Oι σημερινοί Αμερικανοί δίνουν πολύ χαμηλή προτεραιότητα στην αντιστροφή της τάσης να πλουτίζουν οι πλουσιότεροι και να φτωχαίνουν οι φτωχότεροι
Οι ΗΠΑ έχουν την πιο άνιση και αντιδημοκρατική κατανομή του πλούτου, από όλες τις μεγάλες οικονομίες — και αυτή η ψαλίδα έχει ανοίξει στο μέγιστο σημείο της μετά τις αλλαγές στη φορολογική νομοθεσία που ξεκίνησαν το 1986.
Μάλιστα, κορυφαίος νομικός μελετητής μιλά για τη δημιουργία μιας «Νέας Φεουδαρχίας» παρόμοια με τη μορφή που έχει γνωρίσει η Αμερική και την οποία ανέτρεψε η Αμερικανική Επανάσταση.
Το απογοητευτικό είναι πως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι, οι σημερινοί Αμερικανοί δίνουν πολύ χαμηλή προτεραιότητα στην αντιστροφή αυτής της τάσης, η οποία τώρα γίνεται πλημμύρα που πνίγει κάθε πραγματική ελπίδα για αποκατάσταση κάποιου βαθμού δημοκρατίας σε αυτή τη χώρα.
Ενώ οι Δημοκρατικοί ενδιαφέρονται κάπως για αυτό το θέμα, οι Ρεπουμπλικάνοι ενδιαφέρονται πολύ λίγο για αυτό.
Σε κάθε περίπτωση, οι ΗΠΑ είναι ήδη η πιο οικονομικά άνιση από τις κορυφαίες οικονομίες του κόσμου.
Στις 9 Ιανουαρίου 2020, έρευνα του Pew Research Center διαπιστώνει πως, «Οι περισσότεροι Αμερικανοί λένε ότι υπάρχει υπερβολική οικονομική ανισότητα στις ΗΠΑ, αλλά λιγότεροι από τους μισούς την βάζουν σε κορυφαία προτεραιότητα μεταξύ των προβλημάτων προς αντιμετώπιση.
Στο ίδιο μήκος κύματος, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι διαφέρουν ως προς το εάν η αντιμετώπιση της οικονομικής ανισότητας απαιτεί σημαντικές αλλαγές στο οικονομικό σύστημα».
Έδειξε ότι, «η εισοδηματική ανισότητα στις ΗΠΑ αυξάνεται… και είναι η υψηλότερη μεταξύ των χωρών της G-7».
«Από το 1981, τα εισοδήματα του 5% των μεγαλύτερων εισοδημάτων αυξήθηκαν ταχύτερα από τα εισοδήματα άλλων οικογενειών».
Το 41% των Ρεπουμπλικανών και το 78% των Δημοκρατικών υποστηρίζουν ότι «Υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη οικονομική ανισότητα στις ΗΠΑ».
Ο λόγος για τον οποίο το ποσοστό των Ρεπουμπλικανών ήταν χαμηλότερο είναι ότι οι Ρεπουμπλικάνοι μεσαίου και ανώτερου εισοδήματος δεν πίστευαν ότι το πρόβλημα «απαιτεί σημαντικές αλλαγές» και οι περισσότεροι Ρεπουμπλικάνοι ανήκουν σε αυτές τις δύο κατηγορίες εισοδήματος.
Ωστόσο, το 63% των Ρεπουμπλικανών χαμηλού εισοδήματος πιστεύουν ότι «απαιτούνται σημαντικές αλλαγές».
Αντίθετα: μεταξύ των Δημοκρατικών, το 72% των ατόμων με χαμηλότερο εισόδημα το έκανε, και ένα ακόμη υψηλότερο ποσοστό από καθεμία από τις άλλες δύο κατηγορίες εισοδήματος: το 74% των μεσαίων εισοδημάτων και το 79% των δημοκρατικών με υψηλότερο εισόδημα.
Τον Ιανουάριο του 2018, η Deutsche Bank δημοσίευσε μια έκθεση 81 σελίδων, «Η ανισότητα εισοδήματος και πλούτου των ΗΠΑ», της οποίας η σελίδα είχε τίτλο «Η ανισότητα εισοδήματος πολύ υψηλή στις Ηνωμένες Πολιτείες» και έδειξε ένα γράφημα που συγκρίνει τις ΗΠΑ με και τους 33 συμμάχους τους. συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του AUKUS και επίσης του Ισραήλ.
Η μόνη που είχε σχεδόν τόση ανισότητα με την Αμερική ήταν η Τουρκία.
Και εκτινάσσεται στα ύψη στις ΗΠΑ, οπότε αφήνει όλους τους άλλους ακόμα πιο πίσω στην ανισότητα!
Τον Δεκέμβριο του 2022, ο Eric Kades είχε τίτλο στην Επιθεώρηση Νόμου του Κονέκτικατ, «Ένας νέος φεουδαλισμός: εγωιστικά γονίδια, μεγάλος πλούτος και η άνοδος της δυναστικής οικογενειακής εμπιστοσύνης (DFT)».
Τα σημερινά επίπεδα ρεκόρ οικονομικής ανισότητας μολύνουν το μέλλον μας καθώς το κορυφαίο 0,01% κληροδοτεί τεράστιο πλούτο στους απογόνους τους.
Με τον θάνατο του Rule Against Perpetuities (RAP), αυτή η ανισότητα έχει τη δυνατότητα να σκληρύνει τις γραμμές της κοινωνικής τάξης — όχι μόνο για μια ή δύο γενιές, αλλά για πάντα.
Αν και μπορεί να ακούγεται απίθανο, συνεντεύξεις με δικηγόρους ακινήτων που εξυπηρετούν πελάτες με πολύ υψηλή καθαρή αξία αποκαλύπτουν ότι ορισμένα μέλη της πλουσιότερης βαθμίδας διαθέτων εκμεταλλεύονται ήδη την εξάλειψη του RAP, μαζί με ένα φορολογικό κενό, για να ιδρύσουν καταπιστεύματα δυναστείας που θα τους ενδυναμώσουν οικονομικά, όσο η γραμμή αίματος συνεχίζεται.
Και η βιολογία στο παιχνίδι: Dynastic Family Trust
Πρόσφατη εργασία στην εξελικτική βιολογία αποκαλύπτει μια καθολική και ισχυρή ανθρώπινη παρόρμηση για απογόνους υψηλού επιπέδου - «ποιοτικούς» απογόνους τόσο ισχυρούς που φαίνεται να υπερισχύει της συνήθους επιθυμίας να μεγιστοποιηθεί η ποσότητα των απογόνων.
Σε συνδυασμό με τη μακρά ιστορία του δυναστικού οικογενειακού πλούτου στην Αγγλία, αυτή η επιστήμη προτείνει ότι οι σημερινοί πλουσιότεροι διαθέτες θα χρησιμοποιήσουν ισχυρούς σύγχρονους νομικούς θεσμούς (π.χ. καλά ανεπτυγμένους νόμους συμβάσεων και εμπιστοσύνης, βαθιές και αποτελεσματικές κεφαλαιαγορές) για να σφυρηλατήσουν ένα νέο είδος εμπιστοσύνης ένα Dynastic Family Trust (DFT), όπως γράφει ο αναλυτής δημοσιογράφος Eric Zuesse.
Τα DFT θα συνοδεύονται από καινοτόμες διατάξεις που αξιοποιούν τον πλούτο ενός ιδρυτή για να μεγιστοποιήσουν την κατάσταση των απογόνων για γενιά σε γενιά.
Για όσους φοβούνται τις καταστροφικές συνέπειες του συγκεντρωμένου πλούτου στη δημοκρατία και τις ίσες ευκαιρίες, η άνοδος του DFT είναι ανησυχητική.
Ευτυχώς, υπάρχει μια πολύ εύκολη λύση: απλώς επαναφέρετε τον Νόμο κατά της Διαιώνισης (Rule Against Perpetuities).
Λαμβάνοντας υπόψη μια δυναμική κούρσας προς τα κάτω μεταξύ των κρατών, η εθνική νομοθεσία είναι απαραίτητη. …
Συμπέρασμα
Η κύρια ανησυχία είναι ότι οι DFT εγείρουν το φάσμα μιας Νέας Φεουδαρχίας στην Αμερική του εικοστού πρώτου αιώνα.
Κάτω από την «παλιά» φεουδαρχία, ένας μικρός κύκλος δυναστικών οικογενειών κυβέρνησε τη μεσαιωνική Αγγλία για αιώνες.
Χωρίς τα σύγχρονα εργαλεία του περίπλοκου νόμου περί καταπιστεύματος και του ρευστού πλούτου, διατήρησαν ωστόσο την προνομιακή τους θέση μέσω των υποτυπωδών αλλά αποτελεσματικών θεσμών του πρωτότοκου, ή της αποτροπής της υποδιαίρεσης της γης της οικογένειας - που βρίσκεται στην ουσία της εξουσίας στη φεουδαρχική οικονομία και πολιτεία.
Αν και κανένας παράγοντας δεν αναιρούσε τη διάχυτη κοινωνική τους ηγεμονία, μια κρίσιμη εξέλιξη ήταν η επιβολή του RAP και η συνακόλουθη αναίρεση των τελών.
Αυτό σηματοδότησε την αρχή του τέλους του «δυναστικού» οικογενειακού πλούτου που γεννήθηκε από την αγγλική φεουδαρχία.
Μέχρι σήμερα το RAP παραμένει ο νόμος της Αγγλίας και αποτρέπει τις ανησυχητικές προοπτικές μιας Νέας Φεουδαρχίας, που χτίστηκε πάνω σε DFTs, στην πατρίδα της παλιάς φεουδαρχίας.
Η βιαστική και διεστραμμένη κατάργηση του RAP έχει θέσει τις σύγχρονες Ηνωμένες Πολιτείες σε μια πολύ διαφορετική βάση. …
Είναι εξαιρετικά ειρωνικό ότι ένα έθνος που ιδρύθηκε ιδεολογικά σε μεγάλο βαθμό στην απόρριψη των σημαντικών υπολειμμάτων της (παλιάς) φεουδαρχίας στην Αγγλία του δέκατου όγδοου αιώνα βρίσκεται τώρα στον γκρεμό μιας Νέας Φεουδαρχίας.
Προς το παρόν, ελάχιστες στάσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της δημιουργίας μιας αιώνιας αριστοκρατίας είναι εντελώς αντίθετη με τις ιδρυτικές αρχές του έθνους.
Πόση προσοχή έδωσαν οι «ειδήσεις» των ΗΠΑ σε αυτή τη μελέτη ορόσημο;
Ο «Κανόνας ενάντια στην Διαιώνηση» ήταν αυτό που έσπασε την πλάτη της φεουδαρχίας στην αρχαία Αγγλία
Από το 1986, η Αμερική επαναφέρει αυτό τον κανόνα το ξεπερασμένο «φεουδαρχικό σύστημα», ένα κλειδωμένο καθεστώς με βάση τη γέννηση, που είχε κλείσει για όλες τις μελλοντικές γενιές των «Ευγενών».
Το ερώτημα είναι: αν και χωρίς κανένα αριστοκρατικό τίτλο, το καθεστώς των ΗΠΑ μπορεί ακόμα να προσποιείται ότι δεν είναι αριστοκρατία που παγιώνεται σε κάστες όπως στην Ινδία;
www.bankingnews.gr
Μάλιστα, κορυφαίος νομικός μελετητής μιλά για τη δημιουργία μιας «Νέας Φεουδαρχίας» παρόμοια με τη μορφή που έχει γνωρίσει η Αμερική και την οποία ανέτρεψε η Αμερικανική Επανάσταση.
Το απογοητευτικό είναι πως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι, οι σημερινοί Αμερικανοί δίνουν πολύ χαμηλή προτεραιότητα στην αντιστροφή αυτής της τάσης, η οποία τώρα γίνεται πλημμύρα που πνίγει κάθε πραγματική ελπίδα για αποκατάσταση κάποιου βαθμού δημοκρατίας σε αυτή τη χώρα.
Ενώ οι Δημοκρατικοί ενδιαφέρονται κάπως για αυτό το θέμα, οι Ρεπουμπλικάνοι ενδιαφέρονται πολύ λίγο για αυτό.
Σε κάθε περίπτωση, οι ΗΠΑ είναι ήδη η πιο οικονομικά άνιση από τις κορυφαίες οικονομίες του κόσμου.
Στις 9 Ιανουαρίου 2020, έρευνα του Pew Research Center διαπιστώνει πως, «Οι περισσότεροι Αμερικανοί λένε ότι υπάρχει υπερβολική οικονομική ανισότητα στις ΗΠΑ, αλλά λιγότεροι από τους μισούς την βάζουν σε κορυφαία προτεραιότητα μεταξύ των προβλημάτων προς αντιμετώπιση.
Στο ίδιο μήκος κύματος, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι διαφέρουν ως προς το εάν η αντιμετώπιση της οικονομικής ανισότητας απαιτεί σημαντικές αλλαγές στο οικονομικό σύστημα».
Έδειξε ότι, «η εισοδηματική ανισότητα στις ΗΠΑ αυξάνεται… και είναι η υψηλότερη μεταξύ των χωρών της G-7».
«Από το 1981, τα εισοδήματα του 5% των μεγαλύτερων εισοδημάτων αυξήθηκαν ταχύτερα από τα εισοδήματα άλλων οικογενειών».
Το 41% των Ρεπουμπλικανών και το 78% των Δημοκρατικών υποστηρίζουν ότι «Υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη οικονομική ανισότητα στις ΗΠΑ».
Ο λόγος για τον οποίο το ποσοστό των Ρεπουμπλικανών ήταν χαμηλότερο είναι ότι οι Ρεπουμπλικάνοι μεσαίου και ανώτερου εισοδήματος δεν πίστευαν ότι το πρόβλημα «απαιτεί σημαντικές αλλαγές» και οι περισσότεροι Ρεπουμπλικάνοι ανήκουν σε αυτές τις δύο κατηγορίες εισοδήματος.
Ωστόσο, το 63% των Ρεπουμπλικανών χαμηλού εισοδήματος πιστεύουν ότι «απαιτούνται σημαντικές αλλαγές».
Αντίθετα: μεταξύ των Δημοκρατικών, το 72% των ατόμων με χαμηλότερο εισόδημα το έκανε, και ένα ακόμη υψηλότερο ποσοστό από καθεμία από τις άλλες δύο κατηγορίες εισοδήματος: το 74% των μεσαίων εισοδημάτων και το 79% των δημοκρατικών με υψηλότερο εισόδημα.
Τον Ιανουάριο του 2018, η Deutsche Bank δημοσίευσε μια έκθεση 81 σελίδων, «Η ανισότητα εισοδήματος και πλούτου των ΗΠΑ», της οποίας η σελίδα είχε τίτλο «Η ανισότητα εισοδήματος πολύ υψηλή στις Ηνωμένες Πολιτείες» και έδειξε ένα γράφημα που συγκρίνει τις ΗΠΑ με και τους 33 συμμάχους τους. συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του AUKUS και επίσης του Ισραήλ.
Η μόνη που είχε σχεδόν τόση ανισότητα με την Αμερική ήταν η Τουρκία.
Και εκτινάσσεται στα ύψη στις ΗΠΑ, οπότε αφήνει όλους τους άλλους ακόμα πιο πίσω στην ανισότητα!
Τον Δεκέμβριο του 2022, ο Eric Kades είχε τίτλο στην Επιθεώρηση Νόμου του Κονέκτικατ, «Ένας νέος φεουδαλισμός: εγωιστικά γονίδια, μεγάλος πλούτος και η άνοδος της δυναστικής οικογενειακής εμπιστοσύνης (DFT)».
Τα σημερινά επίπεδα ρεκόρ οικονομικής ανισότητας μολύνουν το μέλλον μας καθώς το κορυφαίο 0,01% κληροδοτεί τεράστιο πλούτο στους απογόνους τους.
Με τον θάνατο του Rule Against Perpetuities (RAP), αυτή η ανισότητα έχει τη δυνατότητα να σκληρύνει τις γραμμές της κοινωνικής τάξης — όχι μόνο για μια ή δύο γενιές, αλλά για πάντα.
Αν και μπορεί να ακούγεται απίθανο, συνεντεύξεις με δικηγόρους ακινήτων που εξυπηρετούν πελάτες με πολύ υψηλή καθαρή αξία αποκαλύπτουν ότι ορισμένα μέλη της πλουσιότερης βαθμίδας διαθέτων εκμεταλλεύονται ήδη την εξάλειψη του RAP, μαζί με ένα φορολογικό κενό, για να ιδρύσουν καταπιστεύματα δυναστείας που θα τους ενδυναμώσουν οικονομικά, όσο η γραμμή αίματος συνεχίζεται.
Και η βιολογία στο παιχνίδι: Dynastic Family Trust
Πρόσφατη εργασία στην εξελικτική βιολογία αποκαλύπτει μια καθολική και ισχυρή ανθρώπινη παρόρμηση για απογόνους υψηλού επιπέδου - «ποιοτικούς» απογόνους τόσο ισχυρούς που φαίνεται να υπερισχύει της συνήθους επιθυμίας να μεγιστοποιηθεί η ποσότητα των απογόνων.
Σε συνδυασμό με τη μακρά ιστορία του δυναστικού οικογενειακού πλούτου στην Αγγλία, αυτή η επιστήμη προτείνει ότι οι σημερινοί πλουσιότεροι διαθέτες θα χρησιμοποιήσουν ισχυρούς σύγχρονους νομικούς θεσμούς (π.χ. καλά ανεπτυγμένους νόμους συμβάσεων και εμπιστοσύνης, βαθιές και αποτελεσματικές κεφαλαιαγορές) για να σφυρηλατήσουν ένα νέο είδος εμπιστοσύνης ένα Dynastic Family Trust (DFT), όπως γράφει ο αναλυτής δημοσιογράφος Eric Zuesse.
Τα DFT θα συνοδεύονται από καινοτόμες διατάξεις που αξιοποιούν τον πλούτο ενός ιδρυτή για να μεγιστοποιήσουν την κατάσταση των απογόνων για γενιά σε γενιά.
Για όσους φοβούνται τις καταστροφικές συνέπειες του συγκεντρωμένου πλούτου στη δημοκρατία και τις ίσες ευκαιρίες, η άνοδος του DFT είναι ανησυχητική.
Ευτυχώς, υπάρχει μια πολύ εύκολη λύση: απλώς επαναφέρετε τον Νόμο κατά της Διαιώνισης (Rule Against Perpetuities).
Λαμβάνοντας υπόψη μια δυναμική κούρσας προς τα κάτω μεταξύ των κρατών, η εθνική νομοθεσία είναι απαραίτητη. …
Συμπέρασμα
Η κύρια ανησυχία είναι ότι οι DFT εγείρουν το φάσμα μιας Νέας Φεουδαρχίας στην Αμερική του εικοστού πρώτου αιώνα.
Κάτω από την «παλιά» φεουδαρχία, ένας μικρός κύκλος δυναστικών οικογενειών κυβέρνησε τη μεσαιωνική Αγγλία για αιώνες.
Χωρίς τα σύγχρονα εργαλεία του περίπλοκου νόμου περί καταπιστεύματος και του ρευστού πλούτου, διατήρησαν ωστόσο την προνομιακή τους θέση μέσω των υποτυπωδών αλλά αποτελεσματικών θεσμών του πρωτότοκου, ή της αποτροπής της υποδιαίρεσης της γης της οικογένειας - που βρίσκεται στην ουσία της εξουσίας στη φεουδαρχική οικονομία και πολιτεία.
Αν και κανένας παράγοντας δεν αναιρούσε τη διάχυτη κοινωνική τους ηγεμονία, μια κρίσιμη εξέλιξη ήταν η επιβολή του RAP και η συνακόλουθη αναίρεση των τελών.
Αυτό σηματοδότησε την αρχή του τέλους του «δυναστικού» οικογενειακού πλούτου που γεννήθηκε από την αγγλική φεουδαρχία.
Μέχρι σήμερα το RAP παραμένει ο νόμος της Αγγλίας και αποτρέπει τις ανησυχητικές προοπτικές μιας Νέας Φεουδαρχίας, που χτίστηκε πάνω σε DFTs, στην πατρίδα της παλιάς φεουδαρχίας.
Η βιαστική και διεστραμμένη κατάργηση του RAP έχει θέσει τις σύγχρονες Ηνωμένες Πολιτείες σε μια πολύ διαφορετική βάση. …
Είναι εξαιρετικά ειρωνικό ότι ένα έθνος που ιδρύθηκε ιδεολογικά σε μεγάλο βαθμό στην απόρριψη των σημαντικών υπολειμμάτων της (παλιάς) φεουδαρχίας στην Αγγλία του δέκατου όγδοου αιώνα βρίσκεται τώρα στον γκρεμό μιας Νέας Φεουδαρχίας.
Προς το παρόν, ελάχιστες στάσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της δημιουργίας μιας αιώνιας αριστοκρατίας είναι εντελώς αντίθετη με τις ιδρυτικές αρχές του έθνους.
Πόση προσοχή έδωσαν οι «ειδήσεις» των ΗΠΑ σε αυτή τη μελέτη ορόσημο;
Ο «Κανόνας ενάντια στην Διαιώνηση» ήταν αυτό που έσπασε την πλάτη της φεουδαρχίας στην αρχαία Αγγλία
Από το 1986, η Αμερική επαναφέρει αυτό τον κανόνα το ξεπερασμένο «φεουδαρχικό σύστημα», ένα κλειδωμένο καθεστώς με βάση τη γέννηση, που είχε κλείσει για όλες τις μελλοντικές γενιές των «Ευγενών».
Το ερώτημα είναι: αν και χωρίς κανένα αριστοκρατικό τίτλο, το καθεστώς των ΗΠΑ μπορεί ακόμα να προσποιείται ότι δεν είναι αριστοκρατία που παγιώνεται σε κάστες όπως στην Ινδία;
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών