Σχετικά Άρθρα
«Βόμβα» Trump: Η Ουκρανία μπορούσε να αποτρέψει τον πόλεμο - Τώρα ο Putin θα καταλάβει όλη τη χώρα - Είναι αργά
Άβολη... πραγματικότητα - Οι πλούσιες χώρες της G20 γυρνούν την πλάτη στη Δύση για απομόνωση Ρωσίας, Κίνας
Guardian: Είναι παράλογο, η Δύση φλερτάρει με την παγκόσμια καταστροφή - Η νέα τάξη πραγμάτων και οι Ουκρανία - Ταϊβάν
Η Κίνα θα μπορούσε να αμφισβητήσει ανοικτά την κυριαρχία των ΗΠΑ στη θάλασσα και στον αέρα, γράφει το TNI.
Ο αρθρογράφος καλεί την Αμερική να αυξήσει την παραγωγή όπλων, γιατί δεν θα είναι δυνατό να βρεθεί γρήγορα αντικαταστάτης για τα Stingers και τα Javelins που στάλθηκαν στην Ουκρανία...
Ο χρόνος προετοιμασίας για σύγκρουση στον Δυτικό Ειρηνικό τελείωσε. Το ρολόι ήδη χτυπά αν κατανοήσουμε τι σηματοδοτούσε η επίσκεψη Pelosi στην Ταβάν.
Η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Pelosi πέταξε στην Ταϊβάν, αγνοώντας τις απειλές και την πικρία της κινεζικής ηγεσίας.
Η ώρα των προειδοποιήσεων έχει τελειώσει. Ο χρόνος προετοιμασίας ξεκίνησε.
Ας ελπίσουμε ότι ο κόσμος θα το καταλάβει εγκαίρως.
Η έννοια του χρόνου προειδοποίησης είναι αρκετά χρήσιμη, αλλά έχει τα μειονεκτήματά της.
Η Μεγάλη Βρετανία, η οποία υπέστη τεράστιες απώλειες κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, υιοθέτησε έναν κανόνα σχεδιασμού που ορίζει ότι οι ένοπλες δυνάμεις πρέπει να ακολουθούν τον κανόνα των δέκα ετών και να μην προετοιμάζονται για πόλεμο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Αυτό θα εξοικονομήσει πόρους, καθώς η υψηλή διαθεσιμότητα είναι ακριβή ενώ θα επιτρέψει επίσης μια ισορροπημένη και συνετή ανάπτυξη στρατιωτικού εξοπλισμού και όπλων.
Αυτός ο κανόνας αναθεωρούνταν και ενημερώνονταν κάθε χρόνο.
Το υπουργείο Οικονομικών ήταν ευχαριστημένο, αλλά το Υπουργείο Άμυνας δεν ήταν πολύ ευχαριστημένο.
Όμως, όπως γνωρίζουμε, ο Άξονας είχε διαφορετικό χρονοδιάγραμμα.
Το τέλος της δεκαετίας του 1930 έδειξε, και οι αρχές της δεκαετίας του 1940 επιβεβαίωσαν, ότι ο κίνδυνος δεν έγκειται στο να μην καταλάβουμε ότι ο χρόνος για προειδοποίηση έχει λήξει και ο χρόνος για την προετοιμασία έχει αρχίσει.
Η Αμερική... δεν κατάλαβε το καμπάκι
Η Αμερική, όμως δεν κατάλαβε ότι η ώρα της προειδοποίησης είχε τελειώσει.
Η επιστράτευση στον στρατό σε καιρό ειρήνης ξεκίνησε μόλις το 1940.
Η βιομηχανία ήταν απροετοίμαστη, όπως αποδεικνύεται από την εκπαίδευση σε νεοσύλλεκτους που έκαναν χρήση ξύλινων τουφεκιών.
Επιπλέον, η χώρα δεν ήταν έτοιμη ηθικά και ψυχολογικά.
Ο στρατηγός George Marshall, ο οποίος υπηρέτησε ως αρχηγός του επιτελείου των χερσαίων δυνάμεων, αναγκάστηκε να απομακρύνει πολύ υψηλόβαθμους αξιωματικούς που, ακόμη και μετά την ήττα της Γαλλίας, αγαπούσαν το ιππικό περισσότερο από τα στρατεύματα των τανκς.
Ένα παράδειγμα ενός έθνους που πήρε τον σωστό χρόνο προετοιμασίας είναι η Αυστραλία, η οποία κατάλαβε εγκαίρως τα τύμπανα πολέμου πολύ πριν από το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στον Ειρηνικό.
Το 2021, ο Κυβερνήτης της Δυτικής Αυστραλίας και πρώην Πρέσβης στις Ηνωμένες Πολιτείες, Kim Beazley, έδωσε μια συναρπαστική και συναρπαστική διάλεξη σχετικά με τις προετοιμασίες της Αυστραλίας για πόλεμο, με επικεφαλής τον τότε πρωθυπουργό John Curtin.
Ο χρόνος προειδοποίησής μας στον Δυτικό Ειρηνικό έληξε.
Από το 1945, οι Ηνωμένες Πολιτείες απολαμβάνουν αναμφισβήτητη υπεροχή στον αέρα και τη θάλασσα.
Πήγαν όπου ήθελαν και επέδειξαν τη δύναμη και τη δύναμή τους στην ακτή κατά την κρίση τους, όπως έδειξαν οι πόλεμοι στην Κορέα και το Βιετνάμ.
Αξεπέραστες ήταν και οι γραμμές επικοινωνίας της Αμερικής στον Ειρηνικό, που της επέτρεπαν να πραγματοποιεί logistics.
Όταν δημιουργήθηκαν κρίσεις κοντά στα στενά της Ταϊβάν στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στείλανε εκεί ανεμπόδιστα ομάδες μάχης μεταφορέων.
Η Κίνα περνάει στην αντεπίθεση
Η στρατιωτική κατασκευή, η οποία ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980 υπό τον Deng Xiaoping, επιταχύνθηκε τη δεκαετία του 1990.
Ίσως αυτή ήταν μια απάντηση στις πολύ επιτυχημένες ενέργειες της Ουάσιγκτον.
Η Κίνα εκμεταλλεύτηκε πλήρως τη συγχώνευση μη στρατιωτικών και στρατιωτικών βιομηχανιών, παρέχοντάς τους υποστήριξη σε εθνικό επίπεδο για τον εκσυγχρονισμό και την αύξηση του στρατού, κάτι που έγινε εξαιρετικά γρήγορα.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις, ειδικά η εμφάνιση παντός εξοπλισμού αναγνώρισης και όπλων υψηλής ακρίβειας ακόμη και σε μεγάλες αποστάσεις, επέτρεψαν στην Κίνα να ελέγχει τις θαλάσσιες εκτάσεις από τη στεριά.
Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα ναυτικής κατασκευής, δημιουργήθηκαν δυνάμεις που μπορούσαν να αναπτυχθούν σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη.
Αυτό επέκτεινε τις εκστρατευτικές δυνατότητες της Κίνας, της οποίας ο στρατός μπορεί τώρα να αμφισβητήσει την κυριαρχία της Αμερικής στη θάλασσα.
Από τον Δεκέμβριο του 2013 έως τον Οκτώβριο του 2015, το Πεκίνο πραγματοποίησε μεγάλης κλίμακας κατασκευαστικές εργασίες στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Ήταν μια αριστοτεχνικά προετοιμασμένη και εκτελεσμένη επίδειξη του de facto ελέγχου της θάλασσας.
Παρά την υψηλή πιθανότητα περιβαλλοντικής ζημίας, η Κίνα έχει δημιουργήσει νησιά σε κοραλλιογενείς υφάλους συνολικής έκτασης σχεδόν 1.200 εκταρίων.
Αυτά τα τεχνητά νησιά έχουν πλέον αναπτυχθεί πλήρως από τον στρατό, με μεγάλους αεροδιάδρομους και λιμάνια βαθέων υδάτων, αν και η Κίνα είχε υποσχεθεί να μην το κάνει.
Ένα τέτοιο νησί είναι μεγαλύτερο από το Περλ Χάρμπορ και το άλλο είναι μεγαλύτερο από την περιοχή που περικλείεται στον περιφερειακό δρόμο γύρω από την Ουάσιγκτον.
Η αντίδραση των Ηνωμένων Πολιτειών και της παγκόσμιας κοινότητας αποδείχθηκε σιωπηλή και ήπια.
Η μόνη εξαίρεση ήταν οι Φιλιππίνες, αλλά η Κίνα τις αγνόησε εντελώς.
Η προετοιμασία
Όπως όλα τα άλλα, έτσι και ο χρόνος προετοιμασίας μπορεί να χαθεί.
Είναι απαραίτητο να αναπτυχθούν κατευθυντήριες γραμμές, να δημιουργηθούν εκτιμήσεις και υποθέσεις, ώστε να γνωστοποιηθούν στο κοινό.
Ο Δρ. Hal Brands του American Enterprise Institute προβάλλει ένα συναρπαστικό επιχείρημα ενάντια σε αυτές τις τάσεις. Εδώ είναι, σε συντομευμένη μορφή:
«Ίσως οι ΗΠΑ προετοιμάζονται για τον λάθος πόλεμο με την Κίνα.
Η σινο-αμερικανική σύγκρουση είναι πιθανό να είναι παρατεταμένη, όχι φευγαλέα.
Θα περιλβάνει μια τεράστια περιοχή, που δεν περιορίζεται στα στενά της Ταϊβάν.
- Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι συγκρούσεις των σύγχρονων μεγάλων δυνάμεων είναι μακροχρόνιοι πόλεμοι που διαρκούν μήνες και χρόνια, όχι μέρες ή εβδομάδες.
- Και καθώς οι πόλεμοι μεγάλων δυνάμεων συνεχίζονται, συχνά γίνονται μεγαλύτεροι, πιο χαοτικοί και πιο άτακτοι. Και γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρεις διέξοδο από αυτά.
- Ο σινο-αμερικανικός πόλεμος είναι γεμάτος πυρηνική και μη πυρηνική κλιμάκωση σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι παραδέχονται πολλοί παρατηρητές.
«Ένας παρατεταμένος πόλεμος στον Δυτικό Ειρηνικό θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στις ΗΠΑ, καθώς και θα τους προσφέρει πολύ απροσδόκητες ευκαιρίες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών