Σχετικά Άρθρα
Μελέτη αποκαλύπτει τις επιπτώσεις στην υγεία από τους συνεχείς εμβολιασμούς Covid - Στοιχεία, διαγράμματα, διλήμματα
Επιστήμονας σοκάρει: Τα εμβόλια mRNA είναι «βόμβες θανάτου» και το γνωρίζουν από το 2005 - 700 εκατ. άνθρωποι θα πεθάνουν
Είναι πλέον επίσημο – Τα αντισώματα των εμβολίων Covid για την Omicron εξασθενούν δραματικά μέσα σε λίγες μέρες
Η πανδημία των εμβολιασμένων, θετικός ο Biden σε covid 19 – Καταρρέει δημοσκοπικά με απόρριψη 61% και αποδοχή 36%
Το #CanWeTalkAboutIt, ξεκίνησε τον Ιούνιο με μια ζωντανή διαδικτυακή μετάδοση «Let’s Talk», συγκεντρώνει τους «τραυματίες» από το εμβόλιο με ειδικούς γιατρούς που είναι πρόθυμοι να μιλήσουν για τους κινδύνους των εμβολίων COVID-19.
Η εκστρατεία επιδιώκει επίσης να βοηθήσει άτομα που τραυματίστηκαν από το δίκτυο εμβολίων και να εντοπίσει πόρους και πληροφορίες στις χώρες και τις κοινότητές τους.
Τους καλεί επίσης να υποβάλουν μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, με το δεξί τους μανίκι σηκωμένο, φορώντας μια ταινία για να συμβολίσουν ότι έκαναν το εμβόλιο και να μοιραστούν τη δημοσίευση, με μια σύντομη περιγραφή των τραυματισμών που υπέστησαν, στο τα δίκτυα κοινωνικών μέσων τους με το hashtag #CanWeTalkAboutIt.
Σε συνέντευξή της στο The Defender, η Agnieszka Wilson, μια από τις ιδρυτές της εκστρατείας, είπε ότι συνειδητοποίησε τα ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια διαφόρων εμβολίων αφού υπέστη μια παρενέργεια από το εμβόλιο - τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, που ανέπτυξε αφού έκανε το εμβόλιο Tdap - κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της.
Αυτό το περιστατικό την οδήγησε να ανακαλύψει τη σιωπή που συχνά συνοδεύει τους τραυματισμούς από τα εμβόλια.
«Αν πάρετε ένα χάπι για τον πονοκέφαλο και δείτε ότι υπάρχει μια παρενέργεια που κάνει το δέρμα σας μπλε, τότε προφανώς μπορεί να πείτε «εντάξει, μπορεί να οφείλεται σε αυτό, σωστά;» είπε ο Wilson.
«Αλλά όταν πρόκειται για εμβόλια, δεν μπορείς πραγματικά να μιλήσεις... υπάρχει omerta».
Η Wilson είπε ότι η σιωπή την οδήγησε να κάνει τη δική της έρευνα για τις παρενέργειες από εμβόλια.
«Τότε ήταν που έσκαψα σε αυτό το νέο επίπεδο σιωπής για το οποίο δεν ήξερα, σχετικά με τα εμβόλια», είπε.
Η Wilson είπε ότι ήθελε να κάνει περισσότερα από τη δική της έρευνα.
Ήθελε «να κάνει κάτι γι' αυτό», είπε - κάτι που την οδήγησε να ιδρύσει τον Συνασπισμό Ιατρικής Ελευθερίας της Νέας Υόρκης ενώ ζούσε στις Η.Π.Α.
Αφού επέστρεψε στην πατρίδα της, τη Σουηδία, η Wilson ξεκίνησε το δικό της πρόγραμμα συνεντεύξεων, το «Aga Wilson Show», στο οποίο παίρνει συνεντεύξεις από γιατρούς και επιστήμονες.
Μέσω αυτού του προγράμματος, ο Wilson συνειδητοποίησε τον διαφαινόμενο κίνδυνο τραυματισμών που σχετίζονται με τα εμβόλια για τον COVID-19.
Η σιωπή των κυρίαρχων ΜΜΕ
Σημείωσε επίσης τη σιωπή από την πλευρά των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης και την απροθυμία των απλών ανθρώπων να μιλήσουν ανοιχτά για τέτοια θέματα.
