Μια αποδυναμωμένη Ρωσία θα αποτελούσε μόνιμη απειλή για την ανατολική πλευρά της Ευρώπης και για την παγκόσμια σταθερότητα ευρύτερα, καταλήγει ο Fischer.
Στην αναγκαιότητα της Ρωσίας αναφέρεται με άρθρο του στο Project Syndicate ο πρώην αντικαγκελάριος της Γερμανίας Joschka Fischer…
Και παρότι η προσέγγισή του είναι απαράδεκτα προπαγανδιστική, αρμόζουσα σε έναν άνθρωπο που ως μόνο σοβαρό προσόν που είχε για να κυβερνήσει ήταν η άδεια ταξί την οποία διέθετε, καταλήγει σε ένα σοβαρό και ρεαλιστικό συμπέρασμα: ο κόσμος δεν αντέχει χωρίς τη Ρωσική Ομοσπονδία… η οποία αποτελεί εχέγγυο σταθερότητας - ειδικά για τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης.
Για να καταλάβουμε καλύτερα την οπτική του, ας σημειωθεί πως το 2009 ο Fischer διατέλεσε σύμβουλος του ενεργειακού κολοσσού RWE στην προσπάθειά του να προωθήσει τον αγωγό φυσικού πετρελαίου Nabucco.
Έτσι θα γίνει, κατά διαβολική σύμπτωση, ανταγωνιστής Goerhard Schroeder, ο οποίος την ίδια περίοδο εργαζόταν για τη ρωσική Gazprom.
Σε κάθε περίπτωση, όπως λέει, «ο παράλογος πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία μαίνεται για σχεδόν ενάμιση χρόνο και η βασική φύση της επιχείρησης δεν έχει αλλάξει.
Μια μεγάλη πυρηνική δύναμη αρνείται στον γείτονά της, ένα «αδελφό έθνος», ένα προηγουμένως αναγνωρισμένο δικαίωμα ύπαρξης.
Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin επέλεξε έναν κατακτητικό πόλεμο ως μέσο του.
Εάν επιτύχει το επιθυμητό τέλος, η Ουκρανία θα ενσωματωθεί στη Ρωσία, εξαφανιζόμενη ως ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος.
Αλλά κάθε εβδομάδα που περνά, υπάρχουν περισσότερα στοιχεία που δείχνουν ότι οι υπολογισμοί του απέτυχαν, αναφέρει ο Joshka Fischer.
Παράδειγμα χάους η απόπειρα πραξικοπήματος του Prigozhin…
Παρατηρητές σε όλο τον κόσμο έμειναν έκπληκτοι, με πολλές ερωτήσεις.
Πού ήταν οι υπηρεσίες ασφαλείας και οι μυστικές υπηρεσίες της Ρωσίας;
Πώς o Putin επέτρεψε μια τόσο θρασύτατη αμφισβήτηση της εξουσίας του;
Σε μια πανεθνική ομιλία που εκφωνήθηκε μόλις ξεκίνησε η πορεία του Prigozhin, ο Putin υπενθύμισε το χάος του 1917 και προειδοποίησε για εμφύλιο πόλεμο.
Τότε ούτε εθεάθη ούτε ακούστηκε.
Ήταν ακόμα στο Κρεμλίνο εκείνες τις δραματικές ώρες ή είχε καταφύγει στην Αγία Πετρούπολη, όπως εικάζουν ορισμένοι;
Πόσο σοβαρά μπορούμε να πάρουμε τον ισχυρισμό πως η κρίση επιλύθηκε με τη διαμεσολάβηση του Λευκορώσου Lukashenko, ενός υποτελoύς ηγέτη τον οποίο ο Putin χρησιμοποιεί μερικές φορές, αλλά σπάνια παίρνει στα σοβαρά;
Ακόμα κι αν αυτό είναι αλήθεια, δημιουργεί σοβαρές αμφιβολίες για την ισχύ του Putin.
Θεσμικά, η Ρωσική Ομοσπονδία έχει πλέον εκτεθεί ως τρομακτικά αδύναμη.
Αν έπεφτε ο Putin, έπεται ότι όλα τα άλλα θα έπεφταν μαζί του.
Τις κρίσιμες ώρες της εξέγερσης του Prigozhin, η Ρωσία του Putin αποδείχθηκε ότι ήταν αυτό που ισχυρίζονταν εδώ και καιρό οι επικριτές της: ένα κράτος μαφίας χωρίς ισχυρούς θεσμούς – αλλά, δυστυχώς, ένα κράτος με το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο στον κόσμο.
Nέα φάση…
Σε κάθε περίπτωση, η πορεία του Prigozhin στη Μόσχα σημαίνει ότι ο πόλεμος έχει εισέλθει σε μια νέα, επικίνδυνη φάση.
Το τέλος του παιχνιδιού πλησιάζει και ό,τι συμβεί στο πεδίο της μάχης θα καθορίσει το μέλλον της ρωσικής εσωτερικής πολιτικής.
Γνωρίζουμε τώρα ότι ο τερματισμός του πολέμου θα είναι πιο ριψοκίνδυνος και πιο δύσκολος από ό,τι υποτίθεται προηγουμένως, επειδή οποιαδήποτε αντίληψη ήττας θεωρείται απαράδεκτη για ορισμένα στοιχεία του ρωσικού μηχανισμού εξουσίας.
Ο Prigozhin ήταν μόνο ένα μέρος αυτής της δομής.
Όσο πλησιάζουμε στο τέλος του παιχνιδιού, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος το Κρεμλίνο να καταφύγει σε κάποια παράλογη πράξη, όπως να διατάξει τη χρήση πυρηνικού όπλου.
Η εξέγερση του Prigozhin προσφέρει μια προεπισκόπηση του χάους που αναμένεται.
«Σχεδόν τα πάντα είναι πιθανά τώρα: από τη διάλυση της Ρωσικής Ομοσπονδίας μέχρι την άνοδο ενός άλλου υπερεθνικιστικού καθεστώτος με νεοτσαρικά όνειρα για αυτοκρατορική παλινόρθωση.
Μια τέτοια Ρωσία θα παρέμενε κλειδωμένη στο παρελθόν, μακριά από οποιαδήποτε προοπτική κοινωνικού, πολιτικού ή οικονομικού εκσυγχρονισμού.
Θα αποτελούσε μόνιμη απειλή για την ανατολική πλευρά της Ευρώπης και για την παγκόσμια σταθερότητα ευρύτερα», καταλήγει ο Fischer.
Φυσικά, όσα λέει ο Fischer, o oποίος από τότε που τον εγκατέλειψε η διεθνής διπλωματία δοκιμάζει την τύχη του ως σύμβουλος επιχειρήσεων και δημοσίων σχέσεων, ουδεμία επαφή έχουν με την πραγματικότητα.
Η Ρωσία επιτυγχάνει νίκες σε όλα τα μέτωπα και η ουκρανική αντεπίθεση παραπαίει…
Ωστόσο, ο πρώην αξιωματούχος, γνωστός και ως ο υπουργός με τα αθλητικά παπούτσια, τα ξεχειλωμένα πλεκτά πουλόβερ και τα δερμάτινα μπουφάν, κάτι ανάλογο με κάποιες εγχώριες πολιτικές φυσιογνωμίες που πήγαιναν στη Βουλή με παντόφλες, έχει δίκιο σε ένα πράγμα: πως αν κατέρρεε ο Putin, θα κατέρρεε μαζί του όλη η ανατολική Ευρώπη.
Ας μην εύχονται λοιπόν κάποιοι την πτώση του… σε αυτούς τους αβέβαιους καιρούς
www.bankingnews.gr
Και παρότι η προσέγγισή του είναι απαράδεκτα προπαγανδιστική, αρμόζουσα σε έναν άνθρωπο που ως μόνο σοβαρό προσόν που είχε για να κυβερνήσει ήταν η άδεια ταξί την οποία διέθετε, καταλήγει σε ένα σοβαρό και ρεαλιστικό συμπέρασμα: ο κόσμος δεν αντέχει χωρίς τη Ρωσική Ομοσπονδία… η οποία αποτελεί εχέγγυο σταθερότητας - ειδικά για τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης.
Για να καταλάβουμε καλύτερα την οπτική του, ας σημειωθεί πως το 2009 ο Fischer διατέλεσε σύμβουλος του ενεργειακού κολοσσού RWE στην προσπάθειά του να προωθήσει τον αγωγό φυσικού πετρελαίου Nabucco.
Έτσι θα γίνει, κατά διαβολική σύμπτωση, ανταγωνιστής Goerhard Schroeder, ο οποίος την ίδια περίοδο εργαζόταν για τη ρωσική Gazprom.
Σε κάθε περίπτωση, όπως λέει, «ο παράλογος πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία μαίνεται για σχεδόν ενάμιση χρόνο και η βασική φύση της επιχείρησης δεν έχει αλλάξει.
Μια μεγάλη πυρηνική δύναμη αρνείται στον γείτονά της, ένα «αδελφό έθνος», ένα προηγουμένως αναγνωρισμένο δικαίωμα ύπαρξης.
Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin επέλεξε έναν κατακτητικό πόλεμο ως μέσο του.
Εάν επιτύχει το επιθυμητό τέλος, η Ουκρανία θα ενσωματωθεί στη Ρωσία, εξαφανιζόμενη ως ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος.
Αλλά κάθε εβδομάδα που περνά, υπάρχουν περισσότερα στοιχεία που δείχνουν ότι οι υπολογισμοί του απέτυχαν, αναφέρει ο Joshka Fischer.
Παράδειγμα χάους η απόπειρα πραξικοπήματος του Prigozhin…
Παρατηρητές σε όλο τον κόσμο έμειναν έκπληκτοι, με πολλές ερωτήσεις.
Πού ήταν οι υπηρεσίες ασφαλείας και οι μυστικές υπηρεσίες της Ρωσίας;
Πώς o Putin επέτρεψε μια τόσο θρασύτατη αμφισβήτηση της εξουσίας του;
Σε μια πανεθνική ομιλία που εκφωνήθηκε μόλις ξεκίνησε η πορεία του Prigozhin, ο Putin υπενθύμισε το χάος του 1917 και προειδοποίησε για εμφύλιο πόλεμο.
Τότε ούτε εθεάθη ούτε ακούστηκε.
Ήταν ακόμα στο Κρεμλίνο εκείνες τις δραματικές ώρες ή είχε καταφύγει στην Αγία Πετρούπολη, όπως εικάζουν ορισμένοι;
Πόσο σοβαρά μπορούμε να πάρουμε τον ισχυρισμό πως η κρίση επιλύθηκε με τη διαμεσολάβηση του Λευκορώσου Lukashenko, ενός υποτελoύς ηγέτη τον οποίο ο Putin χρησιμοποιεί μερικές φορές, αλλά σπάνια παίρνει στα σοβαρά;
Ακόμα κι αν αυτό είναι αλήθεια, δημιουργεί σοβαρές αμφιβολίες για την ισχύ του Putin.
Θεσμικά, η Ρωσική Ομοσπονδία έχει πλέον εκτεθεί ως τρομακτικά αδύναμη.
Αν έπεφτε ο Putin, έπεται ότι όλα τα άλλα θα έπεφταν μαζί του.
Τις κρίσιμες ώρες της εξέγερσης του Prigozhin, η Ρωσία του Putin αποδείχθηκε ότι ήταν αυτό που ισχυρίζονταν εδώ και καιρό οι επικριτές της: ένα κράτος μαφίας χωρίς ισχυρούς θεσμούς – αλλά, δυστυχώς, ένα κράτος με το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο στον κόσμο.
Nέα φάση…
Σε κάθε περίπτωση, η πορεία του Prigozhin στη Μόσχα σημαίνει ότι ο πόλεμος έχει εισέλθει σε μια νέα, επικίνδυνη φάση.
Το τέλος του παιχνιδιού πλησιάζει και ό,τι συμβεί στο πεδίο της μάχης θα καθορίσει το μέλλον της ρωσικής εσωτερικής πολιτικής.
Γνωρίζουμε τώρα ότι ο τερματισμός του πολέμου θα είναι πιο ριψοκίνδυνος και πιο δύσκολος από ό,τι υποτίθεται προηγουμένως, επειδή οποιαδήποτε αντίληψη ήττας θεωρείται απαράδεκτη για ορισμένα στοιχεία του ρωσικού μηχανισμού εξουσίας.
Ο Prigozhin ήταν μόνο ένα μέρος αυτής της δομής.
Όσο πλησιάζουμε στο τέλος του παιχνιδιού, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος το Κρεμλίνο να καταφύγει σε κάποια παράλογη πράξη, όπως να διατάξει τη χρήση πυρηνικού όπλου.
Η εξέγερση του Prigozhin προσφέρει μια προεπισκόπηση του χάους που αναμένεται.
«Σχεδόν τα πάντα είναι πιθανά τώρα: από τη διάλυση της Ρωσικής Ομοσπονδίας μέχρι την άνοδο ενός άλλου υπερεθνικιστικού καθεστώτος με νεοτσαρικά όνειρα για αυτοκρατορική παλινόρθωση.
Μια τέτοια Ρωσία θα παρέμενε κλειδωμένη στο παρελθόν, μακριά από οποιαδήποτε προοπτική κοινωνικού, πολιτικού ή οικονομικού εκσυγχρονισμού.
Θα αποτελούσε μόνιμη απειλή για την ανατολική πλευρά της Ευρώπης και για την παγκόσμια σταθερότητα ευρύτερα», καταλήγει ο Fischer.
Φυσικά, όσα λέει ο Fischer, o oποίος από τότε που τον εγκατέλειψε η διεθνής διπλωματία δοκιμάζει την τύχη του ως σύμβουλος επιχειρήσεων και δημοσίων σχέσεων, ουδεμία επαφή έχουν με την πραγματικότητα.
Η Ρωσία επιτυγχάνει νίκες σε όλα τα μέτωπα και η ουκρανική αντεπίθεση παραπαίει…
Ωστόσο, ο πρώην αξιωματούχος, γνωστός και ως ο υπουργός με τα αθλητικά παπούτσια, τα ξεχειλωμένα πλεκτά πουλόβερ και τα δερμάτινα μπουφάν, κάτι ανάλογο με κάποιες εγχώριες πολιτικές φυσιογνωμίες που πήγαιναν στη Βουλή με παντόφλες, έχει δίκιο σε ένα πράγμα: πως αν κατέρρεε ο Putin, θα κατέρρεε μαζί του όλη η ανατολική Ευρώπη.
Ας μην εύχονται λοιπόν κάποιοι την πτώση του… σε αυτούς τους αβέβαιους καιρούς
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών