«Δηλητήριο» για την ΕΕ που δημιουργήθηκε για να αντιταχθεί στην απολυταρχία της Σοβιετικής Ένωσης ενδέχεται να αποτελέσουν οι πρόνοιες του μηχανισμού του κράτους δικαίου
Η Σύνοδος Κορυφής της Πέμπτης 10 Δεκεμβρίου 2020 καλείται να διορθώσει χρόνιες πρακτικές παθητικής αντιμετώπισης των πολιτικών κινήσεων της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, οι οποίες έχουν διαβρώσει τις δημοκρατικές αξίες της Ένωσης, επισημαίνει σε ανάλυσή του το πρακτορείο Bloomberg.
Στην ανάλυση του πρακτορείου επισημαίνεται ότι οι δύο χώρες έχουν βγει κερδισμένες από τη διοχέτευση δισεκατομμυρίων ευρώ στις οικονομίες τους μετά την ένταξή τους στην Ένωση το 2004
Επισημαίνεται ότι ο συμβιβασμός που επετεύχθη για την έγκριση του προυπολογισμού και του Ταμείο Ανάκαμψης είναι επώδυνος καθώς οι αντιπαραθέσεις για την εφαρμογή των κανόνων του κράτους δικαίου μπορεί να αποτελέσουν ως και «δηλητήριο» για τη συμμαχία που δημιουργήθηκε για να αντιταχθεί στην απολυταρχία της Σοβιετικής Ένωσης.
«Έρχεται ο δικτάτορας»
Κάνοντας μια ιστορική διαδρομή, στην ανάλυση επισημαίνονται οι εξ αρχής διαφορές που υπήρχαν με τις χώρες που εντάχθηκαν στην ΕΕ μετά τη διεύρυνση.
Σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι όταν ο Jean-Claude Juncker υποδέχθηκε τον Ούγγρο πρωθυπουργό Viktor Orban στη Σύνοδο Kορυφής της ΕΕ το 2015, αναφώνησε «Έρχεται ο δικτάτορας», προτού τον χαιρετήσει με μια χειραψία και ένα απαλό… χαστούκι στο πρόσωπο.
Το αστείο του δε Juncker φαίνεται να είναι και τόσο αστείο πια.
Η Σύνοδος Κορυφής της Πέμπτης 10 Δεκεμβρίου σημειώνεται ότι καλείται να διορθώσει χρόνιες πρακτικές παθητικής αντιμετώπισης των πολιτικών κινήσεων της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, οι οποίες έχουν διαβρώσει τις δημοκρατικές αξίες της Ένωσης.
Από τότε μέχρι σήμερα, η ΕΕ έχει αντιμετωπίσει οικονομικές κρίσεις, ένα τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα και μια πανδημία, ενώ βρίσκεται σε πυρετώδεις διαπραγματεύσεις με τη Βρετανία για το Brexit, υπογραμμίζεται περιγράφοντας το δύσκολο πολιτικό τοπίο για την ΕΕ.
Με αναφορά στα ειδοποιά χαρακτηριστικά της ΕΕ ως πολιτικής ένωσης κρατώ σημειώνεται ότι διαμάχη για τους κανόνες δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν βρισκόταν στο προσκήνιο της ευρωπαϊκής ατζέντας, αλλά μπορεί να αποτελέσουν ως και «δηλητήριο» για τη συμμαχία που δημιουργήθηκε για να αντιταχθεί στην απολυταρχία της Σοβιετικής Ένωσης.
«Αυτή είναι η μεγαλύτερη απειλή για την ΕΕ», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Daniel Kellerman, καθηγητής πολιτικών επιστημών και νομικής στο Rutgers University. «Πρόκειται για μία Ένωση η οποία βασίζεται στην εφαρμογή κοινών κανόνων δικαίου από τα κράτη-μέλη της.
Εάν χαθεί αυτή η συλλογικότητα, τότε η EE κινδυνεύει με διάλυση».
Ο μηχανισμός του κράτους δικαίου
Σημειώνεται ότι δύο πρωθυπουργοί της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, Viktor Orban και Mateusz Morawiecki αντίστοιχα, είχαν αρχικά ασκήσει veto στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό των 1,8 τρισ. ευρώ, λόγω των νέων μηχανισμών που -με τη συμφωνία αυτή- θα επέβαλλε η Ένωση προς τις εκάστοτε κυβερνήσεις για εφαρμογή των ευρωπαϊκών κανόνων δικαίου.
Η διαμάχη αυτή είχε προκαλέσει ανησυχίες για το αν η οικονομία της ΕΕ θα μπορέσει να ανακάμψει μετά την πανδημία και για το εάν θα μπορούσαν να υπάρξουν περαιτέρω μακροπρόθεσμες συμφωνίες μεταξύ των κρατών-μελών, λόγω της αποστασίας δύο εξ αυτών, επισημαίνεται στην ανάλυση.
«Το μόνο για το οποίο νοιάζονται οι δύο αυτοί ηγέτες είναι η καρέκλα τους και η παραμονή τους σε αυτή», ανέφερε καυστικά η Ska Keller, ηγέτης των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, προσθέτοντας πως «πρόκειται για μία κυνική αδιαφορία για τους πολίτες των χωρών τους».
Η συμφωνία της τελευταίας στιγμής για τον προϋπολογισμό μπορεί να απελευθέρωσε τα 1,8 τρισεκατομμύρια ευρώ, αλλά η διαμάχη αυτή καθεαυτή υποδαυλίζει το χάσμα στην «καρδιά» της ΕΕ και αυξάνει τους φόβους και τα ερωτήματα για την κοινή πορεία της Ένωσης σε μακροχρόνια επίπεδο είναι το συμπέρασμα όσον αφορά τη σοβαρότητα της κρίσης.
Tο «κέρας της Αμάλθειας»
Η Ουγγαρία και η Πολωνία έχουν βγει κερδισμένες από τη διοχέτευση δισεκατομμυρίων ευρώ στις οικονομίες τους μετά την ένταξή τους στην Ένωση το 2004 και παραμένουν εξαρτημένες από το «κέρας της Αμάλθειας» της ΕΕ, σημειώνεται.
Παρόλα αυτά, οι δύο χώρες έχουν αποδείξει επανειλημμένα πως δε θα διστάσουν να κρατήσουν την Ένωση όμηρο εάν νιώσουν πως απειλείται αυτονομία τους.
Η «απειθαρχία» των χωρών αυτών υπογραμμίζεται στην ανάλυση του Bloomberg ότι ενδέχεται να αποτελέσει και πρόβλημα στην αποτελεσματικότητα της Ενωσης ως προς την εφαρμογή μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής μέχρι και τη θέσπιση νέων κανόνων για τις καθαρές πηγές ενέργειας.
Μάλιστα η συγκεκριμένη διαμάχη έρχεται τη στιγμή που η πανδημία έχει κοστίσει 300.000 ζωές στην Ευρώπη.
Τα κράτη της Ένωσης έπρεπε να αφιερώσουν πολύτιμο χρόνο στην αντιμετώπιση των πρακτικών των δύο εν λόγω χωρών εν μέσω μιας παγκόσμιας κρίσης, σημειώνεται.
Ο ρόλος της Merkel
Σημειώνεται ότι το κόμμα του Orban, το οποίο επέστρεψε στον θώκο της εξουσίας το 2010 και ξεκίνησε τη δραματική επιρροή του στα ΜΜΕ της χώρας, είναι ευρωπαϊκός σύμμαχος του κόμματος των Χριστιανοδημοκρατικών της καγκελάριου Merkel.
Παρά τις χρόνιες, σφοδρές κριτικές, το κόμμα δεν έχασε την… κάρτα μέλους του στην ευρωπαϊκή συμμαχία των κομμάτων αυτών μέχρι το 2019, όταν το κακό είχε ήδη παραγίνει.
Επισημαίνεται στην ανάλυση του Bloomberg ότι ο Orban «έχει πάρει αέρα» και από τις παθητικές πρακτικές της ΕΕ η οποία μέχρι τώρα ένιπτε τας χείρας της όσον αφορά τις εγχώριες πολιτικές των χωρών αυτών.
Η άσκηση πίεσης μέσω κυρώσεων έναντι χωρών-μελών χρειάζεται την ομόφωνη συμφωνία των αρχηγών των κρατών, κάτι το οποίο σήμαινε πως η Ουγγαρία και η Πολωνία ασκούσαν veto η μία για την άλλη.
Ταμείο Ανάκαμψης: Τι αλλάζει
Ακόμη και ο νέος μηχανισμός για την πρόσβαση στο Tαμείο Ανάκαμψης μόνο μετά την υιοθέτηση κοινών κανόνων δικαίου είναι δύσκολος στην εφαρμογή του, αν και η παρουσία του μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική, σύμφωνα με τον Τζανή Εμμανουηλίδη του European Policy Centre των Βρυζελλών, αφού θα αποτελέσει προμαχώνα κατά παράνομων τακτικών των κυβερνήσεων και υποστήριξη των κομμάτων που βρίσκονται -αξιακά- πιο κοντά στην Ένωση.
Κάτι τέτοιο, εν κατακλείδι, μπορεί να αποτελέσει και το «κλειδί» στην επίλυση του παρόντος προβλήματος.
Η Ουγγαρία και η Πολωνία μπορεί να έχουν παραβεί κατάφωρα τους κανόνες δικαίου της ΕΕ, αλλά σίγουρα δεν αποτελούν τις μόνες χώρες για τις οποίες ανησυχούν τις Βρυξέλλες.
www.bankingnews.gr
Στην ανάλυση του πρακτορείου επισημαίνεται ότι οι δύο χώρες έχουν βγει κερδισμένες από τη διοχέτευση δισεκατομμυρίων ευρώ στις οικονομίες τους μετά την ένταξή τους στην Ένωση το 2004
Επισημαίνεται ότι ο συμβιβασμός που επετεύχθη για την έγκριση του προυπολογισμού και του Ταμείο Ανάκαμψης είναι επώδυνος καθώς οι αντιπαραθέσεις για την εφαρμογή των κανόνων του κράτους δικαίου μπορεί να αποτελέσουν ως και «δηλητήριο» για τη συμμαχία που δημιουργήθηκε για να αντιταχθεί στην απολυταρχία της Σοβιετικής Ένωσης.
«Έρχεται ο δικτάτορας»
Κάνοντας μια ιστορική διαδρομή, στην ανάλυση επισημαίνονται οι εξ αρχής διαφορές που υπήρχαν με τις χώρες που εντάχθηκαν στην ΕΕ μετά τη διεύρυνση.
Σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι όταν ο Jean-Claude Juncker υποδέχθηκε τον Ούγγρο πρωθυπουργό Viktor Orban στη Σύνοδο Kορυφής της ΕΕ το 2015, αναφώνησε «Έρχεται ο δικτάτορας», προτού τον χαιρετήσει με μια χειραψία και ένα απαλό… χαστούκι στο πρόσωπο.
Το αστείο του δε Juncker φαίνεται να είναι και τόσο αστείο πια.
Η Σύνοδος Κορυφής της Πέμπτης 10 Δεκεμβρίου σημειώνεται ότι καλείται να διορθώσει χρόνιες πρακτικές παθητικής αντιμετώπισης των πολιτικών κινήσεων της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, οι οποίες έχουν διαβρώσει τις δημοκρατικές αξίες της Ένωσης.
Από τότε μέχρι σήμερα, η ΕΕ έχει αντιμετωπίσει οικονομικές κρίσεις, ένα τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα και μια πανδημία, ενώ βρίσκεται σε πυρετώδεις διαπραγματεύσεις με τη Βρετανία για το Brexit, υπογραμμίζεται περιγράφοντας το δύσκολο πολιτικό τοπίο για την ΕΕ.
Με αναφορά στα ειδοποιά χαρακτηριστικά της ΕΕ ως πολιτικής ένωσης κρατώ σημειώνεται ότι διαμάχη για τους κανόνες δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν βρισκόταν στο προσκήνιο της ευρωπαϊκής ατζέντας, αλλά μπορεί να αποτελέσουν ως και «δηλητήριο» για τη συμμαχία που δημιουργήθηκε για να αντιταχθεί στην απολυταρχία της Σοβιετικής Ένωσης.
«Αυτή είναι η μεγαλύτερη απειλή για την ΕΕ», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Daniel Kellerman, καθηγητής πολιτικών επιστημών και νομικής στο Rutgers University. «Πρόκειται για μία Ένωση η οποία βασίζεται στην εφαρμογή κοινών κανόνων δικαίου από τα κράτη-μέλη της.
Εάν χαθεί αυτή η συλλογικότητα, τότε η EE κινδυνεύει με διάλυση».
Ο μηχανισμός του κράτους δικαίου
Σημειώνεται ότι δύο πρωθυπουργοί της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, Viktor Orban και Mateusz Morawiecki αντίστοιχα, είχαν αρχικά ασκήσει veto στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό των 1,8 τρισ. ευρώ, λόγω των νέων μηχανισμών που -με τη συμφωνία αυτή- θα επέβαλλε η Ένωση προς τις εκάστοτε κυβερνήσεις για εφαρμογή των ευρωπαϊκών κανόνων δικαίου.
Η διαμάχη αυτή είχε προκαλέσει ανησυχίες για το αν η οικονομία της ΕΕ θα μπορέσει να ανακάμψει μετά την πανδημία και για το εάν θα μπορούσαν να υπάρξουν περαιτέρω μακροπρόθεσμες συμφωνίες μεταξύ των κρατών-μελών, λόγω της αποστασίας δύο εξ αυτών, επισημαίνεται στην ανάλυση.
«Το μόνο για το οποίο νοιάζονται οι δύο αυτοί ηγέτες είναι η καρέκλα τους και η παραμονή τους σε αυτή», ανέφερε καυστικά η Ska Keller, ηγέτης των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, προσθέτοντας πως «πρόκειται για μία κυνική αδιαφορία για τους πολίτες των χωρών τους».
Η συμφωνία της τελευταίας στιγμής για τον προϋπολογισμό μπορεί να απελευθέρωσε τα 1,8 τρισεκατομμύρια ευρώ, αλλά η διαμάχη αυτή καθεαυτή υποδαυλίζει το χάσμα στην «καρδιά» της ΕΕ και αυξάνει τους φόβους και τα ερωτήματα για την κοινή πορεία της Ένωσης σε μακροχρόνια επίπεδο είναι το συμπέρασμα όσον αφορά τη σοβαρότητα της κρίσης.
Tο «κέρας της Αμάλθειας»
Η Ουγγαρία και η Πολωνία έχουν βγει κερδισμένες από τη διοχέτευση δισεκατομμυρίων ευρώ στις οικονομίες τους μετά την ένταξή τους στην Ένωση το 2004 και παραμένουν εξαρτημένες από το «κέρας της Αμάλθειας» της ΕΕ, σημειώνεται.
Παρόλα αυτά, οι δύο χώρες έχουν αποδείξει επανειλημμένα πως δε θα διστάσουν να κρατήσουν την Ένωση όμηρο εάν νιώσουν πως απειλείται αυτονομία τους.
Η «απειθαρχία» των χωρών αυτών υπογραμμίζεται στην ανάλυση του Bloomberg ότι ενδέχεται να αποτελέσει και πρόβλημα στην αποτελεσματικότητα της Ενωσης ως προς την εφαρμογή μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής μέχρι και τη θέσπιση νέων κανόνων για τις καθαρές πηγές ενέργειας.
Μάλιστα η συγκεκριμένη διαμάχη έρχεται τη στιγμή που η πανδημία έχει κοστίσει 300.000 ζωές στην Ευρώπη.
Τα κράτη της Ένωσης έπρεπε να αφιερώσουν πολύτιμο χρόνο στην αντιμετώπιση των πρακτικών των δύο εν λόγω χωρών εν μέσω μιας παγκόσμιας κρίσης, σημειώνεται.
Ο ρόλος της Merkel
Σημειώνεται ότι το κόμμα του Orban, το οποίο επέστρεψε στον θώκο της εξουσίας το 2010 και ξεκίνησε τη δραματική επιρροή του στα ΜΜΕ της χώρας, είναι ευρωπαϊκός σύμμαχος του κόμματος των Χριστιανοδημοκρατικών της καγκελάριου Merkel.
Παρά τις χρόνιες, σφοδρές κριτικές, το κόμμα δεν έχασε την… κάρτα μέλους του στην ευρωπαϊκή συμμαχία των κομμάτων αυτών μέχρι το 2019, όταν το κακό είχε ήδη παραγίνει.
Επισημαίνεται στην ανάλυση του Bloomberg ότι ο Orban «έχει πάρει αέρα» και από τις παθητικές πρακτικές της ΕΕ η οποία μέχρι τώρα ένιπτε τας χείρας της όσον αφορά τις εγχώριες πολιτικές των χωρών αυτών.
Η άσκηση πίεσης μέσω κυρώσεων έναντι χωρών-μελών χρειάζεται την ομόφωνη συμφωνία των αρχηγών των κρατών, κάτι το οποίο σήμαινε πως η Ουγγαρία και η Πολωνία ασκούσαν veto η μία για την άλλη.
Ταμείο Ανάκαμψης: Τι αλλάζει
Ακόμη και ο νέος μηχανισμός για την πρόσβαση στο Tαμείο Ανάκαμψης μόνο μετά την υιοθέτηση κοινών κανόνων δικαίου είναι δύσκολος στην εφαρμογή του, αν και η παρουσία του μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική, σύμφωνα με τον Τζανή Εμμανουηλίδη του European Policy Centre των Βρυζελλών, αφού θα αποτελέσει προμαχώνα κατά παράνομων τακτικών των κυβερνήσεων και υποστήριξη των κομμάτων που βρίσκονται -αξιακά- πιο κοντά στην Ένωση.
Κάτι τέτοιο, εν κατακλείδι, μπορεί να αποτελέσει και το «κλειδί» στην επίλυση του παρόντος προβλήματος.
Η Ουγγαρία και η Πολωνία μπορεί να έχουν παραβεί κατάφωρα τους κανόνες δικαίου της ΕΕ, αλλά σίγουρα δεν αποτελούν τις μόνες χώρες για τις οποίες ανησυχούν τις Βρυξέλλες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών