H σύγκρουση μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου θα κρίνει την τελική αναμέτρηση για το διαζύγιο με την Βρετανία
Η σύνοδος κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αυτής της εβδομάδας για το Brexit (15-16.10.2020) δεν είναι μόνο μια αναμέτρηση μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΕ, αναλύει το Politico.
Το αν θα υπάρξει σημαντική πρόοδος προς μια συμφωνία εξαρτάται από το ποιος θα κερδίσει σε μια λιγότερο ορατή - και συχνά ξεχασμένη - σύγκρουση μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου.
Οι δύο πρωτεύουσες έχουν λεπτές, αλλά πραγματικές, διαφορές ως προς τη μορφή της μελλοντικής συνεργασίας του Ηνωμένου Βασιλείου με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εάν πρόκειται να υπάρξει μια εμπορική συμφωνία Brexit, θα πρέπει να κοιτάξουμε βαθιά εντός αυτών των διαφορών.
Από την έναρξη των διαπραγματεύσεων, η ΕΕ ενώνεται ευρέως πίσω από τον Michel Barnier, τον κύριο διαπραγματευτή της.
Αντί να σπείρει τις διαιρέσεις που πρόβλεψαν ο Ευρωσκεπτικιστές, το Brexit έχει αποδειχθεί ότι είναι μια χρήσιμη πρακτική δημιουργίας ομάδων.
www.bankingnews.gr
Το αν θα υπάρξει σημαντική πρόοδος προς μια συμφωνία εξαρτάται από το ποιος θα κερδίσει σε μια λιγότερο ορατή - και συχνά ξεχασμένη - σύγκρουση μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου.
Οι δύο πρωτεύουσες έχουν λεπτές, αλλά πραγματικές, διαφορές ως προς τη μορφή της μελλοντικής συνεργασίας του Ηνωμένου Βασιλείου με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εάν πρόκειται να υπάρξει μια εμπορική συμφωνία Brexit, θα πρέπει να κοιτάξουμε βαθιά εντός αυτών των διαφορών.
Από την έναρξη των διαπραγματεύσεων, η ΕΕ ενώνεται ευρέως πίσω από τον Michel Barnier, τον κύριο διαπραγματευτή της.
Αντί να σπείρει τις διαιρέσεις που πρόβλεψαν ο Ευρωσκεπτικιστές, το Brexit έχει αποδειχθεί ότι είναι μια χρήσιμη πρακτική δημιουργίας ομάδων.
Σε αυτό, υποβοηθήθηκε και υπονομεύθηκε από διαδοχικές κυβερνήσεις συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών της πρώην πρωθυπουργού, Theresa May, να προσπαθήσει να είναι ταυτόχρονα μέσα και έξω από την ενιαία αγορά και την υπερβολικά εχθρική ρητορική του Johnson.
Αυτό σήμαινε ότι η ΕΕ δεν βρέθηκε ποτέ υπό πίεση.
Υπήρξε ελάχιστο κίνητρο για συμβιβασμό.
Τώρα, με ενδείξεις πιθανής μετακίνησης του Ηνωμένου Βασιλείου σε ένα από τα βασικά συμφέροντα της ΕΕ - κρατικές ενισχύσεις ή καθεστώς επιδότησης μετά το Brexit της Βρετανίας - θα προκύψουν δυσκολίες μεταξύ των πρωτευουσών της ΕΕ.
Πόσα μπορούν να παραχωρήσουν; Σε ποιο σημείο γίνεται μια συμφωνία προτιμότερη από καμία συμφωνία;
Υπήρξε ελάχιστο κίνητρο για συμβιβασμό.
Τώρα, με ενδείξεις πιθανής μετακίνησης του Ηνωμένου Βασιλείου σε ένα από τα βασικά συμφέροντα της ΕΕ - κρατικές ενισχύσεις ή καθεστώς επιδότησης μετά το Brexit της Βρετανίας - θα προκύψουν δυσκολίες μεταξύ των πρωτευουσών της ΕΕ.
Πόσα μπορούν να παραχωρήσουν; Σε ποιο σημείο γίνεται μια συμφωνία προτιμότερη από καμία συμφωνία;
Ο τρόπος με τον οποίο η ΕΕ επιλέγει να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα θα εξαρτηθεί από τη δυναμική μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου.
Η καγκελαρία και η Elysée είχαν διαφορετικές προσεγγίσεις στο Brexit από την αρχή.
Το Βερολίνο συνεχώς ανησυχεί για τις στρατηγικές και γεωπολιτικές συνέπειες της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο θεωρεί ως μεγάλη απώλεια για τη Γερμανία και την ΕΕ.
Το Βερολίνο συνεχώς ανησυχεί για τις στρατηγικές και γεωπολιτικές συνέπειες της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο θεωρεί ως μεγάλη απώλεια για τη Γερμανία και την ΕΕ.
Αυτό οδήγησε την γερμανίδα καγκελάριο να κλίνει προς το πλευρό μιας ευγενικής, πολιτισμένης και εποικοδομητικής διαδικασίας με το Λονδίνο καθ 'όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων περί διαζυγίου και συμφωνίας περί εμπορίου.
Ο Macron
Η στάση του Γάλλου Προέδρου για το Brexit ήταν πιο αμυντική και επηρεάστηκε περισσότερο από την εσωτερική του πολιτική.
Αντιμετωπίζοντας τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2019, ο Macron ήταν της άποψης ότι τα τρία αξιόπιστα αποτελέσματα από τις διαπραγματεύσεις διαζυγίου δηλαδή- μια κατώτερη συμφωνία, καμία συμφωνία ή ένα δημοψήφισμα και αντιστροφή - θα τον βοηθήσουν εναντίον της Marine Le Pen.
Αυτή η σκέψη ενισχύεται από την πεποίθηση του Παρισιού ότι το Brexit είναι επίσης μια ευκαιρία για τη Γαλλία και την ΕΕ.
Σε μια ΕΕ των 27, η Γαλλία είναι σε θέση να γίνει ο ξένος ηγέτης και η ασφάλεια για να αντισταθμίσει την οικονομική κυριαρχία της Γερμανίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι το όραμα του Macron για την ΕΕ - μια «γεωπολιτική» ένωση που δεν φοβάται να αποκαλέσει τον «εγκεφαλικό θάνατο» του ΝΑΤΟ και να αναζητήσει «στρατηγική αυτονομία» από τον υπόλοιπο κόσμο - δίνει προτεραιότητα σε εκείνες τις περιοχές όπου το Παρίσι έχει συγκριτικό πλεονέκτημα πάνω από το Βερολίνο.
Η Γαλλία πιστεύει επίσης ότι το Ηνωμένο Βασίλειο διαπραγματεύεται από μια θέση αδυναμίας.
Ανώτεροι Γάλλοι αξιωματούχοι επισημαίνουν ότι το μέλλον της Γαλλίας διακυβεύεται λιγότερο στην αποφυγή ενός σεναρίου χωρίς συμφωνία από, ας πούμε, την Ιρλανδία, τη Γερμανία ή τις Κάτω Χώρες, οι οποίες είναι πολύ μεγαλύτεροι παράγοντες στο εμπόριο ΕΕ-ΗΒ.
Αυτές οι διαφορές εξηγούν γιατί η Γαλλία παραμένει μία από τις σκληροπυρηνικές χώρες μέλη της ΕΕ στο Brexit, λιγότερο πρόθυμη να συμβιβασθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα ζητήματα - την αλιεία .
Οι λόγοι για αυτό είναι πολύ περισσότερο εκλογικοί.
Ο Macron ήταν πάντα απρόθυμος να πουλήσει γαλλικές κοινότητες αλιείας.
Αλλά το περιθώριο ελιγμών του έχει μειωθεί ακόμη περισσότερο καθώς η εμπιστοσύνη του εκλογικού κόσμου στον χειρισμό της κρίσης του κορωνοϊού από την κυβέρνησή του έχει επίσης μειωθεί.
Η Γαλλία είναι αποφασισμένη ότι οι κανόνες ισότιμων όρων που επιβάλλονται στη Βρετανία πρέπει να είναι σκληροί και εκτελεστοί.
Η πίστη του Macron σε μια «στρατηγική Ευρώπη» έχει οικονομικές και διπλωματικές διαστάσεις.
Το όραμά του για μια ευρωπαϊκή βιομηχανία και καινοτόμο μονάδα παραγωγής ενέργειας, ικανή να παραμείνει ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ και την Κίνα, είναι ασυμβίβαστη με μια μελλοντική Βρετανία λίγων κανόνων που θα ενεργούσε ως υποστήριξη στην συνεχιζόμενη οικονομική κυριαρχία των ΗΠΑ στην Αμερική ή την Κίνα.
Εν τω μεταξύ, η Μέρκελ δεν θέλει έναν εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο στην ΕΕ για το Brexit
Αυτή η ένταση στο Βερολίνο - μεταξύ της επιδίωξης συμφωνίας και της διατήρησης της ενότητας της ΕΕ - θα είναι κρίσιμη για την πίεση που τελικά ασκεί η Merkel στον Macron.
Θα υποστηριχθεί από την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen, η οποία θέλει μια συμφωνία, για να διασφαλίσει ότι οι δικές της πολιτικές προτεραιότητες ιδίως για την πράσινη μετάβαση και την ψηφιακή οικονομία, δεν θα ξεπεραστούν από μια κρίση χωρίς συμφωνία.
Το πρόβλημα στο τέλος - ίσως όχι αυτήν την εβδομάδα, αλλά στο τέλος της διαδικασίας - θα είναι η ματαιοδοξία ή ο σκληρόςς ανταγωνισμός πάνω σε λεπτομερειες
Ο Macron δεν αντέχει πια να φαίνεται μικρός.
Ούτε είναι σε θέση να μιλήσει για ένα ισχυρό παιχνίδι της ΕΕ και μετά να πάει πάσο - όπως έκανε στο παρελθόν
Περιμένουν δύσκολες αποφάσεις, καταλήγει η Politico
Ο Macron
Η στάση του Γάλλου Προέδρου για το Brexit ήταν πιο αμυντική και επηρεάστηκε περισσότερο από την εσωτερική του πολιτική.
Αντιμετωπίζοντας τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2019, ο Macron ήταν της άποψης ότι τα τρία αξιόπιστα αποτελέσματα από τις διαπραγματεύσεις διαζυγίου δηλαδή- μια κατώτερη συμφωνία, καμία συμφωνία ή ένα δημοψήφισμα και αντιστροφή - θα τον βοηθήσουν εναντίον της Marine Le Pen.
Αυτή η σκέψη ενισχύεται από την πεποίθηση του Παρισιού ότι το Brexit είναι επίσης μια ευκαιρία για τη Γαλλία και την ΕΕ.
Σε μια ΕΕ των 27, η Γαλλία είναι σε θέση να γίνει ο ξένος ηγέτης και η ασφάλεια για να αντισταθμίσει την οικονομική κυριαρχία της Γερμανίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι το όραμα του Macron για την ΕΕ - μια «γεωπολιτική» ένωση που δεν φοβάται να αποκαλέσει τον «εγκεφαλικό θάνατο» του ΝΑΤΟ και να αναζητήσει «στρατηγική αυτονομία» από τον υπόλοιπο κόσμο - δίνει προτεραιότητα σε εκείνες τις περιοχές όπου το Παρίσι έχει συγκριτικό πλεονέκτημα πάνω από το Βερολίνο.
Η Γαλλία πιστεύει επίσης ότι το Ηνωμένο Βασίλειο διαπραγματεύεται από μια θέση αδυναμίας.
Ανώτεροι Γάλλοι αξιωματούχοι επισημαίνουν ότι το μέλλον της Γαλλίας διακυβεύεται λιγότερο στην αποφυγή ενός σεναρίου χωρίς συμφωνία από, ας πούμε, την Ιρλανδία, τη Γερμανία ή τις Κάτω Χώρες, οι οποίες είναι πολύ μεγαλύτεροι παράγοντες στο εμπόριο ΕΕ-ΗΒ.
Αυτές οι διαφορές εξηγούν γιατί η Γαλλία παραμένει μία από τις σκληροπυρηνικές χώρες μέλη της ΕΕ στο Brexit, λιγότερο πρόθυμη να συμβιβασθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα ζητήματα - την αλιεία .
Οι λόγοι για αυτό είναι πολύ περισσότερο εκλογικοί.
Ο Macron ήταν πάντα απρόθυμος να πουλήσει γαλλικές κοινότητες αλιείας.
Αλλά το περιθώριο ελιγμών του έχει μειωθεί ακόμη περισσότερο καθώς η εμπιστοσύνη του εκλογικού κόσμου στον χειρισμό της κρίσης του κορωνοϊού από την κυβέρνησή του έχει επίσης μειωθεί.
Η Γαλλία είναι αποφασισμένη ότι οι κανόνες ισότιμων όρων που επιβάλλονται στη Βρετανία πρέπει να είναι σκληροί και εκτελεστοί.
Η πίστη του Macron σε μια «στρατηγική Ευρώπη» έχει οικονομικές και διπλωματικές διαστάσεις.
Το όραμά του για μια ευρωπαϊκή βιομηχανία και καινοτόμο μονάδα παραγωγής ενέργειας, ικανή να παραμείνει ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ και την Κίνα, είναι ασυμβίβαστη με μια μελλοντική Βρετανία λίγων κανόνων που θα ενεργούσε ως υποστήριξη στην συνεχιζόμενη οικονομική κυριαρχία των ΗΠΑ στην Αμερική ή την Κίνα.
Εν τω μεταξύ, η Μέρκελ δεν θέλει έναν εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο στην ΕΕ για το Brexit
Αυτή η ένταση στο Βερολίνο - μεταξύ της επιδίωξης συμφωνίας και της διατήρησης της ενότητας της ΕΕ - θα είναι κρίσιμη για την πίεση που τελικά ασκεί η Merkel στον Macron.
Θα υποστηριχθεί από την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen, η οποία θέλει μια συμφωνία, για να διασφαλίσει ότι οι δικές της πολιτικές προτεραιότητες ιδίως για την πράσινη μετάβαση και την ψηφιακή οικονομία, δεν θα ξεπεραστούν από μια κρίση χωρίς συμφωνία.
Το πρόβλημα στο τέλος - ίσως όχι αυτήν την εβδομάδα, αλλά στο τέλος της διαδικασίας - θα είναι η ματαιοδοξία ή ο σκληρόςς ανταγωνισμός πάνω σε λεπτομερειες
Ο Macron δεν αντέχει πια να φαίνεται μικρός.
Ούτε είναι σε θέση να μιλήσει για ένα ισχυρό παιχνίδι της ΕΕ και μετά να πάει πάσο - όπως έκανε στο παρελθόν
Περιμένουν δύσκολες αποφάσεις, καταλήγει η Politico
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών