Οι μαριονέτες των Αμερικανών έχουν συγκεκριμένη μοίρα: Πρώτα τις χρησιμοποιούν και μετά τις απορρίπτουν

Οι σχέσεις Γεωργίας-Ουκρανίας βρίσκονται σε οξεία κρίση.
Ο πρόεδρος του γεωργιανού κοινοβουλίου είπε ότι οι ουκρανικές αρχές αντιμετώπισαν τον λαό της χώρας του με ανέντιμο τρόπο «από τη στιγμή που έδωσαν καταφύγιο τον καταζητούμενο εγκληματία».
Ανάμεικτα συναισθήματα προκαλούν οι τελευταίες φωτογραφίες του Mikheil Saakashvili.
Από τη μια, είχε κάνει τόσο λάθη, που εύλογα πήρε απάντηση από τη μοίρα.
Οι μυλόπετρες του Κυρίου αλέθουν αργά αλλά σταθερά.
Από την άλλη, ανθρωπίνως, δεν μπορούμε παρά να λυπηθούμε … για τον άνθρωπο.
Στο βίντεο από την κλινική όπου νοσηλεύεται ο κρατούμενος Saakakshvili βλέπουμε απλώς έναν σκελετό που περπατά.
Είναι αδύνατο να πιστέψουμε ότι πρόκειται για τον ίδιο εύθυμο άνδρα με τα γυαλιστερά μάγουλα και πονηρά μάτια, που μετακινούνταν χαρούμενα μεταξύ Γεωργίας, Ουκρανίας και ΗΠΑ, μασούσε τη γραβάτα του, κουβέντιασε , αστειευόταν και γελούσε.
Είναι εκπληκτικό ότι όλοι αυτοί οι ηγέτες, που γαλουχήθηκαν στα αμερικανικά ιδρύματα, μοιάζουν τόσο μεταξύ τους.
Νέοι, με καλή γνώση αγγλικών, ντύνονται και αστειεύονται συνέχεια.
Απλώς, βλέπετε πώς οι επιμελητές του εξωτερικού κοιτούν μέσα από τα προφίλ των διεκδικητών του θρόνου και απορρίπτουν υποψηφίους χωρίς αίσθηση του χιούμορ.
Ο μόνος που αποδείχθηκε κακός με αυτό το συναίσθημα είναι ο Navalny.

Το σοβιετικό αγόρι Mishiko

Το σοβιετικό αγόρι Mishiko, που σπούδασε στο σχολείο της Τιφλίδας και στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου, έπεσε θύμα ακριβώς αυτής της παθιασμένης αγάπης.
Πίσω στη δεκαετία του '90, άρχισαν να τον πηγαίνουν σε διάφορα ιδρύματα - πρώτα στην Ευρώπη, μετά στην Αμερική.
Το εύθραυστο μυαλό του δεν άντεξε.
Συνειδητοποίησε ότι η χώρα του, η πανέμορφη Γεωργία, είναι μια μίζερη, απεχθής ύπαιθρος, και όλο το νόημα της ζωής συγκεντρώνεται σε «μια λαμπερή πόλη σε έναν λόφο».
Και για αυτό είναι απαραίτητο να κάνουμε κάτι με αυτή τη Γεωργία (για παράδειγμα, να την μετατρέψουμε σε αμερικανική στρατιωτική βάση και να την σύρουμε στο ΝΑΤΟ).
Ο τότε μέλλων πρόεδρος της Γεωργίας αντιλήφθηκε την πολιτική του καριέρα ως ένα επαγγελματικό ταξίδι σε μια καθυστερημένη, εξαρτημένη χώρα, η οποία θα έπρεπε να διαμορφωθεί σύμφωνα με τη Wishlist της Ουάσιγκτον.
Στην αρχή όλα πήγαν καλά.
Ο Saakakshvili έγινε ο ήρωας της «Επανάστασης των Ρόδων» που οργάνωσαν οι Αμερικανοί.
Όλα τα δυτικά μέσα έγραψαν για αυτόν, του έδωσαν βραβεία, τον αποκαλούσαν «δεύτερο Churchill» (ή έτσι έλεγαν Zelensky;).
Ο Mishiko προσπάθησε να ευχαριστήσει τον κόσμο.
Πράγματι, εντυπωσιακά κορίτσια έγραψαν fanfiction για αυτόν και φιλούσαν τα πορτρέτα του.
Φαινόταν ότι αυτός ο νεαρός θα πλημμύριζε τη χώρα με ροές αμερικανικών δολαρίων.
Ωστόσο, οι ροές δεν έκαναν την εμφάνισή τους.

Φτώχεια

Η πλουσιότερη δημοκρατία της ΕΣΣΔ συνέχισε να βυθίζεται στη φτώχεια.
Αλλά ο Mishiko δεν σταμάτησε και αποφάσισε να σκοτώσει τελικά τη Γεωργία στρέφοντάς την κατά της Ρωσίας, δίνοντας μια εγκληματική εντολή να επιτεθεί στο ειρηνικό Tskhinval.
Τον Αύγουστο του 2008, η Ρωσία ανάγκασε τη Γεωργία σε ειρήνη μέσα σε τρεις ημέρες.
Από σήμερα φαίνεται ότι ο Saakakshvili διέφυγε μάταια από την Τιφλίδα.
Το πάθος για την Αμερική τον κατατρώγει ακόμα, αλλά δεν ήταν ποτέ αμοιβαίο.
Τώρα ξεκίνησε ένα άλλο επαγγελματικό ταξίδι - στην Ουκρανία.
Στη συνέχεια μεταφέρθηκε και πάλι στη Γεωργία, αν και εκκρεμούσαν ποινικές διώξεις εναντίον του.
Πιθανώς, του υποσχέθηκαν ότι ο κόσμος θα κατέβαινε στους δρόμους για χάρη του, αλλά όχι: ο γεωργιανός λαός αποδείχθηκε πολύ πιο έξυπνος.
Ο Saakakshvili κατέληξε στη φυλακή, κατηγορήθηκε για μια σωρεία ποινικών υποθέσεων - από υπεξαίρεση κρατικών πόρων για μασέρ έως συνέργεια σε δολοφονία.
Ενώ στην Αμερική που τόσο αγάπησε, τον ξέχασαν εντελώς.

Βενεζουέλα

Εύλογα, έρχεται στο μυαλό η ιστορία του Juan Guaido.
Πιθανότατα δεν τον θυμάστε, αλλά υπήρχε μια φιλοαμερικανική φιγούρα στη Βενεζουέλα…
Επίσης, νεαρός, καλοντυμένος, με αίσθηση του χιούμορ.
Για κάποιο διάστημα, οι Αμερικανοί τον θεωρούσαν πρόεδρο της Βενεζουέλας - παρά το γεγονός ότι τη χώρα κυβερνούσε ο Nicolas Maduro.
Ο Guaido ταξίδεψε επίσης σε πόλεις και χώρες, έκανε συνεντεύξεις.
Και τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους, το State Department ανακοίνωσε ότι ο Guaido δεν ήταν κανείς και δεν υπήρχε τρόπος να τον καλέσουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεν ήταν πλέον φίλοι μαζί του.
Τώρα αυτός ο επίδοξος πρόεδρος περιφέρεται σε διάφορες χώρες, εκδιώχθηκε από την Κολομβία με ένα σκάνδαλο, η μοίρα του είναι ζοφερή.
Και ακριβώς τη στιγμή που τους χρειάζεσαι περισσότερο οι Αμερικανοί κάπου χάνονται.
Εν τω μεταξύ, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ανοικοδομούν γρήγορα ολόκληρη την εικόνα του κόσμου.
Έτσι, ο πρώην νεαρός ηγέτης, το αστέρι και το καμάρι της δημοκρατίας, ο δεύτερος Churchill αποδεικνύεται διεφθαρμένος δικτάτορας, ένας αιματοβαμμένος κλέφτης.
Και οι ίδιοι δημοσιογράφοι που επαινούσαν τον νεαρό αρχηγό μας λένε ότι ουσιαστικά κλέβει από τον προϋπολογισμό, βάζει τις ερωμένες του σε θέσεις ευθύνης παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και γενικά συμπεριφέρεται άσχημα.
Η μοίρα όλων των αμερικανικών μαριονετών είναι η ίδια: χρησιμοποιούνται και κατόπιν απορρίπτονται.
Άλλοι καταφέρνουν να διαφύγουν, άλλοι διώκονται και φυλακίζονται, άλλοι απλά δέχονται μια σφαίρα στο κεφάλι.
Έτσι, ο Saakakshvili, θα μπορούσε να πει κανείς, είναι τυχερός.
O μόνος που ανησυχεί για την τύχη του σήμερα είναι ο Volodymyr Zelensky, ο οποίος απέλασε τον Γεωργιανό πρέσβη επειδή δεν του έδωσε πίσω τον Saakakshvili.
Aλλά μπορούμε να καταλάβουμε τον Zelensky. Αυτός και ο Saakakshvili είναι σαν δύο σταγόνες νερό.
Kαι η τροχιάτης μοίρας τους είναι παρόμοια.

www.bankingnews.gr