Ritter (πρώην CIA): Η αλήθεια από την κόλαση της Ουκρανίας - Οι ΗΠΑ δεν θα άντεχαν έναν πόλεμο με τη Ρωσία – Θα είχαν 50.000 νεκρούς σε 15 μέρες

Ο Αμερικανικός στρατός δεν είναι έτοιμος για έναν πλήρη πόλεμο με τη Ρωσία εξηγεί ο πρώην αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ (CIA) και πρώην επιθεωρητής όπλων του ΟΗΕ, Scott Ritter, ο οποίος βασίζει τα συμπεράσματά του στην αποτυχημένη αντεπίθεση των Ουκρανών.

Ο πόλεμος είναι κόλαση

Πριν από την έναρξη της ουκρανικής σύγκρουσης, ο στρατός των ΗΠΑ, βασιζόμενος στα συμπεράσματα του Ψυχρού Πολέμου, ανέφερε στην έκδοση του Εγχειριδίου Πολέμου (FM) 4-0 (Sustainment Operations) του 2019 ότι οι υγειονομικοί αξιωματούχοι του αμερικανικού στρατού «μπορεί να προβλέψουν ένα σταθερό ποσοστό περίπου 3.600 απωλειών ημερησίως, είτε νεκρών, είτε τραυματιών.
Με αυτό τον υπολογισμό, ο αμερικανικός στρατός μπορεί να έχει περίπου 50.000 απώλειες σε δύο εβδομάδες συνεχιζόμενων επιχειρήσεων μάχης ενάντια σε μια απειλή ρωσικού τύπου.

Είναι ρεαλιστικοί αυτοί οι αριθμοί;

Λίγο πριν από την αντεπίθεση που άρχισε στις 4 Ιουνίου, η Ουκρανία συγκέντρωσε στρατεύματα τριών ταξιαρχιών (περίπου 20.000 στρατιώτες) μαζί με άλλες εννέα ταξιαρχίες (περίπου 37.000 στρατιώτες) που εκπαιδεύτηκαν και εξοπλίστηκαν από το ΝΑΤΟ, οι οποίες επρόκειτο να συμμετάσχουν στην κύρια επίθεση μέσα και γύρω από το χωριό Rabotino, στη νότια Zaporozhia.
Αυτές οι δυνάμεις ενισχύθηκαν από επιπλέον 40.000 άνδρες που σχηματίστηκαν σε οκτώ αποκαλούμενες «ταξιαρχίες σοκ» οι οποίες προορίζονταν να αναπτυχθούν επιθετικά στην περιοχή της πόλης Artemovsk (Bakhmut).
Ο συνολικός αριθμός των ουκρανικών στρατευμάτων που κινητοποιήθηκαν και εκπαιδεύτηκαν ειδικά για την αντεπίθεση ήταν λίγο λιγότερο από 100.000 άνδρες.
Τον Ιανουάριο του 2023 —πέντε μήνες πριν από την έναρξη της τρέχουσας αντεπίθεσης και δύο μήνες πριν από τη Μάχη του Bakhmut ο Αμερικανός στρατηγός Christopher Cavoli, ο διοικητής των δυνάμεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, είπε σε αμυντικό φόρουμ του Όσλο ότι η σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας «δεν είναι ανάλογη με όλη την πρόσφατη αντίληψη του ΝΑΤΟ», προσθέτοντας πως «το μέγεθος αυτού του πολέμου είναι απίστευτο».
Ο Cavoli μίλησε για ποσοστά δαπανών πυροβολικού από τον ρωσικό στρατό που ξεπερνούσαν, κατά μέσο όρο, τις 20.000 βολές την ημέρα.
Η κόλαση αυτή πυρός προκάλεσε ανυπολόγιστα μεγάλες απώλειες στους Ουκρανούς, τις οποίες το ΝΑΤΟ δεν μπορούσε να προβλέψει.

Τρομακτικές οι απώλειες των Ουκρανών

Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin, μιλώντας στο Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ, δήλωσε ότι στους τρεις μήνες που μεσολάβησαν από την έναρξη της ουκρανικής αντεπίθεσης, η Ουκρανία είχε περίπου 71.000 απώλειες (νεκροί και τραυματίες), ή περίπου επτά στους 10 άνδρες που συμμετείχαν. Αυτός ο αριθμός είναι σύμφωνος με μια δήλωση που έκανε ένας Ουκρανός αξιωματούχος που είναι υπεύθυνος για την επιστράτευση στην περιοχή της Poltava, o οποίος ανέφερε ότι 80-90 στους 100 άνδρες που κινητοποιούνται γίνονται θύματα σε αυτή τη σύγκρουση.
Υπολογίζοντας ότι μεσολάβησαν περίπου 90 ημέρες μεταξύ της έναρξης της ουκρανικής αντεπίθεσης και των σχολίων του Putin, αυτό σημαίνει ότι η Ουκρανία είχε περίπου 790 θύματα την ημέρα.
Ο στρατός των ΗΠΑ έχει αυτήν τη στιγμή περίπου 100.000 στρατιώτες που έχουν αναπτυχθεί στην Ευρώπη, περίπου 40.000 από τους οποίους είναι οργανωμένοι σε μονάδες μάχης που αναμένεται να φέρουν το κύριο βάρος των συγκρούσεων.

Εάν αυτά τα στρατεύματα υποστούν ποσοστά απωλειών που προσεγγίζουν τα αντίστοιχα που υπέστη η Ουκρανία κατά την αντεπίθεσή της, ο στρατός των ΗΠΑ θα εξαντλούσε τη μαχητική του ισχύ εντός 50 ημερών.
Φυσικά, αυτός ο υπολογισμός είναι παραπλανητικός αφού μιλάει για 100% θύματα.
Σύμφωνα με το δόγμα του αμερικανικού στρατού, εάν μια μονάδα έχει απώλειες 50 έως 69%, καθίσταται μαχητικά αναποτελεσματική, που σημαίνει ότι δεν είναι πλέον σε θέση να εκπληρώσει την αποστολή που της έχει ανατεθεί.


Οι ΗΠΑ δεν θα άντεχαν ένα τέτοιο επίπεδο βίας

Η πραγματικότητα είναι ότι οι μάχιμες δυνάμεις των ΗΠΑ εάν υποστούν το επίπεδο βίας που βιώνει η Ουκρανία από τη Ρωσία θα καταστούν αναποτελεσματικές για τη μάχη μετά από περίπου 2 εβδομάδες μάχης.
Σύμφωνα με τον Ritter το επιχείρημα ότι δεδομένης της ποιοτικής υπεροχής του αμερικανικού στρατού έναντι του ουκρανικού, οι απώλειες των ΗΠΑ θα ήταν μικρότερες, δεν ισχύει απόλυτα.
Αυτό μπορεί να ίσχυε εάν οι συνθήκες στο πεδίο της μάχης ήταν ίσες - δηλαδή, οι ΗΠΑ να βρίσκονταν σε οιονεί θέσεις σύγκρουσης με καλά οριοθετημένες γραμμές επαφής με τον εχθρό και να έχει πρόσβαση σε οχυρωμένες αμυντικές θέσεις.
Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι οποιαδήποτε σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσίας θα περιλαμβάνει αυτό που είναι γνωστό ως «προκαθορισμένη εμπλοκή», με δύο αντίπαλες δυνάμεις να συμμετέχουν σε μια πιο ρευστή μάχη όπου η ακριβής σύνθεση των δυνάμεων και τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του εδάφους δεν θα καθοριστούν,  έως ότου τα πρώτα στοιχεία έρθουν σε επαφή.
Σε μία τέτοια εμπλοκή κυρίαρχο ρόλο παίζουν η δύναμη πυρός και οι ελιγμοί.
Θα επικρατήσει η πλευρά που είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει και τα δύο πιο αποτελεσματικά από την άλλη, επισημαίνει ο Ritter.
Δυστυχώς για τον αμερικανικό στρατό, η Ρωσία είναι αυτή που θα έχει το πλεονέκτημα σε μια τέτοια «συνάντηση».
Ο πόλεμος ελιγμών απαιτεί την προσεκτική χρήση πυρός και ελιγμών.
Η δύναμη πυρός είναι μία ουσιαστική πτυχή αυτού - η ανάγκη καταστολής των εχθρικών πυρών και διακοπής της εχθρικής κίνησης είναι πολύ πιο σημαντική από την πρόκληση θυμάτων.
Οι ΗΠΑ βασίζονται εδώ και πολύ καιρό σε πλήγματα ακριβείας για να μην έχουν απώλειες.
Τα πυρά ακριβείας, ωστόσο, απαιτούν επίγνωση της κατάστασης όσον αφορά τη διάθεση του εχθρού, κάτι που μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσω επικοινωνιών σε πραγματικό χρόνο.

Ο κρίσιμος ρόλος του ηλεκτρονικού πολέμου

Οι μεθοδολογίες που χρησιμοποιούνται επί του παρόντος από τις ΗΠΑ έχουν τελειοποιηθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, ενώ εμπλέκονται σε συγκρούσεις χαμηλής έντασης, όπου οι αμερικανικές δυνάμεις επιχείρησαν σε ένα ανεκτικό περιβάλλον όσον αφορά τις δυνατότητες του εχθρικού ηλεκτρονικού πολέμου.
Εναντίον ενός Ρώσου αντιπάλου, οι απρόσκοπτες επικοινωνίες και η μεταφορά δεδομένων που στηρίζουν τα σχέδια πυρός και ελιγμών των ΗΠΑ θα εξουδετερωθούν σε μεγάλο βαθμό από τις ρωσικές δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου, αφήνοντας τις ΗΠΑ χωρίς ακοή, χωρίς στόμα και χωρίς μάτια, σημειώνει χαρακτηριστικά ο Αμερικανός ειδικός.
Σε ένα περιβάλλον όπου η ταχύτητα και η οξυδέρκεια είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι της νίκης, οι ΗΠΑ θα βρεθούν ανίκανες να συντονιστούν αποτελεσματικά στα πιο στοιχειώδη καθήκοντα.
Η Ρωσία θα είναι σε θέση να εκμεταλλευτεί το σημαντικό της πλεονέκτημα στη δύναμη πυροβολικού για να διαταράξει και να καταστρέψει την ικανότητα των ΗΠΑ να τοποθετήσουν αποτελεσματική δύναμη πυρός στον ρωσικό στόχο και να εμποδίσει τις προσπάθειες των Αμερικανών για ελιγμούς ως αντίδραση στις ρωσικές προόδους.
Το αποτέλεσμα θα είναι η πλήρης κατάρρευση των αμερικανικών δυνάμεων που συμμετέχουν στη σύγκρουση, οδηγώντας στην υποχώρηση και την τελική καταστροφή τους.
Το μέγεθος της ήττας των ΗΠΑ θα αυξηθεί από τις δυσκολίες που συνδέονται με την υλικοτεχνική υποστήριξη μεγάλων ποσοτήτων αμερικανικών δυνάμεων στο πεδίο.
Οι ελιγμοί απαιτούν κινήσεις και αυτές με τη σειρά τους καύσιμα.
Οι ΗΠΑ θα βρεθούν αντιμέτωπες με αβέβαιες προμήθειες καυσίμων και ευάλωτες γραμμές επικοινωνίας, οι οποίες, αφού υποβληθούν στην καταστολή της Ρωσίας.
Η Ρωσία είναι σε θέση να απομονώσει μεμονωμένες μονάδες, απειλώντας τις με καταστροφή και προκαλώντας τη διάσπασή τους ή την παράδοσή τους.

Η ταχεία ήττα και η κατάρρευση του ηθικού

Σε μια τέτοια μάχη, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να χάνουν κάθε δύο μέρες 3.600 άνδρες, όπως οι ίδιες είχαν προβλέψει το 2019.
Με αυτόν τον ρυθμό, η ευρωπαϊκή δύναμη των ΗΠΑ θα μπορούσε να καταρρεύσει μετά από μία εβδομάδα μαχών.
Η ταχεία ήττα των δυνάμεων του αμερικανικού στρατού στην Ευρώπη θα είχε απήχηση σε όλο το ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα μια απότομη πτώση του ηθικού που θα μπορούσε να οδηγήσει στην πλήρη κατάρρευση των δυνάμεων που συμμετέχουν σε επιχειρήσεις μάχης κατά της Ρωσίας.
Και πάλι, τα λόγια του στρατηγού Cavoli έχουν απήχηση - η βία που συνδέεται με τις σύγχρονες χερσαίες μάχες μεγάλης κλίμακας είναι «εκτός αναλογίας» με τη σκέψη που λαμβάνει χώρα στους κύκλους σχεδιασμού του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.
«Με απλά λόγια, ούτε οι ΗΠΑ ούτε το ΝΑΤΟ είναι διατεθειμένοι να συμμετάσχουν σε μεγάλης κλίμακας πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον ενός αντιπάλου όπως η Ρωσία.
Ο πόλεμος είναι κόλαση. Αλλά είναι ακόμη περισσότερο όταν είσαι εντελώς απροετοίμαστος για την απαίσια πραγματικότητα του», καταλήγει ο Ritter.

www.bankingnews.gr