«Όλοι ακούσαμε και ξέραμε ότι η κυκλοφορία [των εμβολίων για τον COVID] είχε ξεκινήσει και θα δούμε μεγάλη ζημιά από αυτά τα εμβόλια», είπε ο Wilson στο The Defender.
«Αλλά οι άνθρωποι ήταν πραγματικά φοβισμένοι, και ιδιαίτερα [φοβήθηκαν] να συνδεθούν με… οργανώσεις που είχαν σφραγιστεί ως οργανώσεις κατά της φαξ».]
«Όλοι ξέραμε επίσης ότι τα μέσα ενημέρωσης το φίμωσαν.
Σε αυτούς τους ανθρώπους αρνήθηκαν ότι επρόκειτο για τραυματισμούς από εμβόλια [αλλά] βλέπαμε να συμβαίνουν όλα αυτά τα πράγματα.
Οπότε σκέφτηκα ότι πρέπει να κάνουμε κάτι, πρέπει να αρχίσουμε να ενημερώνουμε τους ανθρώπους ότι αυτά είναι στην πραγματικότητα επικίνδυνα εμβόλια».
Οι συνεντεύξεις της Wilson με ειδικούς και οι συζητήσεις της με άτομα που τραυματίστηκαν από τα εμβόλια την οδήγησαν να συνειδητοποιήσει «πόσο εντελώς αποκλεισμένοι είμαστε».
H μόνη ασθένεια που δεν... «σηκώνει» κουβέντα
«Δεν υπάρχει ασθένεια στον κόσμο που να μην μπορείς να μιλήσεις για αυτήν… μπορείς να μιλήσεις για καρκίνο, μπορείς να μιλήσεις για οποιοδήποτε είδος ασθένειας εκεί έξω, αλλά όχι αυτό.
«Υπάρχουν επιστήμονες που είναι πρόθυμοι να κάνουν έρευνα για αυτό, επιστήμονες από μεγάλα ιδρύματα, και απλώς αγνοούνται».
Τα μέσα ενημέρωσης είναι συνένοχοι σε αυτή τη σιωπή, είπε.
«Συμβαίνει κάτι περισσότερο από αυτό.
Γιατί τα ΜΜΕ σιωπούν;
Γιατί δεν το συζητάμε;»
«Ποτέ δεν υπήρξε εμβόλιο ή φάρμακο στην ιστορία που να είχε τόσες πολλές παρενέργειες και κανείς να μην μιλά για αυτό», είπε.
Οι ανησυχίες της Wilson για τις παρενέργειες, η σιωπή από την πλευρά των γιατρών και των επιστημόνων και η συνενοχή των μέσων ενημέρωσης την οδήγησαν να ξεκινήσει την καμπάνια #CanWeTalkAboutIt.
«Δουλεύω πάντα παγκοσμίως.
Σκέφτηκα ότι τώρα πρέπει να κάνουμε κάτι σε παγκόσμιο επίπεδο, πρέπει να κάνουμε μια εκστρατεία που θα αρχίσει να σπάει τη σιωπή γύρω από αυτό το θέμα γιατί ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει.
Η περίπτωση της Brianne Dressen
Η Brianne Dressen, η οποία τραυματίστηκε από παρενέργειες από το εμβόλιο AstraZeneca κατά τη διάρκεια της κλινικής δοκιμής του, ενεπλάκη στην καμπάνια #CanWeTalkAboutIt αμέσως μετά την κυκλοφορία της.
Η Dressen, της οποίας ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός, React19, προσφέρει «οικονομική, σωματική και συναισθηματική υποστήριξη σε όσους υποφέρουν από μακροχρόνιες ανεπιθύμητες ενέργειες του εμβολίου Covid-19 παγκοσμίως», είπε στον Defender ότι η καμπάνια #CanWeTalkAboutI είχε απήχηση.
Η Dressen είπε ότι δεν είναι μόνο υποχρεωμένη να μιλήσει, αλλά και να βοηθήσει άλλους να κάνουν το ίδιο.
«Το να μιλάς ανοιχτά, ειδικά στο σημερινό κλίμα, είναι ιδιαίτερα δύσκολο».
«Οι τραυματίες εμπιστεύονται σε μεγάλο βαθμό άλλους τραυματίες», είπε.
«Έχουμε εκμεταλλευτεί και χρησιμοποιηθεί τόσες φορές από ανθρώπους που απλώς δεν αφιερώνουν χρόνο για να κατανοήσουν τον αντίκτυπο που μπορούν να έχουν σε εμάς και στην υγεία μας».
Η Dressen περιέγραψε την κατάσταση ως «διπλό χτύπημα» για τους τραυματίες, καθώς «λογοκρίνονται και τους αφαιρείται κάθε ικανότητα να έχουν φωνή από τη μία πλευρά, και όταν μιλάμε, πολλές φορές ο τόνος από αυτούς που θέλουν να χρησιμοποιήσουν τις ιστορίες μας είναι απάνθρωπος και ισοπεδωτικός».
«Έτσι, οι τραυματίες σηκώνονται και στριμώχνονται μαζί σε ομάδες υποστήριξης μόνο ο ένας με τον άλλον», είπε η Dressen.
Καμπάνιες και ομάδες υποστήριξης όπως το #CanWeTalkAboutI παίζουν σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της φωνής των ανθρώπων των οποίων η ατομική ικανότητα να ακούγονται ή να επιφέρουν αλλαγές είναι περιορισμένη....
... υποστηρίζει η Dressen.
Αυτή η εκστρατεία, σε μεγάλο βαθμό λόγω των απλών και κατάλληλων μηνυμάτων, κατάφερε να επιτύχει την ισορροπία ώστε οι τραυματίες να αισθάνονται αρκετά σίγουροι για να μιλήσουν.
Είναι επίσης ένας τρόπος για τον υπόλοιπο κόσμο να μας δει να κινούμαστε από κοινού σε όλο τον κόσμο.
«Είναι δύσκολο για τους άρρωστους να παλέψουμε μόνοι μας.
Η ενέργειά μας είναι εξαιρετικά περιορισμένη.
Επομένως, οι οδηγίες και οι εκστρατείες πρέπει να ευθυγραμμίζονται όχι μόνο με τις προσωπικές μας αξίες, αλλά και με την ικανότητά μας να ανεχόμαστε σωματικά το άγχος της εργασίας υπεράσπισης που μας ζητείται.
Είναι σημαντικό να υπάρχουν συμπονετικά μηνύματα και σεβασμός, προκειμένου να νιώθουμε αρκετά ασφαλείς για να μιλήσουμε και να μοιραστούμε τις ιστορίες μας».
Η διαδικτυακή λογοκρισία που δεν επιτρέπει τη χρήση λέξεων
Η κουλτούρα της σιωπής που περιγράφεται από τις Wilson και Dressen επεκτείνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου συγκεκριμένες λέξεις-κλειδιά λογοκρίνονται συχνά από τις πλατφόρμες.
Ο Dressen είπε ότι η καμπάνια #CanWeTalkAboutI έλαβε υπόψη αυτή την πραγματικότητα στον σχεδιασμό της.
«Γνωρίζαμε ήδη ποιες λέξεις επρόκειτο να γίνουν σκιώδεις, οπότε η στρατηγική ήταν να βρούμε μηνύματα που στέλνουν το σωστό μήνυμα χωρίς να χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις», είπε.
«Είμαι πολύ προσεκτικός με τα δικά μου μηνύματα μέσω του μη κερδοσκοπικού μας οργανισμού [React19] για να διασφαλίσω ότι τα μηνύματα είναι προνοητικά, έχουν θετική κλίση.
Αντί για "STOP" ή "DON'T", χρησιμοποιούμε "pro-safety", "pro-informed consent" κ.λπ.."
Η Wilson είπε στο The Defender ότι η εκστρατεία #CanWeTalkAboutI έχει τρεις πρωταρχικούς στόχους, ο πρώτος είναι να παρέχει στους τραυματίες από το εμβόλιο ορατότητα και φωνή.
«Οι άνθρωποι υφίστανται εκφοβισμό… επειδή έχουν τραυματιστεί από το εμβόλιο και κανείς δεν τους πιστεύει.
Προσπαθήσαμε λοιπόν να… δημιουργήσουμε έναν ασφαλή χώρο για αυτούς τους ανθρώπους να πουν τις ιστορίες τους, αλλά και για άλλους.
«Πώς εμπλέκουμε το κοινό σε αυτό;
Θέλουμε να τους στηρίξουν άλλοι.
Γι' αυτό υπάρχουν δύο όψεις της εκστρατείας.
Οι δύο όψεις της εκστρατείας και οι σκοποί
Η μία είναι για να πουν τις ιστορίες τους, αλλά η άλλη είναι για να ακουστούν οι άνθρωποι που υφίστανται συνέπειες και να γίνει κάτι πραγματικά γι 'αυτούς, όχι να παρακάμπτονται εσκεμμένα».
Το #CanWeTalkAboutIt στοχεύει επίσης να δώσει στο κοινό τη δυνατότητα να λάβει τεκμηριωμένη απόφαση σχετικά με τα εμβόλια για τον COVID-19.
«Ο δεύτερος [στόχος] είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού, ώστε οι άνθρωποι να κατανοήσουν τους κινδύνους με το εμβόλιο και ελπίζουμε να λάβουν μια τεκμηριωμένη απόφαση», είπε ο Ντρέσεν.
"Δεν δίνεται ενημερωμένη συγκατάθεση για την κατάσταση και οι γιατροί επίσης δεν κάνουν τη δουλειά τους όταν πρόκειται να ορκιστούν "μην κάνετε κακό".
Επομένως, θέλουμε οι άνθρωποι να γνωρίζουν."
Η συγκέντρωση χρημάτων είναι ο τρίτος στόχος της εκστρατείας, σύμφωνα με τον Wilson, με σκοπό «να υποστηρίξει όλους αυτούς τους οργανισμούς εκεί έξω που κάνουν τη δουλειά για να βρουν λύσεις για το εμβόλιο».
Οι συνεργασίες
Η καμπάνια #CanWeTalkAboutIt συνεργάζεται με διάφορους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των Children's Health Defense Europe, του American Health & Freedom Coalition, της World Freedom Alliance, του World Council for Health και Millions Against Medical Mandates.
Η εκστρατεία συνεργάζεται επίσης με τοπικές και εθνικές ομάδες «που έχουν ήδη τις κοινότητές τους».
Ένας από τους στόχους αυτών των τοπικών συνεργασιών είναι να βοηθήσουν τους τραυματισμένους από το εμβόλιο να βρουν ομάδες υποστήριξης κοντά τους.
«Συγκεντρώνουμε αυτές τις ομάδες... γιατί θέλουμε να οικοδομήσουμε κοινότητες απευθείας στον ιστότοπο, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να βρουν ο ένας τον άλλον», είπε ο Wilson.
Η δικτύωση είναι μόνο ένα από τα στοιχεία της καμπάνιας #CanWeTalkAboutIt, σύμφωνα με τον Wilson.
Η καμπάνια θέλει επίσης να φιλοξενήσει περισσότερες ζωντανές μεταδόσεις στο διαδίκτυο, όπως η εναρκτήρια εκδήλωση της 17ης Ιουνίου.
Οι εμπειρίες και η χρησιμότητα
Σύμφωνα με την Wilson, η εκδήλωση συγκέντρωσε «πέντε ειδικούς και πέντε εμβολιασμένους που υφίστανται παρενέργειες, οι οποίοι… μοιράστηκαν τις ιστορίες τους και μοιράστηκαν όσα πέρασαν όσον αφορά τα ανεπιθύμητα συμβάντα ή τις ανεπιθύμητες αντιδράσεις», επιτρέποντας μια συζήτηση με τους ειδικούς για αυτά τα θέματα.
«Το πιο σημαντικό πράγμα που αυτή η συζήτηση είναι τόσο απαραίτητη και πρέπει να τη συνεχίσουμε γιατί πρέπει να κάνουμε περισσότερη έρευνα, περισσότερες έρευνες», είπε ο Wilson.
«Πρέπει να έχουμε τους ανθρώπους να λένε τις ιστορίες τους, ώστε οι ειδικοί να μπορούν να καταλάβουν τι συμβαίνει.…
Θα συνεχίσουμε να έχουμε διαδικτυακά σεμινάρια πιο εστιασμένα σε συγκεκριμένα θέματα, ώστε να μπορέσουμε να φτάσουμε στο κάτω μέρος με αυτό και επίσης να υποστηρίξουμε την καμπάνια.”
Μοιράζοντας τις ιστορίες των τραυματισμένων από το εμβόλιο, καμπάνιες όπως το #CanWeTalkAboutIt μπορούν να βοηθήσουν τέτοια άτομα να αποφύγουν να αφηγούνται συνεχώς τις ιστορίες τους και να ξαναζήσουν ένα γεγονός που μπορεί να ήταν πολύ τραυματικό για αυτά.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών