Από το Μουμπάι ως το Μαϊάμι, την Ντάκα και τη Βενετία, λόγω της ανόδου της στάθμης των θαλασσών, κινδυνεύουν περισσότερο περίπου 267 εκατ. άνθρωποι στον πλανήτη
Σχετικά Άρθρα
Merkel: Η Γερμανία πρέπει να βιαστεί στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής
BoJ: Περικόπτει τις εκτιμήσεις για την ανάπτυξη στο 3,8% - Παρουσιάζει πρόγραμμα για την κλιματική αλλαγή
Αλλάζουν όλα για την ελληνική ναυτιλία με το σχέδιο της Κομισιόν για την κλιματική αλλαγή - Οι ενστάσεις από την ΕΕΕ
ΗΠΑ - Ρωσία: Συμμαχία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και.. σπάσιμο των πάγων
Deutsche Bank: Έχασαν το δρόμο τους οι κεντρικές τράπεζες; - Νοιάζονται περισσότερο για την κλιματική αλλαγή και την ισότητα φύλων
Αυτά τα ευάλωτα για πλημμύρες εδάφη καλύπτουν μια συνολική έκταση περίπου ενός εκατομμυρίου τετραγωνικών χιλιομέτρων παγκοσμίως.
Η έρευνα εκτιμά ότι έως το 2100 ο αριθμός των ανθρώπων σε κίνδυνο θα αυξηθεί στα 410 εκατομμύρια (το 72% στις τροπικές περιοχές).
H πλειονότητα των ευάλωτων πληθυσμών ζουν σήμερα στις τροπικές περιοχές, σε μια έκταση 649.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων (σχεδόν στα δύο τρίτα ή 62% των ευάλωτων για πλημμύρες εδαφών) και τα μισά από αυτά τα εδάφη βρίσκονται στην τροπική Ασία.
Η κλιματική αλλαγή οδηγεί σε άνοδο της στάθμης των ωκεανών και θαλασσών, καθώς επίσης σε συχνότερες και πιο σοβαρές καταιγίδες και τυφώνες, κάτι που αυξάνει τον κίνδυνο πλημμύρας στις παράκτιες περιοχές.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ολλανδό Aljosja Hooijer της μονάδας Deltares Inland Water Systems Unit του Ντελφτ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο "Nature", αξιοποίησαν δορυφορικά στοιχεία LiDAR (μία μέθοδο που χρησιμοποιεί παλμούς φωτός λέιζερ για να μετρήσει τις ανυψώσεις στην επιφάνεια της Γης), προκειμένου να μοντελοποιήσουν τις παράκτιες περιοχές παγκοσμίως και να υπολογίσουν πόσες βρίσκονται σε ύψος έως δύο μέτρων πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.
Υπολόγισαν ότι το 2020 γύρω στα 267 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν σε τέτοιες περιοχές υψηλού κινδύνου.
Σε περίπτωση ανόδου της στάθμης κατά ένα μέτρο στο μέλλον και με την υπόθεση ότι θα υπάρξει μηδενική αύξηση του πληθυσμού, εκτιμήθηκε ότι στο τέλος του αιώνα μας (2100) περίπου 410 εκατομμύρια άνθρωποι θα ζουν πια σε περιοχές με άμεσο κίνδυνο για πλημμύρες.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση του Μπαγκλαντές, όπου σήμερα περίπου το 16% της έκτασής του βρίσκεται σε υψόμετρο λιγότερο από δύο μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας και σε αυτή την ευάλωτη περιοχή των 22.000 τ.χλμ. ζουν περίπου 18,1 εκατομμύρια άνθρωποι.
Αν υπάρξει μια άνοδος της στάθμης κατά ένα μέτρο έως το 2100 -ένα σενάριο που οι ερευνητές θεωρούν πολύ πιθανό-, τότε εκτιμάται πως περίπου 6.000 τ.χλμ. και 4,9 εκατομμύρια κάτοικοι θα βρεθούν κάτω από το μέσο επίπεδο της θάλασσας.
Νοτιότερα και πιο κοντά στους τροπικούς, η Ινδονησία έχει σήμερα τη μεγαλύτερη έκταση γης από οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου σε υψόμετρο λιγότερο των δύο μέτρων από τη στάθμη της θάλασσας: 118.200 τ.χλμ. ή το 6,3 της ξηράς της και το 11,3% των ευάλωτων για πλημμύρες εδαφών στη Γη.
Οι παράκτιες πόλεις στην πρώτη γραμμή της κρίσης
Η στρατηγική τους θέση δίπλα στη θάλασσα τις ανέδειξε σε εμπορικά και πολιτιστικά κέντρα, όμως οι παράκτιες πόλεις πλέον απειλούνται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Από το Μουμπάι ως το Μαϊάμι, την Ντάκα και τη Βενετία, αυτές οι πόλεις με τα εκατομμύρια κατοίκους τους βρίσκονται «στην πρώτη γραμμή» της κλιματικής κρίσης, η οποία απειλεί να αλλάξει τον παγκόσμιο χάρτη, προειδοποιεί έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC).
«Το επίπεδο της θάλασσας εξακολουθεί να ανεβαίνει, οι πλημμύρες είναι ολοένα και συχνότερες και πιο έντονες, η υπερθέρμανση αυξάνει την οξύτητα των ωκεανών και κάνει τους καύσωνες πιο έντονους», σημειώνουν οι επιστήμονες σε αυτή την έκθεση των 4.000 σελίδων για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Κατά συνέπεια, «πρέπει να λάβουμε δύσκολες αποφάσεις».
Λόγω της θερμικής διαστολής των ωκεανών και του λιώσιμου των πάγων εξαιτίας της υπερθέρμανσης της Γης, η άνοδος του επιπέδου της θάλασσας απειλεί να μολύνει με θαλασσινό νερό τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις και να καταστρέψει στρατηγικής σημασίας υποδομές, όπως λιμάνια και αεροδρόμια.
«Ένας κίνδυνος για τις κοινωνίες και την παγκόσμια οικονομία εν γένει», προειδοποιεί η IPCC, καθώς περίπου το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού και των υποδομών βρίσκονται λιγότερα από 10 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.
Και σε κάποιες μεγαλουπόλεις, μικρά νησιά και αρκτικές κοινότητες, οι επιπτώσεις ενδέχεται να καταστούν εμφανείς πολύ γρήγορα, στη διάρκεια της ζωής του υφιστάμενου πληθυσμού.
Εκτοπισμοί
Η μετανάστευση που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή έχει ήδη ξεκινήσει στο Μπανγκλαντές, όπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι ενδέχεται να εκτοπιστούν ως το 2050, λόγω της ανόδου του επιπέδου της θάλασσας.
Οι κλιματικοί μετανάστες ίσως επιλέξουν την Ντάκα, όμως και η πρωτεύουσα του Μπανγκλαντές απειλείται.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι σε έναν κόσμο όπου η θερμοκρασία θα έχει αυξηθεί κατά 2 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή (ο ελάχιστος στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα), κάτι που σημαίνει ότι το επίπεδο των ωκεανών μπορεί να αυξηθεί κατά 60 εκατοστά ως το τέλος του αιώνα.
Η τύχη πολλών παράκτιων πόλεων θα είναι τραγική, αν δεν μειωθεί δραστικά η εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα, τονίζει η IPCC.
Ανεξαρτήτως του ρυθμού εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα, «η άνοδος του επιπέδου των ωκεανών επιταχύνεται και θα συνεχίσει να επιταχύνεται επί χιλιετίες», προσθέτει.
«Οι περισσότερες παράκτιες πόλεις κινδυνεύουν να πεθάνουν.
Πολλές άλλες θα εξαφανιστούν λόγω των πλημμυρών.
Ως το 2050 θα έχουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα», εξηγεί ο Μπεν Στράους του οργανισμού Climate Central.
Παρά τις πολλές δυσοίωνες προβλέψεις, οι παράκτιες πόλεις εξακολουθούν να μεγαλώνουν, αυξάνοντας τον αριθμό των πιθανών θυμάτων, κυρίως στην Ασία και την Αφρική.
«Μπανιέρα»
Πώς μπορούν να προστατευθούν οι μεγαλουπόλεις;
Με τη δημιουργία φραγμάτων, την κατασκευή τειχών, την αποκατάσταση παράκτιων οικοσυστημάτων που παρέχουν φυσική προστασία.
Δεν υπάρχουν θαυματουργές λύσεις και οι αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν, είναι πολλές και ολοένα και πιο περίπλοκες.
«Πρέπει να δράσουμε και να δράσουμε τώρα, διότι ήδη έχουμε καθυστερήσει», σχολιάζει ο Γιόχαν Φερλίντε, υπεύθυνος του προγράμματος προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή στο Ρότερνταμ.
Με το 85% του εδάφους της κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, η ολλανδική πόλη είναι «σαν μπανιέρα», εξηγεί.
«Πρέπει να αντλούμε κάθε σταγόνα νερού που πέφτει.
Πρέπει πραγματικά να καινοτομήσουμε για να διατηρήσουμε στεγνά τα πόδια μας».
Όμως δεν μπορούν όλες οι χώρες να υιοθετούν καινοτόμους τρόπους προστασίας.
Και η IPCC προειδοποιεί ότι όλα τα χρήματα του κόσμου δεν αποτελούν σίγουρη εγγύηση κατά της μετανάστευσης των κατοίκων των παράκτιων πόλεων.
Η Ινδονησία ήδη σκοπεύει να μετακινήσει την πρωτεύουσά της από την Τζακάρτα στο Βόρνεο.
Όμως κάποια κτίσματα είναι αναντικατάστατα, όπως στη Βενετία, όπου το 90% των οικημάτων απειλείται από το νερό.
Στη διάρκεια του φαινομένου της πλημμυρίδας, το νερό φτάνει ως την πλατεία του Αγίου Μάρκου.
Όμως αν το επίπεδο της θάλασσας ανέβει κατά 30 εκατοστά, το νερό που θα πλημμυρίζει την πόλη θα παραμένει στάσιμο επί εβδομάδες.
«Οι προσπάθειές μας να σταματήσουμε την κλιματική αλλαγή έχουν στόχο να προστατεύσουν τις ζωές μας σήμερα, όμως καθορίζουν και τις ιστορίες που θα λένε οι απόγονοί μας για εμάς», σχολιάζει ο Μπεν Στράους.
«Και πιστεύω ότι οι ιστορίες που θα διηγούνται όλα όσα χάσαμε, όλα όσα δεν καταφέραμε να προστατεύσουμε, θα είναι πολλές», προσθέτει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών