εμπορίου για να προωθήσει το έργο. Αλλά το να απαιτεί από τον Xi να σταματήσει να εργάζεται για αυτό το έργο δεν είναι ρεαλιστικό.
Σε περίπτωση που ο εμπορικός πόλεμος επιδεινωθεί, οι ΗΠΑ, προσπαθώντας να απομονώσουν την Κίνα, είναι πιθανό να καταλήξουν να απομονώνουν τον εαυτό τους. Άλλες χώρες θα μπορούσαν να συνεχίσουν τις συναλλαγές τους με την Κίνα με ευνοϊκούς δασμολογικούς όρους, αφήνοντας τις ΗΠΑ μόνες τους να πληρώνουν υψηλές τιμές χωρίς συνακόλουθα οφέλη.
Αυτό που πρέπει να αντιληφθεί ο Trump ή ο οποιοσδήποτε τον διαδεχθεί στον Λευκό Οίκο είναι πως η Κίνα, σε πολλά μέτωπα έχει συμπεριφερθεί με υπεθυνότητα. Δεν χειραγωγεί πια το νόμισμά της, είναι ηγετική δύναμη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και, εν αντιθέσει με τις ΗΠΑ, έχει συνυπογράψει την Συνθήκη των Παρισίων. Ουσιαστικά οι ελπίδες και οι προσδοκίες της είναι ίδιες με των Αμερικανών.
Η σχέση των Ηνωμένων Πολιτειών με την Κίνα μπορεί να είναι θετική, όχι καθαρά παιχνίδι με μηδενικό άθροισμα, όπου το κέρδος μιας πλευράς είναι η απώλεια του άλλου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών