Ανάλυση του Politico μετά την κατακόρυφη πτώση των ποσοστών του κόμματος Ciudadanos στις πρόσφατες ισπανικές εκλογές
Ο Al. Rivera, ο ηγέτης των Ciudadanos, έγινε πολιτικός αστέρας όταν πόζαρε γυμνός το 2006 για να δείξει ότι το πολιτικό κίνημα που είχε ιδρύσει ήταν διαφανές. «Δεν μας νοιάζει τι ρούχα φοράς», ήταν το μήνυμά του.
«Μας νοιάζεις εσύ».
Με την παραίτησή του αυτή την εβδομάδα μετά το καταστροφικό εκλογικό αποτέλεσμα του κόμματός του, ο Rivera παρουσιάστηκε και πάλι γυμνός μπροστά στο εκλογικό σώμα.
Είχε μόλις χάσει 2,5 εκατομμύρια ψήφους.
Αλλά το μεγαλύτερο πλήγμα ήταν για τις Βρυξέλλες και την ΕΕ.
Οι εκλογές της περασμένης Κυριακής αποκάλυψαν έναν διπλό κακό υπολογισμό: του Pedro Sanchez, ο οποίος προκήρυξε τις τέταρτες εκλογές σε τέσσερα χρόνια ελπίζοντας να βγει ενισχυμένος, και του Rivera, ο οποίος αρνήθηκε να συνεργαστεί με τους σοσιαλιστές.
Το εκλογικό αποτέλεσμα διδάσκει όμως και ορισμένα μαθήματα σε μια νέα φουρνιά ευρωπαίων ηγετών που ετοιμάζονται να αναλάβουν την εξουσία σε μια εποχή αντισυστημικού ζήλου.
Το βασικό μάθημα είναι ότι η προσπάθεια να εξαχθεί ο «τρίτος δρόμος» του Macron έχει δυναμική, αλλά και όρια.
Με τη νίκη του το 2017 και τις συνεχιζόμενες προσπάθειές του να αλλάξει το στάτους κβο της ΕΕ, ο γάλλος πρόεδρος έχει δείξει ότι μπορεί να δημιουργηθεί ένας δρόμος για ψηφοφόρους που είναι ταυτόχρονα φιλοευρωπαίοι και αντισυστημικοί.
Αν όμως το προεδρικό σύστημα της Γαλλίας επέτρεψε στον Macron να εξουδετερώσει τους κεντροδεξιούς και κεντροαριστερούς αντιπάλους του στο όνομα ενός υπέρ πάντων αγώνα κατά της LePen, το ισπανικό κοινοβουλευτικό σύστημα περιόρισε τις επιλογές του Rivera.
Επρεπε να αποφασίσει αν θα ενώσει τις δυνάμεις του με τους Σοσιαλιστές (PSOE) ή με το Λαϊκό Κόμμα (PP).
Διάλεξε το δεύτερο και αποδείχθηκε ότι έκανε λάθος.
Την περασμένη άνοιξη, ο Sanchez και ο Macron συνεργάστηκαν για να πετύχουν τους στόχους τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αλλά ο Rivera αγνόησε τις εκκλήσεις να φτάσει σε κάποια συμφωνία με τους σοσιαλιστές που θα απέτρεπε νέες εκλογές.
Κι όταν το έκανε, ήταν πολύ αργά.
«Μέχρι ένα σημείο δεν έχει σημασία αν είσαι κεντροδεξιός η κεντροαριστερός, αρκεί να ανήκεις σε μια νέα γενιά πολιτικών», σημειώνει ένας φιλελεύθερος πολιτικός που έχει συμβουλεύσει ηγέτες τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
«Ο Rivera θα μπορούσε εύκολα να είναι ένας από αυτούς.
Αλλά χάραξε μια κόκκινη γραμμή στα δεξιά του κι άλλη μια στα αριστερά του, και συνειδητοποίησε ότι δεν είχε πού να πάει.»
Ορισμένα στελέχη του κόμματος, αντί να κάνουν αυτοκριτική, προτιμούν να επιρρίπτουν την ευθύνη στον Sanchez, κατηγορώντας τον ότι δεν ήθελε να συνεργαστεί με τους φιλελεύθερους επειδή μακροπρόθεσμα συνιστούσαν απειλή.
Και είναι γεγονός ότι ο Sanchez θα πληρώσει κι αυτός το τίμημα για την αδυναμία του να αποφύγει τις εκλογές.
Οι Βρυξέλλες ήλπιζαν να αναδειχθεί σε ηγέτη των σοσιαλιστών στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπως οι Macron και Rute έχουν αναδειχθεί ηγέτες των φιλελελευθέρων και η Merkel ηγέτις των συντηρητικών.
Αλλά αυτό δεν μοιάζει τώρα πιθανό.
Ένα άλλο στέλεχος των Ciudadanos κατηγορεί τον Sanchez ότι δίχασε την κοινωνία μεταξύ αριστερών και φασιστών.
«Οτιδήποτε βρίσκεται στα δεξιά του, το θεωρεί φασιστικό».
Οι Ciudadanos δεν έχουν τελειώσει όμως ως πολιτικό κόμμα.
Ελέγχουν τις περιφερειακές κυβερνήσεις στην Ανδαλουσία, τη Μαδρίτη, τη Μούρθια και την Καστίλλη και Λεόν, έχουν το μεγαλύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο της Καταλονίας και μια ισχυρή αντιπροσωπεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
www.bankingnews.gr
«Μας νοιάζεις εσύ».
Με την παραίτησή του αυτή την εβδομάδα μετά το καταστροφικό εκλογικό αποτέλεσμα του κόμματός του, ο Rivera παρουσιάστηκε και πάλι γυμνός μπροστά στο εκλογικό σώμα.
Είχε μόλις χάσει 2,5 εκατομμύρια ψήφους.
Αλλά το μεγαλύτερο πλήγμα ήταν για τις Βρυξέλλες και την ΕΕ.
Οι εκλογές της περασμένης Κυριακής αποκάλυψαν έναν διπλό κακό υπολογισμό: του Pedro Sanchez, ο οποίος προκήρυξε τις τέταρτες εκλογές σε τέσσερα χρόνια ελπίζοντας να βγει ενισχυμένος, και του Rivera, ο οποίος αρνήθηκε να συνεργαστεί με τους σοσιαλιστές.
Το εκλογικό αποτέλεσμα διδάσκει όμως και ορισμένα μαθήματα σε μια νέα φουρνιά ευρωπαίων ηγετών που ετοιμάζονται να αναλάβουν την εξουσία σε μια εποχή αντισυστημικού ζήλου.
Το βασικό μάθημα είναι ότι η προσπάθεια να εξαχθεί ο «τρίτος δρόμος» του Macron έχει δυναμική, αλλά και όρια.
Με τη νίκη του το 2017 και τις συνεχιζόμενες προσπάθειές του να αλλάξει το στάτους κβο της ΕΕ, ο γάλλος πρόεδρος έχει δείξει ότι μπορεί να δημιουργηθεί ένας δρόμος για ψηφοφόρους που είναι ταυτόχρονα φιλοευρωπαίοι και αντισυστημικοί.
Αν όμως το προεδρικό σύστημα της Γαλλίας επέτρεψε στον Macron να εξουδετερώσει τους κεντροδεξιούς και κεντροαριστερούς αντιπάλους του στο όνομα ενός υπέρ πάντων αγώνα κατά της LePen, το ισπανικό κοινοβουλευτικό σύστημα περιόρισε τις επιλογές του Rivera.
Επρεπε να αποφασίσει αν θα ενώσει τις δυνάμεις του με τους Σοσιαλιστές (PSOE) ή με το Λαϊκό Κόμμα (PP).
Διάλεξε το δεύτερο και αποδείχθηκε ότι έκανε λάθος.
Την περασμένη άνοιξη, ο Sanchez και ο Macron συνεργάστηκαν για να πετύχουν τους στόχους τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αλλά ο Rivera αγνόησε τις εκκλήσεις να φτάσει σε κάποια συμφωνία με τους σοσιαλιστές που θα απέτρεπε νέες εκλογές.
Κι όταν το έκανε, ήταν πολύ αργά.
«Μέχρι ένα σημείο δεν έχει σημασία αν είσαι κεντροδεξιός η κεντροαριστερός, αρκεί να ανήκεις σε μια νέα γενιά πολιτικών», σημειώνει ένας φιλελεύθερος πολιτικός που έχει συμβουλεύσει ηγέτες τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
«Ο Rivera θα μπορούσε εύκολα να είναι ένας από αυτούς.
Αλλά χάραξε μια κόκκινη γραμμή στα δεξιά του κι άλλη μια στα αριστερά του, και συνειδητοποίησε ότι δεν είχε πού να πάει.»
Ορισμένα στελέχη του κόμματος, αντί να κάνουν αυτοκριτική, προτιμούν να επιρρίπτουν την ευθύνη στον Sanchez, κατηγορώντας τον ότι δεν ήθελε να συνεργαστεί με τους φιλελεύθερους επειδή μακροπρόθεσμα συνιστούσαν απειλή.
Και είναι γεγονός ότι ο Sanchez θα πληρώσει κι αυτός το τίμημα για την αδυναμία του να αποφύγει τις εκλογές.
Οι Βρυξέλλες ήλπιζαν να αναδειχθεί σε ηγέτη των σοσιαλιστών στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπως οι Macron και Rute έχουν αναδειχθεί ηγέτες των φιλελελευθέρων και η Merkel ηγέτις των συντηρητικών.
Αλλά αυτό δεν μοιάζει τώρα πιθανό.
Ένα άλλο στέλεχος των Ciudadanos κατηγορεί τον Sanchez ότι δίχασε την κοινωνία μεταξύ αριστερών και φασιστών.
«Οτιδήποτε βρίσκεται στα δεξιά του, το θεωρεί φασιστικό».
Οι Ciudadanos δεν έχουν τελειώσει όμως ως πολιτικό κόμμα.
Ελέγχουν τις περιφερειακές κυβερνήσεις στην Ανδαλουσία, τη Μαδρίτη, τη Μούρθια και την Καστίλλη και Λεόν, έχουν το μεγαλύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο της Καταλονίας και μια ισχυρή αντιπροσωπεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών