Ευθεία απειλή από τις Βρυξέλλες σε Πολωνία και Ουγγαρία
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εξαιρέσει ην Πολωνία και την Ουγγαρία από το Ταμείο Ανάκαμψης εάν οι δύο χώρες συνεχίσουν να αντιδρούν στις προσπάθειες να συνδέσουν την εκταμίευση των πόρων ύψους 1,8 τρισεκατομμυρίων ευρώ με τις διατάξεις περί κράτους δικαίου, ανέφερε ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Clement Beaune.
Είπε ότι μία τέτοια κίνηση είναι νομικά περίπλοκη αλλά δυνατή.
«Η θέση μας είναι ξεκάθαρη: δεν θα θυσιάσουμε ούτε την ανάκαμψη ούτε το κράτος δικαίου», δήλωσε ο Beaune στη Journal du Dimanche.
«Δεν υπάρχει θέμα επανεξέτασης του μηχανισμού που συνδέει τα δύο θέματα.»
Η Ουγγαρία και η Πολωνία παρεμποδίζουν την αποδέσμευση κονδυλίων από τον επταετή προϋπολογισμό της ΕΕ και το Ταμείο Ανάκαμψης.
Πρόκειται για κεφάλαια τα οποία χρειάζονται τα κράτη – μέλη προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ύφεση που προκαλείται από τον κορωνοϊό, αναφέρει το Reuters.
Ο Γάλλος υπουργός τόνισε, πως τα δύο αυτά κράτη θα χάσουν δισεκατομμύρια ευρώ, εάν επιμείνουν στην άρνησή τους.
«Δεν είναι απειλή αλλά η άμεση συνέπεια της απουσίας νέου προϋπολογισμού εάν διατηρήσουν το βέτο τους στο πακέτο στήριξης», είπε.
Γιατί αντιδρούν οι δύο χώρες
Πολωνία και Ουγγαρία θεωρούν ότι η σύνδεση του Ταμείου Ανάκαμψης με τις διατάξεις περί κράτους δικαίου συνιστά παραβίαση της εθνικής τους κυριαρχίας
και απειλή για τον πολιτικό τους σχεδιασμό.
Πρόκειται για ζητήματα που άπτονται της Ελευθερίας του Τύπου, της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού.
Θεωρούν επίσης την καθιέρωση ενός νέου μηχανισμού κυρώσεων αντίθετο με τη Συνθήκη της ΕΕ και υποστηρίζουν ότι απαιτεί τροποποίηση που θα χρειαζόταν ομοφωνία.
Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Viktor Orban δήλωσε ότι η αποδοχή των νέων κριτηρίων θα ισοδυναμούσε με πολιτική «αυτοκτονία» γι 'αυτόν, όπως σημειώνει το Bloomberg.
Ο Πολωνός ομόλογός του Mateusz Morawiecki είπε ότι η χώρα του δεν πρόκειται να αποδεχθούν τον νέο μηχανισμό.
Σύνδεση χρηματοδότησης και κράτος - δικαίου
Η ΕΕ έχει επικριθεί για τη χρηματοδότηση κρατών - μελών που υπονομεύουν τις αξίες της.
Η ΕΕ είχε ήδη έναν μηχανισμό για να καταφύγει σε περίπτωση κατά την οποία ένα κράτος – μέλος διέπραττε σοβαρές παραβιάσεις του κράτους δικαίου.
Πρόκειται για το άρθρο 7, μία διαδικασία όμως που κρίθηκε αναποτελεσματική.
Η σύνδεση της χρηματοδότησης με το κράτος δικαίου θεωρήθηκε ως ένας πιο αποτελεσματικός τρόπος για να εξαναγκάσει τις κυβερνήσεις να συμμορφωθούν με κοινά πρότυπα, αλλά η οικονομική κρίση που προκλήθηκε από την πανδημία, μετέφερε το ζήτημα αυτό χρονικά πίσω.
Μοχλός πίεσης
Τα πλουσιότερα κράτη, όπως η Γερμανία και η Ολλανδία συμφώνησαν να δανειστούν και να συναινέσουν σε πόρους στους οποίους είχαν αντιταχθεί πριν από την κρίση.
Στην ουσία θέτουν ως «ενέχυρο» την πιστοληπτική τους αξιολόγηση στην ΕΕ, ώστε αυτή να συγκεντρώσει τα απαραίτητα κεφάλαια για την οικονομική ανάκαμψη σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Αντιλαμβάνονται τις διατάξεις περί κράτους δικαίου κράτους ως απαραίτητες για την προστασία των φορολογουμένων τους από κατασπατάληση χρημάτων από κυβερνήσεις που δεν εμπιστεύονται πλήρως.
Αξιωματούχοι της ΕΕ θεωρούν ως εκτροπή την καταστρατήγηση των διατάξεων περί κράτους δικαίου.
Μέχρι την έλευση του Orban στην πρωθυπουργία της Ουγγαρίας το 2010, κανένας ηγέτης δεν είχε αμφισβητήσει τόσο ένθερμα τις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ.
Η υπεράσπιση αυτού που αποκαλεί «φιλελεύθερη δημοκρατία» και η άνευ προηγουμένου ενοποίηση της διακυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης της πολιτικής του επιρροής στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα δικαστήρια και ακόμη και τα πολιτιστικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, έχει κάνει την ΕΕ να συνειδητοποιήσει ότι δεν διαθέτει την εργαλειοθήκη για αποτελεσματική αντιμετώπιση της κατάστασης.
Μετά την εξάπλωση του εθνικισμού του Orban στην Πολωνία το 2015, η ανάγκη αντιμετώπισης της πρόκλησης έγινε ακόμη πιο επιτακτική.
Ο επταετής προϋπολογισμός
Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει από κοινού χρηματοδοτούμενο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό, που συμφωνείται κάθε επτά χρόνια.
Όλοι συμβάλλουν στην κοινή χρηματοδότηση κοινά συμφωνημένων πολιτικών, αλλά οι φτωχότερες χώρες λαμβάνουν περισσότερα από όσα εισπράττουν.
Υπό αυτήν την έννοια, είναι μια μορφή άμεσων φορολογικών μεταφορών από τα πλούσια κράτη στα φτωχότερα, σύμφωνα με το Bloomberg.
Η Πολωνία και η Ουγγαρία είναι μεταξύ των μεγαλύτερων δικαιούχων αυτού του προϋπολογισμού, ύψους περίπου 1,2 τρισεκατομμύρια ευρώ για την επταετία 2021 - 2027.
Επιπλέον, οι ηγέτες της ΕΕ συμφώνησαν να επιτρέψουν στην Commission να αντλήσει 750 δισεκατομμύρια ευρώ από τις αγορές για τη χρηματοδότηση της ανάκαμψης.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του χρέους θα αποπληρωθεί από μελλοντικούς προϋπολογισμούς της ΕΕ, όπου, και πάλι, οι πλουσιότερες χώρες συνεισφέρουν περισσότερο.
Οι δύο χώρες, οι οποίες είναι οι μόνες στην ΕΕ που διερευνώνται επίσημα για πιθανές παραβιάσεις του κράτους - δικαίου, πρόκειται λάβουν τουλάχιστον 180 δισεκατομμύρια ευρώ για επτά χρόνια από ολόκληρο το πακέτο.
Είπε ότι μία τέτοια κίνηση είναι νομικά περίπλοκη αλλά δυνατή.
«Η θέση μας είναι ξεκάθαρη: δεν θα θυσιάσουμε ούτε την ανάκαμψη ούτε το κράτος δικαίου», δήλωσε ο Beaune στη Journal du Dimanche.
«Δεν υπάρχει θέμα επανεξέτασης του μηχανισμού που συνδέει τα δύο θέματα.»
Η Ουγγαρία και η Πολωνία παρεμποδίζουν την αποδέσμευση κονδυλίων από τον επταετή προϋπολογισμό της ΕΕ και το Ταμείο Ανάκαμψης.
Πρόκειται για κεφάλαια τα οποία χρειάζονται τα κράτη – μέλη προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ύφεση που προκαλείται από τον κορωνοϊό, αναφέρει το Reuters.
Ο Γάλλος υπουργός τόνισε, πως τα δύο αυτά κράτη θα χάσουν δισεκατομμύρια ευρώ, εάν επιμείνουν στην άρνησή τους.
«Δεν είναι απειλή αλλά η άμεση συνέπεια της απουσίας νέου προϋπολογισμού εάν διατηρήσουν το βέτο τους στο πακέτο στήριξης», είπε.
Γιατί αντιδρούν οι δύο χώρες
Πολωνία και Ουγγαρία θεωρούν ότι η σύνδεση του Ταμείου Ανάκαμψης με τις διατάξεις περί κράτους δικαίου συνιστά παραβίαση της εθνικής τους κυριαρχίας
και απειλή για τον πολιτικό τους σχεδιασμό.
Πρόκειται για ζητήματα που άπτονται της Ελευθερίας του Τύπου, της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού.
Θεωρούν επίσης την καθιέρωση ενός νέου μηχανισμού κυρώσεων αντίθετο με τη Συνθήκη της ΕΕ και υποστηρίζουν ότι απαιτεί τροποποίηση που θα χρειαζόταν ομοφωνία.
Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Viktor Orban δήλωσε ότι η αποδοχή των νέων κριτηρίων θα ισοδυναμούσε με πολιτική «αυτοκτονία» γι 'αυτόν, όπως σημειώνει το Bloomberg.
Ο Πολωνός ομόλογός του Mateusz Morawiecki είπε ότι η χώρα του δεν πρόκειται να αποδεχθούν τον νέο μηχανισμό.
Σύνδεση χρηματοδότησης και κράτος - δικαίου
Η ΕΕ έχει επικριθεί για τη χρηματοδότηση κρατών - μελών που υπονομεύουν τις αξίες της.
Η ΕΕ είχε ήδη έναν μηχανισμό για να καταφύγει σε περίπτωση κατά την οποία ένα κράτος – μέλος διέπραττε σοβαρές παραβιάσεις του κράτους δικαίου.
Πρόκειται για το άρθρο 7, μία διαδικασία όμως που κρίθηκε αναποτελεσματική.
Η σύνδεση της χρηματοδότησης με το κράτος δικαίου θεωρήθηκε ως ένας πιο αποτελεσματικός τρόπος για να εξαναγκάσει τις κυβερνήσεις να συμμορφωθούν με κοινά πρότυπα, αλλά η οικονομική κρίση που προκλήθηκε από την πανδημία, μετέφερε το ζήτημα αυτό χρονικά πίσω.
Μοχλός πίεσης
Τα πλουσιότερα κράτη, όπως η Γερμανία και η Ολλανδία συμφώνησαν να δανειστούν και να συναινέσουν σε πόρους στους οποίους είχαν αντιταχθεί πριν από την κρίση.
Στην ουσία θέτουν ως «ενέχυρο» την πιστοληπτική τους αξιολόγηση στην ΕΕ, ώστε αυτή να συγκεντρώσει τα απαραίτητα κεφάλαια για την οικονομική ανάκαμψη σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Αντιλαμβάνονται τις διατάξεις περί κράτους δικαίου κράτους ως απαραίτητες για την προστασία των φορολογουμένων τους από κατασπατάληση χρημάτων από κυβερνήσεις που δεν εμπιστεύονται πλήρως.
Αξιωματούχοι της ΕΕ θεωρούν ως εκτροπή την καταστρατήγηση των διατάξεων περί κράτους δικαίου.
Μέχρι την έλευση του Orban στην πρωθυπουργία της Ουγγαρίας το 2010, κανένας ηγέτης δεν είχε αμφισβητήσει τόσο ένθερμα τις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ.
Η υπεράσπιση αυτού που αποκαλεί «φιλελεύθερη δημοκρατία» και η άνευ προηγουμένου ενοποίηση της διακυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης της πολιτικής του επιρροής στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα δικαστήρια και ακόμη και τα πολιτιστικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, έχει κάνει την ΕΕ να συνειδητοποιήσει ότι δεν διαθέτει την εργαλειοθήκη για αποτελεσματική αντιμετώπιση της κατάστασης.
Μετά την εξάπλωση του εθνικισμού του Orban στην Πολωνία το 2015, η ανάγκη αντιμετώπισης της πρόκλησης έγινε ακόμη πιο επιτακτική.
Ο επταετής προϋπολογισμός
Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει από κοινού χρηματοδοτούμενο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό, που συμφωνείται κάθε επτά χρόνια.
Όλοι συμβάλλουν στην κοινή χρηματοδότηση κοινά συμφωνημένων πολιτικών, αλλά οι φτωχότερες χώρες λαμβάνουν περισσότερα από όσα εισπράττουν.
Υπό αυτήν την έννοια, είναι μια μορφή άμεσων φορολογικών μεταφορών από τα πλούσια κράτη στα φτωχότερα, σύμφωνα με το Bloomberg.
Η Πολωνία και η Ουγγαρία είναι μεταξύ των μεγαλύτερων δικαιούχων αυτού του προϋπολογισμού, ύψους περίπου 1,2 τρισεκατομμύρια ευρώ για την επταετία 2021 - 2027.
Επιπλέον, οι ηγέτες της ΕΕ συμφώνησαν να επιτρέψουν στην Commission να αντλήσει 750 δισεκατομμύρια ευρώ από τις αγορές για τη χρηματοδότηση της ανάκαμψης.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του χρέους θα αποπληρωθεί από μελλοντικούς προϋπολογισμούς της ΕΕ, όπου, και πάλι, οι πλουσιότερες χώρες συνεισφέρουν περισσότερο.
Οι δύο χώρες, οι οποίες είναι οι μόνες στην ΕΕ που διερευνώνται επίσημα για πιθανές παραβιάσεις του κράτους - δικαίου, πρόκειται λάβουν τουλάχιστον 180 δισεκατομμύρια ευρώ για επτά χρόνια από ολόκληρο το πακέτο.
Σχόλια αναγνωστών