Πόσο κοντά είναι το πρότζεκτ υδρογόνου στα αυτοκίνητα

Το πρότζεκτ «κυψελών υδρογόνου» δεν έχει ξεχαστεί από κανέναν και παραμένει μια γοητευτική ιδέα για την προώθησή του τα επόμενα χρόνια, με τον οδηγό να έχει στη διάθεσή του ένα επίσης «καθαρό» αυτοκίνητο, που θα είναι απαλλαγμένο από το βάρος των μπαταριών και το άγχος του χρόνου φόρτισης, κυρίως σε συνθήκες μεγάλου ταξιδιού.
Η εφαρμογή των κυψελών υδρογόνου μπορεί να καθυστερεί, όμως σε καμιά περίπτωση δεν έχει παραμεριστεί και όπως όλα δείχνουν η συγκεκριμένη τεχνολογία θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια.
Σήμερα η Ιαπωνία διαθέτει το μεγαλύτερο δίκτυο ανεφοδιασμού υδρογόνου στον κόσμο, με 137 σταθμούς τον Δεκέμβριο του 2020, σύμφωνα με το Κέντρο Προώθησης Οχημάτων Επόμενης Γενιάς της Ιαπωνίας.
Η κυβέρνηση έχει προβλέψει μεγάλες επενδύσεις πάνω στην προώθηση του υδρογόνου, με μεγάλες επιδοτήσεις εταιρειών που στρέφονται σε αυτή την τεχνολογία.
Η ιαπωνική κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα οχήματα υδρογόνου για να επιτύχει ουδετερότητα άνθρακα έως το 2050.
Έχει θέσει έναν φιλόδοξο στόχο να έχει 200.000 αυτοκίνητα υδρογόνου (FCV) στο δρόμο έως το 2025, σε σύγκριση με περίπου 3.600 το 2019, μαζί με 320 σταθμούς πλήρωσης υδρογόνου στο πλαίσιο του τρίτου στρατηγικού οδικού χάρτη κυψέλες υδρογόνου και καυσίμου.
Η Toyota και η Honda είναι πρωτοπόροι στα εμπορικά μοντέλα επιβατικών υδρογόνων.
Η βασική αντίπαλος, η Hyundai, έχει επίσης εισέλθει στον αγώνα, μετά την ενθάρρυνση των σχεδίων της από την κυβέρνηση, θέτοντας ως στόχο την παραγωγή 6,2 εκατομμυρίων FCV και την κατασκευή τουλάχιστον 1.200 σταθμών ανεφοδιασμού έως το 2040.
Στην Ευρώπη οι Βαυαροί δείχνουν ότι θέλουν να μείνουν στο πλάνο του υδρογόνου και συνεχίζουν τις προσπάθειές τους στον τομέα της έρευνας.
Συνεργάζονται στενά με την Toyota, αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα παροχής πληροφοριών και γνώσεων.
Έτσι χρησιμοποιούνται με τον καλύτερο τρόπο οι βάσεις των υποδομών, ώστε να μπορέσει να μειωθεί σημαντικά το κόστος κατασκευής του συστήματος κίνησης.
Για τα πειράματά της, η βαυαρική εταιρεία χρησιμοποιεί την BMW X5, την οποία θα βγάλει σε περιορισμένη παραγωγή το 2022 και θα αποτελεί ένα υδρογονοκίνητο μοντέλο που θα περνάει απευθείας η ισχύ στους τροχούς και δεν θα χρειάζεται η αποθήκευση της ενέργειας σε μπαταρίες.
Ο ηλεκτροκινητήρας θα αποδίδει 374 ίππους, θα είναι ίδιος με αυτόν της iX3 και η κυψέλη θα τροφοδοτείται από μια δεξαμενή 6 κιλών υδρογόνου σε πίεση 700 bar.
Σε κατάλληλο σταθμό ανεφοδιασμού η πλήρωσή της θα ολοκληρώνεται μέσα σε 3-4 λεπτά.
Όπως και να έχει οι κυψέλες υδρογόνου σίγουρα θα αποτελέσουν ένα ακόμη βήμα (παράλληλα με τα άλλα) της αυτοκίνησης και δεν είναι λίγοι αναλυτές που αναφέρουν ότι τελικά η ηλεκτροκίνηση θα αποτελέσει το μεταβατικό στάδιο για να περάσουμε σε νέα τεχνολογία.

Νέα μελέτη για σταθμούς φόρτισης φορτηγών στην Ευρώπη

Μία νέα μελέτη που διενήργησε η Fraunhofer ISI για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κατασκευαστών Αυτοκινήτων (ACEA) δείχνει τις βασικές τοποθεσίες για τη μελλοντική ανάπτυξη σημείων φόρτισης των ηλεκτρικών φορτηγών με μπαταρία.
Το σύνολο δεδομένων της μελέτης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη χαρτογράφηση ενός δικτύου σημείων χρέωσης και φόρτισης των φορτηγών σε ολόκληρη την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των υπεραστικών και περιφερειακών τοποθεσιών στάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ηνωμένο Βασίλειο και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
«Η απορρόφηση ηλεκτρικών φορτηγών στην αγορά αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια.
Ωστόσο, η απαραίτητη υποδομή για τη φόρτιση αυτών των φορτηγών εξακολουθεί να είναι ελλιπής, επομένως πρέπει να αυξηθεί επειγόντως», δήλωσε ο γενικός διευθυντής της ACEA, Eric-Mark Huitema.
Η μελλοντική θέση των σταθμών φόρτισης πρέπει να βασίζεται στα τρέχοντα πρότυπα λειτουργίας των οχημάτων, σύμφωνα με τη μελέτη.
Για να εντοπίσει αυτούς τους ιστότοπους, ο Fraunhofer ανέλυσε 30.000 θέσεις στάσεων φορτηγών.
Αυτές οι πληροφορίες, με βάση τη δραστηριότητα εφοδιαστικής αλυσίδας περίπου 400.000 φορτηγών, με 750.000 μεμονωμένες στάσεις, συλλέχθηκαν από τους επτά Ευρωπαίους κατασκευαστές φορτηγών.
Δείχνει ότι οι θέσεις στάσεων των φορτηγών συγκεντρώνονται σε περιοχές με μεγάλη πυκνότητα στην Κεντρική Ευρώπη.
Είναι πιο πυκνές γύρω από σημαντικές βιομηχανικές περιοχές και μεγάλες πόλεις -όπως η Βόρεια Ιταλία, το Παρίσι, το Ευρύτερο Μάντσεστερ, το Βερολίνο και η Φρανκφούρτη- και ακολουθούν οι κύριοι ευρωπαϊκοί δρόμοι.
Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, περίπου το ένα τρίτο έως το ήμισυ των στάσεων βρίσκονται σε χώρους ανάπαυσης κοντά σε αυτοκινητόδρομους.
Περίπου το ένα τέταρτο έως το ένα τρίτο βρίσκονται σε τοποθεσίες εταιρειών ή σε θέσεις κέντρου υλικοτεχνικής υποστήριξης, με μόλις 1% έως 5% σε λιμάνια και τερματικούς σταθμούς πορθμείων.
Υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες χρόνου διακοπής: λιγότερο από τρεις ώρες (με 35% μεταξύ 30 και 60 λεπτών) και περισσότερο από οκτώ ώρες.
Η υψηλή συχνότητα μικρότερων στάσεων, καθώς και οι κανόνες οδήγησης και χρόνου ανάπαυσης, επισημαίνουν την ανάγκη για σημεία φόρτισης υψηλής ισχύος κατάλληλα για επαναφόρτιση φορτηγών σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Αυτή η νέα ανάλυση παρέχει μια καλή ένδειξη των κατάλληλων τοποθεσιών για τη φόρτιση της υποδομής από την άποψη της εφοδιαστικής και της λειτουργίας
Περαιτέρω ανάλυση με χρήση άλλων κριτηρίων (π.χ. διαθέσιμη χωρητικότητα δικτύου, τοπικές εκτιμήσεις, ύπαρξη υποδομής φόρτισης για ηλεκτρικά αυτοκίνητα κ.λπ.) θα απαιτηθεί για επενδυτικές αποφάσεις.

www.bankingnews.gr