H Sadat συμμετέχει σε πολέμους …αντιπροσώπων στο Κασμίρ, τη Συρία και άλλες περιοχές ανά τον κόσμο
Στο πλαίσιο επέκτασης της τουρκικής επιρροής στο χώρο της νότιας Ασίας ο ιδιωτικός στρατός του Erdogan, η εταιρεία που ονομάζεται Sadat διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο χώρο του διαφιλονικούμενου Κασμίρ μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν.
Η Τουρκία σταθερός σύμμαχος του Πακιστάν έχει κατηγορηθεί από την Ινδία για προσπάθειες αποσταθεροποίησης της περιοχής.
Το 2021, εμφανίστηκαν αναφορές ότι η Τουρκία ετοιμάζεται να στείλει μισθοφόρους για να διεξαγάγουν proxy war (πόλεμο αντιπροσώπων) στο Κασμίρ.
Αυτές οι αναφορές επιβεβαιώθηκαν όταν ο διοικητής της πολιτοφυλακής του Εθνικού Στρατού της Συρίας (SNA), «Ταξιαρχίες Sulayman Shah», Muhammed Abu Amsha, δήλωσε την παρουσία μαχητών του στην περιοχή του Κασμίρ.
Αυτές οι μονάδες πιστεύεται ότι επανατοποθετήθηκαν από την πόλη Şiyê κοντά στην περιοχή Afrin.
Το Afrin είναι μία από τις τρεις αρχικές περιοχές της Αυτόνομης Διοίκησης της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας.
O Amsha ανέφερε επίσης ότι κάθε νεοσύλλεκτος λάμβανε μια αρχική αμοιβή 2.000 δολαρίων.
Η δράση στη Συρία
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Sadat έχει εμπλακεί άμεσα στην εκπαίδευση των Σύρων Σουνιτών μαχητών στον εμφύλιο πόλεμο εναντίον του Assad και είναι επίσης γνωστό ότι στέλνει τους εθελοντές πολεμιστές του SNA στη Λιβύη.
Η Sadat είναι ένας ιδιωτικός στρατός που συνδυάζει την πολιτική στρατηγική με τη στρατιωτική ισχύ ενώ το μεγάλο πλεονέκτημα είναι πως μπορεί να παράσχει στο επίσημο κράτος το δικαίωμα άρνησης αναγνώρισης των «υπηρεσιών» του.
Έτσι οι χώρες είναι σε θέση να συμμετέχουν σε παραστρατιωτικές επιχειρήσεις, να εμπλέκονται σε τρομοκρατικές δραστηριότητες ή να ασκούν έμμεσα την επιρροή τους σε εξωτερικές περιφερειακές συγκρούσεις.
Η Sadat άρχισε να λειτουργεί ως κρίσιμος σύνδεσμος μεταξύ της Άγκυρας και των αντιπροσώπων ξένων μαχητών στο εξωτερικό παρέχοντας τα απαραίτητα logistics, όπλα, κεφάλαια και εκπαίδευση.
Καθιερώνεται μια προσέγγιση «δούναι και λαβείν» χωρίς η Τουρκία να αναλάβει το αποκλειστικό βάρος της ανάμειξης στις διεθνείς συγκρούσεις.
Το ισλαμικό όραμα του Erdogan
Ο Erdogan έχει εδραιώσει με επιτυχία και αποτελεσματικά την εξουσία του μέσω εκκαθαρίσεων και συνταγματικών δημοψηφισμάτων για να αποκτήσει κυριαρχία και έλεγχο στους θεσμούς στην Τουρκία.
Το 2002, όταν ο Erdogan έγινε πρωθυπουργός, ο τουρκικός στρατός είχε κλίση προς τις κοσμικές και κεμαλικές παραδόσεις (που καθιέρωσε ο Mustafa Kemal Ataturk).
Αυτό ανέκαθεν παρουσιαζόταν ως εμπόδιο στo ισλαμικό όραμα που υπηρετούσε ο Erdogan.
Αρχικά φορώντας τον μανδύα ενός ηγέτη που υποστηρίζει τα δόγματα του Ataturk ο Erdogan κέρδισε την υποστήριξη τόσο των συντηρητικών όσο και των φιλελεύθερων ομάδων.
Έχοντας συγκεντρώσει τεράστια υποστήριξη εντός της Τουρκίας, ο Erdogan γύρισε την πλάτη του στους συμμάχους του και καθιέρωσε μια αυταρχική εξουσία.
Έκτοτε, ο Erdogan προσπάθησε να υπερασπιστεί το Ισλάμ και να εξάγει την επιρροή του εμπλέκοντας τους παραστρατιωτικούς και τους αντιπροσώπους του σε διάφορες περιοχές.
Ο παραστρατιωτικός μηχανισμός του Erdogan λειτουργεί σε τρία επίπεδα, τις ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες, τα εγκληματικά δίκτυα και την κομματική και ισλαμική νεολαία.
Sadat
Ο Adnan Tanriverdi ίδρυσε τη Sadat το 2012.
Ο Tanriverdi ανήκει σε μια ομάδα στρατιωτικών που απολύθηκαν από τον τουρκικό στρατό λόγω των εξτρεμιστικών ισλαμιστικών τάσεων τους τη δεκαετία του 1990.
Ο Tanriverdi ήταν επίσης αρθρογράφος της Yeni Akit, μιας φιλοκυβερνητικής ισλαμικής έκδοσης που ταυτίζεται με εξτρεμιστικές και ριζοσπαστικές ισλαμικές ομάδες.
Το 2012, ήρθαν στο φως αναφορές για πολλές βάσεις της Sadat στον Μαρμαρά και την Κωνσταντινούπολη.
Το 2015, ο Tanriverdi ζήτησε τη δημιουργία αυτόνομων Τουρκμενικών και Σουνιτικών Αραβικών περιοχών στα σύνορα Τουρκίας - Συρίας.
Αργότερα ο Tanriverdi διορίστηκε ως επικεφαλής σύμβουλος του Erdogan στην απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016 στην Τουρκία.
Ο διορισμός του οφείλεται στη συμμετοχή της Sadat στην καταστολή του πραξικοπήματος.
Επικίνδυνες αποστολές
Το 2018, η ισραηλινή Shabak ή Shin Bet εντόπισε την εμπλοκή της Sadat με τη Hamas.
Μέχρι το 2020, η έκθεση της αμερικανικής διοίκησης στην Αφρική ανέφερε επίσης τη συμμετοχή της Sadat στην εκπαίδευση Σύρων μισθοφόρων και λιβυκών πολιτοφυλακών.
Αργότερα αποκαλύφθηκε η εμπλοκή της Sadat στον πόλεμο του Nagorno Karabakh. Σύμφωνα με τον ιστότοπο της Sadat, η αποστολή της είναι να «καθιερώσει μια αμυντική και βιομηχανική συνεργασία μεταξύ των ισλαμικών χωρών για να βοηθήσει τον Ισλαμικό Κόσμο «να φτάσει εκεί όπου αξίζει μεταξύ των υπερδυνάμεων, παρέχοντας συμβουλευτικές και εκπαιδευτικές υπηρεσίες».
Η τουρκική έκδοση του ιστότοπου δεν θυμίζει ιδιωτικό στρατό και χαρακτηρίζει τους δυτικούς ως «ιμπεριαλιστές» ή «σταυροφόρους».
Σύμφωνα με τον Michael Rubin (American Enterprise Institute), η Sadat έχει επίσης εκπαιδεύσει μέλη του ISIS και του Al Nusrat.
Σύμφωνα με διαρροές από το Κατάρ, το λιμάνι Suakin του Σουδάν είναι επίσης χώρος δράσης της Sadat.
H αποστολή μισθοφόρων στο Κασμίρ δεν προκαλεί επίσης έκπληξη, δεδομένου ότι ο Erdogan υποστήριζε σταθερά τη θέση του Ισλαμαμπάντ να διεξάγει δημοψήφισμα υπό τον ΟΗΕ για να καθορίσει την πιθανότητα να ενταχθεί το Κασμίρ στο Πακιστάν.
Το 2016, ο Erdogan κατά την επίσκεψή του στο Πακιστάν, μίλησε στο πακιστανικό κοινοβούλιο στο οποίο συμμετείχε η ανώτατη στρατιωτική διοίκηση της ασιατικής χώρας και υποσχέθηκε την υποστήριξή του στο ζήτημα του Κασμίρ.
Οι διπλωματικές και στρατιωτικές σχέσεις μεταξύ Πακιστάν και Τουρκίας έχουν επεκταθεί σημαντικά.
Για χρόνια η Sadat αλληλεπιδρά με διάφορες ομάδες τζιχαντιστών στη Νότια Ασία και έχει δείξει μια συγγένεια με πολλούς τρομοκράτες που γεννήθηκαν στο Κασμίρ.
Πόλεμοι αντιπροσώπων
Οι πόλεμοι αντιπροσώπων θα συνεχιστούν ως ο κανόνας στο μέλλον. Λόγω του ανταγωνισμού ισχύος μεταξύ των κρατών σε χώρους ασφάλειας, επιρροής και πόρων, τα περισσότερα κράτη αναμένεται να χρησιμοποιήσουν τέτοιες μεθόδους για να επιτύχουν τους στόχους τους χωρίς να εμπλακούν σε συμβατικό πόλεμο.
Οι πόλεμοι αντιπροσώπων διασφαλίζουν τη θέση της άρνησης, είναι αποτελεσματικά γρήγοροι στην επίτευξη άμεσων στόχων, σε αντίθεση με έναν συμβατικό πόλεμο, και είναι οικονομικά αποδοτικοί σε σύγκριση με έναν πόλεμο που θα επηρέαζε άμεσα το κράτος οικονομικά, πολιτικά και διπλωματικά, γράφουν οι Eurasian Times.
Όπως φαίνεται στους πολέμους στη Λιβύη και τη Συρία, οι πόλεμοι αντιπροσώπων δεν είναι πλέον μονομερή ζητήματα αλλά πολυμερή λόγω των συμμαχιών που προκύπτουν από την κατανόηση μεταξύ των περιφερειακών δυνάμεων και των παγκόσμιων δυνάμεων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών