«Ο συγγραφέας του άρθρου του Politico, Jaime Dettmer, επισκέφθηκε το Κίεβο και μίλησε με αρκετούς Ουκρανούς πολιτικούς…
Κατ’ αρχάς, όπως αναφέρεται σχετικά, «Ο συγγραφέας του άρθρου του Politico, Jaime Dettmer, επισκέφθηκε το Κίεβο και μίλησε με αρκετούς Ουκρανούς πολιτικούς:
Με τη Βουλευτή Inna Sovsun, η οποία «υποψιάζεται ότι άλλο ένα πολιτικό πραξικόπημα βρίσκεται εν εξελίξει», αφού «το ορόσημο της 10ετίας πλησιάζει»
Εν προκειμένω αξίζει να επισημανθεί πως ανά 10ετία, κατά έναν παράξενο τρόπο, στην Ουκρανία γίνονται επαναστάσεις (η επανάσταση του Maidan συνέβη το 2013)
Παρόμοια άποψη εξέφρασε ένας ανώνυμος Ουκρανός πρώην υπουργός, λέει το Politico: «Ξέρετε, το Maidan μπορεί να ξανασυμβεί».
Μάλιστα, σημειώνει ότι ο σημερινός πόλεμος «διαμορφώνει μια ισχυρή εθνική συνείδηση και γεννά μεγάλες ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον - προσδοκίες που θα είναι δύσκολο να πραγματωθούν».
Θα είναι δύσκολο για τον Zelensky να τις δικαιώσει, πιστεύει το Politico.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Politico πιστεύει ότι μετά τον πόλεμο το ποσοστό δημοφιλίας του Zelensky θα υποχωρήσει ραγδαία «μόλις εξαφανιστεί η υπαρξιακή απειλή».
Όπως ακριβώς συνέβη και πριν τον πόλεμο, όταν «η δημοτικότητα κάποια στιγμή είχε αγγίξει το 11%, αλλά αμέσως μετά την έναρξη του πολέμου εκτινάχθηκε.
«Ο Ουκρανός πρόεδρος γίνεται όλο και πιο αυταρχικός…
Παραβιάζει τον νόμο εκδίδοντας προεδρικά διατάγματα επιβάλλοντας κυρώσεις εναντίον εχθρών, όλα στο όνομα της καταπολέμησης της ρωσικής επιθετικότητας, αλλά, σύμφωνα με ορισμένους επικριτές, με στόχο να υπονομεύσει τους πολιτικούς του αντιπάλους».
Το δημοσίευμα του Politico υπενθυμίζει επίσης σκάνδαλα με offshore γύρω από τον Zelensky.
Και επίσης τι συνέβη την παραμονή του πολέμου: «Αφού σιωπήσουν τα όπλα, θα προκύψουν ερωτήματα σχετικά με τα γεγονότα που οδήγησαν στον πόλεμο:
Γιατί ο Zelensky αγνόησε σαφείς προειδοποιήσεις από τη δυτική υπηρεσία πληροφοριών σχετικά με την υψηλή πιθανότητα ρωσικής εισβολής και δεν μετέφερε νωρίτερα στρατιώτες στο μέτωπο;».
Η εφημερίδα γράφει ότι «κατά καιρούς αυτά τα ερωτήματα βγαίνουν στην επιφάνεια ακόμη και εν μέσω πολέμου».
Το δημοσίευμα γράφει επίσης για την αρνητική επίδραση της «παγκόσμιας κολακείας» εναντίον του Zelensky.
Την ίδια ώρα, το σκάνδαλο διαφθοράς στο υπουργείο Άμυνας έδειξε ότι από πολλές απόψεις το παλιό διεφθαρμένο σύστημα παραμένει κυρίαρχο.
«Δεν έχουμε δει σημαντικές προσπάθειες για την καταπολέμηση της διαφθοράς», δήλωσε στην εφημερίδα ένας πρώην διπλωμάτης των ΗΠΑ.
Όπως είπε, σε πρόσφατες συναντήσεις με ηγέτες της ουκρανικής αντιπολίτευσης και της κοινωνίας των πολιτών, εντυπωσιάστηκε από το πώς, «από τη μία πλευρά, εκτιμούν πραγματικά τη δύναμη του Zelensky ως στρατιωτικού ηγέτη», αλλά και «ανησυχούν βαθιά για τη διαφθορά και το αυταρχικό του στυλ».
«Κατά τη γνώμη τους, μόλις τελειώσει ο πόλεμος, θα υπάρξουν αντίποινα», πρόσθεσε ο διπλωμάτης.
Διαχείριση συναισθημάτων
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το άρθρο, λέει η Strana για το Politico, μεταφέρει μια αρκετά κοινή άποψη στους ουκρανικούς πολιτικούς κύκλους ότι η δημοτικότητα του Volodymyr Zelensky είναι απλώς ένας φόρος τιμής σε αυτόν ως «στρατιωτικό ηγέτη».
Και μόλις τελειώσει ο πόλεμος και έρθουν στο προσκήνιο άλλα ζητήματα (οικονομία, διαφθορά, ανάγκη αποκατάστασης της χώρας), τότε το επίπεδο στήριξης προς τον πρόεδρο θα καταρρεύσει στα επίπεδα του Φεβρουαρίου 2022.
Στην πραγματικότητα, όσα γράφει το Politico απέχουν πολύ από μια προκαθορισμένη πορεία.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αξιολόγησης των ικανοτήτων του Zelensky ως κρατικού μάνατζερ: πόσο βαθιά κατανοεί την οικονομία, τις στρατιωτικές υποθέσεις, τη διπλωματία και αν είναι επιτυχημένος στον αγώνα κατά της διαφθοράς.
Ωστόσο, υπάρχει τουλάχιστον ένας τομέας στον οποίο ο επαγγελματισμός του Zelensky είναι αναμφισβήτητος: η διαχείριση των συναισθημάτων των ανθρώπων.
Όταν τελειώσει ο πόλεμος, τα συναισθήματα δεν θα εξαφανιστούν, αλλά θα γίνουν διαφορετικά.
Φυσικά, ένα από τα δυνατά συναισθήματα θα είναι η προσδοκία κάποιων αλλαγών και η ελπίδα για μεταμόρφωση της Oυκρανίας, μετά τις τεράστιες θυσίες και τα βάσανα που θα έχει περάσει, τα οποία δεν πρέπει να είναι μάταια.
Θα υπάρχει όμως και ένα άλλο συναίσθημα, που εκφράζεται με τη φράση «αν δεν γινόταν πόλεμος».
Το συναίσθημα της κούρασης από τα δεινά του πολέμου και ο φόβος για πιθανά νέα σοκ και θύματα.
Πιθανότατα, ο Zelensky (αν θέλει να παραμείνει πρόεδρος μετά τον πόλεμο, και δεν αποφασίσει να «μείνει στην ιστορία» ο ίδιος) θα λειτουργήσει και με τα δύο συναισθήματα.
Θα προσπαθήσει να δείξει ότι «έρχονται αλλαγές» και «νέα ζωή».
Για να γίνει αυτό, ο Ουκρανός πρόεδρος θα πρέπει να ανανεώσει τη σύνθεση της παράταξής του στη Ράντα κατά 99%, να αλλάξει εντελώς τη σύνθεση της κυβέρνησης.
Θα του είναι εύκολο να το κάνει αυτό, αφού το κέντρο της εξουσίας στην Ουκρανία τώρα δεν είναι η κυβερνώσα παράταξη, αλλά ένας στενός κύκλος συνεργατών του Zelensky.
Και επομένως η εναλλαγή υπουργών και βουλευτών δεν έχει σχεδόν κανένα νόημα για αυτόν.
Αλλά θα στηριχθεί στο δεύτερο συναίσθημα: «Ο πόλεμος μόλις τελείωσε.
Γιατί χρειαζόμαστε νέες ανατροπές;
Μετά το προηγούμενο Μaidan, προκλήθηκαν αναταραχή και πόλεμος, χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν…
Aν υπάρξει νέο Μaidan, τότε δεν είναι ξεκάθαρο τι θα συμβεί στη χώρα» αναφέρει η Strana και συνεχίζει:
Η Ουκρανία δεν θα επιβιώσει από το τρίτο Μaidan.
Επομένως, είναι καλύτερα να αφήσουμε τα πάντα να πάνε κάπως ήσυχα, χωρίς ξαφνικές κινήσεις».
Και σε μια τέτοια ισορροπία, ο Zelensky, θεωρητικά, θα είναι σε θέση να επωφεληθεί - ειδικά αν οι εκλογές γίνουν αμέσως μετά το τέλος του πολέμου.
Είναι αλήθεια ότι θα υπάρξει μια άλλη επικίνδυνη στιγμή για τον Zelensky…
Θα αφορά τις σχέσεις του με τη Δύση…
Λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη απόκτησης κονδυλίων από δυτικούς εταίρους για την αποκατάσταση της χώρας, καθώς και την πορεία προς την ένταξη στην ΕΕ, θα προκύψει το ζήτημα της εκπλήρωσης των πολυάριθμων προαπαιτουμένων, που αποτελούν μέρος αυτών των διαδικασιών.
Οι αντίπαλοι του Zelensky σίγουρα θα προσπαθήσουν να εστιάσουν την προσοχή των Ηνωμένων Πολιτειών και της ΕΕ στη διαφθορά ωθώντας τους να επιδείξουν δημόσια τη δυσαρέσκειά τους για τον Zelensky, υπονομεύοντας τις εγχώριες πολιτικές θέσεις του.
Ο πόλεμος είναι βασικός παράγοντας
Ωστόσο, το κύριο θέμα είναι «τι θα γίνει μετά τον πόλεμο.
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα εξαρτάται από το πώς και πότε θα τελειώσει.
Κρίνοντας από τις δηλώσεις των ουκρανικών αρχών, το σχέδιο πάει κάπως έτσι: μια επιτυχημένη επίθεση και ανάκτηση της Κριμαίας, απομόνωση της χερσονήσου με χτυπήματα στη γέφυρα και τα λιμάνια της, μετά μια επίθεση.
Ο Putin δεν θα τολμήσει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα…
Στη συνέχεια, η ήττα θα φέρει εξέγερση «θυμωμένων πατριωτών» στη Ρωσία που θα οδηγήσει σε νέα σύγχυση και την κατάρρευση του ρωσικού στρατού, μετά την οποία η Ουκρανία θα απελευθερώσει τα εδάφη της και θα υπαγορεύσει τους όρους ειρήνης στη ρωσική ομοσπονδία ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν.
Φυσικά, αν αυτή η επιλογή λειτουργήσει, τότε ο Zelensky θα γίνει απόλυτος θριαμβευτής για τα επόμενα τουλάχιστον πέντε χρόνια.
Αλλά μάλλον τα γεγονότα θα εξελιχθούν διαφορετικά, εάν η τρέχουσα πρώτη γραμμή δεν κινηθεί (ή, ακόμη περισσότερο, εάν οι Ρώσοι καταλάβουν νέα εδάφη).
Τότε, όπως έχουμε ήδη γράψει, λέει η Strana, ο Zelensky θα αντιμετωπίσει αρκετά δύσκολες επιλογές.
Ίσως αναγκαστεί να πάει σε έναν μακρύ πόλεμο φθοράς, ο οποίος θα προκαλέσει απότομη αύξηση της δημόσιας δυσαρέσκειας στο πλαίσιο των ανεκπλήρωτων προσδοκιών.
Ως αποτέλεσμα θα χάσει την εξουσία…
Σημειώνεται πως αυτή η επιλογή δεν αποκλείεται από τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, με βάση τις διαρροές εγγράφων του Πενταγώνου.
Μια άλλη επιλογή θα είναι μια λύση τύπου Κορέας, με διαχωρισμό της Βόρειας από τη Νότια, κατηγορίες για προδοσία, παράδοση εδαφών και μεγάλες εσωτερικές ανατροπές.
Βέβαια, οι αρχές μπορούν να παρουσιάσουν μια τέτοια έκβαση του πολέμου ως νίκη, αφού η Ουκρανία θα έχει διατηρήσει την ανεξαρτησία και τον έλεγχο στο μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας και τώρα, και εφόσον έχουν τελειώσει η καταστροφή και η αιματοχυσία, θα ενταχθεί στην ΕΕ.
«Μπορεί να υπάρχουν άλλες επιλογές… για αποσύνδεση.
Αλλά, επαναλαμβάνουμε, πώς και πότε θα τελειώσει ο πόλεμος και θα καθορίσει το μέλλον τόσο της Ουκρανίας όσο και του Zelensky, του οποίου όμως το πολιτικό τέλος φαίνεται να πλησιάζει επικίνδυνα».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών