Η παγίδα των Bidenomics - Πως οδηγούν τις ΗΠΑ σε υψηλότερο χρέος και πληθωρισμό

Οι εκτιμήσεις για την ανάπτυξη των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν βελτιωθεί, αλλά παραμένουν πολύ κάτω από τις προβλέψεις της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ.
Μετά τη μεγαλύτερη νομισματική και δημοσιονομική τόνωση των τελευταίων ετών, η ανάπτυξη παραμένει πολύ κάτω από την τάση και το χρέος είναι σημαντικά υψηλότερο, σημειώνει σε άρθρο του ο οικονομολόγος και fund manager, Daniel Localle, σχολιάζοντας την πολιτική της κυβέρνησης Biden.
«Είναι ενδιαφέρον να ακούει κανείς την Janet Yellen να ισχυρίζεται ότι "τα οικονομικά του trickle-down δεν λειτούργησαν", όταν αυτό είναι το αποτυχημένο trickle-down: οι μαζικές κρατικές ελλειμματικές δαπάνες οδηγούν σε αρνητική αύξηση των πραγματικών μισθών και σε ασθενέστερο ΑΕΠ», τονίζει.
Και εξηγεί ότι, το τρέχον consecus για την αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ για το 4ο τρίμηνο του 2023 ανέρχεται σε 0,2%, σημαντικά χαμηλότερo από τη μέση πρόβλεψη του 1% στην Περίληψη των Οικονομικών Προβλέψεων της FOMC του Ιουνίου.
Οι νέες παραγγελίες διαρκών αγαθών αυξήθηκαν κατακόρυφα τον Μάιο, αλλά αυτή η ανάπτυξη συγκάλυψε ότι οι βασικές παραγγελίες κεφαλαιουχικών αγαθών αναθεωρήθηκαν και πάλι προς τα κάτω.
Ακόμη και αν λάβουμε υπόψη τις αισιόδοξες υποθέσεις της κυβέρνησης Biden οι οποίες υποθέτουν ετήσια αύξηση του ΑΕΠ κατά 2% έως το 2032 και ανεργία 3,8%, το έλλειμμα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ δεν θα πέσει κάτω από το 5% του ΑΕΠ ούτε το 2032.
Δηλαδή ένα έλλειμμα που αυξάνεται από 1,1 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2023 σε 2,01 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2032, ένα συσσωρευμένο έλλειμμα μεταξύ 2023 και 2032 ύψους 15,46 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό είναι ένα χρέος 106% του ΑΕΠ σύμφωνα με τους υπολογισμούς της κυβέρνησης Biden, ακόμη και με πολύ αισιόδοξες εκτιμήσεις για την ανάπτυξη που δεν «βλέπουν» ύφεση ή στασιμότητα.

H νεοκεϋνσιανή προσέγγιση και τα προβλήματά της

Σύμφωνα με το άρθρο, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα αυτής της νεοκεϋνσιανής προσέγγισης των κρατικών προϋπολογισμών, είναι ότι αφήνει τα νοικοκυριά με λιγότερα χρήματα σε πραγματικούς όρους και τα "αντιπληθωριστικά" μέτρα αυξάνουν το χρέος και τον πληθωρισμό.
Πάρτε για παράδειγμα το αμερικανικό σχέδιο διάσωσης.
Υποτίθεται ότι θα ήταν η λύση της κρίσης με χρήμα από ελικόπτερο, δίνοντας στις οικογένειες μετρητά και στηρίζοντας την κατανάλωση κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Προσαρμοσμένο για τον πληθωρισμό, το Bloomberg Economics εκτιμά ότι το μέσο νοικοκυριό στο κατώτερο 40% της κατανομής του εισοδήματος έχει τώρα ρευστά περιουσιακά στοιχεία αξίας 1.200 δολάρια λιγότερα από ό,τι είχε πριν από το Covid.
Θέλατε την επιταγή τόνωσης με τυπωμένο χρήμα;
Το πληρώσατε πολλαπλάσια με υψηλότερο πληθωρισμό.
Τα άλλα βασικά στοιχεία πολιτικής της κυβέρνησης Biden, ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού, ο νόμος για το CHIPS και την επιστήμη και ο διακομματικός νόμος για τις υποδομές δημιουργήθηκαν για να δώσουν κίνητρα στη συνολική ζήτηση και να ενισχύσουν τις επενδύσεις σε τομείς όπου ο ιδιωτικός τομέας φαινόταν να μην επενδύει επαρκώς.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν συνέβη.
Το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει περισσότερες ή καλύτερες πληροφορίες σχετικά με τις απαιτήσεις της πραγματικής οικονομίας, υποθέτει λανθασμένα ότι ο ιδιωτικός τομέας δεν επένδυσε λόγω κάποιου ελαττώματος της αγοράς, και αυτά τα μαζικά προγράμματα ομοσπονδιακών δαπανών δημιουργούν περισσότερο πληθωρισμό καθώς προσθέτουν τεχνητή ζήτηση που δημιουργείται με νεοτυπωμένες νομισματικές μονάδες σε μια οικονομία που λειτουργεί ήδη με πλήρη δυναμικότητα και πλήρη απασχόληση.
Έτσι, ρίχνουν περισσότερο λάδι στη φωτιά του πληθωρισμού.

Κίνδυνος ύφεσης και η παγίδα των ΑΠΕ

Το Bloomberg Economics προειδοποιεί ότι το κόστος από την άποψη του υψηλότερου πληθωρισμού και των κινδύνων ύφεσης αντισταθμίζει τα οφέλη και μπορεί ακόμη και να τα αντισταθμίζει".
Ακόμη και αν υιοθετήσουμε μια καλοπροαίρετη άποψη για τις πολλαπλασιαστικές επιδράσεις, το αποτέλεσμα είναι ότι τα σχέδια αυτά επιταχύνουν τον κίνδυνο ύφεσης, καθώς συσφίγγουν τεχνητά μια ήδη ισχυρή αγορά εργασίας και ασκούν μεγαλύτερη πίεση στις αλυσίδες εφοδιασμού.
Ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού προϋποθέτει συνολικά 500 δισεκατομμύρια δολάρια σε ομοσπονδιακές δαπάνες και φορολογικές ελαφρύνσεις για την επιτάχυνση των επενδύσεων στην καθαρή ενέργεια.
Αυτό ήταν εντελώς περιττό, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ήδη παγκόσμιος ηγέτης στις επενδύσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, και το πρόγραμμα μέχρι στιγμής έχει δημιουργήσει περισσότερες πληθωριστικές πιέσεις, καθώς οι τεχνητές κυβερνητικές δαπάνες προστίθενται σε μια ήδη καυτή βιομηχανία.
Επιπλέον, αν υπήρχε ένας κλάδος που δεν χρειαζόταν περαιτέρω στήριξη από την κυβέρνηση, αυτός ήταν ο τομέας της καθαρής ενέργειας, ο οποίος δεν είχε καμία επίπτωση από την πανδημία στη ζήτηση των επενδυτών και την άφθονη ικανότητα χρηματοδότησης.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον δικομματικό νόμο για τις υποδομές, 550 δισεκατομμύρια δολάρια σε νέες δαπάνες για πέντε χρόνια, που περιλάμβανε μια σαφώς περιττή τεχνητή ώθηση σε έναν ήδη ανθηρό κλάδο, οδηγώντας τις τιμές πολύ υψηλότερα.

www.bankingnews.gr