Η οικονομική μοίρα της Κίνας είναι σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένη με τη σταθερότητα του Στενού
Παρά την απαράμιλλη στρατιωτική υπεροχή της Κίνας και τις απειλές για το νησιωτικό έθνος της Ταϊβάν, φαίνεται πολύ απίθανο η τελευταία να γίνει μια δεύτερη Ουκρανία. Για το γεγονός αυτό, μπορεί να ειπωθεί ότι μεγάλο ρόλο διαδραματίζει και η Ινδία.
Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ινδία και ως ένα βαθμό η Αυστραλία βρίσκονται στην ίδια σελίδα της ιστορίας, και όπως φαίνεται είναι, το Πεκίνο δεν θα είναι τόσο «τολμηρό» ώστε να ακρωτηριάσει την οικονομία του επιτιθέμενος στην Ταϊπέι.
Οποιαδήποτε τέτοια επίθεση καθιστά την Κίνα εξαιρετικά ευάλωτη στα αντίμετρα χωρών όπως η Ινδία και οι Ηνωμένες Πολιτείες στα στενά της Μαλάκας.
Διότι μέσω αυτού του Στενού η Κίνα εξάγει τα προϊόντα της στη μεγαλύτερη αγορά της στην Ευρώπη και εισάγει την κρίσιμη πρώτη ύλη, συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας, από τον Περσικό Κόλπο και την Αφρική.
Υπολογίζεται ότι το 80% των εξαγωγών της Κίνας διέρχεται από το Στενό της Μαλάκας. Με άλλα λόγια, η οικονομική μοίρα της Κίνας είναι σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένη με τη σταθερότητα του Στενού.
Το στενό της Μαλάκας, πέρα από τον Ινδικό Ωκεανό, συνδέει τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας με τον Περσικό Κόλπο, την Ερυθρά Θάλασσα, τη Διώρυγα του Σουέζ και τη Μεσόγειο Θάλασσα. Αυτή η θαλάσσια γραμμή επικοινωνίας ανατολής-δύσης τυγχάνει να είναι η «θαλάσσια γραμμή σωτηρίας» της Κίνας.
Ένα κινεζικό έγγραφο στρατηγικού σχεδιασμού παραδέχεται όταν αναφέρει ότι «Προς το παρόν και για μια ορισμένη περίοδο στο μέλλον, η κύρια οδός των θαλάσσιων μεταφορών της Κίνας είναι από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας στον Ινδικό Ωκεανό και την Ερυθρά Θάλασσα μέσω του στενού της Malacca».
Και εδώ, η Κίνα φοβάται ότι σε περίπτωση εισβολής στην Ταϊβάν, οι ΗΠΑ, μαζί με τους εταίρους τους στον Ινδο-Ειρηνικό, μπορούν να οπλίσουν αυτό το ουσιαστικό σημείο ασφυξίας της Μαλάκα επιβάλλοντας αποκλεισμό, με αποτέλεσμα τη διακοπή του εμπορίου, των ενεργειακών πόρων και των πρώτων υλών.
Αυτό θα αύξανε σημαντικά το κόστος της Κίνας για την επιδίωξη οποιασδήποτε ατυχίας κατά της Ταϊβάν.
Αρκετοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η Ινδία μπορεί να προστατεύσει τα βόρεια σύνορά της από τα επιθετικά σχέδια της Κίνας με την ικανότητά της να διαταράσσει αυτή τη θαλάσσια γραμμή ζωής της Κίνας.
Φαίνεται ότι η Ινδία έχει μαζικό πλεονέκτημα.
Ο στρατός της Ινδίας κυριαρχεί ήδη στον βορειοανατολικό Ινδικό Ωκεανό και στις δυτικές προσεγγίσεις προς το στενό της Μαλάκας.
Κατά τις τελευταίες δεκαετίες τα Στενά της Μαλάκα έχουν αναδειχθεί σε ένα από τα πιο σημαντικά «σημεία σφιγμού» του διεθνούς θαλάσσιου εμπορίου.Με συνολικό μήκος 800 χιλιομέτρων και βάθος 23 μέτρων, τα Στενά αποτελούν την πιο επιμήκη θαλάσσια οδό στον κόσμο, συνδέοντας την θάλασσα του Άνταμαν (Ινδικός Ωκεανός) με την Νότια Κινέζικη θάλασσα (Ειρηνικός Ωκεανός).
Τα Στενά διαμορφώνονται εν μέσω της Ινδονησιακής νήσου Σουμάτρα, του δυτικού μέρους της Μαλαισίας και της νότιας Ταϊλάνδης, καλύπτοντας μια έκταση 65,000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Η εν λόγω θαλάσσια έκταση εμπίπτει μέσα στα χωρικά ύδατα της Ινδονησίας, της Μαλαισίας και της Σιγκαπούρης, οι οποίες είναι επιφορτισμένες, επί τη βάσει της Σύμβασης του Δικαίου της Θαλάσσης, με την διατήρηση της ασφαλούς ναυσιπλοϊας στην περιοχή.
Ιστορική Αναδρομή
Διαμέσω των αιώνων τα Στενά τέθηκαν υπό τον διαδοχικό έλεγχο διαφόρων λαών, με Ρωμαίους, Έλληνες, Κινέζους και Ινδούς έμπορους να εκμεταλλεύονται στο έπακρον αυτό το εξαιρετικής σημασίας φυσικό κανάλι.
Εν συγκεκριμένω, από τον 7ο μέχρι τον 11ο αιώνα τα Στενά βρίσκονταν υπό τον έλεγχο της Αυτοκρατορίας της Srivijaya, με την κυριαρχία να περνά κατά τον 15ο αιώνα στο βασίλειο της Μαλάκα.
Οι Ευρωπαϊκές θαλασσοκρατικές δυνάμεις αντιλήφθηκαν ήδη από τον 16ο αιώνα την στρατηγική αξία των Στενών, με τους Πορτογάλους να καταλαμβάνουν την Μαλάκα το 1511. Οι Ολλανδοί ακολούθησαν κατά πόδας, με την εταιρεία Dutch East India να διατηρεί υπό τον έλεγχο της τα Στενά από τον 17ο μέχρι και τον 18ο αιώνα.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι Βρετανοί κατανόησαν πως ο άμεσος έλεγχος της περιοχής καθίστατο πλέον αδήριτη ανάγκη προκειμένου να εξασφαλιστεί μια ασφαλής θαλάσσια οδός προς την Κίνα, και εκ τούτου, προχώρησαν το 1819 στην ίδρυση μιας αποικίας στην Σιγκαπούρη.
Με την διάνοιξη της Διώρυγας του Σουέζ το 1869 η στρατηγική σημασία των Στενών της Μαλάκα αυξήθηκε έτι περαιτέρω, αφού η θαλάσσια απόσταση μεταξύ Ευρώπης και Άπω Ανατολής μειώθηκε κατά ένα τρίτο.
Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ινδία και ως ένα βαθμό η Αυστραλία βρίσκονται στην ίδια σελίδα της ιστορίας, και όπως φαίνεται είναι, το Πεκίνο δεν θα είναι τόσο «τολμηρό» ώστε να ακρωτηριάσει την οικονομία του επιτιθέμενος στην Ταϊπέι.
Οποιαδήποτε τέτοια επίθεση καθιστά την Κίνα εξαιρετικά ευάλωτη στα αντίμετρα χωρών όπως η Ινδία και οι Ηνωμένες Πολιτείες στα στενά της Μαλάκας.
Διότι μέσω αυτού του Στενού η Κίνα εξάγει τα προϊόντα της στη μεγαλύτερη αγορά της στην Ευρώπη και εισάγει την κρίσιμη πρώτη ύλη, συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας, από τον Περσικό Κόλπο και την Αφρική.
Υπολογίζεται ότι το 80% των εξαγωγών της Κίνας διέρχεται από το Στενό της Μαλάκας. Με άλλα λόγια, η οικονομική μοίρα της Κίνας είναι σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένη με τη σταθερότητα του Στενού.
Το στενό της Μαλάκας, πέρα από τον Ινδικό Ωκεανό, συνδέει τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας με τον Περσικό Κόλπο, την Ερυθρά Θάλασσα, τη Διώρυγα του Σουέζ και τη Μεσόγειο Θάλασσα. Αυτή η θαλάσσια γραμμή επικοινωνίας ανατολής-δύσης τυγχάνει να είναι η «θαλάσσια γραμμή σωτηρίας» της Κίνας.
Ένα κινεζικό έγγραφο στρατηγικού σχεδιασμού παραδέχεται όταν αναφέρει ότι «Προς το παρόν και για μια ορισμένη περίοδο στο μέλλον, η κύρια οδός των θαλάσσιων μεταφορών της Κίνας είναι από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας στον Ινδικό Ωκεανό και την Ερυθρά Θάλασσα μέσω του στενού της Malacca».
Και εδώ, η Κίνα φοβάται ότι σε περίπτωση εισβολής στην Ταϊβάν, οι ΗΠΑ, μαζί με τους εταίρους τους στον Ινδο-Ειρηνικό, μπορούν να οπλίσουν αυτό το ουσιαστικό σημείο ασφυξίας της Μαλάκα επιβάλλοντας αποκλεισμό, με αποτέλεσμα τη διακοπή του εμπορίου, των ενεργειακών πόρων και των πρώτων υλών.
Αυτό θα αύξανε σημαντικά το κόστος της Κίνας για την επιδίωξη οποιασδήποτε ατυχίας κατά της Ταϊβάν.
Αρκετοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η Ινδία μπορεί να προστατεύσει τα βόρεια σύνορά της από τα επιθετικά σχέδια της Κίνας με την ικανότητά της να διαταράσσει αυτή τη θαλάσσια γραμμή ζωής της Κίνας.
Φαίνεται ότι η Ινδία έχει μαζικό πλεονέκτημα.
Ο στρατός της Ινδίας κυριαρχεί ήδη στον βορειοανατολικό Ινδικό Ωκεανό και στις δυτικές προσεγγίσεις προς το στενό της Μαλάκας.
Κατά τις τελευταίες δεκαετίες τα Στενά της Μαλάκα έχουν αναδειχθεί σε ένα από τα πιο σημαντικά «σημεία σφιγμού» του διεθνούς θαλάσσιου εμπορίου.Με συνολικό μήκος 800 χιλιομέτρων και βάθος 23 μέτρων, τα Στενά αποτελούν την πιο επιμήκη θαλάσσια οδό στον κόσμο, συνδέοντας την θάλασσα του Άνταμαν (Ινδικός Ωκεανός) με την Νότια Κινέζικη θάλασσα (Ειρηνικός Ωκεανός).
Τα Στενά διαμορφώνονται εν μέσω της Ινδονησιακής νήσου Σουμάτρα, του δυτικού μέρους της Μαλαισίας και της νότιας Ταϊλάνδης, καλύπτοντας μια έκταση 65,000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Η εν λόγω θαλάσσια έκταση εμπίπτει μέσα στα χωρικά ύδατα της Ινδονησίας, της Μαλαισίας και της Σιγκαπούρης, οι οποίες είναι επιφορτισμένες, επί τη βάσει της Σύμβασης του Δικαίου της Θαλάσσης, με την διατήρηση της ασφαλούς ναυσιπλοϊας στην περιοχή.
Ιστορική Αναδρομή
Διαμέσω των αιώνων τα Στενά τέθηκαν υπό τον διαδοχικό έλεγχο διαφόρων λαών, με Ρωμαίους, Έλληνες, Κινέζους και Ινδούς έμπορους να εκμεταλλεύονται στο έπακρον αυτό το εξαιρετικής σημασίας φυσικό κανάλι.
Εν συγκεκριμένω, από τον 7ο μέχρι τον 11ο αιώνα τα Στενά βρίσκονταν υπό τον έλεγχο της Αυτοκρατορίας της Srivijaya, με την κυριαρχία να περνά κατά τον 15ο αιώνα στο βασίλειο της Μαλάκα.
Οι Ευρωπαϊκές θαλασσοκρατικές δυνάμεις αντιλήφθηκαν ήδη από τον 16ο αιώνα την στρατηγική αξία των Στενών, με τους Πορτογάλους να καταλαμβάνουν την Μαλάκα το 1511. Οι Ολλανδοί ακολούθησαν κατά πόδας, με την εταιρεία Dutch East India να διατηρεί υπό τον έλεγχο της τα Στενά από τον 17ο μέχρι και τον 18ο αιώνα.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι Βρετανοί κατανόησαν πως ο άμεσος έλεγχος της περιοχής καθίστατο πλέον αδήριτη ανάγκη προκειμένου να εξασφαλιστεί μια ασφαλής θαλάσσια οδός προς την Κίνα, και εκ τούτου, προχώρησαν το 1819 στην ίδρυση μιας αποικίας στην Σιγκαπούρη.
Με την διάνοιξη της Διώρυγας του Σουέζ το 1869 η στρατηγική σημασία των Στενών της Μαλάκα αυξήθηκε έτι περαιτέρω, αφού η θαλάσσια απόσταση μεταξύ Ευρώπης και Άπω Ανατολής μειώθηκε κατά ένα τρίτο.
Ταυτοχρόνως, το εν λόγω στρατηγικό σημείο έχει μετατραπεί σε ένα εμπορικό κόμβο ζωτικής σημασίας για τα ανεπτυγμένα κράτη της Άπω Ανατολής, καθώς μέσω αυτού περνούν τα δύο τρίτα του ενεργειακού εφοδιασμού της Νότιας Κορέας, το 80% των εισαγωγών πετρελαίου της Κίνας και περίπου το 60% των ενεργειακών προμηθειών της Ιαπωνίας.
Συνεπώς, γίνεται κατανοητό πως εν περιπτώσει πιθανού φραγμού των Στενών περίπου το μισό παγκόσμιο θαλάσσιο εμπόριο θα πρέπει να επαναδρομολογηθεί γύρω από το αρχιπέλαγο της Ινδονησίας, πράγμα που θα έχει ως απότοκο την ραγδαία άνοδο των ναυτιλιακών και ενεργειακών τιμών.
Σχόλια αναγνωστών