Οι υποστηρικτές της ηττημένης πλευράς στις εκλογές είναι συνεπώς πιο πιθανό να υποπτεύονται απάτες
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump ισχυρίζεται ότι υπήρξε απάτη στις προεδρικές εκλογές της 3ης Νοεμβρίου, χωρίς να προσφέρει όμως πραγματικά αποδεικτικά στοιχεία, εκτός από το γεγονός ότι οι ψήφοι για τον Δημοκρατικό αντίπαλό του, Joe Biden, συνεχίζουν να εμφανίζονται σε κράτη όπου ο Trump αρχικά ηγήθηκε.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ήδη ανακοινώσει ότι σκοπεύει να προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι κατά τη στιγμή της δήλωσής του, έπρεπε να μετρηθούν εκατομμύρια ψήφοι σε πολλές πολιτείες.
Ωστόσο, οι ισχυρισμοί του Trump για την απάτη θα μπορούσαν να αποτελούν μέρος μιας ψυχολογικής στρατηγικής, που εκτελέστηκε επιδέξια από έναν κύριο χειριστή, αναφέρει ο Raj Persaud, βρετανός ψυχίατρος σε άρθρο του στο Preject Syndicate.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο αμερικανός πρόεδρος προσπαθεί να ανοίξει το δρόμο για να πείσει μεγάλο αριθμό Αμερικανών να απορρίψουν τη νομιμότητα της ήττας του.
Μια μοναδική επιστημονική μελέτη που διεξήχθη την προηγούμενη και το πρωί των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ του 2016, εξετάζοντας την αλλαγή στάσης σε 1.000 αμερικανικούς ψήφους, διαπίστωσαν ότι η έκθεση σε συνωμοτική ρητορική σχετικά με τις εκλογικές παρεμβολές παρήγαγε μια βαθιά ψυχολογική επίδραση.
Συγκεκριμένα, οδήγησε σε σημαντικά αυξημένα αρνητικά συναισθήματα (άγχος και θυμός) και υπονόμευσε επίσης την υποστήριξη των δημοκρατικών θεσμών.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο ακαδημαϊκό περιοδικό Research & Politics, διαπίστωσε ότι όσοι εκτίθενται σε θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τις εκλογικές νοθείες ήταν λιγότερο πρόθυμοι να δεχτούν τα αποτελέσματα των εκλογών και τείνουν λιγότερο να παραδεχτούν το αποτέλεσμα όταν αυτό απειλούσε τους κομματικούς τους στόχους.
Οι συγγραφείς της, η Bethany Albertson και η Kimberly Guiler του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Ώστιν, υποστηρίζουν ότι οι ισχυρισμοί για νοθεία ψήφων χτυπούν τα ίδια τα θεμέλια της Δημοκρατίας.
Για παράδειγμα, ενδέχεται να καταστήσουν το κοινό αμφίβολο για το κατά πόσον οι μη βίαιες μεταβιβάσεις της εθνικής εξουσίας πρέπει να προκύψουν από μια ψευδή ψήφο.
Επιπλέον, η μελέτη υποστηρίζει ότι οι θεωρίες πολιτικής συνωμοσίας ενδέχεται να έχουν δυσοίωνες, εκτεταμένες και μακροχρόνιες συνέπειες, όπως η μείωση της πολιτικής συμμετοχής, της εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και στις εκλογές και της πίστης στη δημοκρατία.
Οι ιστορίες για νοθεία ψήφων αμέσως μετά τις εκλογές μπορούν επίσης να επηρεάσουν βαθιά την ψυχική κατάσταση των ψηφοφόρων.
Εκτός από το ότι έγιναν πιο θυμωμένοι και πιο ανήσυχοι, οι ψηφοφόροι στη μελέτη αντέδρασαν επίσης με αυξημένη θλίψη και αηδία, και τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι ανέφεραν ότι αισθάνονταν λιγότερο ενθουσιώδεις και λιγότερο αισιόδοξοι.
Οι συγγραφείς προτείνουν ότι οι βαθιές συναισθηματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις που αποκάλυψαν μπορεί επίσης να αντανακλούν το γεγονός ότι οι άνθρωποι ήταν σε δεύτερη μοίρα την ημέρα των εκλογών, με τρόπο που έκανε και τις δύο ομάδες κομμάτων να δέχονται συνωμοτικές ρητορίες.
Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι Αμερικανοί είναι ευάλωτοι να επηρεαστούν σημαντικά από ισχυρισμούς για νοθεία εκλογών.
Καθ 'όλη τη διάρκεια της προεδρίας του και των δύο προεκλογικών εκστρατειών που διεξήγαγε, ο Trump έχει και πάλι επιδείξει μια καλύτερη αίσθηση για την ψυχική κατάσταση του εκλογικού του σώματος απ' ό,τι έχουν οι ΗΠΑ.
Οι τελευταίες ομάδες θα μπορούσαν να απορρίψουν τους ισχυρισμούς απάτης του Trump ως απλώς παιδικές αντιδράσεις ενός τραυματισμένου ηττημένου, αλλά υπάρχει μια ψυχολογική μέθοδος για τους φαινομενικά τρελούς ισχυρισμούς του.
Μια άλλη πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Τμήμα Πολιτικής Έρευνας εξέτασε γιατί τόσοι πολλοί Αμερικανοί είναι επιρρεπείς να πιστεύουν ότι υπάρχει εκλογική απάτη.
Οι συγγραφείς της μελέτης, με επικεφαλής τους πολιτικούς επιστήμονες Jack Edelson του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον και Joseph Uscinski του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι, πρότειναν ότι μπορεί να φταίει μια πιο βαθιά ενσωματωμένη συνωμοτική σκέψη.
Δείχνουν έναν ισχυρό σύνδεσμο μεταξύ συναισθημάτων αδυναμίας και παράνοιας συνωμοσίας.
Οι υποστηρικτές της ηττημένης πλευράς στις εκλογές είναι συνεπώς πιο πιθανό να υποπτεύονται απάτες.
Οι Ρεπουμπλικάνοι των ΗΠΑ φαίνεται να είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στο να πιστεύουν ότι άνθρωποι που δεν πρέπει ψηφίζουν, ενώ οι Δημοκρατικοί ανησυχούν περισσότερο για την αποξένωση.
Μετά την ήττα του Ρεπουμπλικανικού υποψηφίου, Mitt Romney, στις προεδρικές εκλογές του 2012, οι συγγραφείς σημειώνουν, το 49% των Ρεπουμπλικανών πίστευαν ότι μια δημοκρατική ακτιβιστική ομάδα είχε κλέψει τις εκλογές για τον Πρόεδρο Barack Obama (μόνο το 6% των Δημοκρατών το πίστευαν).
Ομοίως, μετά τις προεδρικές εκλογές του 2000, το 31% των Δημοκρατικών πίστευε ότι ο George Bush είχε κλέψει την προεδρία (μόνο το 3% των Ρεπουμπλικανών συμφώνησε).
Και το 30% των Δημοκρατικών δήλωσαν ότι δεν θεωρούσαν τον Bush «νόμιμο πρόεδρο».
Ωστόσο, οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι ορισμένα μέτρα που αποσκοπούν στην καταπολέμηση των αντιλήψεων για νοθεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως αυστηρότεροι νόμοι για την αναγνώριση των ψηφοφόρων που υποστηρίζει το Ανώτατο Δικαστήριο, θα μπορούσε να κάνουν τα πράγματα χειρότερα.
Η αυστηρότερη απαίτηση ταυτότητας ψηφοφόρου οδηγεί σε ακόμη περισσότερες θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με την απάτη στις εκλογές μέσω της καταστολής των ψήφων.
Τέλος, οι συγγραφείς αναφέρουν μια προηγούμενη μελέτη επιστολών προς τον συντάκτη των New York Times από το 1890 έως το 2010, η οποία αποκαλύπτει ότι οι δυσαρεστημένοι χαμένοι καλούν σχεδόν για επανακαταμέτρηση στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ.
Ο ισχυρισμός του Trump για απάτη στις εκλογές του 2020 έχει οδηγήσει αυτήν την πρακτική σε ένα νέο και δυνητικά επικίνδυνο επίπεδο, με απρόβλεπτες ψυχολογικές και πολιτικές συνέπειες.
Οι ναρκισσιστές, πεπεισμένοι για την ανωτερότητά τους, δεν μπορούν ποτέ να δεχτούν την ήττα σε οποιοδήποτε διαγωνισμό.
Η απειλή για το εγώ τους είναι πολύ καταστροφική.
Στα μάτια τους, κανείς δεν μπορεί να τους νικήσει ποτέ δίκαια.
Οι κατηγορίες για εξαπάτηση έχουν τέλεια ψυχολογική λογική, προστατεύουν το εγώ από την απειλή που συνεπάγεται η απώλεια.
Αλλά οι οπαδοί μπορεί να μην εκτιμήσουν την ψυχολογική ευπάθεια ενός ηγέτη.
Οι υποστηρικτές και οι ηγέτες μπορούν στη συνέχεια να δημιουργήσουν έναν δεσμό στην άρνησή τους για ένα συναισθηματικά ενοχλητικό αποτέλεσμα.
Η στρατηγική παθητικού «περιμένετε και θα δείτε» του Biden μπορεί να είναι ψυχολογικά αφελής, αντικατοπτρίζοντας την αποτυχία να συλλάβετε τη συναισθηματική δύναμη των δυνάμεων του υποσυνείδητου που εξαπολύονται εναντίον του.
Ένας ψυχίατρος μπορεί να συμβουλεύει την ισχυρότερη εμπλοκή με τις ψυχικές διεργασίες πίσω από τους ισχυρισμούς του Trump για νοθεύσεις ψήφου, σε αντίθεση με την απόρριψή τους.
Έπεται ότι η ομάδα του Biden έπρεπε να είχε προβλέψει και να ήταν πιο προετοιμασμένη - πολιτικά, όχι μόνο νομικά - για τις κινήσεις του Trump.
Η ιστορία έχει δείξει ξανά και ξανά ότι όταν ο ναρκισσισμός, η συναισθηματική αγωνία και η άρνηση συνδυάζονται, η δημοκρατία κινδυνεύει να ποδοπατηθεί.
www.bankingnews.gr
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ήδη ανακοινώσει ότι σκοπεύει να προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι κατά τη στιγμή της δήλωσής του, έπρεπε να μετρηθούν εκατομμύρια ψήφοι σε πολλές πολιτείες.
Ωστόσο, οι ισχυρισμοί του Trump για την απάτη θα μπορούσαν να αποτελούν μέρος μιας ψυχολογικής στρατηγικής, που εκτελέστηκε επιδέξια από έναν κύριο χειριστή, αναφέρει ο Raj Persaud, βρετανός ψυχίατρος σε άρθρο του στο Preject Syndicate.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο αμερικανός πρόεδρος προσπαθεί να ανοίξει το δρόμο για να πείσει μεγάλο αριθμό Αμερικανών να απορρίψουν τη νομιμότητα της ήττας του.
Μια μοναδική επιστημονική μελέτη που διεξήχθη την προηγούμενη και το πρωί των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ του 2016, εξετάζοντας την αλλαγή στάσης σε 1.000 αμερικανικούς ψήφους, διαπίστωσαν ότι η έκθεση σε συνωμοτική ρητορική σχετικά με τις εκλογικές παρεμβολές παρήγαγε μια βαθιά ψυχολογική επίδραση.
Συγκεκριμένα, οδήγησε σε σημαντικά αυξημένα αρνητικά συναισθήματα (άγχος και θυμός) και υπονόμευσε επίσης την υποστήριξη των δημοκρατικών θεσμών.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο ακαδημαϊκό περιοδικό Research & Politics, διαπίστωσε ότι όσοι εκτίθενται σε θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τις εκλογικές νοθείες ήταν λιγότερο πρόθυμοι να δεχτούν τα αποτελέσματα των εκλογών και τείνουν λιγότερο να παραδεχτούν το αποτέλεσμα όταν αυτό απειλούσε τους κομματικούς τους στόχους.
Οι συγγραφείς της, η Bethany Albertson και η Kimberly Guiler του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Ώστιν, υποστηρίζουν ότι οι ισχυρισμοί για νοθεία ψήφων χτυπούν τα ίδια τα θεμέλια της Δημοκρατίας.
Για παράδειγμα, ενδέχεται να καταστήσουν το κοινό αμφίβολο για το κατά πόσον οι μη βίαιες μεταβιβάσεις της εθνικής εξουσίας πρέπει να προκύψουν από μια ψευδή ψήφο.
Επιπλέον, η μελέτη υποστηρίζει ότι οι θεωρίες πολιτικής συνωμοσίας ενδέχεται να έχουν δυσοίωνες, εκτεταμένες και μακροχρόνιες συνέπειες, όπως η μείωση της πολιτικής συμμετοχής, της εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και στις εκλογές και της πίστης στη δημοκρατία.
Οι ιστορίες για νοθεία ψήφων αμέσως μετά τις εκλογές μπορούν επίσης να επηρεάσουν βαθιά την ψυχική κατάσταση των ψηφοφόρων.
Εκτός από το ότι έγιναν πιο θυμωμένοι και πιο ανήσυχοι, οι ψηφοφόροι στη μελέτη αντέδρασαν επίσης με αυξημένη θλίψη και αηδία, και τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι ανέφεραν ότι αισθάνονταν λιγότερο ενθουσιώδεις και λιγότερο αισιόδοξοι.
Οι συγγραφείς προτείνουν ότι οι βαθιές συναισθηματικές και ψυχολογικές επιπτώσεις που αποκάλυψαν μπορεί επίσης να αντανακλούν το γεγονός ότι οι άνθρωποι ήταν σε δεύτερη μοίρα την ημέρα των εκλογών, με τρόπο που έκανε και τις δύο ομάδες κομμάτων να δέχονται συνωμοτικές ρητορίες.
Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι Αμερικανοί είναι ευάλωτοι να επηρεαστούν σημαντικά από ισχυρισμούς για νοθεία εκλογών.
Καθ 'όλη τη διάρκεια της προεδρίας του και των δύο προεκλογικών εκστρατειών που διεξήγαγε, ο Trump έχει και πάλι επιδείξει μια καλύτερη αίσθηση για την ψυχική κατάσταση του εκλογικού του σώματος απ' ό,τι έχουν οι ΗΠΑ.
Οι τελευταίες ομάδες θα μπορούσαν να απορρίψουν τους ισχυρισμούς απάτης του Trump ως απλώς παιδικές αντιδράσεις ενός τραυματισμένου ηττημένου, αλλά υπάρχει μια ψυχολογική μέθοδος για τους φαινομενικά τρελούς ισχυρισμούς του.
Μια άλλη πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Τμήμα Πολιτικής Έρευνας εξέτασε γιατί τόσοι πολλοί Αμερικανοί είναι επιρρεπείς να πιστεύουν ότι υπάρχει εκλογική απάτη.
Οι συγγραφείς της μελέτης, με επικεφαλής τους πολιτικούς επιστήμονες Jack Edelson του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον και Joseph Uscinski του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι, πρότειναν ότι μπορεί να φταίει μια πιο βαθιά ενσωματωμένη συνωμοτική σκέψη.
Δείχνουν έναν ισχυρό σύνδεσμο μεταξύ συναισθημάτων αδυναμίας και παράνοιας συνωμοσίας.
Οι υποστηρικτές της ηττημένης πλευράς στις εκλογές είναι συνεπώς πιο πιθανό να υποπτεύονται απάτες.
Οι Ρεπουμπλικάνοι των ΗΠΑ φαίνεται να είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στο να πιστεύουν ότι άνθρωποι που δεν πρέπει ψηφίζουν, ενώ οι Δημοκρατικοί ανησυχούν περισσότερο για την αποξένωση.
Μετά την ήττα του Ρεπουμπλικανικού υποψηφίου, Mitt Romney, στις προεδρικές εκλογές του 2012, οι συγγραφείς σημειώνουν, το 49% των Ρεπουμπλικανών πίστευαν ότι μια δημοκρατική ακτιβιστική ομάδα είχε κλέψει τις εκλογές για τον Πρόεδρο Barack Obama (μόνο το 6% των Δημοκρατών το πίστευαν).
Ομοίως, μετά τις προεδρικές εκλογές του 2000, το 31% των Δημοκρατικών πίστευε ότι ο George Bush είχε κλέψει την προεδρία (μόνο το 3% των Ρεπουμπλικανών συμφώνησε).
Και το 30% των Δημοκρατικών δήλωσαν ότι δεν θεωρούσαν τον Bush «νόμιμο πρόεδρο».
Ωστόσο, οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι ορισμένα μέτρα που αποσκοπούν στην καταπολέμηση των αντιλήψεων για νοθεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως αυστηρότεροι νόμοι για την αναγνώριση των ψηφοφόρων που υποστηρίζει το Ανώτατο Δικαστήριο, θα μπορούσε να κάνουν τα πράγματα χειρότερα.
Η αυστηρότερη απαίτηση ταυτότητας ψηφοφόρου οδηγεί σε ακόμη περισσότερες θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με την απάτη στις εκλογές μέσω της καταστολής των ψήφων.
Τέλος, οι συγγραφείς αναφέρουν μια προηγούμενη μελέτη επιστολών προς τον συντάκτη των New York Times από το 1890 έως το 2010, η οποία αποκαλύπτει ότι οι δυσαρεστημένοι χαμένοι καλούν σχεδόν για επανακαταμέτρηση στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ.
Ο ισχυρισμός του Trump για απάτη στις εκλογές του 2020 έχει οδηγήσει αυτήν την πρακτική σε ένα νέο και δυνητικά επικίνδυνο επίπεδο, με απρόβλεπτες ψυχολογικές και πολιτικές συνέπειες.
Οι ναρκισσιστές, πεπεισμένοι για την ανωτερότητά τους, δεν μπορούν ποτέ να δεχτούν την ήττα σε οποιοδήποτε διαγωνισμό.
Η απειλή για το εγώ τους είναι πολύ καταστροφική.
Στα μάτια τους, κανείς δεν μπορεί να τους νικήσει ποτέ δίκαια.
Οι κατηγορίες για εξαπάτηση έχουν τέλεια ψυχολογική λογική, προστατεύουν το εγώ από την απειλή που συνεπάγεται η απώλεια.
Αλλά οι οπαδοί μπορεί να μην εκτιμήσουν την ψυχολογική ευπάθεια ενός ηγέτη.
Οι υποστηρικτές και οι ηγέτες μπορούν στη συνέχεια να δημιουργήσουν έναν δεσμό στην άρνησή τους για ένα συναισθηματικά ενοχλητικό αποτέλεσμα.
Η στρατηγική παθητικού «περιμένετε και θα δείτε» του Biden μπορεί να είναι ψυχολογικά αφελής, αντικατοπτρίζοντας την αποτυχία να συλλάβετε τη συναισθηματική δύναμη των δυνάμεων του υποσυνείδητου που εξαπολύονται εναντίον του.
Ένας ψυχίατρος μπορεί να συμβουλεύει την ισχυρότερη εμπλοκή με τις ψυχικές διεργασίες πίσω από τους ισχυρισμούς του Trump για νοθεύσεις ψήφου, σε αντίθεση με την απόρριψή τους.
Έπεται ότι η ομάδα του Biden έπρεπε να είχε προβλέψει και να ήταν πιο προετοιμασμένη - πολιτικά, όχι μόνο νομικά - για τις κινήσεις του Trump.
Η ιστορία έχει δείξει ξανά και ξανά ότι όταν ο ναρκισσισμός, η συναισθηματική αγωνία και η άρνηση συνδυάζονται, η δημοκρατία κινδυνεύει να ποδοπατηθεί.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών