Σε αντίθεση με τον Trump, ο επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου δεν θα ξεδιπλώσει το κόκκινο χαλί για τους εθνικιστές λαϊκιστές του κόσμου
Όσο περιορισμένη και αμφισβητούμενη, η νίκη του Joe Biden στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ θα έχει ευεργετικό αντίκτυπο όχι μόνο στις διατλαντικές σχέσεις, αλλά και στην εσωτερική πολιτική της Ευρώπης, αναφέρει το Politico σε νέα του ανάλυση.
Σε αντίθεση με τον Donald Trump, ο οποίος πέρασε τέσσερα χρόνια χρησιμοποιώντας τους ιδεολογικούς υποστηρικτές του ως μέσο για να αποδυναμώσει και να διχάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου δεν θα ξεδιπλώσει το κόκκινο χαλί για τους εθνικιστές λαϊκιστές του κόσμου.
Δεν θα ανταμείψει εκείνους που αψηφούν τις Βρυξέλλες για το κράτος δικαίου και την ελευθερία της έκφρασης ή ενθαρρύνουν ενεργά τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ήττα του Trump - αν και λιγότερο ηχηρή από ό,τι περίμεναν πολλοί Ευρωπαίοι - στερεί τους δημαγωγούς της Ευρώπης από μια μαζορέτα και σύμμαχο στην Ουάσινγκτον, αναφέρει το Politico.
Αυτά είναι ιδιαίτερα άσχημα νέα για τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Viktor Orbán και τον εκ των πραγμάτων κυβερνήτη της Πολωνίας Jarosław Kaczyński, ο οποίος δεν θα είναι πλέον σε θέση να παίξει την «κάρτα Trump» για να ενισχύσει την εγχώρια πολιτική του και να αντέξει την πίεση από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα για την επίθεση του στη δικαστική ανεξαρτησία, τον πλουραλισμό των μέσων ενημέρωσης και τα πολιτικά δικαιώματα.
Αντίθετα, μια δημοκρατική διοίκηση είναι πιθανό να τις αποφύγει ως πολιτικές παρίες, ακόμη και αν συνεχίσει να επιδιώκει στενές αμυντικές σχέσεις με την Κεντρική Ευρώπη.
Ο Biden πρόσφατα έψεξε τις πολωνικές και ουγγρικές κυβερνήσεις μαζί με τον αυτοκράτορα της Λευκορωσίας, Alexander Lukashenko, λέγοντας: «Βλέπετε τι συμβαίνει παντού, από τη Λευκορωσία έως την Πολωνία και την Ουγγαρία και την άνοδο των ολοκληρωτικών καθεστώτων στον κόσμο.
Ο Trump αγκαλιάζει όλους τους κακοποιούς στον κόσμο", ανέφερε.
Εάν η λαϊκιστική εθνικιστική νοοτροπία τους και η συντηρητική επαρχιακή υποστήριξής τους δεν αλλάξουν, οι λαϊκιστές ηγέτες της Ευρώπης είναι πιθανό να καταλάβουν ότι χωρίς την ηθική υποστήριξη του Trump, θα πρέπει να ενεργήσουν πιο ρεαλιστικά και λιγότερο αντιφατικά προς τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.
Εκείνοι που καρφώνουν τα πανιά τους δημοσίως στον ιστό του Trump, όπως ο πρωθυπουργός της Σλοβενίας, Janez Janza, ο οποίος έσπευσε να χαιρετίσει τον «θρίαμβο» του Ρεπουμπλικάνου και να καταγγείλει τις «καθυστερήσεις» ενώ οι ψήφοι υπολογίζονταν ακόμη, φαίνονται πιο εκτεθειμένοι.
Ωστόσο, τα μίνι-Trump της Δυτικής Ευρώπης έχουν χάσει επίσης έναν σημαντικό διεθνή νονό.
Ο πρώην στρατηγός του Trump, Steve Bannon έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια οικοδόμησης μιας πανευρωπαϊκής συμμαχίας ακροδεξιών εθνικιστικών κομμάτων πριν από τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του περασμένου έτους, και πολλοί ενθουσιάστηκαν από τη δημοτικότητα της πολιτικής του Trump σε ορισμένα μέρη.
Ίσως εξακολουθούν να είναι σε θέση να βασίζονται στον Vladimir Putim για διακριτική χρηματοδότηση, προώθηση των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και ακόμη και μια δημόσια αγκαλιά εάν η Μόσχα θεωρεί ότι θα βοηθούσε στην υπονόμευση της ΕΕ.
Κάποιοι έπαιξαν αυτό το φύλλο και στο παρελθόν: Θυμηθείτε τις selfies του ιταλού Matteo Salvini με το Ρώσο ηγέτη και την επίσκεψη της γαλλίδας Marine Le Pen στο Κρεμλίνο κατά τη διάρκεια της γαλλικής προεδρικής εκστρατείας 2017.
Όμως, όσον αφορά την υποστήριξη των ΗΠΑ, οι Trump της Ευρώπης θα χάσουν ένα μεγάλο δεκανίκι, όπως και ο αρχηγός του κόμματος Brexit, Nigel Farage δεν θα λάβει επιπλέον έκθεση στα μέσα ενημέρωσης , όπως έκανε και για τον Trump.
Ούτε ο πρωθυπουργός Boris Johnson θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει την υποστήριξη του ηττημένου προέδρου ως «Trump της Βρετανίας» για να τον αγαπήσει στην Ουάσιγκτον.
Αντ 'αυτού, μια διοίκηση του Biden πιθανότατα θα ωθήσει το Ηνωμένο Βασίλειο προς μια στενότερη σχέση με την ΕΕ, αντί να τον οδηγήσει να φύγει και να ενθαρρύνει άλλους να ακολουθήσουν, όπως έκανε ο Trump.
Οι πρεσβευτές των ΗΠΑ δεν θα απειλούν πια διπλωματικά τις ευρωπαϊκές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο Ιράν, όπως έκανε ο Richard Grenell στο Twitter μέσα σε λίγες ώρες από την ανάληψη της θέσης του στη Γερμανία.
Ούτε είναι πιθανό να φιλοξενήσουν ιδιωτικές εκδηλώσεις με τους ακροδεξιούς και πιθανούς δωρητές, όπως έκανε ο απεσταλμένος του Trump στις Κάτω Χώρες, Pete Hoekstra, με το φόρουμ δημοκρατίας του Thierry Baudet τον Σεπτέμβριο, πυροδοτώντας μια πολιτική καταιγίδα.
Ο επόμενος στόλος κορυφαίων Αμερικανών διπλωμάτων είναι πιο πιθανό να φτάσει με οδηγίες για την προώθηση της δημοκρατίας, του πλουραλισμού, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διαχωρισμού του εκτελεστικού από το δικαστικό σώμα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η πολιτική της ταυτότητας, του θυμού και του εθνικισμού θα εξαφανιστεί στην Ευρώπη.
Εξ ορισμού, ο εθνικισμός δεν χρειάζεται ξένη υποστήριξη.
Τα λαϊκιστικά κινήματα γύρω από την Ήπειρο τροφοδοτήθηκαν από τις κοινωνικές αλλαγές της εποχής της παγκοσμιοποίησης: διεύρυνση της κοινωνικής ανισότητας, βιομηχανική και αγροτική παρακμή, διαφορετικός τρόπος ζωής και αυξημένη μετανάστευση.
Οι λαϊκιστές της Ευρώπης έχουν παραμεληθεί και από την πανδημία κορωνοϊού, για την οποία δεν μπορεί να κατηγορηθεί η μετανάστευση ή το Ισλάμ.
Κάποιοι βέβαια επικαλούνται τον Trump και τις ΗΠΑ ενάντια στο lokdown και τη μάσκα.
Άλλοι, όπως η Le Pen, έχουν υποστηρίξει ακόμη μεγαλύτερη προστασία του κοινού.
Ωστόσο, η οικονομική δυσχέρεια που άφησε πίσω της η πανδημία COVID-19, μεγάλο μέρος της οποίας δεν έχει ακόμη γίνει αισθητή λόγω προσωρινών κρατικών μέτρων στήριξης, είναι πιθανό να τους δώσει μια δεύτερη ώθηση σε πολλές χώρες.
Η επερχόμενη μετάβαση σε μια πράσινη, ψηφιακή οικονομία θα παράσχει επίσης καύσιμα για κινήματα κατά του status.
Και μια νέα πορεία ισλαμιστικών τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρώπη έθεσε ξανά τα πρωτοσέλιδα των λαϊκιστικών ζητημάτων της μετανάστευσης και της ριζοσπαστικοποίησης ορισμένων νέων μουσουλμάνων.
Συμπερασματικά όμως, σύμφων αμε το Politico, η ήττα του Trump στερεί από τους Ευρωπαίους λαϊκιστές από μια ισχυρή πηγή έμπνευσης και πολιτικού οξυγόνου.
www.bankingnews.gr
Σε αντίθεση με τον Donald Trump, ο οποίος πέρασε τέσσερα χρόνια χρησιμοποιώντας τους ιδεολογικούς υποστηρικτές του ως μέσο για να αποδυναμώσει και να διχάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου δεν θα ξεδιπλώσει το κόκκινο χαλί για τους εθνικιστές λαϊκιστές του κόσμου.
Δεν θα ανταμείψει εκείνους που αψηφούν τις Βρυξέλλες για το κράτος δικαίου και την ελευθερία της έκφρασης ή ενθαρρύνουν ενεργά τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ήττα του Trump - αν και λιγότερο ηχηρή από ό,τι περίμεναν πολλοί Ευρωπαίοι - στερεί τους δημαγωγούς της Ευρώπης από μια μαζορέτα και σύμμαχο στην Ουάσινγκτον, αναφέρει το Politico.
Αυτά είναι ιδιαίτερα άσχημα νέα για τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Viktor Orbán και τον εκ των πραγμάτων κυβερνήτη της Πολωνίας Jarosław Kaczyński, ο οποίος δεν θα είναι πλέον σε θέση να παίξει την «κάρτα Trump» για να ενισχύσει την εγχώρια πολιτική του και να αντέξει την πίεση από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα για την επίθεση του στη δικαστική ανεξαρτησία, τον πλουραλισμό των μέσων ενημέρωσης και τα πολιτικά δικαιώματα.
Αντίθετα, μια δημοκρατική διοίκηση είναι πιθανό να τις αποφύγει ως πολιτικές παρίες, ακόμη και αν συνεχίσει να επιδιώκει στενές αμυντικές σχέσεις με την Κεντρική Ευρώπη.
Ο Biden πρόσφατα έψεξε τις πολωνικές και ουγγρικές κυβερνήσεις μαζί με τον αυτοκράτορα της Λευκορωσίας, Alexander Lukashenko, λέγοντας: «Βλέπετε τι συμβαίνει παντού, από τη Λευκορωσία έως την Πολωνία και την Ουγγαρία και την άνοδο των ολοκληρωτικών καθεστώτων στον κόσμο.
Ο Trump αγκαλιάζει όλους τους κακοποιούς στον κόσμο", ανέφερε.
Εάν η λαϊκιστική εθνικιστική νοοτροπία τους και η συντηρητική επαρχιακή υποστήριξής τους δεν αλλάξουν, οι λαϊκιστές ηγέτες της Ευρώπης είναι πιθανό να καταλάβουν ότι χωρίς την ηθική υποστήριξη του Trump, θα πρέπει να ενεργήσουν πιο ρεαλιστικά και λιγότερο αντιφατικά προς τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.
Εκείνοι που καρφώνουν τα πανιά τους δημοσίως στον ιστό του Trump, όπως ο πρωθυπουργός της Σλοβενίας, Janez Janza, ο οποίος έσπευσε να χαιρετίσει τον «θρίαμβο» του Ρεπουμπλικάνου και να καταγγείλει τις «καθυστερήσεις» ενώ οι ψήφοι υπολογίζονταν ακόμη, φαίνονται πιο εκτεθειμένοι.
Ωστόσο, τα μίνι-Trump της Δυτικής Ευρώπης έχουν χάσει επίσης έναν σημαντικό διεθνή νονό.
Ο πρώην στρατηγός του Trump, Steve Bannon έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια οικοδόμησης μιας πανευρωπαϊκής συμμαχίας ακροδεξιών εθνικιστικών κομμάτων πριν από τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του περασμένου έτους, και πολλοί ενθουσιάστηκαν από τη δημοτικότητα της πολιτικής του Trump σε ορισμένα μέρη.
Ίσως εξακολουθούν να είναι σε θέση να βασίζονται στον Vladimir Putim για διακριτική χρηματοδότηση, προώθηση των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και ακόμη και μια δημόσια αγκαλιά εάν η Μόσχα θεωρεί ότι θα βοηθούσε στην υπονόμευση της ΕΕ.
Κάποιοι έπαιξαν αυτό το φύλλο και στο παρελθόν: Θυμηθείτε τις selfies του ιταλού Matteo Salvini με το Ρώσο ηγέτη και την επίσκεψη της γαλλίδας Marine Le Pen στο Κρεμλίνο κατά τη διάρκεια της γαλλικής προεδρικής εκστρατείας 2017.
Όμως, όσον αφορά την υποστήριξη των ΗΠΑ, οι Trump της Ευρώπης θα χάσουν ένα μεγάλο δεκανίκι, όπως και ο αρχηγός του κόμματος Brexit, Nigel Farage δεν θα λάβει επιπλέον έκθεση στα μέσα ενημέρωσης , όπως έκανε και για τον Trump.
Ούτε ο πρωθυπουργός Boris Johnson θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει την υποστήριξη του ηττημένου προέδρου ως «Trump της Βρετανίας» για να τον αγαπήσει στην Ουάσιγκτον.
Αντ 'αυτού, μια διοίκηση του Biden πιθανότατα θα ωθήσει το Ηνωμένο Βασίλειο προς μια στενότερη σχέση με την ΕΕ, αντί να τον οδηγήσει να φύγει και να ενθαρρύνει άλλους να ακολουθήσουν, όπως έκανε ο Trump.
Οι πρεσβευτές των ΗΠΑ δεν θα απειλούν πια διπλωματικά τις ευρωπαϊκές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο Ιράν, όπως έκανε ο Richard Grenell στο Twitter μέσα σε λίγες ώρες από την ανάληψη της θέσης του στη Γερμανία.
Ούτε είναι πιθανό να φιλοξενήσουν ιδιωτικές εκδηλώσεις με τους ακροδεξιούς και πιθανούς δωρητές, όπως έκανε ο απεσταλμένος του Trump στις Κάτω Χώρες, Pete Hoekstra, με το φόρουμ δημοκρατίας του Thierry Baudet τον Σεπτέμβριο, πυροδοτώντας μια πολιτική καταιγίδα.
Ο επόμενος στόλος κορυφαίων Αμερικανών διπλωμάτων είναι πιο πιθανό να φτάσει με οδηγίες για την προώθηση της δημοκρατίας, του πλουραλισμού, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διαχωρισμού του εκτελεστικού από το δικαστικό σώμα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η πολιτική της ταυτότητας, του θυμού και του εθνικισμού θα εξαφανιστεί στην Ευρώπη.
Εξ ορισμού, ο εθνικισμός δεν χρειάζεται ξένη υποστήριξη.
Τα λαϊκιστικά κινήματα γύρω από την Ήπειρο τροφοδοτήθηκαν από τις κοινωνικές αλλαγές της εποχής της παγκοσμιοποίησης: διεύρυνση της κοινωνικής ανισότητας, βιομηχανική και αγροτική παρακμή, διαφορετικός τρόπος ζωής και αυξημένη μετανάστευση.
Οι λαϊκιστές της Ευρώπης έχουν παραμεληθεί και από την πανδημία κορωνοϊού, για την οποία δεν μπορεί να κατηγορηθεί η μετανάστευση ή το Ισλάμ.
Κάποιοι βέβαια επικαλούνται τον Trump και τις ΗΠΑ ενάντια στο lokdown και τη μάσκα.
Άλλοι, όπως η Le Pen, έχουν υποστηρίξει ακόμη μεγαλύτερη προστασία του κοινού.
Ωστόσο, η οικονομική δυσχέρεια που άφησε πίσω της η πανδημία COVID-19, μεγάλο μέρος της οποίας δεν έχει ακόμη γίνει αισθητή λόγω προσωρινών κρατικών μέτρων στήριξης, είναι πιθανό να τους δώσει μια δεύτερη ώθηση σε πολλές χώρες.
Η επερχόμενη μετάβαση σε μια πράσινη, ψηφιακή οικονομία θα παράσχει επίσης καύσιμα για κινήματα κατά του status.
Και μια νέα πορεία ισλαμιστικών τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρώπη έθεσε ξανά τα πρωτοσέλιδα των λαϊκιστικών ζητημάτων της μετανάστευσης και της ριζοσπαστικοποίησης ορισμένων νέων μουσουλμάνων.
Συμπερασματικά όμως, σύμφων αμε το Politico, η ήττα του Trump στερεί από τους Ευρωπαίους λαϊκιστές από μια ισχυρή πηγή έμπνευσης και πολιτικού οξυγόνου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών