Οι δύο πρώην υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας ζητούν την ενίσχυση της Ιταλίας και της Ισπανίας που σαρώνονται από τον Covid -19
Σε μια κοινή τους έκκληση, οι πρώην υπουργοί Εξωτερικών, ο Πράσινος Joschka Fischer και ο Σοσιαλδημοκράτης Sigmar Gabriel προειδοποιούν για τον κίνδυνο διάλυσης της Ευρώπης λόγω της κρίσης του κορωνοϊού και καλούν την γερμανική κυβέρνηση να υιοθετήσει ένα είδος «σχεδίου Marshall« για την Ισπανία και την Ιταλία.
Η Ευρώπη χρειάζεται τώρα δύο πράγματα: κοινή βοήθεια κατά την κρίση και ένα κοινό πρόγραμμα ανασυγκρότησης μετά την κρίση, επισημαίνουν σε κοινό τους άρθρο στις εφημερίδες «Handelsblatt» και «Tagesspiegel».
Δεν παραλείπουν επίσης να υπενθυμίσουν ότι η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος κερδισμένος της Ευρώπης, αφού «κερδίσαμε χρήματα ακόμα και από την χρηματοπιστωτική κρίση στην Ελλάδα», όπως τονίζουν.
«Η Ιταλία και η Ισπανία δεν θα το ξεχάσουν για εκατό χρόνια εάν η Ευρώπη και ειδικά εμείς οι Γερμανοί-τους εγκαταλείψουμε τώρα. Και ακριβώς αυτό κάνουμε τώρα».
Ο κορωνοϊός έχει την δυναμική να βαθύνει τόσο πολύ τις ήδη υπάρχουσες ρωγμές στην Ευρώπη, ώστε η Ένωση να μπορεί να διαλυθεί εξ αιτίας του. Η Ευρωπαϊκή Ένωση απειλείται με δραματική αποτυχία λόγω της μεγαλύτερης δοκιμασία από ιδρύσεώς της. Η απαγόρευση των γερμανικών εξαγωγών σε ιατρικά βοηθήματα έχει αρθεί και η Γερμανία ανήκει στις χώρες που προσφέρουν νοσοκομειακά κρεβάτια σε σοβαρά νοσούντες από την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία.
Ωστόσο, λόγω των χιλιάδων θανάτων, της μαζικής ανεργίας και των σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων, αυτή η βοήθεια είναι μόνο μια σταγόνα στον ωκεανό.
Το 1948 υπήρχαν επίσης δύο παρόμοια σχέδια βοήθειας: Η αερογέφυρα του Βερολίνου για να προμηθεύσει τους εν ανάγκη ευρισκόμενους πολίτες του Δυτικού Βερολίνου και το σχέδιο Μάρσαλ για την ανασυγκρότηση της Ευρώπης.
Οι χώρες που πλήττονται περισσότερο από την πανδημία της κορώνας, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, θα χρειάζονταν τώρα ένα αλληλεπικαλυπτόμενο πρόγραμμα τριών φάσεων: ιατρική και ανθρωπιστική βοήθεια έκτακτης ανάγκης, μεσοπρόθεσμη μακράς διάρκειας ευρωπαϊκή δανειακή στήριξη που δεν λαμβάνει υπόψη τα κριτήρια του Μάαστριχτ και ένα καινοτόμο πρόγραμμα στήριξης για την οικονομική και κοινωνική ασφάλιση.
Η Γερμανία θα ήταν καλό να συμμετάσχει σε ένα τέτοιο πρόγραμμα βοήθειας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αντί να συνεχίζει την ιδεολογική διαμάχη μεταξύ Βόρειας και Νότιας Ευρώπης για το θέμα των ευρωομολόγων ή ομολόγων κορωνοϊού», υπογραμμίζουν οι Fischer και Gabriel στο κοινό τους άρθρο.
Ούτε η Ιταλία ούτε η Ισπανία είναι σε θέση χρηματοδοτήσουν μόνες τη ανασυγκρότησή τους με νέα δάνεια. Η Ευρώπη πρέπει να τις απαλλάξει από το βάρος των τόκων και πιθανώς και της αποπληρωμής.
Για το σκοπό αυτό, πρέπει να κάνουμε σκέψεις για νέα εργαλεία.
Το μήνυμα ότι όλα τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη είναι έτοιμα να το πράξουν πρέπει να έρθει γρήγορα. διαφορετικά, οι ακροδεξιοί εξτρεμιστές και στις δύο αυτές χώρες θα προσπαθήσουν και πάλι να ξαναζεστάνουν την εθνικιστική τους σούπα κατά της ΕΕ.
Τέλος δεν παραλείπουν να υπενθυμίσουν ότι η «Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος κερδισμένος στην Ευρώπη χάρη στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά».
«Κερδίσαμε χρήματα ακόμα και από την χρηματοπιστωτική κρίση στην Ελλάδα», υπενθυμίζουν.
Η Ευρώπη χρειάζεται τώρα δύο πράγματα: κοινή βοήθεια κατά την κρίση και ένα κοινό πρόγραμμα ανασυγκρότησης μετά την κρίση, επισημαίνουν σε κοινό τους άρθρο στις εφημερίδες «Handelsblatt» και «Tagesspiegel».
Δεν παραλείπουν επίσης να υπενθυμίσουν ότι η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος κερδισμένος της Ευρώπης, αφού «κερδίσαμε χρήματα ακόμα και από την χρηματοπιστωτική κρίση στην Ελλάδα», όπως τονίζουν.
Αναλυτικά τα δύο πρώην ηγετικά στελέχη των Πρασίνων και των Σοσιαλδημοκρατών γράφουν στο άρθρο τους μεταξύ άλλων:
«Η Ιταλία και η Ισπανία δεν θα το ξεχάσουν για εκατό χρόνια εάν η Ευρώπη και ειδικά εμείς οι Γερμανοί-τους εγκαταλείψουμε τώρα. Και ακριβώς αυτό κάνουμε τώρα».
Ο κορωνοϊός έχει την δυναμική να βαθύνει τόσο πολύ τις ήδη υπάρχουσες ρωγμές στην Ευρώπη, ώστε η Ένωση να μπορεί να διαλυθεί εξ αιτίας του. Η Ευρωπαϊκή Ένωση απειλείται με δραματική αποτυχία λόγω της μεγαλύτερης δοκιμασία από ιδρύσεώς της. Η απαγόρευση των γερμανικών εξαγωγών σε ιατρικά βοηθήματα έχει αρθεί και η Γερμανία ανήκει στις χώρες που προσφέρουν νοσοκομειακά κρεβάτια σε σοβαρά νοσούντες από την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ισπανία.
Ωστόσο, λόγω των χιλιάδων θανάτων, της μαζικής ανεργίας και των σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων, αυτή η βοήθεια είναι μόνο μια σταγόνα στον ωκεανό.
Το 1948 υπήρχαν επίσης δύο παρόμοια σχέδια βοήθειας: Η αερογέφυρα του Βερολίνου για να προμηθεύσει τους εν ανάγκη ευρισκόμενους πολίτες του Δυτικού Βερολίνου και το σχέδιο Μάρσαλ για την ανασυγκρότηση της Ευρώπης.
Οι χώρες που πλήττονται περισσότερο από την πανδημία της κορώνας, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, θα χρειάζονταν τώρα ένα αλληλεπικαλυπτόμενο πρόγραμμα τριών φάσεων: ιατρική και ανθρωπιστική βοήθεια έκτακτης ανάγκης, μεσοπρόθεσμη μακράς διάρκειας ευρωπαϊκή δανειακή στήριξη που δεν λαμβάνει υπόψη τα κριτήρια του Μάαστριχτ και ένα καινοτόμο πρόγραμμα στήριξης για την οικονομική και κοινωνική ασφάλιση.
Η Γερμανία θα ήταν καλό να συμμετάσχει σε ένα τέτοιο πρόγραμμα βοήθειας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αντί να συνεχίζει την ιδεολογική διαμάχη μεταξύ Βόρειας και Νότιας Ευρώπης για το θέμα των ευρωομολόγων ή ομολόγων κορωνοϊού», υπογραμμίζουν οι Fischer και Gabriel στο κοινό τους άρθρο.
Ούτε η Ιταλία ούτε η Ισπανία είναι σε θέση χρηματοδοτήσουν μόνες τη ανασυγκρότησή τους με νέα δάνεια. Η Ευρώπη πρέπει να τις απαλλάξει από το βάρος των τόκων και πιθανώς και της αποπληρωμής.
Για το σκοπό αυτό, πρέπει να κάνουμε σκέψεις για νέα εργαλεία.
Το μήνυμα ότι όλα τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη είναι έτοιμα να το πράξουν πρέπει να έρθει γρήγορα. διαφορετικά, οι ακροδεξιοί εξτρεμιστές και στις δύο αυτές χώρες θα προσπαθήσουν και πάλι να ξαναζεστάνουν την εθνικιστική τους σούπα κατά της ΕΕ.
Τέλος δεν παραλείπουν να υπενθυμίσουν ότι η «Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος κερδισμένος στην Ευρώπη χάρη στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά».
«Κερδίσαμε χρήματα ακόμα και από την χρηματοπιστωτική κρίση στην Ελλάδα», υπενθυμίζουν.
Σχόλια αναγνωστών