Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία ευθύνονται και οι δύο για την αύξηση των εντάσεων
Σάλος έχει προκληθεί από το μήνυμα που συνόδευε την τελευταία ανάλυση των New York Times για την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ενώ η αρχική ανάλυση στις 30 Αυγούστου 2020 υποδείκνυε την Τουρκία και την πολιτική της για την αύξηση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο, ένα μήνυμα του Editorial Board της εφημερίδας, αναγνωρίζει ότι αυτή η θέση παραπλανά τους αναγνώστες.
Σύμφωνα με τη διόρθωση της εφημερίδας, τελικά το συμπέρασμα είναι ότι τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία ευθύνονται για την ένταση στην περιοχή, ενώ καλεί τους αναγνώστες να στείλουν επιστολές όπου να διαφαίνονται τα πραγματικά γεγονότα.
Ειδικότερα, το μήνυμα των New York Times:
Το New York Times Editorial Board δημοσίευσε πρόσφατα ένα άρθρο με τίτλο «Υπάρχει ένα νέο παιχνίδι ισχύος στη Μεσόγειο», ένα παραπλανητικό άρθρο που επιχειρεί να εξηγήσει τις τρέχουσες εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δυστυχώς, το συμβούλιο των New York Times δεν δίνει το πλήρες πλαίσιο για τις τρέχουσες εντάσεις που η Τουρκία προκαλεί στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αντί αυτού υποδεικνύει την Τουρκία για την αναθεωρητική της ατζέντα στην Ανατολική Μεσόγειο και για την επιθετική της συμπεριφορά που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο.
Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία ευθύνονται και οι δύο για την αύξηση των εντάσεων.
Στείλτε μια επιστολή στους The New York Times ώστε να καλυφθεί το θέμα με ισορροπημένο και δίκαιο τρόπο.
Το επίμαχο άρθρο
There’s a New Game of Thrones in the Mediterranean (Υπάρχει ένα νέο παιχνίδι ισχύος στη Μεσόγειο)
Σαν να μην υπήρχε αρκετό πρόβλημα σε όλο τον κόσμο, δύο σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα και η Τουρκία, έχουν εμπλακεί σε μια νέα και επικίνδυνη κρίση.
Και σε αυτό το παιχνίδι ισχύος (game of thrones, όπως το χαρακτηρίζουν οι New York Times), μόνο η Γερμανία φαίνεται να έχει την ικανότητα να μεσολαβήσει για την επιστροφή στη λογική.
Στον πυρήνα της κρίσης, όπως και σε πολλές άλλες επικίνδυνες διαμάχες σε όλο τον κόσμο, βρίσκεται η ενέργεια - συγκεκριμένα τα πλούσια κοιτάσματα αερίου που ανακαλύφθηκαν την τελευταία δεκαετία κάτω από την Ανατολική Μεσόγειο.
Η Ελλάδα ισχυρίζεται ότι τα πολλά νησιά της σε αυτήν την περιοχή της παρέχουν αποκλειστικά δικαιώματα γεώτρησης στα ύδατα γύρω τους, μια στάση που υποστηρίζεται ευρέως από το διεθνές δίκαιο.
Όμως, η Τουρκία, που αισθάνεται όταν παρακάμπτονται τα δικαιώματά της, έχει στείλει ερευνητικά πλοία, συνοδευόμενα από πολεμικά πλοία, για να εξερευνήσει για φυσικό αέριο.
Οι διαμάχες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δεν είναι καθόλου νέες.
Αυτό που περιπλέκει την κατάσταση όμως είναι ότι τα αποθέματα φυσικού αερίου παρακολουθούνται επίσης από πολλές άλλες χώρες.
Κατ 'αρχήν, τα τεράστια αποθέματα θα πρέπει να οδηγήσουν αυτές τις χώρες προκειμένου να τα εκμεταλλευτούν και να μοιράσουν τα πλούτη στις ακτές τους.
Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες χώρες - συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Ιταλίας, της Ιορδανίας και ακόμη και των Παλαιστινίων - έχουν κάνει ακριβώς αυτό.
Η Τουρκία, ωστόσο, βρέθηκε αποκλεισμένη, εν μέρει λόγω των εδαφικών ισχυρισμών της Ελλάδας, και εν μέρει επειδή ο αυταρχικός πρόεδρος της Τουρκίας, Recep Tayyip Erdogan, ανταγωνίστηκε πολλούς από τους συμμάχους και τους φίλους του με την επιθετική του συμπεριφορά στη Συρία και τη Λιβύη.
Περαιτέρω θέματα είναι ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ αλλά όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Κύπρος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά όχι του ΝΑΤΟ και η Ελλάδα είναι μέλος και των δύο, δημιουργώντας αλληλεπικαλυπτόμενες και αντικρουόμενες περιοχές συμφερόντων.
Επίσης, υπάρχει το γεγονός ότι η Κύπρος χωρίζεται στον ελληνικό νότο και τον τουρκικό βορρά, αν και κανείς εκτός από την Τουρκία δεν αναγνωρίζει το τουρκικό μέρος ως ξεχωριστό κράτος.
Μια προσπάθεια της Γερμανίας να αποκλιμακωθεί η κατάσταση έπεσε στο κενό, όταν η Ελλάδα ανακοίνωσε μια ενεργειακή συμφωνία με την Αίγυπτο που διεκδίκησε ουσιαστικά δικαιώματα σε μια ευρεία περιοχή της θάλασσας, ως απάντηση σε παρόμοια συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.
Η Τουρκία σύντομα άρχισε να εξερευνά μέρη του Αιγαίου, με τις εν λόγω επιχειρήσεις να παρακολουθούνταν από μια ελληνική ναυτική φρεγάτα.
Στις 12 Αυγούστου, το ελληνικό πολεμικό πλοίο συγκρούστηκε με ένα τουρκικό πολεμικό πλοίο, και τα πράγματα κλιμακώθηκαν γρήγορα.
Η Γαλλία, που έχει ήδη εξοργιστεί με την Τουρκία για την υποστήριξη μέρους της Λιβύης που δεν υποστηρίζει η Γαλλία, έστειλε για λίγο ένα πολεμικό αεροσκάφος και πολεμικά πλοία, και αυτή τη στιγμή πραγματοποιεί στρατιωτικές ασκήσεις με την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ιταλία για να αποτρέψει περαιτέρω έρευνες από την Τουρκία.
Παράλληλα, η Ελλάδα ανακοίνωσε την επέκταση των χωρικών υδάτων της στα δυτικά παράλια στα 12 μίλια, προειδοποιώντας ουσιαστικά την Τουρκία ότι θα μπορούσε να κάνει το ίδιο στο Αιγαίο Πέλαγος στην ανατολική πλευρά της, μια κίνηση που η Τουρκία δεν θα ανεχόταν.
Αυτό που είναι παράξενο σε αυτήν την κρίση είναι ότι ο ανταγωνισμός για τον πλούτο της Μεσογείου θα έπρεπε να είχε αποκλιμακωθεί τώρα, ειδικά μετά την συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα.
Εκτός αυτού, με την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας από την πανδημία και η επακόλουθη πτώση των τιμών της ενέργειας, η Ευρώπη έχει άφθονο αέριο.
Φαίνεται επίσης παράξενο για τις μεσογειακές και ευρωπαϊκές χώρες να βυθίζονται σε ξένες εντάσεις όταν υπάρχουν τόσες πολλές σοβαρές κρίσεις, όπως η οικονομία, η πανδημία, η πολιτική αγωνία στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι συγκρούσεις στους δρόμους της Λευκορωσίας και η απειλή της Ρωσίας.
Σε μια παλαιότερη εποχή, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είχαν παρέμβει για να σταματήσουν τις εντάσεις στους εταίρους του ΝΑΤΟ, όπως έκανε όταν η Ελλάδα και η Τουρκία βρέθηκαν σχεδόν ένα βήμα πριν τον πόλεμο το 1996.
Ο Πρόεδρος Trump κάλεσε τον Erdogan να διαπραγματευτεί, αλλά αυτό δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα.
Η Βρετανία, επίσης, έχει υποχωρήσει από τις ευρωπαϊκές υποθέσεις τώρα που είναι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ και η ίδια η ΕΕ δεν διαθέτει δύναμη στην Τουρκία, καθώς έχει καταστεί προφανές ότι η Τουρκία υπό τον Erdogan δεν έχει καμία πιθανότητα να ενταχθεί στην ένωση.
Έτσι, η Γερμανία, η οποία κατέχει επί του παρόντος την εκ περιτροπής προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ηγείται της προσπάθειας να φέρει την Τουρκία και την Ελλάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Η διαμεσολάβηση δεν είναι απολύτως αλτρουιστική - καθώς η Τουρκία θα μπορούσε να αφήσει μια άλλη πλημμύρα Συρίων προσφύγων στην Ευρώπη, οι οποίοι επιδιώκουν να φτάσουν στη Γερμανία.
Αλλά με σχεδόν τρία εκατομμύρια Τούρκους ναζουν στη Γερμανία, ο Erdogan έχει τουλάχιστον κάποια διαβεβαίωση ότι θα ακουστεί.
Αυτό είναι σημαντικό.
Αν και το διεθνές δίκαιο βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στην πλευρά της Ελλάδας στη θαλάσσια διαμάχη, υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης και οι εξερευνήσεις της Τουρκίας σε αμφισβητούμενα ύδατα δεν έχουν ακόμη ξεπεράσει τη νομική κόκκινη γραμμή.
Ο πόλεμος δεν είναι προς το συμφέρον κανενός και μια σύγκρουση μεταξύ των μελών του ΝΑΤΟ θα έπρεπε να είναι αδιανόητη.
Αλλά όταν οι εντάσεις φτάσουν στο επίπεδο που έχουν στην ανατολική Μεσόγειο, όπως είπε ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών Η. Maas, «ακόμη και η μικρότερη σπίθα μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή».
Η Γερμανία κάλεσε όλες τις πλευρές να σταματήσουν αμέσως τις προκλητικές στρατιωτικές ασκήσεις, ένα βήμα που πρέπει να ακολουθήσει ένα μορατόριουμ για την εξερεύνηση σε αμφισβητούμενα ύδατα.
Τότε ας αναλάβει τη διπλωματία, καταλήγουν οι New York Times.
www.bankingnews.gr
Ενώ η αρχική ανάλυση στις 30 Αυγούστου 2020 υποδείκνυε την Τουρκία και την πολιτική της για την αύξηση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο, ένα μήνυμα του Editorial Board της εφημερίδας, αναγνωρίζει ότι αυτή η θέση παραπλανά τους αναγνώστες.
Σύμφωνα με τη διόρθωση της εφημερίδας, τελικά το συμπέρασμα είναι ότι τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία ευθύνονται για την ένταση στην περιοχή, ενώ καλεί τους αναγνώστες να στείλουν επιστολές όπου να διαφαίνονται τα πραγματικά γεγονότα.
Ειδικότερα, το μήνυμα των New York Times:
Το New York Times Editorial Board δημοσίευσε πρόσφατα ένα άρθρο με τίτλο «Υπάρχει ένα νέο παιχνίδι ισχύος στη Μεσόγειο», ένα παραπλανητικό άρθρο που επιχειρεί να εξηγήσει τις τρέχουσες εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δυστυχώς, το συμβούλιο των New York Times δεν δίνει το πλήρες πλαίσιο για τις τρέχουσες εντάσεις που η Τουρκία προκαλεί στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αντί αυτού υποδεικνύει την Τουρκία για την αναθεωρητική της ατζέντα στην Ανατολική Μεσόγειο και για την επιθετική της συμπεριφορά που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο.
Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία ευθύνονται και οι δύο για την αύξηση των εντάσεων.
Στείλτε μια επιστολή στους The New York Times ώστε να καλυφθεί το θέμα με ισορροπημένο και δίκαιο τρόπο.
There’s a New Game of Thrones in the Mediterranean (Υπάρχει ένα νέο παιχνίδι ισχύος στη Μεσόγειο)
Σαν να μην υπήρχε αρκετό πρόβλημα σε όλο τον κόσμο, δύο σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα και η Τουρκία, έχουν εμπλακεί σε μια νέα και επικίνδυνη κρίση.
Και σε αυτό το παιχνίδι ισχύος (game of thrones, όπως το χαρακτηρίζουν οι New York Times), μόνο η Γερμανία φαίνεται να έχει την ικανότητα να μεσολαβήσει για την επιστροφή στη λογική.
Στον πυρήνα της κρίσης, όπως και σε πολλές άλλες επικίνδυνες διαμάχες σε όλο τον κόσμο, βρίσκεται η ενέργεια - συγκεκριμένα τα πλούσια κοιτάσματα αερίου που ανακαλύφθηκαν την τελευταία δεκαετία κάτω από την Ανατολική Μεσόγειο.
Η Ελλάδα ισχυρίζεται ότι τα πολλά νησιά της σε αυτήν την περιοχή της παρέχουν αποκλειστικά δικαιώματα γεώτρησης στα ύδατα γύρω τους, μια στάση που υποστηρίζεται ευρέως από το διεθνές δίκαιο.
Όμως, η Τουρκία, που αισθάνεται όταν παρακάμπτονται τα δικαιώματά της, έχει στείλει ερευνητικά πλοία, συνοδευόμενα από πολεμικά πλοία, για να εξερευνήσει για φυσικό αέριο.
Οι διαμάχες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δεν είναι καθόλου νέες.
Αυτό που περιπλέκει την κατάσταση όμως είναι ότι τα αποθέματα φυσικού αερίου παρακολουθούνται επίσης από πολλές άλλες χώρες.
Κατ 'αρχήν, τα τεράστια αποθέματα θα πρέπει να οδηγήσουν αυτές τις χώρες προκειμένου να τα εκμεταλλευτούν και να μοιράσουν τα πλούτη στις ακτές τους.
Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες χώρες - συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ισραήλ, της Αιγύπτου, της Ιταλίας, της Ιορδανίας και ακόμη και των Παλαιστινίων - έχουν κάνει ακριβώς αυτό.
Η Τουρκία, ωστόσο, βρέθηκε αποκλεισμένη, εν μέρει λόγω των εδαφικών ισχυρισμών της Ελλάδας, και εν μέρει επειδή ο αυταρχικός πρόεδρος της Τουρκίας, Recep Tayyip Erdogan, ανταγωνίστηκε πολλούς από τους συμμάχους και τους φίλους του με την επιθετική του συμπεριφορά στη Συρία και τη Λιβύη.
Περαιτέρω θέματα είναι ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ αλλά όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Κύπρος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά όχι του ΝΑΤΟ και η Ελλάδα είναι μέλος και των δύο, δημιουργώντας αλληλεπικαλυπτόμενες και αντικρουόμενες περιοχές συμφερόντων.
Επίσης, υπάρχει το γεγονός ότι η Κύπρος χωρίζεται στον ελληνικό νότο και τον τουρκικό βορρά, αν και κανείς εκτός από την Τουρκία δεν αναγνωρίζει το τουρκικό μέρος ως ξεχωριστό κράτος.
Μια προσπάθεια της Γερμανίας να αποκλιμακωθεί η κατάσταση έπεσε στο κενό, όταν η Ελλάδα ανακοίνωσε μια ενεργειακή συμφωνία με την Αίγυπτο που διεκδίκησε ουσιαστικά δικαιώματα σε μια ευρεία περιοχή της θάλασσας, ως απάντηση σε παρόμοια συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.
Η Τουρκία σύντομα άρχισε να εξερευνά μέρη του Αιγαίου, με τις εν λόγω επιχειρήσεις να παρακολουθούνταν από μια ελληνική ναυτική φρεγάτα.
Στις 12 Αυγούστου, το ελληνικό πολεμικό πλοίο συγκρούστηκε με ένα τουρκικό πολεμικό πλοίο, και τα πράγματα κλιμακώθηκαν γρήγορα.
Η Γαλλία, που έχει ήδη εξοργιστεί με την Τουρκία για την υποστήριξη μέρους της Λιβύης που δεν υποστηρίζει η Γαλλία, έστειλε για λίγο ένα πολεμικό αεροσκάφος και πολεμικά πλοία, και αυτή τη στιγμή πραγματοποιεί στρατιωτικές ασκήσεις με την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ιταλία για να αποτρέψει περαιτέρω έρευνες από την Τουρκία.
Παράλληλα, η Ελλάδα ανακοίνωσε την επέκταση των χωρικών υδάτων της στα δυτικά παράλια στα 12 μίλια, προειδοποιώντας ουσιαστικά την Τουρκία ότι θα μπορούσε να κάνει το ίδιο στο Αιγαίο Πέλαγος στην ανατολική πλευρά της, μια κίνηση που η Τουρκία δεν θα ανεχόταν.
Αυτό που είναι παράξενο σε αυτήν την κρίση είναι ότι ο ανταγωνισμός για τον πλούτο της Μεσογείου θα έπρεπε να είχε αποκλιμακωθεί τώρα, ειδικά μετά την συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα.
Εκτός αυτού, με την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας από την πανδημία και η επακόλουθη πτώση των τιμών της ενέργειας, η Ευρώπη έχει άφθονο αέριο.
Φαίνεται επίσης παράξενο για τις μεσογειακές και ευρωπαϊκές χώρες να βυθίζονται σε ξένες εντάσεις όταν υπάρχουν τόσες πολλές σοβαρές κρίσεις, όπως η οικονομία, η πανδημία, η πολιτική αγωνία στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι συγκρούσεις στους δρόμους της Λευκορωσίας και η απειλή της Ρωσίας.
Σε μια παλαιότερη εποχή, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είχαν παρέμβει για να σταματήσουν τις εντάσεις στους εταίρους του ΝΑΤΟ, όπως έκανε όταν η Ελλάδα και η Τουρκία βρέθηκαν σχεδόν ένα βήμα πριν τον πόλεμο το 1996.
Ο Πρόεδρος Trump κάλεσε τον Erdogan να διαπραγματευτεί, αλλά αυτό δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα.
Η Βρετανία, επίσης, έχει υποχωρήσει από τις ευρωπαϊκές υποθέσεις τώρα που είναι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ και η ίδια η ΕΕ δεν διαθέτει δύναμη στην Τουρκία, καθώς έχει καταστεί προφανές ότι η Τουρκία υπό τον Erdogan δεν έχει καμία πιθανότητα να ενταχθεί στην ένωση.
Έτσι, η Γερμανία, η οποία κατέχει επί του παρόντος την εκ περιτροπής προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ηγείται της προσπάθειας να φέρει την Τουρκία και την Ελλάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Η διαμεσολάβηση δεν είναι απολύτως αλτρουιστική - καθώς η Τουρκία θα μπορούσε να αφήσει μια άλλη πλημμύρα Συρίων προσφύγων στην Ευρώπη, οι οποίοι επιδιώκουν να φτάσουν στη Γερμανία.
Αλλά με σχεδόν τρία εκατομμύρια Τούρκους ναζουν στη Γερμανία, ο Erdogan έχει τουλάχιστον κάποια διαβεβαίωση ότι θα ακουστεί.
Αυτό είναι σημαντικό.
Αν και το διεθνές δίκαιο βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στην πλευρά της Ελλάδας στη θαλάσσια διαμάχη, υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης και οι εξερευνήσεις της Τουρκίας σε αμφισβητούμενα ύδατα δεν έχουν ακόμη ξεπεράσει τη νομική κόκκινη γραμμή.
Ο πόλεμος δεν είναι προς το συμφέρον κανενός και μια σύγκρουση μεταξύ των μελών του ΝΑΤΟ θα έπρεπε να είναι αδιανόητη.
Αλλά όταν οι εντάσεις φτάσουν στο επίπεδο που έχουν στην ανατολική Μεσόγειο, όπως είπε ο Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών Η. Maas, «ακόμη και η μικρότερη σπίθα μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή».
Η Γερμανία κάλεσε όλες τις πλευρές να σταματήσουν αμέσως τις προκλητικές στρατιωτικές ασκήσεις, ένα βήμα που πρέπει να ακολουθήσει ένα μορατόριουμ για την εξερεύνηση σε αμφισβητούμενα ύδατα.
Τότε ας αναλάβει τη διπλωματία, καταλήγουν οι New York Times.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών