«Αχόρταγος δολοφόνος» στον πόλεμο της Ουκρανίας - Η Ινδία αποκτά τον δικό της πύραυλο κατά της ακτινοβολίας, με RudraM-II

Η Ινδία δεν διέθετε εγχώριους πυραύλους κατά της ακτινοβολίας μέχρι πρότινος για να εξουδετερώσει τα επίγεια ραντάρ του εχθρού και άλλο εξοπλισμό επικοινωνίας. Η χώρα έχει δοκιμάσει επιτυχώς τους πυραύλους κατά των ακτινών Χ, με RudraM-II που μπορούν να εκτοξευθούν τόσο από μαχητικά αεροσκάφη Sukhoi Su-30MKI όσο και από Mirage-2000.
Ο επικεφαλής του Οργανισμού Αμυντικής Έρευνας και Ανάπτυξης Dr. SV Kamat επιβεβαίωσε την επιτυχή δοκιμή του πυραύλου RudraM-II.
Τον Οκτώβριο του 2020, η Ινδία εκτόξευσε τον πρώτο εγχώριο πύραυλο κατά της ακτινοβολίας RudraM που αναπτύχθηκε για το μαχητικό αεροσκάφος Sukhoi Su-30MKI. Το RudraM-II μπορεί να εκτοξευτεί τόσο από Su-30 όσο και από Mirage-2000, ενισχύοντας σημαντικά την ισχύ πυρός της Ινδικής Αεροπορίας (IAF). Έχει αυτονομία 300 χιλιομέτρων.
Ενώ το RudraM-I είναι εξοπλισμένο μόνο με μια παθητική κεφαλή υποδοχής (PHH) για την τελική επίθεση στα συστήματα ραντάρ επιτήρησης και καθοδήγησης του αντιπάλου, πύργους επικοινωνίας, κέντρα διοίκησης και ελέγχου και άλλους στόχους εκπομπής ακτινοβολίας, το RudraM-II είναι εξοπλισμένο με ανιχνευτή υπερύθρων απεικόνισης (IIR) μαζί με PHH για εξουδετέρωση αεροσκαφών και στόχων.
Το RudraM-II μπορεί να μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο 200 κιλών. Μπορεί να επιτύχει ταχύτητα 5,5 Mach και μπορεί να εκτοξευθεί από υψόμετρα που κυμαίνονται από 3 έως 15 χιλιόμετρα, σύμφωνα με το DRDO.
Παρά το όνομά του, ο πύραυλος δεν έχει καμία σχέση με πυρηνική ενέργεια ή ακτινοβολία. Είναι κυρίως όπλα αεράμυνας, που εκτοξεύονται γενικά από αέρος για την εξουδετέρωση στόχων εδάφους και πλοίων.
Εντοπίζουν τις εχθρικές ραδιοεκπομπές σταθμών ραντάρ που χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση εχθρικών αεροσκαφών και απευθείας πυραύλων εδάφους-αέρος. Τα ARMs εφευρέθηκαν τον 20ο αιώνα για να διαταράξουν τις δυνατότητες επικοινωνίας και παρακολούθησης του εχθρού αφαιρώντας τα ραντάρ τους.
Το 2001, η Ινδία αγόρασε Kh-31 για το Su-30MKI της, συμπεριλαμβανομένων 60 Kh-31A και 90 Kh-31P. Τον Ιούλιο του 2019, το Sputnik News ανέφερε ότι η Ινδία αγόρασε επιπλέον πυραύλους Kh-31. Είναι πιθανόν μια αναφορά στην πιο θανατηφόρα παραλλαγή D. Το Ινδικό Ναυτικό και η Πολεμική Αεροπορία της Ινδίας χρησιμοποιούν πυραύλους Kh-31 σοβιετικής κατασκευής.
Η ανάπτυξη αυτών των πυραύλων κατά των ραντάρ στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, όπως ανέφεραν οι EurAsian Times νωρίτερα, έχει παρατηρηθεί και σημειωθεί έντονα από το ινδικό αμυντικό κατεστημένο.
Η Ρωσία ισχυρίζεται ποσοστό επιτυχίας 98% με το Kh-31PD σε πολλές δεκάδες εκτοξεύσεις εναντίον της Ουκρανίας. Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, σε αρκετές περιπτώσεις, έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο με μαχητικά Su-35 και Su-30SM εξοπλισμένα με τον πύραυλο Kh-31 PD.
Οι Ρώσοι πιλότοι το αποκαλούν «Υπερηχητικό Θάνατος», καθώς ο πύραυλος είναι πρακτικά άτρωτος στην αντιαεροπορική άμυνα του εχθρού λόγω της υψηλής ταχύτητας και της ικανότητας αντεπίθεσης.

Συνάφεια του πυραύλου κατά της ακτινοβολίας

Τόσο ο Ουκρανικός όσο και ο ρωσικός στρατός έχουν αναπτύξει όπλα. Η Ρωσία χρησιμοποίησε πυραύλους κατά της ακτινοβολίας Kh-31 και Kh-58 για να κυνηγήσει την αεράμυνα της Ουκρανίας στον συνεχιζόμενο πόλεμο.
Το Kh-31 είναι ο πιο γνωστός πύραυλος κατά της ακτινοβολίας της Ρωσίας και μπορεί να εκτοξευθεί με τακτικά αεροσκάφη. Διαθέτει επίσης εκδόσεις κατά της ναυτιλίας και στόχευσης εδάφους.
Τον Νοέμβριο του 2022, η RUSI σημείωσε ότι τα αεροσκάφη Su-30SM και Su-35S εκτόξευαν συχνά τους πυραύλους κατά της ακτινοβολίας Kh-31P και Kh-58 για να απενεργοποιήσουν τα ουκρανικά ραντάρ SAM. Διοικητές των μονάδων αεροπορίας και αεράμυνας της Ουκρανικής Πολεμικής Αεροπορίας φέρεται να αποκάλυψαν πολλές φορές ότι το Κίεβο είχε χάσει αρκετά SA-11 και SA-8 SAM από τους πυραύλους Kh-31P και Kh-58 που εκτοξεύτηκαν από ρωσικά αεροσκάφη.
Υπήρξαν αναφορές σχετικά με τη χρήση της στρατηγικής «δόλωμα και χτύπημα» από τη Ρωσία για την καταστροφή των ραντάρ που προμήθευσε το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Η Ρωσία τους προσεγίζει με πυραύλους Iskander και Kalibr και στη συνέχεια εκτοξεύει πυραύλους κατά της ακτινοβολίας αφού «ανάψουν» και παρουσιάζονται ως στόχοι.
Το σύστημα εδάφους-αέρος Buk-M1 μπορεί να κλειδώσει μόνο σε έναν στόχο κατά τη βολή, και αυτή τη στιγμή, ένα άλλο αεροσκάφος θα αντεπιτεθεί με το Kh-31 ή το Kh-58.
Για να ανταποκριθούν στην απειλή των πυραύλων κατά της ακτινοβολίας, τα ουκρανικά πληρώματα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν την τακτική «δάγκωσε και τρέξε» (Shoot and Scoot), ενεργοποιώντας τον αντιαεροπορικό εξοπλισμό για λίγα δευτερόλεπτα, εκτοξεύοντας έναν πύραυλο στον εχθρό και μετατοπίζοντας αμέσως θέσεις.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ μετέφερε αθόρυβα τον AGM-88 HARM (High-Speed ​​Anti-Radiation Missile) στην Ουκρανία το 2022 υπό την Προεδρική Άμεση Αρχή. Ο πύραυλος έχει εκτοξευθεί από τα υπάρχοντα αεροσκάφη της Ουκρανίας , όπως τα Mig-29 και Su-27.


Η εκτόξευση από αέρος είναι ιδανική για το AGM-88, παρέχοντας πολύ καλύτερη κινητική απόδοση (μεγαλύτερη εμβέλεια και ταχύτητα). 
Σε σύγκριση με το αμερικανικό AGM-88 HARM, το Kh-31 είναι πολύ μεγαλύτερο. Η κεφαλή των 110 κιλών στην παραλλαγή D της είναι ουσιαστικά βαρύτερη από την κεφαλή των 68 κιλών του HARM.
Η ταχύτητά του στα 1000 m/s είναι πολύ μεγαλύτερη από την ταχύτητα των 600 m/s του HARM, δίνοντας στην παραλλαγή D πολύ μεγαλύτερη ορμή κατά το χτύπημα ενός στόχου. Ως εκ τούτου, η καταστροφή που προκλήθηκε από το Kh-31 θα ξεπερνούσε σημαντικά αυτή που προκλήθηκε από το HARM.
Η παραλλαγή AGM-88E του αμερικανικού πυραύλου είναι κατά τα άλλα πιο έξυπνη από το Kh-31. Είναι πιο δύσκολο να αποφύγεις από το Kh-31. Εάν ένας αντίπαλος απενεργοποιήσει το ραντάρ SAM, το AGM-88E δεν τυφλώνεται. Θυμάται πού βρίσκεται το αντίπαλο ραντάρ και χρησιμοποιεί το δικό του ραντάρ υψηλής ανάλυσης (κύμα χιλιοστών) για να «βλέπει» το ραντάρ στόχου.
Σήμερα, τα μέτρα ηλεκτρονικής υποστήριξης και οι δέκτες υποδοχής ραντάρ (RHR) έχουν προχωρήσει πολύ, καθιστώντας τους πυραύλους κατά της ακτινοβολίας πολύ πιο ικανούς και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μικρότερους, φθηνότερους και ακριβέστερους.
Αυτά μπορούν να αναπτυχθούν στο έδαφος σε όλο το πεδίο της μάχης, ή με αεροσκάφος, ακόμη και με drone. Οι ηλεκτρονικές πληροφορίες από τρίτο μέρος, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, θα μπορούσαν επίσης να παρέχουν συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με το πότε και πού δραστηριοποιούνται συγκεκριμένα συστήματα – παρέχοντας στόχους για τις ουκρανικές δυνάμεις.

www.bankingnews.gr