Οι Ιταλοί έχουν άσχημες αναμνήσεις από την τελευταία τεχνοκρατική κυβέρνηση Monti
Σχετικά Άρθρα
Ιταλία: Ο Draghi αναζητά συμμαχίες – Συμβιβαστικό veto από Salvini (Lega) και Meloni (Aδελφοί της Ιταλίας)
Goldman Sachs: Απομακρύνεται το σενάριο των εκλογών στην Ιταλία, οι αγορές θέλουν Draghi
Ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Mario Draghi είναι ο τελευταίος σε μια μακρά λίστα σταθεροποιητών, αναφέρει νέα ανάλυση του Bloomberg.
Αυτό κάνουν οι Ιταλοί όταν γνωρίζουν ότι τα πράγματα είναι πραγματικά άσχημα, είτε επειδή τα οικονομικά είναι τόσο ασταθή που οι αγορές ομολόγων πανικοβάλλονται ή επειδή η συνηθισμένη διαμάχη μεταξύ των κομμάτων έχει οδηγήσει σε πλήρες πολιτικό αδιέξοδο.
Είναι ένας περίεργος τρόπος για να λειτουργήσει μια δυτική δημοκρατία, αναφέρει το Bloomberg.
Βαθιές οι ρίζες των προβλημάτων
Οι λόγοι αυτών των προβλημάτων είναι ριζωμένοι στο παρελθόν της χώρας.
Οι ιδρυτές του μεταπολεμικού συντάγματος ήθελαν να διασφαλίσουν ότι το κοινοβουλευτικό σύστημα της Ιταλίας θα θωρακιστεί πλήρως ενάντια στην απειλή της δικτατορίας.
Εάν η τιμή που πρέπει να πληρώσει ήταν ο πολλαπλασιασμός των κομμάτων και των απείθαρχων συνασπισμών, τότε ας είναι.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο αρχηγός του κράτους, ένας τελετουργικός ρόλος σε κανονικές εποχές, γίνεται κρίσιμος κατά τη διάρκεια μιας κρίσης.
Όταν δεν υπάρχει διέξοδος και οι εκλογές είναι πολύ ριψοκίνδυνες, μπορεί να προσκαλέσει ή και να διορίσει έναν ειδικό.
Και στις 3 Φεβρουαρίου 2021, αποδεχόμενος την πρόκληση, ο Draghi αναγνώρισε είπε ότι «ήταν μια δύσκολη στιγμή».
Η συνταγματική διέξοδος
«Είναι μια διέξοδος όταν το σύστημα καταρρέει», δήλωσε ο Stefano Silvestri, πολιτικός αναλυτής και σύμβουλος κυβερνήσεων που υπηρέτησαν κάτω από την τεχνοκρατική κυβέρνηση του Lamberto Dini τη δεκαετία του 1990.
Είναι η τέταρτη φορά σε τρεις δεκαετίες που διορίζεται τεχνοκράτης για να αντιμετωπίσει τις διάφορες δυσλειτουργίες της χώρας.
Και συνήθως έρχεται πάντα ως ανακούφιση στους επενδυτές και τους απογοητευμένους Ιταλούς.
Έχουν ένα ή δύο χρόνια για να κάνουν το είδος οδυνηρών και μη δημοφιλών περικοπών που οι πολιτικοί μισούν να κάνουν.
Όταν ολοκληρωθεί η εργασία, η χώρα πηγαίνει στην κάλπη.
Η περίπτωση Draghi
Στην περίπτωση του Draghi, εάν μπορεί να διαπραγματευτεί την υποστήριξη που χρειάζεται από το κατακερματισμένο κοινοβούλιο της Ιταλίας, η δουλειά δεν θα είναι να γκρεμίσει, αλλά να χτίσει.
Και θα έχει πάνω από 209 δισ. ευρώ μετρητά που θα έρθουν τα επόμενα χρόνια μέσω του ταμείου ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να τον βοηθήσουν.
Θα πρέπει επίσης να δείξει ότι έχει επαφή με τους απλούς Ιταλούς.
Η πανδημία όχι μόνο κατέστρεψε την οικονομία, αλλά και τραυμάτισε το έθνος.
Οι Ιταλοί εξακολουθούν να στοιχειώνονται από εικόνες φέρετρων στο νεκροτομείο της πόλης του Μπέργκαμο.
Οι μνήμες Monti
Οι Ιταλοί, επίσης έχουν τρομερές αναμνήσεις από την τελευταία τεχνοκρατική κυβέρνησή τους με επικεφαλής τον καθηγητή οικονομικών και πρώην Ευρωπαίο Επίτροπο Mario Monti, των οποίων οι φορολογικές αυξήσεις και η σκληρή συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση με στόχο την παραγωγή χρηματοπιστωτικής σταθερότητας ήταν βαθύτατα δημοφιλείς.
«Η λιτότητα του Monti επέστρεψε συμβάλλοντας στην άνοδο των λαϊκιστικών κομμάτων όπως το Κίνημα Πέντε Αστέρων, ενίσχυσε τα αρνητικά συναισθήματα εναντίον τεχνοκρατών που θεωρούνται προνομιακή ελίτ», δήλωσε η Sofia Ventura, καθηγήτρια πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια.
Η παράδοση των τεχνοκρατών
Η συνήθεια τοποθέτησης των τεχνοκρατών στην εξουσία ξεκίνησε αφού μια ολόκληρη πολιτική τάξη εξαφανίστηκε από μια σειρά σκάνδαλων διαφθοράς τη δεκαετία του 1990.
Αμέσως μετά, ο πρώην κεντρικός τραπεζίτης Carlo Azeglio Ciampi τοποθετήθηκε για να σταθεροποιήσει τα πράγματα.
Αυτό συνέβη ξανά το 1995, μετά την πτώση της πρώτης κυβέρνησης του Silvio Berlusconi.
Τότε, ο Lamberto Dini, άλλος οικονομολόγος και άνθρωπος της Τράπεζας της Ιταλίας, τοποθετήθηκε.
Η κεντρική τράπεζα της χώρας έχει δημιουργήσει τους περισσότερους από τους τεχνοκράτες ηγέτες της Ιταλίας, συμπεριλαμβανομένου του Draghi.
Στη συνέχεια, το 2011, μετά την κατάρρευση της τελευταίας κυβέρνησης του Silvio Berlusconi, με αποδόσεις ομολόγων σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, κλήθηκε ο Monti.
Αλλά αυτή τη φορά, ο τεχνοκράτης άφησε μια καταστροφική κληρονομιά.
«Ολοκληρωμένος πολιτικός»
Η εικόνα ενός μη συναισθηματικού ηγέτη προκαλεί το κοινό αίσθημα.
Ο Monti θεωρήθηκε πολύ κοντά στις Βρυξέλλες, αυστηρός για την επιβολή κανόνων για το χρέος και το έλλειμμα.
Αυτή ήταν η στιγμή που ο ευρωσκεπτικισμός άρχισε να ριζώνεται πραγματικά στην Ιταλία σε μια επικίνδυνη πολιτική μετατόπιση για ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΕ.
Ενώ ο Draghi θα πρέπει να ξεπεράσει αυτές τις αρνητικές συσχετίσεις, έχει ένα πράγμα υπέρ του.
Η πανδημία έχει εντείνει την κυβερνητική παρέμβαση σε όλο τον κόσμο, και οι περισσότερες διοικήσεις στην Ευρώπη συμμετέχουν σε κρατικές ενισχύσεις και υποστήριξη σε διάφορες μορφές για να διατηρήσουν τις οικονομίες τους σε λειτουργία.
«Είναι ένας πολύ εξειδικευμένος χειριστής, ένας άψογος πολιτικός και ξέρουμε ότι θα κάνει «ό, τι χρειάζεται» για να απομακρύνει την Ιταλία από τη χειρότερη οικονομική κρίση μετά τον πόλεμο», δήλωσε ο Neil Wilson, επικεφαλής αναλυτής της αγοράς στην πλατφόρμα συναλλαγών Markets.com.
"Όσον αφορά τους τεχνοκράτες, οι Ιταλοί δεν θα βρουν καλύτερο", πρόσθεσε.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών