Με πάνω από… 641 χρόνια φυλάκισης κινδυνεύει ο Trump... – Το κενό στη νομοθεσία που μπορεί να γίνει ξανά πρόεδρος ΗΠΑ

Ο πρώην πρόεδρος Donald Trump θα είναι υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ και πάλι, ενώ αντιμετωπίζει τρεις κατηγορίες και μία ακόμη ποινική έρευνα.
Ποτέ άλλοτε ένας πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ δεν είχε κατηγορηθεί ποινικά - πολύ λιγότερο πρωτοπόρος σε νέα προεδρική κούρσα.
Καθώς η έρευνα που απομένει πλησιάζει στην απόδοση πιθανών κατηγοριών, ο Trump έχει επανειλημμένα δεσμευτεί ότι θα συνεχίσει την εκστρατεία του ακόμη και αν καταδικαστεί.
Η πιο πιθανή υπόθεση μέχρι στιγμής αφορά την τήρηση εγγράφων από την προεδρία του Trump.
Ο ειδικός εισαγγελέας Jack Smith κατηγόρησε τον Trump και δύο από τους υπαλλήλους του για 37 κακουργήματα, όπως η παράνομη διατήρηση πληροφοριών εθνικής άμυνας και η παρεμπόδιση της κυβέρνησης.
Ενώ η δίκη έχει οριστεί για τον Μάιο του 2024, ορισμένοι νομικοί παρατηρητές αναμένουν περαιτέρω καθυστερήσεις.

Ποιες είναι οι πιθανές κυρώσεις;

Οι κυρώσεις για αυτές τις κατηγορίες περιλαμβάνουν:
- Η συνωμοσία για εξαπάτηση των ΗΠΑ τιμωρείται με πρόστιμο ή φυλάκιση έως και πέντε έτη.
- Παρεμπόδιση επίσημης διαδικασίας τιμωρείται με πρόστιμο ή φυλάκιση έως και 20 έτη.
- Η συνωμοσία κατά των δικαιωμάτων τιμωρείται με πρόστιμο ή με φυλάκιση έως 10 ετών ή και με τα δύο
Παραμένουν λογιστικά, ασφαλιστικά και πολιτικά ερωτήματα γύρω από το αν ο Trump θα εκτίσει ποινή ακόμη και αν κατηγορηθεί και καταδικαστεί.
Ο Trump αντιμετωπίζει πλέον 78 κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα σε τρεις ποινικές υποθέσεις - πολλές από τις οποίες συνεπάγονται το ενδεχόμενο βαρύτατου χρόνου φυλάκισης.
Εάν ο Trump καταδικαστεί για όλες τις κατηγορίες και του επιβληθεί η μέγιστη νόμιμη ποινή για κάθε μία, θα αντιμετωπίσει 641 χρόνια φυλάκισης.
Και αυτό χωρίς να υπολογίζονται οι πρόσθετες ποινικές κατηγορίες που μπορεί να αντιμετωπίσει στη Georgia, όπου ο εισαγγελέας της κομητείας Fulton μπορεί να βρίσκεται στα πρόθυρα της απαγγελίας κατηγοριών εναντίον του αυτόν τον μήνα.

Θα πάει στη φυλακή ο Trump;

Οι κατηγορίες αυτές θα μπορούσαν -θεωρητικά- να οδηγήσουν σε σημαντικό χρόνο φυλάκισης, εάν ο Trump καταδικαστεί.
Αλλά η υλικοτεχνική υποδομή, η ασφάλεια και η πολιτική της φυλάκισης ενός πρώην προέδρου σημαίνουν ότι μια συμβατική ποινή φυλάκισης θεωρείται απίθανη από πολλούς εμπειρογνώμονες.
Εξετάζοντας το γράμμα του νόμου, οι κατηγορίες βάσει του νόμου περί κατασκοπείας, για παράδειγμα, η καθεμία συνεπάγεται μέγιστη ποινή 10 ετών.
Άλλες κατηγορίες, που σχετίζονται με συνωμοσία και παρακράτηση ή απόκρυψη εγγράφων, επισύρουν μέγιστη ποινή 20 ετών.
Οι κατηγορίες που αφορούν σχέδιο απόκρυψης και ψευδείς δηλώσεις και παραστάσεις επισύρουν ποινές πέντε ετών η καθεμία.
Αλλά ενώ δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι κατηγορίες είναι σοβαρές, πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα σχετικά με τις πιθανές ποινές σε περίπτωση καταδίκης του.

Το ιστορικό

Η υπόθεση ξεκινά από την έξοδο του Trump τον Ιανουάριο του 2021 από τον Λευκό Οίκο.
Τα υπάρχοντά του και μερικά από τα έγγραφα από την εποχή του στην εξουσία συσκευάστηκαν σε κουτιά και στάλθηκαν στο σπίτι του στο θέρετρο Mar-a-Lago στο West Palm Beach της Φλόριντα.
Το κατηγορητήριο υποστηρίζει ότι σε αυτό το σημείο ο Trump διέπραξε 31 αδικήματα για παράνομη διατήρηση πληροφοριών εθνικής άμυνας επειδή «προκάλεσε» τη μετακίνηση των κουτιών.
Ενώ αυτό το έγκλημα, βάσει του νόμου περί κατασκοπείας, απαιτεί εγκληματική πρόθεση, δεν έχουν προκύψει μέχρι στιγμής στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο Trump γνώριζε ότι τα 31 επίμαχα έγγραφα βρίσκονταν στα κουτιά.
Φαίνεται ότι ο Trump είχε την εντύπωση ότι μπορούσε να πάρει τα κουτιά και να κρατήσει ό,τι θεωρούσε προσωπικό.
Ωστόσο, η Εθνική Υπηρεσία Αρχείων και Αρχείων (NARA) είχε διαφορετική άποψη και απαίτησε την επιστροφή όλων των προεδρικών εγγράφων το συντομότερο δυνατό.
Σύμφωνα με τον Νόμο για τα Προεδρικά Μητρώα, όλα τα επίσημα προεδρικά αρχεία πρέπει να παραδοθούν στη NARA και οι πρώην πρόεδροι επιτρέπεται να παίρνουν μόνο προσωπικά αντικείμενα, όπως ημερολόγια και αντικείμενα που δεν προορίζονταν για επίσημες κυβερνητικές εργασίες.
Το πρόβλημα είναι ότι ο νόμος δεν περιλαμβάνει μηχανισμό επιβολής.

Η περίπτωση Clinton

Το 2012, όταν το Judicial Watch προσπάθησε να αναγκάσει τον πρώην πρόεδρο Bill Clinton να παραδώσει δεκάδες κασέτες συνεντεύξεων από την προεδρία του που είχε κρατήσει, ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι οι κασέτες ήταν προσωπικές και το δικαστήριο τάχθηκε στο πλευρό του.
Η δικαστής Amy Berman Jackson, διορισμένη από τον Πρόεδρο Barack Obama, υποστήριξε ότι το δικαστήριο δεν είχε κανέναν τρόπο να μαντέψει τον ισχυρισμό του προέδρου για το τι είναι ή δεν είναι προσωπικό.
«Δεδομένου ότι στον Πρόεδρο έχει ανατεθεί πλήρως η διαχείριση και ακόμη και η διάθεση των προεδρικών αρχείων κατά τη διάρκεια της θητείας του, θα ήταν δύσκολο για αυτό το Δικαστήριο να συμπεράνει ότι το Κογκρέσο σκόπευε ότι θα είχε λιγότερη εξουσία να κάνει ό,τι θέλει με αυτό που θεωρεί να είναι τα προσωπικά του αρχεία», έγραψε η δικαστής Jackson.
Ο Trump έχει επανειλημμένα επικαλεστεί αυτή την υπόθεση ως δικαιολογία για να κρατήσει όσα έγγραφα ήθελε.
Ωστόσο, αντιμετωπίζει τις κατηγορίες στη Φλόριντα, όπου η υπόθεση δεν αποτελεί προηγούμενο.
Ο Trump έστειλε 15 κουτιά με υλικά στη NARA τον Ιανουάριο του 2022.
Στη συνέχεια, η NARA παρέπεμψε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης (DOJ) όταν διαπίστωσε ότι ορισμένα από τα έγγραφα είχαν σήμανση διαβάθμισης.
Λίγο αργότερα, το DOJ ξεκίνησε έρευνα.
Στις 11 Μαΐου 2022, το Υπουργείο Δικαιοσύνης έλαβε κλήτευση που υποχρέωνε τον Trump να παραδώσει όλα τα έγγραφα με σήμανση διαβάθμισης, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικών αρχείων, στο Μαρ-α-Λάγκο.
Ορισμένοι δικηγόροι υπεράσπισης και πρώην εισαγγελείς υποστήριξαν ότι ο Trump έπρεπε να αμφισβητήσει την κλήτευση ως υπερβολικά ευρεία.
Η κλήτευση δεν διευκρίνισε εάν κάλυπτε μόνο πρωτότυπα ή αντίγραφα και αν κάλυπτε προφανώς αποχαρακτηρισμένα έγγραφα.
Υπάρχουν εκατομμύρια αποχαρακτηρισμένα έγγραφα στο Διαδίκτυο που εξακολουθούν να έχουν εμφανή σήμανση ταξινόμησης.
Ο εντοπισμός οποιωνδήποτε τέτοιων εγγράφων στην κατοχή του Trump στο Μαρ-α-Λάγκο—όλα τα φυσικά αντίγραφα που έχουν εκτυπωθεί—θα ήταν ένα μνημειώδες έργο.

Τα επίμαχα σημεία

Οι περισσότερες από τις κατηγορίες παρεμπόδισης επικεντρώνονται σε αυτό το σημείο, υποστηρίζοντας ότι ο Trump έβαλε τον βοηθό του, Walt Nauta, να μεταφέρει κουτιά από μια αποθήκη στο Μαρ-α-Λάγκο, ώστε να μην μπορούν να αναζητηθούν από τις νομικές υπηρεσίες.
Ο Smith πρόσθεσε μερικές ακόμη κατηγορίες στις 27 Ιουλίου, ισχυριζόμενος ότι ο Trump ζήτησε από τον διαχειριστή της περιουσίας του στο Mar-a-Lago, Carlos de Oliveira, να διαγράψει το υλικό της κάμερας ασφαλείας μετά την κλήση του DOJ σε ορισμένα από τα πλάνα τον Ιούνιο του 2022.

Ο Smith ισχυρίζεται τα πλάνα έδειχναν τον κύριο Nauta να μετακινεί κουτιά μέσα και έξω από την αποθήκη.
Το επικαιροποιημένο κατηγορητήριο δεν αναφέρει άμεσες αποδείξεις ότι ο Trump υπέβαλε ένα τέτοιο αίτημα—μόνο ο φερόμενος ισχυρισμός του de Oliveira ότι το έκανε.
Η προσθήκη νέων κατηγοριών και ενός επιπλέον κατηγορούμενου από τον Smith σε αυτό το σημείο μπορεί να δυσαρεστήσει τη δικαστή που επιβλέπει την υπόθεση, την Aileen Cannon, διορισμένη από τον Trump.
Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, ο Smith ζήτησε να εκδικαστεί η υπόθεση τον Δεκέμβριο — ένα μάλλον σύντομο χρονοδιάγραμμα, εάν ο Smith γνώριζε τότε ότι ενδέχεται να προκύψουν πρόσθετες κατηγορίες.
Ο Trump θα μπορούσε θεωρητικά να καταστήσει την όλη υπόθεση αμφισβητήσιμη εάν κερδίσει τις εκλογές και δώσει στον εαυτό του χάρη, αν και ορισμένοι νομικοί ερευνητές αμφισβητούν αν οι πρόεδροι μπορούν να το κάνουν αυτό.
Ο Smith, πρώην επικεφαλής του Τμήματος Δημόσιας Ακεραιότητας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, διορίστηκε ειδικός σύμβουλος από τον Γενικό Εισαγγελέα Merrick Garland στις 18 Νοεμβρίου 2022, για να ερευνήσει τη διατήρηση των εγγράφων του Trump καθώς και τη συμμετοχή του στις διαμαρτυρία και εξέγερση στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ στις 6 Ιανουαρίου του 2021

Η εξέγερση της 6ης Ιανουαρίου

Ο Smith αποκάλυψε επίσης το κατηγορητήριο του Trump στην έρευνα της 6ης Ιανουαρίου.
Κατηγόρησε τον πρώην πρόεδρο για συνωμοσία για «παρέμβαση και παρεμπόδιση» της συλλογής και καταμέτρησης των εκλογικών ψήφων, συνωμοσία κατά του δικαιώματος ψήφου των Αμερικανών, παρεμπόδιση της καταμέτρησης των εκλογικών ψήφων από το Κογκρέσο τον Ιανουάριο του 2021, και συνωμοσία για παρεμπόδιση της καταμέτρησης των εκλογικών ψήφων.
Ο Trump είπε ότι ενημερώθηκε στις 16 Ιουλίου ότι ήταν στόχος έρευνας σε σχέση με το περιστατικό της 6ης Ιανουαρίου.
Η υπόθεση επικεντρώνεται στους ισχυρισμούς του Trump για απάτη και άλλες παρανομίες στις εκλογές του 2020 και στον τρόπο με τον οποίο συνέβαλε στα γεγονότα στο Καπιτώλιο, όπου ένα μέρος μιας μαζικής διαμαρτυρίας για τα εκλογικά αποτελέσματα κατέληξε σε βία, με ορισμένους ανθρώπους να εισβάλλουν στο κτίριο.
Το κατηγορητήριο ισχυρίζεται ότι ο Trump γνώριζε ότι οι επιθέσεις του στα εκλογικά αποτελέσματα ήταν ψευδείς, κυρίως επειδή ορισμένοι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων κρατικών και ομοσπονδιακών αξιωματούχων, του είπαν ότι ορισμένοι από τους ισχυρισμούς ήταν ψευδείς και εκείνος συνέχισε να τους επαναλαμβάνει.
Το κατηγορητήριο 45 σελίδων επικεντρώνεται επίσης στην επανειλημμένη προτροπή του Trump προς τον αντιπρόεδρο Mike Pence να απορρίψει τις εκλογικές ψήφους από τις πολιτείες όπου ο Trump είχε αμφισβητήσει τα αποτελέσματα.
Ισχυρίστηκε επίσης ότι ο Trump υποκίνησε τη βία της 6ης Ιανουαρίου λέγοντας στους διαδηλωτές ότι ήλπιζε ότι ο Pence θα «έστελνε τις εκλογικές ψήφους πίσω στις πολιτείες για να επιβεβαιωθούν», παρόλο που γνώριζε ότι ο Pence απέρριψε επανειλημμένα την ιδέα.

Υπάρχουν εκτεταμένα στοιχεία για παρανομίες κατά τη διάρκεια των εκλογών, συμπεριλαμβανομένων παράνομων αλλαγών στους εκλογικούς κανόνες που έγιναν με τη δικαιολογία της πανδημίας COVID-19 και ορισμένων περιπτώσεων απάτης.
Καμία από τις κατηγορίες, ωστόσο, δεν έχει εκδικαστεί με επιτυχία για να ανατραπεί το εκλογικό αποτέλεσμα σε καμία πολιτεία.
Πολλές από τις υποθέσεις απορρίφθηκαν για διαδικαστικούς λόγους και όχι για την ουσία των αποδεικτικών στοιχείων.
Ο Trump έχει υποστηρίξει ότι εάν απαγγελθεί κατηγορία, η διαδικασία θα του έδινε την ευκαιρία να αποκαλύψει πληροφορίες σχετικά με ατασθαλίες στις εκλογές.

Εκλογική υπόθεση της Georgia

Η εισαγγελέας της κομητείας Fulton, Fani Willis, άρχισε να ερευνά τον Trump λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων της στη μεγαλύτερη κομητεία της Georgia τον Ιανουάριο του 2021.
Στις 24 Ιανουαρίου του 2022, το Ανώτατο Δικαστήριο της Κομητείας Fulton έκανε δεκτό το αίτημα της Willis για ένα μεγάλο δικαστήριο ειδικού σκοπού που δεν θα μπορούσε να απαγγείλει κατηγορίες, αλλά θα μπορούσε να κλητεύσει μάρτυρες.
Αυτή η επιτροπή εργάστηκε για περίπου οκτώ μήνες, δίνοντας συνεντεύξεις με περίπου 75 μάρτυρες ξεκινώντας τον Μάιο του 2022, ανέφεραν τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Η Willis είπε πρόσφατα ότι είναι «έτοιμη», ακολουθώντας τις προηγούμενες υποσχέσεις της να ασκήσει κατηγορίες έως την 1η Σεπτεμβρίου.
Το βασικό θέμα της έρευνας, σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, ήταν μια τηλεφωνική επικοινωνία του Trump στον υπουργό Εξωτερικών της πολιτείας, Brad Raffensperger, στις 2 Ιανουαρίου του 2021.
Το περιεχόμενο της κλήσης διέρρευσε επιλεκτικά στα μέσα ενημέρωσης για να δημιουργηθεί η αφήγηση ότι ο Trump ζήτησε από τον Raffensperger να του «βρει» αρκετές ψήφους για να ανατρέψει τις εκλογές.

Όταν κυκλοφόρησε το πρακτικό της κλήσης, αποδείχθηκε ότι ο Trump είπε ότι πίστευε ότι εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοδέλτια ήταν παράνομα στην πολιτεία, ιδιαίτερα στην κομητεία Fulton, η οποία περιλαμβάνει το προπύργιο των Δημοκρατικών στην Ατλάντα.
Επέκρινε έντονα τον Raffensperger για την αποτυχία του να διερευνήσει επαρκώς τους ισχυρισμούς για απάτη.
Ο Raffensperger και η ομάδα του αντέκρουσαν ορισμένους από τους ισχυρισμούς κατά τη διάρκεια της κλήσης, λέγοντας ότι είχαν ήδη ερευνηθεί.
Αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, ο Trump σημείωσε ότι χρειαζόταν μόνο να εντοπίσει περίπου 11.000 παράνομες ψήφους γιατί αυτό ήταν το περιθώριο με το οποίο έχασε.
Ένα άλλο μέρος της έρευνας της Willis φαίνεται να επικεντρώνεται στην εναλλακτική ομάδα εκλογέων που συγκλήθηκαν στο Καπιτώλιο της πολιτείας στις 14 Δεκεμβρίου 2020, για να ψηφίσουν στον Trump, παρά το γεγονός ότι η επίσημη καταμέτρηση ψήφων έδωσε τη νίκη στον αντίπαλο του, Joe Biden.
Η Willis ενημέρωσε τους ψηφοφόρους ότι ήταν στόχοι της έρευνάς της και ότι τουλάχιστον οκτώ από τους 16 έλαβαν ασυλία σε αντάλλαγμα για την κατάθεσή τους, ανέφερε η Washington Post τον Μάιο.
Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της πολιτείας δημιούργησε έναν ιστότοπο στις 31 Ιουλίου που επικρίνει την έρευνα του Willis για στόχευση των εκλογέων.
Λέει ότι οι «δυνατοί εκλέκτορες» έριξαν τις ψήφους τους με τη ρητή αναγνώριση ότι θα καταμετρηθούν μόνο σε περίπτωση που η αγωγή του Trump που αμφισβητούσε τα εκλογικά αποτελέσματα στην πολιτεία ευοδωθεί.
Ο ιστότοπος επισημαίνει ένα παρόμοιο περιστατικό το 1960, όταν ο John F. Kennedy μήνυσε για να ανατρέψει τα εκλογικά αποτελέσματα στη Χαβάη.
Μια ομάδα Δημοκρατικών εκλογέων είχαν ψηφίσει στον Kennedy, παρόλο που η πολιτεία είχε ήδη πιστοποιήσει τον αριθμό των ψήφων της, με νικητή τον Richard Nixon.
Η αγωγή πέτυχε και οι εναλλακτικές ψήφοι καταμετρήθηκαν.
Στην περίπτωση του Trump, η αγωγή δεν εκδικάστηκε μέχρι τον Ιανουάριο του 2021, δύο ημέρες μετά την καταμέτρηση των εκλογικών ψήφων.
Η μήνυση απορρίφθηκε για διαδικαστικούς λόγους, χωρίς ποτέ να γίνει ακρόαση για τα αποδεικτικά στοιχεία της.
Στην Willis απαγορεύτηκε από δικαστή να ασκήσει κατηγορίες εναντίον ενός από τους αναπληρωματικούς εκλογείς, του νέου υποδιοικητή της Georgia, Burt Jones.

«Μαύρα χρήματα»

Οι πρώτες ποινικές διώξεις κατά του Trump ήρθαν τον Μάρτιο από το γραφείο του εισαγγελέα του Μανχάταν, Alvin Bragg, στη Νέα Υόρκη.

Ο Bragg ισχυρίστηκε ότι ο Trump διέπραξε 34 κακουργήματα επειδή οι πληρωμές που σημειώθηκαν στα λογιστικά βιβλία του ως νομικά έξοδα αποζημίωσαν τον τότε δικηγόρο του Michael Cohen για πληρωμές στην ηθοποιό ταινιών ενηλίκων Stormy Daniels, της οποίας το πραγματικό όνομα είναι Stephanie Clifford.
Η Daniels ενημέρωσε τον Trump πριν από τις εκλογές του 2016 ότι σκόπευε να πουλήσει στον Τύπο την ιστορία της που ισχυριζόταν ότι είχε σχέση με τον Trump το 2006.
Είπε ότι ήταν διατεθειμένη να κρατήσει την ιστορία για τον εαυτό της εάν πληρωθεί.
Ο Trump έβαλε πράγματι τον Cohen να πληρώσει περίπου 130.000 δολάρια ως αντάλλαγμα για μια συμφωνία μη αποκάλυψης, την οποία η κυρία Daniels δεν τήρησε.
Στη συνέχεια, η εταιρεία του Trump αποζημίωσε τον Cohen.
Ο Bragg αντιμετωπίζει τις λογιστικές εγγραφές για πληρωμές στον Cohen ως παραβιάσεις του νόμου της Νέας Υόρκης κατά της παραποίησης επιχειρηματικών αρχείων.
Τέτοιες παραβιάσεις θα είναι μόνο πλημμελήματα, εκτός εάν διαπράττονται για την προώθηση άλλου εγκλήματος.
Ο Bragg έχει υποστηρίξει ότι αυτό είναι πράγματι έτσι, αν και το κατηγορητήριο δεν διευκρινίζει ποιο ήταν το άλλο έγκλημα που υποτίθεται ότι ήταν.
Υπήρξαν εικασίες στα μέσα ενημέρωσης ότι το άλλο έγκλημα ήταν παραβίαση του νόμου της εκστρατείας.
Το επιχείρημα θα ήταν ότι τα χρήματα για την Daniels ήταν στην πραγματικότητα μια παράνομη συνεισφορά στην εκστρατεία.
Η δίκη έχει προγραμματιστεί για τις 25 Μαρτίου 2024.

www.bankingnews.gr