Βλάβη στο σύστημα τηλεδιοίκησης η αιτία για τη σιδηροδρομική τραγωδία στην Ινδία - Παραμένουν παγιδευμένοι στα συντρίμμμια

Επέστρεψαν ξανά στις 4/6 οι ομάδες διάσωσης και οι οικογένειες στα στραπατσαρισμένα βαγόνια για να συνεχίσουν τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης θυμάτων από το χειρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα της Ινδίας τυων δύο τελευταίων δεκαετιών.
Ο μέχρι στιγμής απολογισμός του μεγάλου σιδηροδρομικού δυστυχήματος είναι 288 νεκροί.
Πέντε ακόμη πτώματα μεταφέρθηκαν σε ένα σχολείο που χρησιμοποιούνταν ως νεκροτομείο κοντά στο σημείο του δυστυχήματος τα ξημερώματα της Κυριακής 4/6.
«Δεν ξέρουμε πόσα ακόμη πτώματα θα μας φέρουν», είπε ένας εργαζόμενος στον τομέα της υγείας.
Οι τραυματίες έχουν ξεπεράσει τους 1.200.
Και ο απολογισμός των θυμάτων ενδέχεται να αυξηθεί και να φτάσει τους 380 νεκρούς, σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή της πυροσβεστικής του κρατιδίου Οντίσα, τον Σουντχάνσου Σαράντζι.
Η Indian Railways, η κρατική σιδηροδρομική εταιρεία της Ινδίας, μεταφέρει περισσότερους από 13 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε μέρα.

Από βλάβη στην τηλεδιοίκηση  το δυστύχημα

Η South Eastern Railway είπε ότι μια προκαταρκτική έκθεση ανέφερε ότι το ατύχημα ήταν αποτέλεσμα βλάβης του συστήματος σηματοδότησης.
Το Coromandel Express, που πραγματοποιούσε το δρομολόγιο Καλκούτα - Μαντράς, έλαβε άδεια να εισέλθει στην κεντρική σιδηροδρομική γραμμή, αλλά λόγω βλάβης του συστήματος τηλεδιοίκησης μπήκε σε άλλη στην οποία ήδη βρισκόταν εμπορική αμαξοστοιχία, αναφέρει αναφέρει δημοσίευμα των Indian Times.
Το επιβατικό τρένο προσέκρουσε με ταχύτητα 130 χιλιομέτρων την ώρα πάνω στην εμπορική αμαξοστοιχία.
Τρία βαγόνια έπεσαν στη διπλανή σιδηροδρομική γραμμή, με αποτέλεσμα να χτυπήσουν το πίσω μέρος ενός τρένου εξπρές που πραγματοποιούσε το δρομολόγιο Μπανγκαλόρ- Καλκούτα. Αυτή η σύγκρουση προκάλεσε τις περισσότερες ζημιές, προσθέτουν οι Times.
Η τραγωδία σημειώθηκε κοντά στο Μπαλασόρ, περίπου 200 χιλιόμετρα από το Μπουμπανεσβάρ, πρωτεύουσα του κρατιδίου Οντίσα, στην ανατολική Ινδία.
Ο Πρωθυπουργός Narendra Modi, ο οποίος αντιμετωπίζει εκλογές το 2024, επισκέφθηκε το σημείο της τραγωδίας το Σάββατο 4/6 για να μιλήσει με τα σωστικά συνεργεία, να επιθεωρήσει τα συντρίμμια και να συναντήσει μερικούς από τους σχεδόν 1.200 τραυματίες.
Περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι συμμετέχουν στη διάσωση, ανέφερε το υπουργείο Σιδηροδρόμων στο Twitter.
Εργαζόμενοι με χρήση βαρέων μηχανημάτων καθαρίζουν τις κατεστραμμένες γραμμές, τα κατεστραμμένα τρένα και τα ηλεκτρικά καλώδια, καθώς αναστατωμένοι συγγενείς κοιτούν και αναζητούν τους δικούς τους ανθρώπους αγνοούνται.
Σε ένα επιχειρηματικό κέντρο όπου έχουν μεταφερθεί οι σοροί για ταυτοποίηση, περιμένουν δεκάδες συγγενείς, πολλοί κλαίνε και κρατούσαν ταυτότητες και φωτογραφίες αγνοουμένων αγαπημένων προσώπων.
«Μας κάλεσε η αστυνομία και μας ζήτησαν να έρθουμε», είπε η Baisakhi Dhar από την πολιτεία της Δυτικής Βεγγάλης, που αναζητά αναζητώντας τον σύζυγό της Nikhil Dhar.
Είπε ότι οι αποσκευές και το κινητό του συζύγου της βρέθηκαν, αλλά δεν είχε πληροφορίες για το πού βρισκόταν.
«Ο στόχος είναι μέχρι το πρωί της Τετάρτης 7/6 να έχουν ολοκληρωθεί όλες οι εργασίες αποκατάστασης και οι γραμμές  να λειτουργούν», δήλωσε ο υπουργός Σιδηροδρόμων Ashwini Vaishnaw.

Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες των επιζώντων

Ο Ομπάλ Μπατία, ένας από τους 1.200 τραυματίες της σιδηροδρομικής τραγωδίας στο κρατίδιο Οντίσα της ανατολικής Ινδίας, αφηγείται στο πρακτορείο Reuters τις δραματικές σκηνές που εκτυλίχθηκαν κατά την σύγκρουση των τριών αμαξοστοιχιών.
Μαζί με τρεις φίλους του, μετέβαινε σε εργοστάσιο του Τσενάι για δουλειά.
Ο 25χρονος επέβαινε στο τρίτο βαγόνι του Κορομαντέλ Εξπρές, το οποίο ήταν ασφυκτικά γεμάτο και κρατιόταν υπομονετικά από τις χειρολαβές στο μεγαλύτερο τμήμα του 4ωρου ταξιδιού, όπως και οι φίλοι του.
Το τρένο χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον από εργάτες βιομηχανιών γύρω από το Τσενάι και την Μπενγκαλούρου (Μπανγκαλόρ).
Ήταν σούρουπο, ορισμένοι από τους καθήμενους επιβάτες τελείωναν το δείπνο τους και άλλοι είχαν αποκοιμηθεί.
Στο ίδιο βαγόνι με τον Μπατία ταξίδευε ο 30χρονος Μότι Σέιχ, ο οποίος συζητούσε με άλλους έξι συγχωριανούς του. Καθώς δεν υπήρχε άδεια θέση, σκόπευαν να φάνε κάτι στα όρθια, προτού ξαπλώσουν στο πάτωμα για να ξεκουραστούν.
«Ξαφνικά το βαγόνι τραντάχτηκε», είπαν ο Μπατία και ο Σέιχ. Το πρώτο πράγμα που τους πέρασε από το μυαλό ήταν πως επρόκειτο για ένα απότομο φρενάρισμα. Αλλά λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, το βαγόνι ανατράπηκε. Πίστεψαν πως ήρθε το τέλος τους...
«Όταν συνειδητοποιήσαμε ότι ήμασταν ζωντανοί, προσπαθήσαμε να φτάσουμε στην έξοδο κινδύνου για να βγούμε από το τρένο. Το βαγόνι είχε εκτροχιαστεί και είχε πέσει στο πλάι», είπε ο Μπατία. Όταν κατάφερε να βγει μαζί με τους φίλους του, αντίκρισε σκηνές χάους. «Είδαμε πολλούς νεκρούς. Όλοι προσπαθούσαν να απεγκλωβιστούν και αναζητούσαν αγαπημένα τους πρόσωπα», ανέφερε.
«Κλαίγαμε όταν βγήκαμε έξω», αφηγήθηκε ο Μότι Σέιχ, συμπληρώνοντας ότι οι πρώτοι διασώστες έφθασαν περίπου 20 λεπτά αργότερα.
Η Αρτσάνα Πολ επέβαινε στο άλλο τρένο, το Χόουραχ Σουπερφάστ Εξπρές.
«Ακούστηκε ένας τεράστιος κρότος και όλα σκοτείνιασαν», είπε αυτή η νοικοκυρά από τη Δυτική Βεγγάλη, που ταξίδευε μαζί με τον αδερφό και τον 10χρονο γιο της.
«Άρχισα να ψάχνω για το παιδί μου και τον αδερφό μου, αλλά δεν τους έβλεπα πουθενά».
Τραυματισμένοι επιβάτες προσπαθούσαν να σταθούν στα πόδια τους.
«Με προέτρεψαν να βγω έξω, αλλά αρνήθηκα. Έπρεπε να ψάξω για τον γιο μου. Αλλά επέμειναν να βγω έξω πρώτα», αφηγήθηκε.
Βγήκε από το βαγόνι, αλλά δεν έβλεπε πουθενά το παιδί. Αιμορραγούσε και την έβαλαν σε ασθενοφόρο. Από το κρεβάτι του νοσοκομείου όπου διακομίστηκε, ζητούσε με λυγμούς από δημοσιογράφο του Reuters να τη βοηθήσει να βρει τον γιο της.
Στην ίδια αμαξοστοιχία επέβαινε και η 55χρονη Καουσίντα Ντας, η οποία έχασε την κόρη της. «Παρότι εγώ επέζησα, δεν έχω πια λόγο να ζω. Η κόρη μου ήταν τα πάντα για εμένα», είπε.

Το πιο φονικό σιδηροδρομικό δυστύχημα από το 1995

Το σιδηροδρομικό δυστύχημα της Παρασκευής είναι το πιο φονικό που έχει σημειωθεί στην Ινδία από το 1995, όταν δύο τρένα εξπρές συγκρούστηκαν κοντά στο Φιροζαμπάντ, προκαλώντας τον θάνατο περισσότερων από 300 ανθρώπων.
Στο παρελθόν η Ινδία έχει βιώσει πολλές σιδηροδρομικές τραγωδίες, ωστόσο τα τελευταία χρόνια η ασφάλεια του δικτύου έχει βελτιωθεί σημαντικά, χάρη στις επενδύσεις και την τεχνολογική εξέλιξη.
Το χειρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην ιστορία της Ινδίας ήταν εκείνο της 6ης Ιουνίου 1981, όταν επτά βαγόνια ενός τρένου που διέσχιζε μια γέφυρα έπεσαν στον ποταμό Μπαγκμάτι, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 800-1.000 άνθρωποι.

www.bankingnews.gr