Η Τουρκία αμφισβητεί την περιφερειακή ηγεμονία της Ρωσίας
Η εμπλοκή της Τουρκίας στη διαμάχη για το Ναγκόρνο Καραμπάχ περιπλέκει την κατάσταση, σύμφωνα με τους Financial Times, καθώς οι εκκλήσεις της Ρωσίας για αποκλιμάκωση της έντασης πέφτουν στο κενό.
Όπως εξηγεί η βρετανική εφημερίδα, κάθε φορά που ξεσπούσε διαμάχη μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν για τα αμφισβητούμενα εδάφη που διεκδικούν και οι δύο γείτονες, οι απαιτήσεις της Μόσχας ανάγκαζαν τελικά τα δύο κράτη να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Αυτή τη φορά, ωστόσο, οι εκκλήσεις της Ρωσίας πέφτουν στο κενό, εν μέρει λόγω της ενίσχυσης της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης, γεγονός που έχει αλλάξει τις ευαίσθητες ισορροπίες στον Καύκασο.
Η υποστήριξη της Άγκυρας προς το Αζερμπαϊτζάν, πυροδότησε τις βιαιότερες συγκρούσεις εδώ και αρκετά χρόνια, προκαλώντας πονοκέφαλο στον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin, καθώς αμφισβητείται η περιφερειακή ηγεμονία της Μόσχας.
Ενώ η Ρωσία παραδοσιακά επιδιώκει να παραμείνει ουδέτερη στην εδαφική διαμάχη - η Μόσχα θεωρεί και τα δύο πρώην Σοβιετικά κράτη ως σύμμαχους - διατηρεί στρατιωτική βάση στην Αρμενία και αμυντικό σύμφωνο με τη χώρα που περιέχει ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής σε περίπτωση επίθεσης από εξωτερικές χώρες.
Ταυτόχρονα, η πλήρης υποστήριξη της Τουρκίας προς το Αζερμπαϊτζάν στη σύγκρουση έχει ενθαρρύνει το Μπακού, το οποίο απομακρύνθηκε από την επιρροή της Μόσχας στην ηγεσία των Αζέρων.
Η διαμάχη για το Ναγκόρνο Κραμπάχ, προσθέτει άλλο ένα μέτωπο στον κατάλογο συγκρούσεων Μόσχας και Άγκυρας.
Οι δύο περιφερειακές δυνάμεις και οι ισχυροί ηγέτες τους - που έχουν επιδιώξει να επιτύχουν μια δύσκολη συμμαχία για το εμπόριο, την ενέργεια και την αμοιβαία δυσπιστία έναντι της Δύσης - βρίσκονται εμπλεκόμενοι σε μία νέα αντιπαράθεση, μαζί με τα μέτωπα σε Συρία και Λιβύη.
«Η εμπλοκή της Τουρκίας στον Νότιο Καύκασο μέσω του Αζερμπαϊτζάν είναι ένα γεγονός που δεν ευχαριστεί τη Ρωσία.
Τα ρωσικά και τα τουρκικά συμφέροντα συγκρούονται εδώ περισσότερο από οπουδήποτε αλλού», σχολιάζει ο Dmitri Trenin, επικεφαλής του think tank Carnegie Moscow Center, προσθέτοντας:« Ο Putin και ο Erdogan δεν ήταν ποτέ αληθινοί σύμμαχοι και ποτέ δεν θα το κάνουν».
Όπως εξηγεί,«αυτό που καταφέρνουν να κάνουν είναι να εκμεταλλευτούν τα παράλληλα συμφέροντά τους και να υποβαθμίσουν τις διαφορές και τις διαιρέσεις, έτσι ώστε να μην οδηγηθούν σε άμεση σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας».
O πρόεδρος της Τουρκίας, υιοθετεί όλο και πιο αποφασιστική εξωτερική πολιτική τα τελευταία χρόνια.
«Αυτό σηματοδοτεί μια πολύ μεγάλη αλλαγή στην τουρκική πολιτική», δήλωσε ο Thomas de Waal, ειδικός στην περιοχή και συγγραφέας του Black Garden: Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν μέσω της ειρήνης και του πολέμου.
«Η Τουρκία πάντα προσέφερε πολιτική υποστήριξη στο Αζερμπαϊτζάν, αλλά υποστήριζε επίσης ότι η σύγκρουση πρέπει να επιλυθεί ειρηνικά.
Υπήρχε μια γεωπολιτική ισορροπία όπου καμία πλευρά δεν έχει υποστηρίξει πραγματικά τη μία πλευρά από την άλλη.
Τώρα ξαφνικά ένας από τους σημαντικότερους περιφερειακούς παράγοντες υποστηρίζει το Αζερμπαϊτζάν», εξηγεί ο αναλυτής.
www.bankingnews.gr
Όπως εξηγεί η βρετανική εφημερίδα, κάθε φορά που ξεσπούσε διαμάχη μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν για τα αμφισβητούμενα εδάφη που διεκδικούν και οι δύο γείτονες, οι απαιτήσεις της Μόσχας ανάγκαζαν τελικά τα δύο κράτη να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Αυτή τη φορά, ωστόσο, οι εκκλήσεις της Ρωσίας πέφτουν στο κενό, εν μέρει λόγω της ενίσχυσης της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης, γεγονός που έχει αλλάξει τις ευαίσθητες ισορροπίες στον Καύκασο.
Η υποστήριξη της Άγκυρας προς το Αζερμπαϊτζάν, πυροδότησε τις βιαιότερες συγκρούσεις εδώ και αρκετά χρόνια, προκαλώντας πονοκέφαλο στον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin, καθώς αμφισβητείται η περιφερειακή ηγεμονία της Μόσχας.
Ενώ η Ρωσία παραδοσιακά επιδιώκει να παραμείνει ουδέτερη στην εδαφική διαμάχη - η Μόσχα θεωρεί και τα δύο πρώην Σοβιετικά κράτη ως σύμμαχους - διατηρεί στρατιωτική βάση στην Αρμενία και αμυντικό σύμφωνο με τη χώρα που περιέχει ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής σε περίπτωση επίθεσης από εξωτερικές χώρες.
Ταυτόχρονα, η πλήρης υποστήριξη της Τουρκίας προς το Αζερμπαϊτζάν στη σύγκρουση έχει ενθαρρύνει το Μπακού, το οποίο απομακρύνθηκε από την επιρροή της Μόσχας στην ηγεσία των Αζέρων.
Η διαμάχη για το Ναγκόρνο Κραμπάχ, προσθέτει άλλο ένα μέτωπο στον κατάλογο συγκρούσεων Μόσχας και Άγκυρας.
Οι δύο περιφερειακές δυνάμεις και οι ισχυροί ηγέτες τους - που έχουν επιδιώξει να επιτύχουν μια δύσκολη συμμαχία για το εμπόριο, την ενέργεια και την αμοιβαία δυσπιστία έναντι της Δύσης - βρίσκονται εμπλεκόμενοι σε μία νέα αντιπαράθεση, μαζί με τα μέτωπα σε Συρία και Λιβύη.
«Η εμπλοκή της Τουρκίας στον Νότιο Καύκασο μέσω του Αζερμπαϊτζάν είναι ένα γεγονός που δεν ευχαριστεί τη Ρωσία.
Τα ρωσικά και τα τουρκικά συμφέροντα συγκρούονται εδώ περισσότερο από οπουδήποτε αλλού», σχολιάζει ο Dmitri Trenin, επικεφαλής του think tank Carnegie Moscow Center, προσθέτοντας:« Ο Putin και ο Erdogan δεν ήταν ποτέ αληθινοί σύμμαχοι και ποτέ δεν θα το κάνουν».
Όπως εξηγεί,«αυτό που καταφέρνουν να κάνουν είναι να εκμεταλλευτούν τα παράλληλα συμφέροντά τους και να υποβαθμίσουν τις διαφορές και τις διαιρέσεις, έτσι ώστε να μην οδηγηθούν σε άμεση σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας».
O πρόεδρος της Τουρκίας, υιοθετεί όλο και πιο αποφασιστική εξωτερική πολιτική τα τελευταία χρόνια.
«Αυτό σηματοδοτεί μια πολύ μεγάλη αλλαγή στην τουρκική πολιτική», δήλωσε ο Thomas de Waal, ειδικός στην περιοχή και συγγραφέας του Black Garden: Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν μέσω της ειρήνης και του πολέμου.
«Η Τουρκία πάντα προσέφερε πολιτική υποστήριξη στο Αζερμπαϊτζάν, αλλά υποστήριζε επίσης ότι η σύγκρουση πρέπει να επιλυθεί ειρηνικά.
Υπήρχε μια γεωπολιτική ισορροπία όπου καμία πλευρά δεν έχει υποστηρίξει πραγματικά τη μία πλευρά από την άλλη.
Τώρα ξαφνικά ένας από τους σημαντικότερους περιφερειακούς παράγοντες υποστηρίζει το Αζερμπαϊτζάν», εξηγεί ο αναλυτής.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών