Δυτικοί χειρισμοί στην τουρκική εκλογική αρένα αυξάνουν το αντιδυτικό αίσθημα στη χώρα και ενισχύουν την ηγεσία του Erdogan
Η Τουρκία θα διεξαγάγει τόσο προεδρικές όσο και βουλευτικές εκλογές την Κυριακή 14 Μαΐου 2023.
Γενικά όμως, σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές της χώρας, η Τουρκία βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι.
Όλοι οι εσωτερικοί και εξωτερικοί παρατηρητές θεωρούν τις εκλογές ως τις πιο σημαντικές εκλογές σε ολόκληρο τον κόσμο.
Δηλαδή, δεν είναι μόνο ζωτικής σημασίας για τον τουρκικό λαό αλλά και σημαντικές για την περιοχή και ακόμη και για τον κόσμο.
Τα αποτελέσματα των τουρκικών εκλογών θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις τόσο στην εθνική όσο και στη διεθνή πολιτική.
Αλλά οι χειρισμοί της Δύσης αυξάνουν το αντιδυτικό αίσθημα στη χώρα και ενισχύουν την ηγεσία του Erdogan, σύμφωνα με τους αναλυτές.
Χάνει έδαφος ο Kilicdaroglu
Σύμφωνα με τον Muhittin Ataman, Διευθυντή Σπουδών Εξωτερικής Πολιτικής στο Ίδρυμα SETA, καθηγητή στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών Επιστημών της Άγκυρας και αρχισυντάκτη του Insight Turkey, υπάρχουν σημαντικοί λόγοι που μπορεί τελικά ο Kilicdaroglu να συντριβεί εκλογικά από τον Erdogan.
Ωμές παρεμβάσεις
Πρώτον, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης και οι δεξαμενές σκέψης επέλεξαν ξεκάθαρα την πλευρά τους, τη θέση κατά του Erdogan, όπως συνηθίζουν.
Προσπαθούν να κινητοποιήσουν μεγάλης κλίμακας υποστήριξη προς την αντιπολίτευση, υποστηρίζοντας ότι θέλουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση του προέδρου Erdogan και να την αντικαταστήσουν με ένα «δημοκρατικό» μέτωπο.
Ωστόσο, δεν είναι μυστικό ότι η Δύση προτιμά πάντα μια εξαρτημένη αυταρχική διοίκηση από μια ανεξάρτητη δημοκρατία.
Ο λόγος που δεν συμπαθούν τον Erdogan είναι ο πολιτικός του λόγος με επίκεντρο την Άγκυρα και η έμφαση που δίνει στην πολιτική ανεξαρτησία της Τουρκίας.
Ο Erdogan αρνείται να παίξει το παιχνίδι σύμφωνα με τους δυτικούς κανόνες.
Αντίθετα, προτιμά να ακολουθεί μια πολιτική σύμφωνα με τις ανάγκες της χώρας του.
Η Δύση δεν είναι χαρούμενη για τον πολιτικό λόγο του Erdogan, ο οποίος ζητά ισότιμη συνεργασία με τους δυτικούς συμμάχους της.
Τουρκικά συμφέροντα
Δεύτερον, ενώ ο Erdogan δήλωσε επίμονα ότι είναι αποφασισμένος να κυβερνήσει την Τουρκία για τους Τούρκους, όχι για τα εθνικά συμφέροντα της Δύσης, η αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι θα επιδιώξει μια πολύ πιο στενή προσέγγιση με τη Δύση.
Σύμφωνα με το κοινό κείμενο που ετοίμασαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τις εξηγήσεις από στελέχη της αντιπολίτευσης, εάν έρθουν στην εξουσία, θα επιστρέψουν στο πρόγραμμα F-35, θα ξεκινήσουν τη διαδικασία ένταξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα βοηθήσουν στη διευκόλυνση και άρση των απαιτήσεων βίζας για τους Τούρκους επισκέψεις στην περιοχή Σένγκεν.
Αν είναι έτσι, είναι προφανές ότι θα έχει κόστος, και θα πρέπει να δώσουν κάτι σε αντάλλαγμα.
Με άλλα λόγια, η αντιπολίτευση θα συμπεριφερθεί σύμφωνα με τις προσδοκίες των δυτικών χωρών.
Ένα από τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής θα είναι η επιδείνωση των σχέσεων με το μη δυτικό μέρος του κόσμου.
Η «πικρή» ιστορία
Τρίτον, όπως οι δυτικές χώρες στρατολόγησαν Ναζί μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στρατολόγησαν αριστερούς και πρώην κομμουνιστές μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και τους χρησιμοποίησαν προς όφελός τους.
Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι χθεσινοί αντιιμπεριαλιστές και αντιδυτικοί αριστεροί υπηρετούν σήμερα τα συμφέροντα των δυτικών χωρών.
Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι αυτοί οι πολιτικοί παράγοντες όπως το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το φιλο-PKK Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP) υποστηρίζουν ταυτόχρονα ότι είναι και οι δύο αριστεροί και επίσης στενοί σύμμαχοι της Δύσης, οι οποίοι πολέμησαν ενάντια στους κομμουνιστές για δεκαετίες.
Είναι ενδιαφέρον ότι καμία πλευρά δεν αμφισβητεί αυτήν την ανωμαλία.
Σχεδόν όλοι οι κυρίαρχοι και ριζοσπαστικοί αριστεροί πολιτικοί παράγοντες υποστηρίζονται από τη Δύση στον αγώνα τους για την ανατροπή της κυβέρνησης του Κόμματος ΑΚ.
Οι ανησυχίες της Δύσης για το μπλοκ της αντιπολίτευσης
Τέταρτον, υπάρχουν κάποιες ανησυχίες από τις δυτικές χώρες για το μέλλον του αντιπολιτευόμενου μπλοκ, ενός συνασπισμού διαφορετικών, ακόμη και αντικρουόμενων πολιτικών απόψεων.
Έχουν επίγνωση του γεγονότος ότι εάν η αντιπολίτευση έρθει στην εξουσία, δεν θα είναι εύκολο να ακολουθήσει μια ενιαία εσωτερική και εξωτερική πολιτική.
Κανείς δεν ξέρει πώς ο αρχηγός αυτού του συνασπισμού, αν υπάρχει, θα διατηρήσει το μείγμα ιδεών και θα εναρμονίσει διαφορετικές προοπτικές.
Τα κόμματα του αντιπολιτευόμενου μπλοκ συμφώνησαν να ανατρέψουν το κυβερνών Κόμμα AK και τον αρχηγό του, τον Πρόεδρο Erdogan, αλλά θα αντιμετωπίσουν πολλές προκλήσεις για το πώς να κυβερνήσουν τη χώρα.
Άλλωστε, το μπλοκ των επτακομμάτων συνασπισμού περιλαμβάνει κυρίαρχους αριστερούς, ριζοσπάστες αριστερούς, μετριοπαθείς Τούρκοι εθνικιστές, υπερτούρκους εθνικιστές, κοσμικούς, θρησκευτικούς, φιλελεύθερους και συντηρητικούς.
Μέχρι στιγμής δεν έχει εκπονηθεί συγκεκριμένο σχέδιο για την εναρμόνιση αυτών των αντικρουόμενων προοπτικών.
Αν-ήθικο πλεονέκτημα
Πέμπτον, όλοι γνωρίζουν ότι τα δυτικά μέσα ενημέρωσης και οι κυβερνήσεις έχουν ήδη τρυπήσει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Έχουν χάσει την ηθική τους ανωτερότητα για τις μονομερείς πολιτικές τους στο μη δυτικό μέρος του κόσμου και τις παρεμβάσεις τους στις εσωτερικές υποθέσεις των δημοκρατικών χωρών.
Στον μη δυτικό κόσμο, είναι γενικά γνωστό ότι η δυτική υποστήριξη είναι για τη μεγιστοποίηση των εθνικών τους συμφερόντων, παρά για την ιεράρχηση κάποιων οικουμενικών αξιών.
Για παράδειγμα, οι δυτικές χώρες έχουν συμβάλει σημαντικά στον μετασχηματισμό της Αραβικής Άνοιξης σε έναν αραβικό χειμώνα.
Άλλαξαν εκλεγμένες κυβερνήσεις με κατασταλτικές διοικήσεις.
Αποδέχονται το αποτέλεσμα των γενικών εκλογών, μόνο εάν είναι υπέρ των δυτικοκεντρικών και δυτικοεξαρτημένων παραγόντων.
Κύριο μέλημα των δυτικών χωρών δεν είναι η προστασία των φιλελεύθερων αξιών, αλλά η μεγιστοποίηση των εθνικών τους συμφερόντων.
Με άλλα λόγια, δεδομένου ότι οι τουρκικές μάζες γνωρίζουν ότι η Δύση δεν ευνοεί τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας όπως στην περίπτωση της υποστήριξής τους τόσο στο PKK όσο και στο Gülenist Terror Group (FETÖ), η δυτική υποστήριξη στο μπλοκ κατά του Erdogan θα γυρίσει μπούμερανγκ.
Δεν έχει πει την τελευταία του λέξη ο Erdogan
Πάντως, κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει ότι ο Erdogan έχει ήδη κηρυχθεί ο ηττημένος της εκλογικής αναμέτρησης.
Ο Ergodan αποτελεί μια τεράστια πολιτική προσωπικότητα της Τουρκίας που έχει αποδείξει ότι μπορεί να ανατρέψει όλα τα εις βάρος του δεδομένα και να κάνει την έκπληξη.
Το απέδειξε άλλωστε στους πρόσφατους καταστροφικούς σεισμούς, όταν όλοι είχαν προεξοφλήσει το πολιτικό του τέλος.
Πολύ σύντομα ωστόσο, κατάφερε να σταθεί στα πόδια του ( υποσχόμενος αυξήσεις μισθών, μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, δωρεάν φυσικό αέριο για όλα τα νοικοκυριά, κοκ), να αναδείξει τις αδυναμίες της αντιπολίτευσης - την οποία εξισώνει με τρομοκρατικές οργανώσεις -, ποντάροντας στην πόλωση και τελικά να σταθεί απέναντι στον Kilicdaroglu, διεκδικώντας έως το τέλος μια ακόμα πολιτική νίκη.
Κρίσιμες παράμετροι
Πέρα όμως από την αποχώρηση του Ince και την ακρίβεια που θεωρείται το βασικότερο πρόβλημα των τουρκικών νοικοκυριών, δύο ακόμα παράμετροι θα κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα.
Η πρώτη είναι το πώς θα αποτιμήσουν οι Τούρκοι - πληγέντες και μη - την αντίδραση του κράτους και της κυβέρνησης Erdogan στη διαχείριση των σεισμών που άφησαν πίσω τους πάνω από 50.000 νεκρούς.
Η δεύτερη είναι πώς θα ψηφίσουν οι νέοι ψηφοφόροι.
Σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση θα ψηφίσουν για πρώτη φορά 5 εκατομμύρια Τούρκοι.
Συνεπώς είναι προφανές πως όποιος καταφέρει να κερδίσει τους νέους, μάλλον θα κερδίσει και τις εκλογές.
Οι αριθμοί των εκλογών
Περίπου 64 εκατομμύρια Τούρκοι καλούνται να ψηφίσουν την προσεχή Κυριακή 14 Μαΐου τον επόμενο πρόεδρο της Τουρκίας καθώς και τους 600 βουλευτές της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.
Από τα 64 εκατομμύρια, τα 4,9 εκατομμύρια είναι νέοι άνθρωποι που θα ψηφίσουν για πρώτη φορά.
Το εκλογικό σώμα αποτελείται από 30,7 εκατομμύρια γυναίκες και από 29 εκατομμύρια άντρες.
Στις βουλευτικές εκλογές συμμετέχουν 26 πολιτικά κόμματα, εκ των οποίων τα 15 συμμετέχουν σε 5 πολιτικές συμμαχίες και τα υπόλοιπα 11 κατεβαίνουν ανεξάρτητα.
www.bankingnews.gr
Γενικά όμως, σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές της χώρας, η Τουρκία βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι.
Όλοι οι εσωτερικοί και εξωτερικοί παρατηρητές θεωρούν τις εκλογές ως τις πιο σημαντικές εκλογές σε ολόκληρο τον κόσμο.
Δηλαδή, δεν είναι μόνο ζωτικής σημασίας για τον τουρκικό λαό αλλά και σημαντικές για την περιοχή και ακόμη και για τον κόσμο.
Τα αποτελέσματα των τουρκικών εκλογών θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις τόσο στην εθνική όσο και στη διεθνή πολιτική.
Αλλά οι χειρισμοί της Δύσης αυξάνουν το αντιδυτικό αίσθημα στη χώρα και ενισχύουν την ηγεσία του Erdogan, σύμφωνα με τους αναλυτές.
Χάνει έδαφος ο Kilicdaroglu
Σύμφωνα με τον Muhittin Ataman, Διευθυντή Σπουδών Εξωτερικής Πολιτικής στο Ίδρυμα SETA, καθηγητή στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών Επιστημών της Άγκυρας και αρχισυντάκτη του Insight Turkey, υπάρχουν σημαντικοί λόγοι που μπορεί τελικά ο Kilicdaroglu να συντριβεί εκλογικά από τον Erdogan.
Ωμές παρεμβάσεις
Πρώτον, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης και οι δεξαμενές σκέψης επέλεξαν ξεκάθαρα την πλευρά τους, τη θέση κατά του Erdogan, όπως συνηθίζουν.
Προσπαθούν να κινητοποιήσουν μεγάλης κλίμακας υποστήριξη προς την αντιπολίτευση, υποστηρίζοντας ότι θέλουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση του προέδρου Erdogan και να την αντικαταστήσουν με ένα «δημοκρατικό» μέτωπο.
Ωστόσο, δεν είναι μυστικό ότι η Δύση προτιμά πάντα μια εξαρτημένη αυταρχική διοίκηση από μια ανεξάρτητη δημοκρατία.
Ο λόγος που δεν συμπαθούν τον Erdogan είναι ο πολιτικός του λόγος με επίκεντρο την Άγκυρα και η έμφαση που δίνει στην πολιτική ανεξαρτησία της Τουρκίας.
Ο Erdogan αρνείται να παίξει το παιχνίδι σύμφωνα με τους δυτικούς κανόνες.
Αντίθετα, προτιμά να ακολουθεί μια πολιτική σύμφωνα με τις ανάγκες της χώρας του.
Η Δύση δεν είναι χαρούμενη για τον πολιτικό λόγο του Erdogan, ο οποίος ζητά ισότιμη συνεργασία με τους δυτικούς συμμάχους της.
Τουρκικά συμφέροντα
Δεύτερον, ενώ ο Erdogan δήλωσε επίμονα ότι είναι αποφασισμένος να κυβερνήσει την Τουρκία για τους Τούρκους, όχι για τα εθνικά συμφέροντα της Δύσης, η αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι θα επιδιώξει μια πολύ πιο στενή προσέγγιση με τη Δύση.
Σύμφωνα με το κοινό κείμενο που ετοίμασαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τις εξηγήσεις από στελέχη της αντιπολίτευσης, εάν έρθουν στην εξουσία, θα επιστρέψουν στο πρόγραμμα F-35, θα ξεκινήσουν τη διαδικασία ένταξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα βοηθήσουν στη διευκόλυνση και άρση των απαιτήσεων βίζας για τους Τούρκους επισκέψεις στην περιοχή Σένγκεν.
Αν είναι έτσι, είναι προφανές ότι θα έχει κόστος, και θα πρέπει να δώσουν κάτι σε αντάλλαγμα.
Με άλλα λόγια, η αντιπολίτευση θα συμπεριφερθεί σύμφωνα με τις προσδοκίες των δυτικών χωρών.
Ένα από τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής θα είναι η επιδείνωση των σχέσεων με το μη δυτικό μέρος του κόσμου.
Η «πικρή» ιστορία
Τρίτον, όπως οι δυτικές χώρες στρατολόγησαν Ναζί μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στρατολόγησαν αριστερούς και πρώην κομμουνιστές μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και τους χρησιμοποίησαν προς όφελός τους.
Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι χθεσινοί αντιιμπεριαλιστές και αντιδυτικοί αριστεροί υπηρετούν σήμερα τα συμφέροντα των δυτικών χωρών.
Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι αυτοί οι πολιτικοί παράγοντες όπως το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το φιλο-PKK Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP) υποστηρίζουν ταυτόχρονα ότι είναι και οι δύο αριστεροί και επίσης στενοί σύμμαχοι της Δύσης, οι οποίοι πολέμησαν ενάντια στους κομμουνιστές για δεκαετίες.
Είναι ενδιαφέρον ότι καμία πλευρά δεν αμφισβητεί αυτήν την ανωμαλία.
Σχεδόν όλοι οι κυρίαρχοι και ριζοσπαστικοί αριστεροί πολιτικοί παράγοντες υποστηρίζονται από τη Δύση στον αγώνα τους για την ανατροπή της κυβέρνησης του Κόμματος ΑΚ.
Οι ανησυχίες της Δύσης για το μπλοκ της αντιπολίτευσης
Τέταρτον, υπάρχουν κάποιες ανησυχίες από τις δυτικές χώρες για το μέλλον του αντιπολιτευόμενου μπλοκ, ενός συνασπισμού διαφορετικών, ακόμη και αντικρουόμενων πολιτικών απόψεων.
Έχουν επίγνωση του γεγονότος ότι εάν η αντιπολίτευση έρθει στην εξουσία, δεν θα είναι εύκολο να ακολουθήσει μια ενιαία εσωτερική και εξωτερική πολιτική.
Κανείς δεν ξέρει πώς ο αρχηγός αυτού του συνασπισμού, αν υπάρχει, θα διατηρήσει το μείγμα ιδεών και θα εναρμονίσει διαφορετικές προοπτικές.
Τα κόμματα του αντιπολιτευόμενου μπλοκ συμφώνησαν να ανατρέψουν το κυβερνών Κόμμα AK και τον αρχηγό του, τον Πρόεδρο Erdogan, αλλά θα αντιμετωπίσουν πολλές προκλήσεις για το πώς να κυβερνήσουν τη χώρα.
Άλλωστε, το μπλοκ των επτακομμάτων συνασπισμού περιλαμβάνει κυρίαρχους αριστερούς, ριζοσπάστες αριστερούς, μετριοπαθείς Τούρκοι εθνικιστές, υπερτούρκους εθνικιστές, κοσμικούς, θρησκευτικούς, φιλελεύθερους και συντηρητικούς.
Μέχρι στιγμής δεν έχει εκπονηθεί συγκεκριμένο σχέδιο για την εναρμόνιση αυτών των αντικρουόμενων προοπτικών.
Αν-ήθικο πλεονέκτημα
Πέμπτον, όλοι γνωρίζουν ότι τα δυτικά μέσα ενημέρωσης και οι κυβερνήσεις έχουν ήδη τρυπήσει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Έχουν χάσει την ηθική τους ανωτερότητα για τις μονομερείς πολιτικές τους στο μη δυτικό μέρος του κόσμου και τις παρεμβάσεις τους στις εσωτερικές υποθέσεις των δημοκρατικών χωρών.
Στον μη δυτικό κόσμο, είναι γενικά γνωστό ότι η δυτική υποστήριξη είναι για τη μεγιστοποίηση των εθνικών τους συμφερόντων, παρά για την ιεράρχηση κάποιων οικουμενικών αξιών.
Για παράδειγμα, οι δυτικές χώρες έχουν συμβάλει σημαντικά στον μετασχηματισμό της Αραβικής Άνοιξης σε έναν αραβικό χειμώνα.
Άλλαξαν εκλεγμένες κυβερνήσεις με κατασταλτικές διοικήσεις.
Αποδέχονται το αποτέλεσμα των γενικών εκλογών, μόνο εάν είναι υπέρ των δυτικοκεντρικών και δυτικοεξαρτημένων παραγόντων.
Κύριο μέλημα των δυτικών χωρών δεν είναι η προστασία των φιλελεύθερων αξιών, αλλά η μεγιστοποίηση των εθνικών τους συμφερόντων.
Με άλλα λόγια, δεδομένου ότι οι τουρκικές μάζες γνωρίζουν ότι η Δύση δεν ευνοεί τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας όπως στην περίπτωση της υποστήριξής τους τόσο στο PKK όσο και στο Gülenist Terror Group (FETÖ), η δυτική υποστήριξη στο μπλοκ κατά του Erdogan θα γυρίσει μπούμερανγκ.
Δεν έχει πει την τελευταία του λέξη ο Erdogan
Πάντως, κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει ότι ο Erdogan έχει ήδη κηρυχθεί ο ηττημένος της εκλογικής αναμέτρησης.
Ο Ergodan αποτελεί μια τεράστια πολιτική προσωπικότητα της Τουρκίας που έχει αποδείξει ότι μπορεί να ανατρέψει όλα τα εις βάρος του δεδομένα και να κάνει την έκπληξη.
Το απέδειξε άλλωστε στους πρόσφατους καταστροφικούς σεισμούς, όταν όλοι είχαν προεξοφλήσει το πολιτικό του τέλος.
Πολύ σύντομα ωστόσο, κατάφερε να σταθεί στα πόδια του ( υποσχόμενος αυξήσεις μισθών, μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, δωρεάν φυσικό αέριο για όλα τα νοικοκυριά, κοκ), να αναδείξει τις αδυναμίες της αντιπολίτευσης - την οποία εξισώνει με τρομοκρατικές οργανώσεις -, ποντάροντας στην πόλωση και τελικά να σταθεί απέναντι στον Kilicdaroglu, διεκδικώντας έως το τέλος μια ακόμα πολιτική νίκη.
Κρίσιμες παράμετροι
Πέρα όμως από την αποχώρηση του Ince και την ακρίβεια που θεωρείται το βασικότερο πρόβλημα των τουρκικών νοικοκυριών, δύο ακόμα παράμετροι θα κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα.
Η πρώτη είναι το πώς θα αποτιμήσουν οι Τούρκοι - πληγέντες και μη - την αντίδραση του κράτους και της κυβέρνησης Erdogan στη διαχείριση των σεισμών που άφησαν πίσω τους πάνω από 50.000 νεκρούς.
Η δεύτερη είναι πώς θα ψηφίσουν οι νέοι ψηφοφόροι.
Σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση θα ψηφίσουν για πρώτη φορά 5 εκατομμύρια Τούρκοι.
Συνεπώς είναι προφανές πως όποιος καταφέρει να κερδίσει τους νέους, μάλλον θα κερδίσει και τις εκλογές.
Οι αριθμοί των εκλογών
Περίπου 64 εκατομμύρια Τούρκοι καλούνται να ψηφίσουν την προσεχή Κυριακή 14 Μαΐου τον επόμενο πρόεδρο της Τουρκίας καθώς και τους 600 βουλευτές της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.
Από τα 64 εκατομμύρια, τα 4,9 εκατομμύρια είναι νέοι άνθρωποι που θα ψηφίσουν για πρώτη φορά.
Το εκλογικό σώμα αποτελείται από 30,7 εκατομμύρια γυναίκες και από 29 εκατομμύρια άντρες.
Στις βουλευτικές εκλογές συμμετέχουν 26 πολιτικά κόμματα, εκ των οποίων τα 15 συμμετέχουν σε 5 πολιτικές συμμαχίες και τα υπόλοιπα 11 κατεβαίνουν ανεξάρτητα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών