Roubini: Ήρθε η ώρα της πληρωμής για τα όργια δαπανών και δανεισμού - Τέλος χρόνου και για τα ζόμπι - επιχειρήσεις

Το χρέος σε όλο τον κόσμο αυξάνεται, καθώς κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και ιδιώτες προχώρησαν σε ένα όργιο δαπανών και δανεισμού κατά τη διάρκεια της πανδημίας του ιού του Covid, ακόμη και όταν αυτή υποχώρησε.
Ο Nouriel Roubini, επικεφαλής οικονομολόγος της Atlas Capital Team, βλέπει αυτό το χρέος να προκαλεί μεγάλα προβλήματα. 
"Η παγκόσμια οικονομία παραπαίει προς μια άνευ προηγουμένου συμβολή οικονομικών, χρηματοπιστωτικών και χρεωστικών κρίσεων, μετά την έκρηξη των ελλειμμάτων, του δανεισμού και της μόχλευσης τις τελευταίες δεκαετίες", έγραψε ο Roubini στο Project Syndicate.
Τόσο ο δημόσιος όσο και ο ιδιωτικός τομέας έχουν συσσωρεύσει τεράστια χρέη, σημείωσε.
"Κοιτάζοντας μόνο τα απόλυτα χρέη, οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί", δήλωσε ο Roubini.
"Σε παγκόσμιο επίπεδο, το συνολικό χρέος του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε από 200% το 1999 σε 350% το 2021.
Στις ΗΠΑ, είναι 420%, το οποίο είναι υψηλότερο από ό,τι κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο", ανέφερε.

Χρόνια υπερδανεισμού

Ο υπερβολικός δανεισμός συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες, δήλωσε ο Roubini.
"Η έκρηξη των μη βιώσιμων ποσοστών χρέους υπονοούσε ότι πολλοί δανειολήπτες ήταν αφερέγγυοι... ζόμπι που στηρίζονταν από τα χαμηλά επιτόκια", είπε.
"Τόσο κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 όσο και της κρίσης του Covid, πολλοί αφερέγγυοι παράγοντες που θα είχαν χρεοκοπήσει διασώθηκαν από την χαλαρή νομισματική πολιτική και τις άμεσες δημοσιονομικές διασώσεις".
Αλλά τώρα πληρώνουμε τα σπασμένα, είπε ο Roubini. 
"Ο πληθωρισμός - που τροφοδοτείται από τις ίδιες εξαιρετικά χαλαρές δημοσιονομικές, νομισματικές και πιστωτικές πολιτικές - έχει τερματίσει αυτή τη χρηματοπιστωτική "Αυγή των Νεκρών", είπε.
"Με τις κεντρικές τράπεζες να αναγκάζονται να αυξήσουν τα επιτόκια σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσουν τη σταθερότητα των τιμών, τα ζόμπι βιώνουν απότομες αυξήσεις στο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους τους".

Το πρόβλημα του πληθωρισμού

Ταυτόχρονα, έχει προκύψει στασιμοπληθωρισμός (υψηλός πληθωρισμός και ασθενής ανάπτυξη), δήλωσε ο Roubini.
Και "δεν μπορούμε απλώς να μειώσουμε τα επιτόκια για να τονώσουμε τη ζήτηση", όπως έκαναν οι κεντρικές τράπεζες κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2007-09, είπε.
Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει επίσης σοκ προσφοράς που μειώνουν την ανάπτυξη και αυξάνουν τις τιμές, είπε.
"Σε αυτά περιλαμβάνονται οι διαταραχές της πανδημίας στην προσφορά εργασίας και αγαθών, ο αντίκτυπος του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία στις τιμές των εμπορευμάτων και η ολοένα και πιο καταστροφική πολιτική μηδενικού κόστους της Κίνας", δήλωσε ο Rubini.

Σκληρή οικονομική προσγείωση

"Σε αντίθεση με τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και τους πρώτους μήνες του covid, η απλή διάσωση ιδιωτικών και δημόσιων φορέων με χαλαρές μακροοικονομικές πολιτικές θα ρίξει περισσότερη "βενζίνη στην πληθωριστική φωτιά".
Τι θα συμβεί λοιπόν;
"Θα υπάρξει μια σκληρή προσγείωση - μια βαθιά, παρατεταμένη ύφεση - στην κορυφή μιας σοβαρής χρηματοπιστωτικής κρίσης", δήλωσε ο Roubini.
"Η οικονομική κρίση και το χρηματοπιστωτικό κραχ θα αλληλοτροφοδοτηθούν".
Οι κεντρικές τράπεζες θα αντιστρέψουν τις σφιχτές νομισματικές πολιτικές τους, είπε.
"Με τις κυβερνήσεις απρόθυμες να αυξήσουν τους φόρους ή να περικόψουν τις δαπάνες για να μειώσουν τα ελλείμματά τους, η νομισματοποίηση των ελλειμμάτων από τις κεντρικές τράπεζες θα θεωρηθεί και πάλι ως ο δρόμος της μικρότερης αντίστασης".
Αλλά τότε "το τζίνι του πληθωρισμού θα βγει από το μπουκάλι", δήλωσε ο Roubini.
Και "το ονομαστικό και πραγματικό κόστος δανεισμού θα εκτοξευθεί".

www.bankingnews.gr