Το παιχνίδι των παρεμβάσεων των Κεντρικών Τραπεζών και οι αναδυόμενες οικονομίες

Έχει παρατηρηθεί, κυρίως από τα στοιχεία που έχει δώσει στη δημοσιότητα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ότι όσες χώρες είχαν μεγάλη παρέμβαση στην αγορά συναλλάγματος, αυτές είναι που σημειώνουν και το μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης.

	Αλλαγές συναλλαγματικών αποθεμάτων	Ανάπτυξη β' 3μηνο
ΗΠΑ	+12,20%	3,20%
Ιαπωνία	+1,80%	2%
Ευρωζώνη	+0,20%	1,70%
Κίνα	+15,10%	10,30%
Νότια Κορέα	+20,40%	7,20%
Χονγκ Κονγκ	+19,50%	6,50%
Βραζιλία	+21,40%	8,95%
Σιγκαπούρη	+18,80%	18,80%
Ταϋλάνδη	+21,10%	9,10%
Μεξικό	+44,50%	7,60%
Ινδονησία	+37,20%	6,17%
Φιλιππίνες	+17,30%	7,30%

Στον πίνακα του ΔΝΤ, διαφαίνεται καθαρά ότι όσες Κεντρικές Τράπεζες αύξησαν τα συναλλαγματικά τους αποθέματα, προκαλώντας τεχνητά υποτίμηση του νομίσματος τους, έχουν καταφέρει πολύ σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης, βελτιώνοντας και την ανταγωνιστικότητα τους στο εξωτερικό. Μάλιστα, σύμφωνα με οικονομετρικές παραδοχές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σύμφωνα με τις οποίες κάθε 10% υποτίμηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας προσθέτει από 0,25 έως 0,75 της ποσοστιαίας μονάδας στην ανάπτυξη κατά το επόμενο έτος.
Αν και οι επιπτώσεις μιας υποτίμησης διαφέρουν σε κάθε οικονομία, είναι σαφές ότι για την αδύναμη διαρθρωτικά και με εξαντλημένα περιθώρια δημοσιονομικής και νομισματικής χαλάρωσης ευρωπαϊκή οικονομία η υποτίμηση του ευρώ είναι μονόδρομος για την έξοδο από την κρίση. Αυτό άλλωστε έκανε και η Ουάσιγκτον από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας οδηγώντας το δολάριο σε υποτίμηση της τάξης του 25%.

Analyst
www.bankingnews.gr