Σχετικά Άρθρα
Yellen (ΥΠΟΙΚ ΗΠΑ): Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας μπορεί να επεκταθούν και μετά από μία συμφωνία με την Ουκρανία
ΗΠΑ – Ιαπωνία: Kishida και Biden επανέλαβαν την κοινή στήριξη στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας
Ρωσία: Οι κυρώσεις ευθύνονται για την παγκόσμια επισιτιστική κρίση - Να απελευθερωθούν οι εξαγωγές σε τρόφιμα και λιπάσματα
Για διακόσια χρόνια, η Ελβετία ήταν το πρότυπο και το κύριο παράδειγμα μιας ουδέτερης χώρας στο λαϊκό μυαλό. Ωστόσο, η κατάσταση στην Ουκρανία -κυρώσεις κατά της Ρωσίας και η δυνατότητα μεταφοράς όπλων σε ένα από τα μέρη της σύγκρουσης- το έθεσε υπό αμφισβήτηση. Εάν η Βέρνη ήταν πάντα ουδέτερη και πώς λειτουργούν εκεί σήμερα - το RIA Novosti το κατάλαβε.
«Η ουδετερότητα είναι σταθερή και ξεκάθαρη»
Η Ελβετία απέκτησε ουδέτερο καθεστώς το 1815 μετά τα αποτελέσματα του Συνεδρίου της Βιέννης μετά το τέλος των Ναπολεόντειων Πολέμων. Αυτό σήμαινε ότι η χώρα έχει δικαίωμα στις δικές της ένοπλες δυνάμεις, αλλά αναλαμβάνει να τις χρησιμοποιεί μόνο για την προστασία της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας.
Δεν επιτρέπεται η ένταξη σε οποιαδήποτε οργάνωση που συνεπάγεται υποχρεώσεις συμμετοχής σε ένοπλη σύγκρουση. Απαγορεύεται επίσης η προμήθεια όπλων σε ένα από τα αντιμαχόμενα μέρη.
Είναι ενδιαφέρον ότι η ρήτρα ουδετερότητας δεν περιλαμβάνεται στο ομοσπονδιακό σύνταγμα της Ελβετίας. Στο μέγιστο βαθμό, αυτό το καθεστώς καθορίζεται από την έκθεση του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου (κυβέρνηση), που εκδόθηκε το 1993.
Για δύο αιώνες, ειδικά κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η ελβετική ουδετερότητα έχει γίνει όχι μόνο νομικός και πολιτικός, αλλά και σημαντικός παράγοντας εικόνας. Συνδέεται επίσης με την εικόνα της χώρας, όπως το τυρί, τα ρολόγια, η σοκολάτα, τα βουνά και οι τράπεζες.
Στην πραγματικότητα, η ουδετερότητα των Ελβετιανών δεν είναι τόσο ιερή και απόλυτη.
Ναι, η Ελβετία δεν βρίσκεται σε πόλεμο για περισσότερα από διακόσια χρόνια. Αλλά με την πολιτική τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Αρκεί να θυμηθούμε τη συνεργασία με τις χώρες του Άξονα, τον Ψυχρό Πόλεμο, στον οποίο η Ελβετία ήταν ανοιχτά στο πλευρό της Δύσης, και την ενίσχυση των ήδη στενών δεσμών με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Αντιρωσικές κυρώσεις και παραδόσεις όπλων
Αν στο παρελθόν τέτοιοι πολιτικοί ελιγμοί δεν έβλαψαν την εικόνα της Ελβετίας, η σύγκρουση στην Ουκρανία ανάγκασε μια σοβαρή συζήτηση περί ουδετερότητας - τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Το φιάσκο
Το κύριο ερώτημα που τίθεται από πολιτικούς, δικηγόρους και απλούς πολίτες: πώς να καθορίσετε τις κόκκινες γραμμές του ουδέτερου καθεστώτος; Για παράδειγμα, η Ελβετία ενέκρινε και τα επτά πακέτα ευρωπαϊκών οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας - θα πρέπει αυτό να θεωρηθεί παραβίαση της ουδετερότητας ή όχι;
Ωστόσο, η Βέρνη δεν προχωρά ακόμη περισσότερο από αυτό. Την άνοιξη, η Γερμανία ζήτησε να μεταφέρει στην Ουκρανία 12,4 χιλιάδες ελβετικά πυρομαχικά για γερμανικά αντιαεροπορικά αυτοκινούμενα όπλα "Gepard". Αρνήθηκαν, επικαλούμενοι το απαράδεκτο της επανεξαγωγής όπλων ενός από τα αντιμαχόμενα μέρη.
Η Βέρνη στέλνει ανθρωπιστική βοήθεια στο Κίεβο, συμπεριλαμβανομένων ιατρικών προμηθειών, σκηνών, στρωμάτων και υπνόσακων. Αλλά το καλοκαίρι, η Ελβετία απέρριψε μια πρόταση από τη Δανία να παράσχει στην Ουκρανία 20 οχήματα μάχης πεζικού Piranha που κατασκευάζονται στη συνομοσπονδία. Το φθινόπωρο η προμήθεια κρανών και αλεξίσφαιρων γιλέκων δεν ήταν συντονισμένη.
Και αν κάπου σε τρίτες χώρες κάποιος εξακολουθεί να θαυμάζει την ελβετική ουδετερότητα, τότε στην Ευρώπη αυτή η δυσκολία πολλών είναι πολύ ενοχλητική.
Γερμανικός εκβιασμός
Στη Γερμανία, μεταπήδησαν σε λεπτή κάλυψη εκβιασμού: στις αρχές Νοεμβρίου, η πρόεδρος της επιτροπής άμυνας της Bundestag, Marie-Anges Strack-Zimmermann, είπε ότι η ΟΔΓ δεν μπορούσε να εξαρτηθεί από την επιθυμία της Ελβετίας να παραμείνει ουδέτερη, επομένως, θα έπρεπε να επανεξετάσει την αλυσίδα εφοδιασμού πυρομαχικών. Μιλάμε για σοβαρά συμβόλαια - η Γερμανία σχεδιάζει να αγοράσει περισσότερα από 20 δισ. ευρώ.
«Τι θα συμβεί εάν η Γερμανία ή μια από τις χώρες του ΝΑΤΟ γίνει θύμα επιθετικότητας και τα πυρομαχικά που παράγονται στην Ελβετία δεν είναι διαθέσιμα λόγω της ουδετερότητάς τους;» ρώτησε ο Στρακ-Ζίμερμαν.
Από την πλευρά του, ο ηγέτης του Ελβετικού Λαϊκού Κόμματος (SVP, του μεγαλύτερου στο κοινοβούλιο) Μάρκο Κιέζα προέτρεψε τους Γερμανούς συναδέλφους του να μην ανακατεύονται στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας του. «Από πότε οι Γερμανοί πολιτικοί καθορίζουν την εξωτερική μας πολιτική; <...> Αυτό δείχνει ότι ακόμη και η Γερμανία δεν αποδέχεται και σέβεται πλέον την ουδετερότητα της Ελβετίας», είπε.
Σχέσεις με τη Μόσχα
Στην Ουκρανία, είναι εξοργισμένοι με το μπλοκάρισμα της προμήθειας πυρομαχικών. «Υπάρχει εκνευρισμός, οι μπλόγκερ μας επικρίνουν σκληρά», παραδέχτηκε ο Ελβετός πρεσβευτής στην Ουκρανία Κλοντ Ουάιλντ σε συνέντευξή του στο Nouvelliste, σημειώνοντας ότι οι Ουκρανοί δεν κατανοούν την αρχή της ουδετερότητας.
Μετά τις κυρώσεις και το πάγωμα περιουσιακών στοιχείων, η Ρωσία τοποθέτησε την Ελβετία στον κατάλογο των μη φιλικών χωρών και αρνήθηκε στη Βέρνη το δικαίωμα να εκπροσωπήσει το Κίεβο στη Μόσχα και αντίστροφα, αν και οι Ελβετοί παραδοσιακά ήθελαν να μεσολαβήσουν.
«Από ρωσικής πλευράς δηλώθηκε η απομάκρυνση της Ελβετίας από την αρχή της ουδετερότητας, η οποία αντικατοπτρίστηκε στην πλήρη ένταξη της στις αντιρωσικές κυρώσεις της ΕΕ και στην εφαρμογή μιας εχθρικής γραμμής προς τη χώρα μας. Απευθύνθηκε έκκληση στη Βέρνη υπέρ της επιστρέφοντας στην πολιτική ενός ουδέτερου κράτους, το οποίο είχε προηγουμένως αναγνωριστεί από τη συνομοσπονδία στη διεθνή σκηνή», ανέφερε το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών σε ανακοίνωσή του μετά τη συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ και του Ελβετού προέδρου και υπουργού Εξωτερικών Ιγνάσιο Κάσις.
Επιστροφή στις παλιές αρχές
Ο Πρόεδρος Cassis εξέφρασε το καλοκαίρι την ιδέα μιας νέας «συνεταιριστικής ουδετερότητας» - την απόρριψη της ψευδαίσθησης της πλήρους ανεξαρτησίας, στην οποία η μοίρα της χώρας αποφασίζεται χωριστά από τον υπόλοιπο κόσμο.
Η ιδέα προϋποθέτει, λαμβάνοντας υπόψη τις νέες προκλήσεις, τη μετάβαση από την «παθητική» στην «ενεργητική» ουδετερότητα: επέκταση της συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής συνεργασίας, με κράτη με ομοϊδεάτες στη βάση κοινών αξιών. Ταυτόχρονα όμως, διατηρείται διάλογος με άλλες χώρες προκειμένου, αφενός, να επιδειχθεί αλληλεγγύη με τους εταίρους και, αφετέρου, να συνεχιστεί η αλληλεπίδραση και να λειτουργήσουν ως μεσολαβητές στην επίλυση των συγκρούσεων.
Ο ηγέτης του Ελβετικού Λαϊκού Κόμματος, Μάρκο Κιέζα, αποκαλεί την πρόταση «απερίσκεπτη δράση». Σύμφωνα με τον ίδιο, ακριβώς επειδή η χώρα επιτρέπει να παρασυρθεί επιλεκτικά στις συγκρούσεις άλλων ανθρώπων, η Ελβετία αρνείται τη διαμεσολάβηση. "Η ουδετερότητά μας είναι αξιόπιστη μόνο εάν ισχύει για όλες τις συγκρούσεις. Η ουδετερότητα ως μενού κατά παραγγελία ή η "συνεργατική "ουδετερότητα, όπως αποκαλείται τώρα, εξωραϊσμένη, δεν λειτουργεί και δεν γίνεται σεβαστή από άλλα κράτη", τόνισε.
Οι αριστεροί στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση (κοινοβούλιο) παίρνουν την πιο φιλοουκρανική και φιλοευρωπαϊκή θέση, ζητώντας, ειδικότερα, τη μεταφορά των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που έχουν παγώσει στην Ελβετία στο Κίεβο.
Το "Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα. Φιλελεύθεροι" τείνει να επιτρέπει την επανεξαγωγή όπλων. Κατά τη γνώμη τους, αυτό δεν θα παραβιάζει την πολιτική ουδετερότητα, αλλά είναι απαραίτητο να τροποποιηθεί η νομοθεσία προκειμένου να συμμορφωθεί με όλες τις νομικές λεπτότητες.
Μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση αποφάσισε να μην αλλάξει τίποτα ουσιαστικά. Μετά τη συζήτηση του θέματος τον Σεπτέμβριο, το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο δήλωσε ότι η πολιτική που ακολουθείται από το 1993 «αφήνει αρκετό περιθώριο στην Ελβετία για ελιγμούς και ανταπόκριση στα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην ευρωπαϊκή ήπειρο από την αρχή της σύγκρουσης στην Ουκρανία».
Η πρωτοβουλία
Εν τω μεταξύ, την Τρίτη, καταγράφηκε επίσημα η πρωτοβουλία του συνδέσμου Pro Suisse «Για τη διατήρηση της ελβετικής ουδετερότητας». Για να υποβληθεί το θέμα σε εθνικό δημοψήφισμα είναι απαραίτητο να συγκεντρωθούν 100.000 υπογραφές εντός έξι μηνών. Υποτίθεται ότι ο πολιτικός, ο πρώην πρόεδρος του Ελβετικού Λαϊκού Κόμματος, Κριστόφ Μπλόχερ, βρίσκεται πίσω από την ιδέα, αν και επίσημα δεν είναι στην οργανωτική επιτροπή.
Η πρωτοβουλία περιλαμβάνει την τροποποίηση του συντάγματος για να κατοχυρωθεί σταθερά η αρχή της ουδετερότητας στον βασικό νόμο και να περιοριστεί η ικανότητα της κυβέρνησης και του κοινοβουλίου σε θέματα στρατιωτικής συνεργασίας.
Ειδικότερα, η απαγόρευση κυρώσεων κατά των εμπόλεμων (με εξαίρεση τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ).
Η σύναψη τυχόν στρατιωτικών ή αμυντικών συμμαχιών - μόνο με άμεση επίθεση στην Ελβετία.
Νωρίτερα, ο Μπλόχερ, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Temps, είπε ότι οι αντιρωσικές κυρώσεις είναι ένα μέσο πολέμου, στερώντας ουσιαστικά τη χώρα από την ουδετερότητα. Η Ελβετία ευδοκιμεί στο να παραμένει πιστή στις βασικές αρχές της για την ευρεία δημοκρατία, τον φεντεραλισμό, την κυριαρχία και την ουδετερότητα. Και δεν πρέπει να τα παρατάς.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών