Με τις ΗΠΑ και την Κίνα να συνεχίζουν τον μεταξύ τους πόλεμο, είναι η ώρα της A. Merkel να σταθεί στο ύψος ενός Kohl ή ενός Schmidt δίνοντας ξεχωριστό διπλωματικό ρόλο στη Γερμανία
Είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε την ακούραστη, ανιδιοτελή δέσμευση ιατρών και εργαζομένων στον κόσμο που ηγούνται του αγώνα κατά του κορωνοϊού και εντελώς απογοητευτικό οι ηγέτες να αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων επισημαίνει σε ανάλυσή της η γερμανική εφημερίδα Die Welt, εστιάζοντας ιδιαίτερα στο ρόλο που μπορεί να παίξει η Γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel.
Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα - που και οι δύο έχουν πληγεί ιδιαίτερα από τον ιό - συνεχίζουν να προκαλούν τον ανταγωνισμό τους καθ 'όλη τη διάρκεια της κρίσης, επιδεικνύοντας όχι μόνο αλαζονεία, αλλά μερικές φορές και ξενοφοβία.
Μετά το αρχικό ξέσπασμα κορωνοϊού στημ Wuhan, η Ουάσινγκτον άρχισε αμέσως να εικάζει ότι θα μπορούσε να σημάνει το τέλος για το κινέζικο όνειρο.
Ο Donald Trump επέμεινε να τον αποκαλέσει «Κινέζικο ιό» και καυχιέται ότι είχε την κρίση υπό έλεγχο.
Η Κίνα έχει ανταποκριθεί σε είδος: Ξένοι δημοσιογράφοι που επικρίνουν τη διαχείριση του ιού από το καθεστώς χαρακτηρίζονται ρατσιστές και μάλιστα εκδιώκονται από τη χώρα.
Το Πεκίνο ισχυρίστηκε ότι η ταχεία εξάπλωση του κορωνοϊού στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι το αποτέλεσμα της δυτικής παρακμής, ενώ γιορτάζει τον περιορισμό της επιδημίας ως απόδειξη ότι το σύστημα διακυβέρνησής του είναι ανώτερο.
Η αντιπαράθεση μεταξύ του Xi Jinping και του Donald Trump προκαλεί μια νέα «κρίση εντός της κρίσης».
Η προσεκτική, συνετή δράση είναι ο τρόπος διαχείρισης έκτακτης ανάγκης.
Εάν δεν υπάρχει αρμόδια ηγεσία, η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί μόνο.
Τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αντιμετωπίσουν μια κρίση ηγεσίας ταυτόχρονα με την καταπολέμηση της επιδημίας.
Το κινεζικό καθεστώς κατάφερε να το αποφύγει, και μπορεί να προκύψει από τον κορωνοϊό ακόμη πιο δυνατό από πριν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δύο επιλογές.
Μπορεί να συνεχίσουν να προσπαθούν να εμποδίσουν την Κίνα να αποκτήσει δύναμη, αν και αυτό θα ήταν σχεδόν αδύνατο, καθώς η Κίνα γίνεται γρήγορα ισότιμος εταίρος στην παγκόσμια σκηνή.
Ή θα μπορούσαν να επιδιώξουν να συνεργαστούν με την Κίνα, ώστε οι δύο υπερδυνάμεις να ισορροπήσουν μεταξύ τους.
Μέχρι στιγμής δεν υπήρξαν θετικά σημάδια συνεργασίας μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου.
Οι δύο κυβερνήσεις μπλέκονται σαν μπόξερ στο ρινγκ, και μπορούν να χωριστούν μόνο αν κάποιος άλλος παρέμβει.
Διαφορετικά, ολόκληρος ο κόσμος θα υποφέρει.
Αλλά ποιος μπορεί να μιλήσει για τον υπόλοιπο κόσμο;
Ποιος μπορεί να θέσει τα φρένα σε αυτήν την επικίνδυνη τάση;
Μόνο ένας ισχυρός πολιτικός ηγέτης που έχει σεβασμό από άλλες χώρες και έχει εμπειρία στην παγκόσμια σκηνή. Αυτό το άτομο πρέπει να έχει αποδεδειγμένο ρεκόρ σε περιόδους κρίσης και να εκπροσωπεί μια χώρα με σταθερά διεθνή φήμη.
Αυτός ή αυτή πρέπει να έχει σχέση εργασίας με την Ουάσινγκτον και το Πεκίνο και - ίσως το πιο σημαντικό - έχει δείξει ισχυρή ηγεσία σε όλη την επιδημία του κορωνοϊού.
Σίγουρα δεν θα μπορούσε να υπάρξει κανένας καλύτερος από την Angela Merkel.
Η Γερμανίδα καγκελάριος είναι σεβαστή στο Πεκίνο, αλλά η σχέση της με την κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν είναι απολύτως άνετη.
Αν και έχει καλή φήμη εκεί, o Trump έχει εμμονή με την ανωτερότητα τη δική του και της Αμερικής.
Κολλάει στην προσέγγιση «Αμερική πρώτα» και κάνει ότι μπορεί για να το θυμούνται οι Γερμανοί αυτό.
Ο πρώην καγκελάριος Helmut Kohl δεν θα είχε οποιοδήποτε πρόβλημα επ'αυτού και το πιο πιθανό είναι να είχε ήδη μιλήσει με τον Donald Trump χρησιμοποιώντας τη ρουστίκ γοητεία του για να πείσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ ότι θα κερδίσει μεγαλύτερο σεβασμό τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό εάν υιοθετήσει διαφορετική προσέγγιση με την Κίνα.
Ο Kohl θα έδειχνε στον Trump ότι θα μπορούσε να ενισχύσει τη φήμη του στρεφόμενος στην Κίνα για βοήθεια σε αυτήν την κρίση.
Επειδή με τη βοήθεια του Πεκίνου, η αμερικανική οικονομία θα μπορούσε να ξαναρχίσει τη ζωή.
Ο Kohl θα μπορούσε επίσης να εκμεταλλευτεί τη ματαιοδοξία του Trump, τονίζοντας τη μεγάλη ευθύνη του ως προέδρου και τον ιστορικό ρόλο στην κρίση.
Ο πρώην καγκελάριος Helmut Schmidt πιθανότατα θα ενθάρρυνε περισσότερη διεθνή συνεργασία καθ 'όλη τη διάρκεια της κρίσης.
Θα χρησιμοποιούσε την πείρα του στην αντιμετώπιση των αυταρχικών ηγετών για να απευθυνθεί στην κινεζική κυβέρνηση και να την πείσει να εγκαταλείψει τον θριαμβευτικό τόνο της απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Hans-Dietrich Genscher πιθανότατα θα είχε ήδη επιστρέψει από μια μυστική αποστολή στην Ουάσιγκτον και το Πεκίνο.
Η Angela Merkel έχει δείξει ότι είναι ικανή να κάνει το ίδιο.
Τώρα είναι η ώρα να το κάνει και να ανέβει.
Ως έμπειρη διπλωμάτης, θα μπορούσε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να ενθαρρύνει το Πεκίνο και την Ουάσινγκτον να πραγματοποιήσουν τις κατάλληλες συνομιλίες.
Θα μπορούσε επίσης να ζητήσει από τον ΟΗΕ, την G7 ή την G20 να τεθούν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Θα ήταν ακόμη δυνατό να οργανωθεί ένα ειδικό συνέδριο κορωνοϊού, είτε ανεξάρτητα είτε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Αυτό θα ήταν προς το συμφέρον της Merkel και της ΕΕ, διότι και οι δύο αυτές παγκόσμιες δυνάμεις ασκούν πίεση στην Ευρώπη.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να κερδίσουν την ΕΕ στο πλευρό τους και να προκαλέσουν αντι-κινεζικό συναίσθημα.
Η Κίνα είναι πιο λεπτή στην προσέγγισή της, προσφέροντας υποστήριξη στην καταπολέμηση του κορωνοϊού στην Ιταλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, επιλέγοντας προσεκτικά το που και πως θα διευρύνει την επιρροή της.
Μια ήδη πολιορκημένη Ευρώπη θα δοκιμαστεί εάν ο ανταγωνισμός μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας συνεχίσει να αυξάνεται.
Η μείωση της έντασης μεταξύ αυτών των δύο παγκόσμιων δυνάμεων είναι απαραίτητη για την ενότητα και την οικονομική σταθερότητα της Ευρώπης.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μια διπλωματική πρωτοβουλία θα ήταν ένα ευπρόσδεκτο βήμα.
Σε λίγες εβδομάδες, η Γερμανία θα αναλάβει την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Η Angela Merkel θα έχει επομένως μια ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη να εκπροσωπήσει τα ευρωπαϊκά συμφέροντα και περισσότερη εξουσία πίσω της όταν πλησιάζει αυτές τις δύο κυβερνήσεις.
Η Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της δίνει την ευκαιρία να φορέσει το δαχτυλίδι με την υποστήριξη της ΕΕ.
Ας ελπίσουμε ότι θα λάβει την ευκαιρία.
www.bankingnews.gr
Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα - που και οι δύο έχουν πληγεί ιδιαίτερα από τον ιό - συνεχίζουν να προκαλούν τον ανταγωνισμό τους καθ 'όλη τη διάρκεια της κρίσης, επιδεικνύοντας όχι μόνο αλαζονεία, αλλά μερικές φορές και ξενοφοβία.
Μετά το αρχικό ξέσπασμα κορωνοϊού στημ Wuhan, η Ουάσινγκτον άρχισε αμέσως να εικάζει ότι θα μπορούσε να σημάνει το τέλος για το κινέζικο όνειρο.
Ο Donald Trump επέμεινε να τον αποκαλέσει «Κινέζικο ιό» και καυχιέται ότι είχε την κρίση υπό έλεγχο.
Η Κίνα έχει ανταποκριθεί σε είδος: Ξένοι δημοσιογράφοι που επικρίνουν τη διαχείριση του ιού από το καθεστώς χαρακτηρίζονται ρατσιστές και μάλιστα εκδιώκονται από τη χώρα.
Το Πεκίνο ισχυρίστηκε ότι η ταχεία εξάπλωση του κορωνοϊού στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι το αποτέλεσμα της δυτικής παρακμής, ενώ γιορτάζει τον περιορισμό της επιδημίας ως απόδειξη ότι το σύστημα διακυβέρνησής του είναι ανώτερο.
Η αντιπαράθεση μεταξύ του Xi Jinping και του Donald Trump προκαλεί μια νέα «κρίση εντός της κρίσης».
Η προσεκτική, συνετή δράση είναι ο τρόπος διαχείρισης έκτακτης ανάγκης.
Εάν δεν υπάρχει αρμόδια ηγεσία, η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί μόνο.
Τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αντιμετωπίσουν μια κρίση ηγεσίας ταυτόχρονα με την καταπολέμηση της επιδημίας.
Το κινεζικό καθεστώς κατάφερε να το αποφύγει, και μπορεί να προκύψει από τον κορωνοϊό ακόμη πιο δυνατό από πριν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δύο επιλογές.
Μπορεί να συνεχίσουν να προσπαθούν να εμποδίσουν την Κίνα να αποκτήσει δύναμη, αν και αυτό θα ήταν σχεδόν αδύνατο, καθώς η Κίνα γίνεται γρήγορα ισότιμος εταίρος στην παγκόσμια σκηνή.
Ή θα μπορούσαν να επιδιώξουν να συνεργαστούν με την Κίνα, ώστε οι δύο υπερδυνάμεις να ισορροπήσουν μεταξύ τους.
Μέχρι στιγμής δεν υπήρξαν θετικά σημάδια συνεργασίας μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου.
Οι δύο κυβερνήσεις μπλέκονται σαν μπόξερ στο ρινγκ, και μπορούν να χωριστούν μόνο αν κάποιος άλλος παρέμβει.
Διαφορετικά, ολόκληρος ο κόσμος θα υποφέρει.
Αλλά ποιος μπορεί να μιλήσει για τον υπόλοιπο κόσμο;
Ποιος μπορεί να θέσει τα φρένα σε αυτήν την επικίνδυνη τάση;
Μόνο ένας ισχυρός πολιτικός ηγέτης που έχει σεβασμό από άλλες χώρες και έχει εμπειρία στην παγκόσμια σκηνή. Αυτό το άτομο πρέπει να έχει αποδεδειγμένο ρεκόρ σε περιόδους κρίσης και να εκπροσωπεί μια χώρα με σταθερά διεθνή φήμη.
Αυτός ή αυτή πρέπει να έχει σχέση εργασίας με την Ουάσινγκτον και το Πεκίνο και - ίσως το πιο σημαντικό - έχει δείξει ισχυρή ηγεσία σε όλη την επιδημία του κορωνοϊού.
Σίγουρα δεν θα μπορούσε να υπάρξει κανένας καλύτερος από την Angela Merkel.
Η Γερμανίδα καγκελάριος είναι σεβαστή στο Πεκίνο, αλλά η σχέση της με την κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν είναι απολύτως άνετη.
Αν και έχει καλή φήμη εκεί, o Trump έχει εμμονή με την ανωτερότητα τη δική του και της Αμερικής.
Κολλάει στην προσέγγιση «Αμερική πρώτα» και κάνει ότι μπορεί για να το θυμούνται οι Γερμανοί αυτό.
Ο πρώην καγκελάριος Helmut Kohl δεν θα είχε οποιοδήποτε πρόβλημα επ'αυτού και το πιο πιθανό είναι να είχε ήδη μιλήσει με τον Donald Trump χρησιμοποιώντας τη ρουστίκ γοητεία του για να πείσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ ότι θα κερδίσει μεγαλύτερο σεβασμό τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό εάν υιοθετήσει διαφορετική προσέγγιση με την Κίνα.
Ο Kohl θα έδειχνε στον Trump ότι θα μπορούσε να ενισχύσει τη φήμη του στρεφόμενος στην Κίνα για βοήθεια σε αυτήν την κρίση.
Επειδή με τη βοήθεια του Πεκίνου, η αμερικανική οικονομία θα μπορούσε να ξαναρχίσει τη ζωή.
Ο Kohl θα μπορούσε επίσης να εκμεταλλευτεί τη ματαιοδοξία του Trump, τονίζοντας τη μεγάλη ευθύνη του ως προέδρου και τον ιστορικό ρόλο στην κρίση.
Ο πρώην καγκελάριος Helmut Schmidt πιθανότατα θα ενθάρρυνε περισσότερη διεθνή συνεργασία καθ 'όλη τη διάρκεια της κρίσης.
Θα χρησιμοποιούσε την πείρα του στην αντιμετώπιση των αυταρχικών ηγετών για να απευθυνθεί στην κινεζική κυβέρνηση και να την πείσει να εγκαταλείψει τον θριαμβευτικό τόνο της απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Hans-Dietrich Genscher πιθανότατα θα είχε ήδη επιστρέψει από μια μυστική αποστολή στην Ουάσιγκτον και το Πεκίνο.
Η Angela Merkel έχει δείξει ότι είναι ικανή να κάνει το ίδιο.
Τώρα είναι η ώρα να το κάνει και να ανέβει.
Ως έμπειρη διπλωμάτης, θα μπορούσε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να ενθαρρύνει το Πεκίνο και την Ουάσινγκτον να πραγματοποιήσουν τις κατάλληλες συνομιλίες.
Θα μπορούσε επίσης να ζητήσει από τον ΟΗΕ, την G7 ή την G20 να τεθούν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Θα ήταν ακόμη δυνατό να οργανωθεί ένα ειδικό συνέδριο κορωνοϊού, είτε ανεξάρτητα είτε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Αυτό θα ήταν προς το συμφέρον της Merkel και της ΕΕ, διότι και οι δύο αυτές παγκόσμιες δυνάμεις ασκούν πίεση στην Ευρώπη.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να κερδίσουν την ΕΕ στο πλευρό τους και να προκαλέσουν αντι-κινεζικό συναίσθημα.
Η Κίνα είναι πιο λεπτή στην προσέγγισή της, προσφέροντας υποστήριξη στην καταπολέμηση του κορωνοϊού στην Ιταλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, επιλέγοντας προσεκτικά το που και πως θα διευρύνει την επιρροή της.
Μια ήδη πολιορκημένη Ευρώπη θα δοκιμαστεί εάν ο ανταγωνισμός μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας συνεχίσει να αυξάνεται.
Η μείωση της έντασης μεταξύ αυτών των δύο παγκόσμιων δυνάμεων είναι απαραίτητη για την ενότητα και την οικονομική σταθερότητα της Ευρώπης.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μια διπλωματική πρωτοβουλία θα ήταν ένα ευπρόσδεκτο βήμα.
Σε λίγες εβδομάδες, η Γερμανία θα αναλάβει την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Η Angela Merkel θα έχει επομένως μια ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη να εκπροσωπήσει τα ευρωπαϊκά συμφέροντα και περισσότερη εξουσία πίσω της όταν πλησιάζει αυτές τις δύο κυβερνήσεις.
Η Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της δίνει την ευκαιρία να φορέσει το δαχτυλίδι με την υποστήριξη της ΕΕ.
Ας ελπίσουμε ότι θα λάβει την ευκαιρία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών