Σχετικά Άρθρα
Bild: Ο Scholz παγίδεψε Ελλάδα και Ουκρανία - Το κόλπο με τα τεθωρακισμένα Marder
O πόλεμος στην Ουκρανία αλλάζει το τοπίο στο εμπόριο - Κερδισμένοι και χαμένοι
Το Luhansk έπεσε, μεγάλη νίκη της Ρωσίας, που στρέφεται στο Donetsk – Αντεπιθέσεις Ουκρανών στην Kherson
Στην 100η ημέρα του πολέμου στην Ουκρανία εισερχόμαστε σήμερα Παρασκευή 3/6 με τη διεθνή θεματολογία να αναλώνεται στο τι έχει γίνει έως σήμερα και στο τι θα πρέπει να περιμένουμε για το επόμενο διάστημα. Και αν το να στοιχειοθετήσεις τι έχει συμβεί από την έναρξη της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» της 24ης Φεβρουαρίου είναι δυνατό, το να εκτιμήσει κανείς τι θα γίνει στη συνέχεια και πώς (αλλά και πότε) θα τελειώσει το σημερινό αδιέξοδο είναι απίθανο.
Πράγματι, κανένα σενάριο – ακόμα και το πιο ακραίο – δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Από μια άμεση ολοκλήρωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στο πεδίο της μάχης που θα κλείσει πιθανότατα με μια ειρηνευτική συμφωνία μέχρι μια γενικευμένη σύρραξη μεταξύ Δύσης και Ρωσίας που μπορεί ακόμα και να οδηγήσει σε πυρηνικό ολοκαύτωμα. Και όλα αυτά τη στιγμή που ήδη ο πλανήτης είναι αντιμέτωπος ή απειλείται με τεράστιες κρίσεις, π.χ. οικονομική, ενεργειακή, επισιτιστική.
Οι Ρώσοι ελέγχουν το 20% της Ουκρανίας
Αν και, όπως αναφέρει στη σημερινή του ενημέρωση το υπουργείο Άμυνας της Μ. Βρετανίας, η Ρωσία δεν έχει καταφέρει κανέναν από τους αρχικούς της στόχους – δηλαδή την κατάληψη του Κιέβου και του μεγαλύτερου μέρους της Ουκρανίας με παράλληλη ανατροπή της κυβέρνησης Zelensky – το τελευταίο διάστημα, καταγράφει στρατιωτικές επιτυχίες κυρίως στην ανατολική Ουκρανία, όπου και έχει εστιάσει την επιχείρηση της.
Μέσα στις 100 αυτές ημέρες, και όπως παραδέχθηκε και ο ίδιος ο πρόεδρος Zelensky, ο ρωσικός στρατός έχει καταλάβει το ένα πέμπτο της Ουκρανίας, περίπου 125.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (η Ελλάδα έχει έκταση 134.000 τ.χλμ).
Οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις πέρα από την κατάληψη της Kherson στα μέσα Μαρτίου, κατάφεραν τον τελευταίο μήνα να ολοκληρώσουν τον έλεγχο τους στη Μαριούπολη και μεγάλο μέρος της νότιας επαρχίας της Zaporizhzhia ενώ παράλληλα προελαύνουν στο Donbass, δηλαδή στις επαρχίες Donetsk και Luhansk.
Οι Ρώσοι έχουν καταφέρει να ελέγξουν πάνω από το 90% του εδάφους της επαρχίας του Luhansk και πλέον στρέφουν το ενδιαφέρον τους στην έτερη επαρχία του Donetsk.
Τι θα κάνει μετά ο Putin;
Υπενθυμίζεται πως η Ρωσία έχει ανακοινώσει πως η στρατιωτική της επιχείρηση εστιάζει πλέον στο Donbass. Ωστόσο παραμένει άγνωστο τι θα συμβεί αφού ο ρωσικός στρατός καταλάβει – όπως φαίνεται – και την επαρχία του Donetsk.
Θα επιχειρήσει για παράδειγμα να κινηθεί δυτικότερα προς το Mykolayiv και την Οδησσό;.
Θα ξαναβάλει στο στόχαστρο της το Kharkiv και τη Βόρεια Ουκρανία;
Θα εξαπολύσει μια νέα επίθεση στο Κίεβο;
Απαντήσεις δεν υπάρχουν.
Πάντως, τα μηνύματα που κατά καιρούς εκπέμπονται είτε από τη Μόσχα είτε από τις φιλορωσικές δυνάμεις είναι ότι τα εδάφη που έχουν τεθεί υπό τον έλεγχο τους, δεν πρόκειται ποτέ να επιστρέψουν στην Ουκρανία.
Σε Donetsk και Luhansk έχουν ιδρυθεί ήδη από το 2014 αυτόνομες Λαϊκές Δημοκρατίες, οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα θα επεκταθούν σε όλη την έκταση των επαρχιών (πριν από τη ρωσική εισβολή οι φιλορώσοι αντάρτες έλεγχαν το ένα τρίτο των εδαφών) ενώ η επαρχία της Kherson διαμηνύει πως θέλει να ενωθεί με τη Ρωσική Ομοσπονδία, κάτι που ενδεχομένως να συμβεί και με τη Zaporizhzhia.
Στις φωνές αυτές το Κρεμλίνο τηρεί μια ιδιαίτερα συγκρατημένη στάση, διαμηνύοντας πως οι κάτοικοι είναι αυτοί που θα αποφασίσουν για την τύχη τους, μόλις δημιουργηθούν «ασφαλείς συνθήκες».
Διαπραγματεύσεις
Όταν το Κρεμλίνο κάνει λόγο για «ασφαλείς συνθήκες» εννοεί ότι θα πρέπει να σταματήσουν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Άλλωστε αυτό είναι και το προαπαιτούμενο, έτσι ώστε να επανεκκινήσουν οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και συνομιλίες, οι οποίες έχουν «παγώσει» από τα τέλη Μαρτίου.
Αλλά και εδώ το «στοίχημα» είναι τεράστιο και τα ερωτήματα πολλά και δύσκολα.
Πράγματι, πως θα μπορέσουν Ρωσία και Ουκρανία να καταλήξουν σε μια συμφωνία, όταν έχουν αυτές τις τεράστιες διαφορές στο εδαφικό;
Η Ρωσία διαμηνύει πως καμία από τις περιοχές που έχει καταλάβει, και ιδίως η Κριμαία και η Donbass, δεν πρόκειται να επιστρέψουν στην Ουκρανία (μάλιστα επισημαίνει πως σε περίπτωση που τεθεί θέμα επιστροφής τους, θα ακολουθήσει γενικευμένος πόλεμος), τη στιγμή που το Κίεβο υπογραμμίζει πως δεν θα παραχωρήσει σπιθαμή γης, αν και ο ίδιος ο Zelensky παραδέχθηκε πως μια βάση διαπραγμάτευσης θα μπορούσε να είναι η απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων στα σύνορα πριν την έναρξη της ρωσικής εισβολής.
Ρήγμα στη Δύση
Πρόσφατα μάλιστα Ρωσίδα αξιωματούχος παραδέχθηκε πως Ρωσία και Ουκρανία ήταν κοντά στην υπογραφή ειρηνευτικής συμφωνίας, η οποία «χάλασε» με την παρέμβαση της Δύσης.
Το κατά πόσο αυτό μπορεί να επιβεβαιωθεί, κάθε άλλο παρά εύκολο είναι.
Ωστόσο, είναι κοινή παραδοχή πως Μόσχα και Κίεβο πρέπει κάποια στιγμή να καταλήξουν σε μια συμφωνία που να βάζει τέλος σε αυτό το αδιέξοδο.
Και με εξαίρεση τη Μ. Βρετανία αλλά και αρκετά κράτη στην ανατολική Ευρώπη, τα οποία υποστηρίζουν πως η Ρωσία πρέπει να υποστεί τέτοια ήττα που να μην τολμήσει να επιχειρήσει ξανά κάτι αντίστοιχο στο μέλλον, το τελευταίο διάστημα αυξάνονται οι φωνές για την εύρεση λύσης.
Η Ιταλία παρουσίασε ένα ειρηνευτικό σχέδιο, η Γερμανία ζήτησε μια αμοιβαία συμφωνία ενώ η Γαλλία φέρεται να πρότεινε στον Zelensky να αποδεχθεί ακόμα και μια συμφωνία που να προβλέπει την παραχώρηση εδαφών.
Την ίδια στιγμή ο άλλος μεγάλος «παίκτης», οι ΗΠΑ λένε ότι η επιλογή ανήκει στην Ουκρανία και ότι αυτή είναι που θα αποφασίσει μέχρι που θέλει να φτάσει τόσο στις συγκρούσεις όσο και στις διαπραγματεύσεις.
Παρά αυτές τις παραδοχές όμως η Δύση εξακολουθεί να εξοπλίζει συνεχώς το Κίεβο, διαιωνίζοντας το αδιέξοδο.
Υπάρχει σχέδιο;
Σε κάθε περίπτωση το μεγάλο ερώτημα είναι πότε μπορεί αυτός ο πόλεμος, αυτό το αδιέξοδο να τελειώσει.
Αλλά για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να υπάρχει και κάποιο σχέδιο.
Το οποίο όμως φαίνεται πως κανείς στη Δύση, αλλά και στη Ρωσία και την Ουκρανία δεν διαθέτει.
Πραγματικά, ποιος από τους δύο εμπλεκόμενους και υπό ποιες συνθήκες θα μπορούσε να θεωρηθεί νικητής ή ηττημένος;
Τι εννοεί η Δύση όταν μιλάει για νίκη κατά της Ρωσίας του Putin;
Την ταπείνωση του, για την οποία προειδοποίησε πρόσφατα ότι πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία όπως είπε ο Γάλλος πρόεδρος, Emmanuel Macron;
Μέχρι πότε οι ΗΠΑ και οι «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις» θα συνεχίσουν να στηρίζουν με όπλα την Ουκρανία;
Θα αντέξουν όλοι – οικονομικά, πολιτικά – στη Δύση να στηρίξουν για όσο χρειαστεί την Ουκρανία; Και πόσο είναι αυτό;
Πότε ο Putin θα θεωρήσει ότι νίκησε; Τι είναι αυτό που θα τον ωθήσει να βάλει τέλος στον πόλεμο του, η πλήρης κατάρρευση της Ουκρανίας;
Αλλά αυτό δεν είναι βιώσιμο σχέδιο.
Τα ερωτήματα για την επόμενη ημέρα είναι πολλά, περίπλοκα και δυσεπίλυτα.
Είναι προφανές πως ξεκάθαρες απαντήσεις δεν υπάρχουν ακόμα.
Το τέλος του πολέμου δεν έχει γραφεί ακόμα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών