Η Βορειοατλαντική Συμμαχία θεωρεί εδώ και καιρό την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας τη νέα πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία
Οι ναυτικές της βάσεις στην Κριμαία δίνουν στη Ρωσία στρατηγική υπεροχή στη Μαύρη Θάλασσα, γεγονός που αναγκάζει τις χώρες του ΝΑΤΟ να αυξήσουν την παρουσία τους στην περιοχή, επισημαίνει ο αρθρογράφος Mark Galeotti σε άρθρο του για το Spectator
«Όσο οι ρωσικές δυνάμεις αναπτύσσονται στη χερσόνησο, η Μαύρη Θάλασσα θα συνεχίσει να υπόκειται στη βούληση και την ικανότητα της Μόσχας να απειλήσει και να καταστείλει», αναφέρει το δημοσίευμα.
Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, το ΝΑΤΟ θεωρεί εδώ και καιρό την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας τη νέα πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία.
Η Κριμαία είναι ταυτόχρονα η βάση για ρωσικά χτυπήματα και στόχος για αντίποινα μέσω ουκρανικών αεροπορικών και θαλάσσιων επιθέσεων, εξήγησε.
Είναι εξαιτίας αυτής της χερσονήσου που οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ οργανώνουν προκλήσεις μέσω επιχειρήσεων κοντά στα ρωσικά σύνορα προκειμένου να αμφισβητήσουν την κυριαρχία της Μόσχας στη θαλάσσα περιοχη την οποία η στρατιωτική συμμαχία προσπαθεί να ελέγξει, σημείωσε ο Galeotti.
Άναρχο περιβάλλον και ρωσική κυριαρχία
Στο εν λόγω άρθρο επισημαίνεται ότι μήνες πριν από την εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία, μία έκθεση από το Συμβούλιο για τη Γεωστρατηγική που προειδοποιούσε ότι «η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας κινδυνεύει να καταστεί ένα άναρχο περιβάλλον όπου κυριαρχεί η ανασφάλεια εν μέσω ρωσικής κυριαρχίας».
Τα ρωσικά πλοία και πύραυλοι απειλούν την εμπορική ναυτιλία και έως ότου συναφθεί μια προσωρινή συμφωνία με τη μεσολάβηση του ΟΗΕ, τις κρίσιμες εξαγωγές σιτηρών στην Ευρώπη, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
Πλοία του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας εκτοξεύουν πυραύλους Cruise σε πολιτικούς στόχους στην ακτή και πολύ πιο πέρα.
Η Κριμαία είναι ταυτόχρονα μια βάση για ρωσικά πλήγματα και στόχος των ουκρανικών αεροπορικών και θαλάσσιων επιθέσεων.
Το πολιτικό μέλλον της Κριμαίας είναι ένα σύνθετο ζήτημα, σημειώνεται στο άρθρο.
Αλλά όσο παραμένει όχι μόνο ρωσική, αλλά σε μεγάλο βαθμό στρατιωτικοποιημένη, η Μαύρη Θάλασσα θα συνεχίσει να υπόκειται στη βούληση και την ικανότητα της Μόσχας να ελέγχει και να τη χρησιμοποιεί ως βάση επιθέσεων.
Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο, πριν από την εισβολή, το Βασιλικό Ναυτικό και άλλοι στόλοι του ΝΑΤΟ άρχισαν να πραγματοποιούν FONOP - Επιχειρήσεις Ελευθερίας Πλοήγησης - μέσω των υδάτων που διεκδίκησε η Μόσχα.
Το να μην αμφισβητούσαμε την «αρπαγή» θαλάσσιων περιοχών της Ρωσίας θα ισοδυναμούσε με σιωπηρή παραδοχή, επισημαίνεται στο άρθρο.
Αυτό όχι μόνο θα είχε οδηγήσει τη Μαύρη Θάλασσα εγγύτερα στο να γίνει ρωσική λίμνη, αλλά θα μπορούσε επίσης να ενθάρρυνε περαιτέρω το Πεκίνο στις προσπάθειές του να διεκδικήσει περισσότερο από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, και πάλι κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.
Οι συνέπειες στις αγορές εμπορευμάτων και η πείνα
Ό,τι συμβαίνει στη θάλασσα δεν μένει στη θάλασσα, αλλά αποκτά παγκόσμιες συνέπειες.
Περίπου το 90% του διασυνοριακού εμπορίου διεξάγεται δια θαλάσσης, διαμορφώνοντας ένα δίκτυο άμεσης και έμμεσης αλληλεξάρτησης.
Ο πόλεμος στη Μαύρη Θάλασσα προκαλεί αστάθεια στις παγκόσμιες αγορές εμπορευμάτων και πείνα σε φτωχές γωνιές του κόσμου, για παράδειγμα.
Παρά τη συμφωνία για τα σιτηρά (η οποία πρόκειται να λήξει σύντομα, και την οποία η Μόσχα θα μπορούσε κάλλιστα να επιλέξει να μην ανανεώσει) και τις χερσαίες διαδρομές «λωρίδα αλληλεγγύης» της ΕΕ, έχει επηρεάσει τις παγκόσμιες τιμές των πάντων, από ηλιέλαιο μέχρι καλαμπόκι εκτοξεύοντας το κόστος διαβίωσης κυρίως για τα φτωχά κράτη.
Οι τιμές αργότερα σταθεροποιήθηκαν, αν και σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα, αλλά αμέσως μετά την εισβολή, τα futures του σιταριού εκτινάχθηκαν σχεδόν κατά 60% και μια σειρά άλλων αγαθών και τροφίμων αντιμετώπθισε σοκ στην προσφορά.
Σε απάντηση, ορισμένες χώρες απαγόρευσαν τις εξαγωγές ορισμένων εμπορευμάτων για να διατηρήσουν τις δικές τους προμήθειες.
Η Ινδία απαγόρευσε προσωρινά τις εξαγωγές σιταριού, για παράδειγμα, και η Ινδονησία φοινικέλαιου.
Όλα αυτά συνέβαλαν στην αύξηση των τιμών των τροφίμων σε όλο τον κόσμο, και ιδιαίτερα στο άλμα της απόλυτης πείνας σε περιοχές όπως το Κέρας της Αφρικής.
Η περίπλοκη φύση της θαλάσσιας ασφάλειας
Αυτό υπογραμμίζει την περίπλοκη φύση της θαλάσσιας ασφάλειας στη σύγχρονη εποχή.
Τα ρωσικά πλοία και τα μίνι-υποβρύχια φέρονται να χαρτογραφούν ευρωπαϊκά καλώδια ρεύματος και Διαδικτύου και αγωγούς φυσικού αερίου και η πιθανότητα δολιοφθοράς ή προβοκάτσιας είναι αυξημένη.
Η Κίνα αναπτύσσειτη ναυτική πολιτοφυλακή, την ακτοφυλακή και ακόμη και τα οπλισμένα αλιευτικά σκάφη της, για να εκδιώξει τα αμερικανικά πολεμικά πλοία, αλλά ακόμη και τα πλοία της Μανίλα, από τη Θάλασσα των Δυτικών Φιλιππίνων εν μέσω μιας άλλης «αρπαγής θαλάσσιας έκτασης».
Το ναυτικό και η επικράτηση στον δια θαλάσσης πόλεμο σε αυτό το πλαίσιο αποκτά ένα σημαντικό και πολύπλοκο ρόλο εκτείνεται στους τομείς της ασφάλειας, της πολιτικής και της οικονομίας.
Συνεπεία των παραπάνω, ο πόλεμος στη ξηρά στην Ουκρανία διευρύνεται στο θαλάσσιο πεδίο με συνέπειες που υπερβαίνουν την ίδια την πολεμική σύγκρουση.
www.bankingnews.gr
«Όσο οι ρωσικές δυνάμεις αναπτύσσονται στη χερσόνησο, η Μαύρη Θάλασσα θα συνεχίσει να υπόκειται στη βούληση και την ικανότητα της Μόσχας να απειλήσει και να καταστείλει», αναφέρει το δημοσίευμα.
Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, το ΝΑΤΟ θεωρεί εδώ και καιρό την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας τη νέα πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία.
Η Κριμαία είναι ταυτόχρονα η βάση για ρωσικά χτυπήματα και στόχος για αντίποινα μέσω ουκρανικών αεροπορικών και θαλάσσιων επιθέσεων, εξήγησε.
Είναι εξαιτίας αυτής της χερσονήσου που οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ οργανώνουν προκλήσεις μέσω επιχειρήσεων κοντά στα ρωσικά σύνορα προκειμένου να αμφισβητήσουν την κυριαρχία της Μόσχας στη θαλάσσα περιοχη την οποία η στρατιωτική συμμαχία προσπαθεί να ελέγξει, σημείωσε ο Galeotti.
Άναρχο περιβάλλον και ρωσική κυριαρχία
Στο εν λόγω άρθρο επισημαίνεται ότι μήνες πριν από την εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία, μία έκθεση από το Συμβούλιο για τη Γεωστρατηγική που προειδοποιούσε ότι «η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας κινδυνεύει να καταστεί ένα άναρχο περιβάλλον όπου κυριαρχεί η ανασφάλεια εν μέσω ρωσικής κυριαρχίας».
Τα ρωσικά πλοία και πύραυλοι απειλούν την εμπορική ναυτιλία και έως ότου συναφθεί μια προσωρινή συμφωνία με τη μεσολάβηση του ΟΗΕ, τις κρίσιμες εξαγωγές σιτηρών στην Ευρώπη, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
Πλοία του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας εκτοξεύουν πυραύλους Cruise σε πολιτικούς στόχους στην ακτή και πολύ πιο πέρα.
Η Κριμαία είναι ταυτόχρονα μια βάση για ρωσικά πλήγματα και στόχος των ουκρανικών αεροπορικών και θαλάσσιων επιθέσεων.
Το πολιτικό μέλλον της Κριμαίας είναι ένα σύνθετο ζήτημα, σημειώνεται στο άρθρο.
Αλλά όσο παραμένει όχι μόνο ρωσική, αλλά σε μεγάλο βαθμό στρατιωτικοποιημένη, η Μαύρη Θάλασσα θα συνεχίσει να υπόκειται στη βούληση και την ικανότητα της Μόσχας να ελέγχει και να τη χρησιμοποιεί ως βάση επιθέσεων.
Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο, πριν από την εισβολή, το Βασιλικό Ναυτικό και άλλοι στόλοι του ΝΑΤΟ άρχισαν να πραγματοποιούν FONOP - Επιχειρήσεις Ελευθερίας Πλοήγησης - μέσω των υδάτων που διεκδίκησε η Μόσχα.
Το να μην αμφισβητούσαμε την «αρπαγή» θαλάσσιων περιοχών της Ρωσίας θα ισοδυναμούσε με σιωπηρή παραδοχή, επισημαίνεται στο άρθρο.
Αυτό όχι μόνο θα είχε οδηγήσει τη Μαύρη Θάλασσα εγγύτερα στο να γίνει ρωσική λίμνη, αλλά θα μπορούσε επίσης να ενθάρρυνε περαιτέρω το Πεκίνο στις προσπάθειές του να διεκδικήσει περισσότερο από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, και πάλι κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.
Οι συνέπειες στις αγορές εμπορευμάτων και η πείνα
Ό,τι συμβαίνει στη θάλασσα δεν μένει στη θάλασσα, αλλά αποκτά παγκόσμιες συνέπειες.
Περίπου το 90% του διασυνοριακού εμπορίου διεξάγεται δια θαλάσσης, διαμορφώνοντας ένα δίκτυο άμεσης και έμμεσης αλληλεξάρτησης.
Ο πόλεμος στη Μαύρη Θάλασσα προκαλεί αστάθεια στις παγκόσμιες αγορές εμπορευμάτων και πείνα σε φτωχές γωνιές του κόσμου, για παράδειγμα.
Παρά τη συμφωνία για τα σιτηρά (η οποία πρόκειται να λήξει σύντομα, και την οποία η Μόσχα θα μπορούσε κάλλιστα να επιλέξει να μην ανανεώσει) και τις χερσαίες διαδρομές «λωρίδα αλληλεγγύης» της ΕΕ, έχει επηρεάσει τις παγκόσμιες τιμές των πάντων, από ηλιέλαιο μέχρι καλαμπόκι εκτοξεύοντας το κόστος διαβίωσης κυρίως για τα φτωχά κράτη.
Οι τιμές αργότερα σταθεροποιήθηκαν, αν και σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα, αλλά αμέσως μετά την εισβολή, τα futures του σιταριού εκτινάχθηκαν σχεδόν κατά 60% και μια σειρά άλλων αγαθών και τροφίμων αντιμετώπθισε σοκ στην προσφορά.
Σε απάντηση, ορισμένες χώρες απαγόρευσαν τις εξαγωγές ορισμένων εμπορευμάτων για να διατηρήσουν τις δικές τους προμήθειες.
Η Ινδία απαγόρευσε προσωρινά τις εξαγωγές σιταριού, για παράδειγμα, και η Ινδονησία φοινικέλαιου.
Όλα αυτά συνέβαλαν στην αύξηση των τιμών των τροφίμων σε όλο τον κόσμο, και ιδιαίτερα στο άλμα της απόλυτης πείνας σε περιοχές όπως το Κέρας της Αφρικής.
Η περίπλοκη φύση της θαλάσσιας ασφάλειας
Αυτό υπογραμμίζει την περίπλοκη φύση της θαλάσσιας ασφάλειας στη σύγχρονη εποχή.
Τα ρωσικά πλοία και τα μίνι-υποβρύχια φέρονται να χαρτογραφούν ευρωπαϊκά καλώδια ρεύματος και Διαδικτύου και αγωγούς φυσικού αερίου και η πιθανότητα δολιοφθοράς ή προβοκάτσιας είναι αυξημένη.
Η Κίνα αναπτύσσειτη ναυτική πολιτοφυλακή, την ακτοφυλακή και ακόμη και τα οπλισμένα αλιευτικά σκάφη της, για να εκδιώξει τα αμερικανικά πολεμικά πλοία, αλλά ακόμη και τα πλοία της Μανίλα, από τη Θάλασσα των Δυτικών Φιλιππίνων εν μέσω μιας άλλης «αρπαγής θαλάσσιας έκτασης».
Το ναυτικό και η επικράτηση στον δια θαλάσσης πόλεμο σε αυτό το πλαίσιο αποκτά ένα σημαντικό και πολύπλοκο ρόλο εκτείνεται στους τομείς της ασφάλειας, της πολιτικής και της οικονομίας.
Συνεπεία των παραπάνω, ο πόλεμος στη ξηρά στην Ουκρανία διευρύνεται στο θαλάσσιο πεδίο με συνέπειες που υπερβαίνουν την ίδια την πολεμική σύγκρουση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών