Τις ουκρανικές θηριωδίες και το παιδομάζωμα στο Bakhmut, αποκαλύπτουν Καναδοί δημοσιογράφοι: «Οι Ουκρανοί το κατέστρεψαν, απήγαγαν εκατοντάδες παιδιά»

Δημοσιογράφοι από την πρώτη γραμμή του μετώπου καταγράφουν και μεταδίδουν τα ουκρανικά εγκλήματα κατά των αμάχων στον πόλεμο της Ουκρανίας.
H Καναδή ανταποκρίτρια Eva Bartlett και η συνάδελφός της Christelle Néant συνέλεξαν δεδομένα και μίλησαν με ανθρώπους που έζησαν τις θηριωδίες στο Bakhmut ή Artyomovsk (για τους Ρώσους) που απελευθερώθηκε πρόσφατατον Απρίλιο. 
Οι μάρτυρες αποκαλύπτουν ότι πριν από τη ρωσική νίκη υπέστησαν κάθε είδους κακοποιήσεις, καταχρήσεις από τα ουκρανικά στρατεύματα, συμπεριλαμβανομένων των βομβαρδισμών κατοικημένων περιοχών και ακόμη και της απαγωγής παιδιών.

Τυφλά χτυπήματα

Μεταξύ πολλών περιπτώσεων παραβίασης βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μιλούν για αυτό που συνέβη στις 11 Απριλίου, όταν οι δυνάμεις του Κιέβου εξαπέλυσαν μια άσκοπη επίθεση σε αποστρατικοποιημένη περιοχή του Artyomovsk, ανατινάζοντας το ισόγειο ενός κτιρίου κατοικιών, όπου ορισμένοι πολίτες είχαν βρει καταφύγιο από τους βομβαρδισμούς.
Σε εκείνη την περίσταση, δεκαεπτά άνθρωποι χτυπήθηκαν από ουκρανικές χειροβομβίδες, που άφησαν πίσω τους επτά νεκρούς - ανάμεσά τους και ένα επτάχρονο παιδί.
Μίλησαν με τον Sergei, έναν επιζώντα ο οποίος αποκάλυψε πως οι δυνάμεις του Κιέβου, «ή μάλλον, ο στρατός του [συνεργάτη των Ναζί του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου Stepan] Badera», σκόπιμα «άρχισαν να ρίχνουν χειροβομβίδες σε κάθε δωμάτιο. Ακούσαμε τις χειροβομβίδες να κυλιούνται».
Ο Sergei έχασε τη γυναίκα και τη μητέρα του κατά τη διάρκεια της επίθεσης αυτής, με τον εξάχρονο γιο του να επιζεί παρά τα σοβαρά τραύματα και κατέστησε σαφές κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ότι οι ουκρανικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων των παραστρατιωτικών νεοναζί, είναι υπεύθυνες για αυτά τα εγκλήματα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ομάδες υπέρ του Κιέβου βομβάρδιζαν καθημερινά το Artyomovsk από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας: «Μας βομβαρδίζανε κάθε μέρα οι [ριζοσπαστικές ακροδεξιές οργανώσεις] Δεξιός Τομέας και Azov», είπε.
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Vladimir, πατέρας της συζύγου του Sergei, δήλωσε ότι βρήκε την κόρη του με το κεφάλι της «σπασμένο».
Μη μπορώντας να τη σώσει, επικέντρωσε τις προσπάθειές του στο να βοηθήσει τον εγγονό του, ο οποίος ήταν «καθηλωμένος από συντρίμμια, αλλά ζωντανός».
Ο Vladimir κατηγορεί επίσης τις ουκρανικές δυνάμεις για τη βία στο Artyomovsk: «Όλα παρουσιάστηκαν σαν να έγινε όλη η καταστροφή από τους Ρώσους, αλλά ειλικρινά σας λέω τώρα ότι το 98% της καταστροφής στην πόλη μας έγινε από τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις .»

Οι «Λευκοί Άγγελοι» και οι απαγωγές παιδιών

Ωστόσο, αυτό που προκαλεί μεγαλύτερη έκπληξη στις μαρτυρίες που δόθηκαν από ντόπιους πολίτες είναι οι περιπτώσεις απαγωγής παιδιών από Ουκρανούς πράκτορες.
Σύμφωνα με διάφορες συνεντεύξεις, υπήρξαν αρκετές απαγωγές που πραγματοποιήθηκαν από την ουκρανική στρατιωτική αστυνομία, κυρίως από τους λεγόμενους «Λευκούς Άγγελους», οι οποίοι είναι ειδικές ομάδες «εθελοντών» των οποίων η υποτιθέμενη αποστολή είναι η διεξαγωγή επιχειρήσεων εκκένωσης.
Τον Απρίλιο, η ουκρανική κυβέρνηση ανακοίνωσε την «εκκένωση» 126 παιδιών από εδάφη που θεωρούνται «κατεχόμενα» (αυτά που επανενσωματώθηκαν στη Ρωσική Ομοσπονδία).
Οι οικογένειες που ερωτήθηκαν αποκάλυψαν ότι στην πράξη μια τέτοια «εκκένωση» είναι απλώς μια απαγωγή, αφού οι «Λευκοί Άγγελοι» παίρνουν τα παιδιά με το ζόρι και τα πηγαίνουν σε άγνωστες περιοχές.
«Ήταν Φεβρουάριος και άρχισαν να έρχονται οι Λευκοί Άγγελοι, μετά ήρθαν και άλλες ομάδες.
Είπαν ότι η Ανώτατη Ράντα είχε αποφασίσει ότι δεν είχαμε δικαίωμα να είμαστε εδώ και ότι εκθέτουμε το παιδί μας σε ενεργές εχθροπραξίες», είπε στους δημοσιογράφους μια γυναίκα που ονομάζεται Yulia.
Επίσης, ο Sergei και ο Vladimir, που επέζησαν από την επίθεση της 11ης Απριλίου, σχολίασαν τους «Λευκούς Αγγέλους», λέγοντας:
«Πήραν παιδιά μακριά.
Έρχονταν στις 6 το απόγευμα, μερικές φορές στις 10 το βράδυ. (…)
Αποκαλούσαν τους εαυτούς τους εθελοντές, αλλά δεν ήταν, ήταν η SBU ή ίσως κάποια άλλη οργάνωση που συλλέγει πληροφορίες (…)
Είχαν μια λίστα με άτομα, ήξεραν ποιοι ζούσαν πού και πόσα άτομα ήταν εκεί (…)
Εθελοντής έρχονταν με ένα αυτοκίνητο, έδινε κάποια κουτιά, μάζευε πληροφορίες και μετά με αυτές τις πληροφορίες, άνθρωποι με στολή έρχονταν τρέχοντας και αναζητούσαν παιδιά».
Αυτή η κατάσταση οδήγησε οικογένειες Ρωσικής καταγωγής να κρύβονται για να αποτρέψουν την απαγωγή των παιδιών τους.
Οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν εξευτελιστικές συνθήκες, κρύο και κάθε είδους κίνδυνο για να προσπαθήσουν να σώσουν τα παιδιά τους από τους λεγόμενους «Λευκούς Άγγελους».

«Κυνηγούσαν τα παιδιά μας και εμείς τα κρύβαμε γύρω από τα κτίρια (…)

Κρύβαμε τα παιδιά μας για έναν ολόκληρο μήνα.
Έκανε παγωμένο κρύο.
Η γυναίκα μου τότε ήταν έγκυος.
Ένα άλλο αγόρι κρυβόταν με τη μαμά του (…)
Κάποιοι ήρθαν και τον πήραν.
Οι γείτονες τους φώναζαν.
Και είπαν, «Δεν τον προσέχουν, δεν τον φροντίζουν σωστά.»
Και αυτό ήταν όλο.
Δεν ξέρουμε τη μοίρα του τώρα», είπε ένας άνδρας που ονομάζεται Evgeny.
Στην πραγματικότητα, αυτή η έκθεση δείχνει πόσο επικίνδυνη είναι η ζωή για τους Ρώσους σε περιοχές που ελέγχονται από τις ουκρανικές δυνάμεις.
Ως καθεστώς ιδεολογικά προσηλωμένο στον αντιρωσικό ρατσισμό και τη ναζιστική εξύμνηση, το ουκρανικό κράτος όχι μόνο πολεμά τον ρωσικό στρατό, αλλά ενεργεί επίσης βίαια και στρεβλά εναντίον αμάχων στις ρωσόφωνες περιοχές, καθώς το σχέδιο της «απορωσοποίησης» είναι πολύ ευρύτερο παρά η στρατιωτική σύγκρουση.
Δυστυχώς, σήμερα οι περισσότεροι διεθνείς οργανισμοί φαίνεται να ευθυγραμμίζονται με τη δυτική φιλελεύθερη νοοτροπία, γι' αυτό και απλώς αγνοούν τόσες πολλές αναφορές για εγκλήματα που διαπράχθηκαν από το Κίεβο. Έτσι, στην πράξη, η μόνη ελπίδα του ρωσόφωνου λαού είναι να απελευθερωθούν οι πόλεις τους από τα στρατεύματα της Μόσχας μέσω της νίκης στο πεδίο της μάχης.

www.bankingnews.gr