Υπάρχουν φήμες για ρωσικό συμβιβασμό στον Trump ή για οικονομικά συμφέροντα
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει προκαλέσει ένα εκπληκτικά μεγάλο ρήγμα στο εσωτερικό του Αμερικανικού Ρεπουμπλικανικού κόμματος.
Στη Βουλή των Αντιπροσώπων, η συντηρητική πτέρυγα του κόμματος - εκείνα τα μέλη που ευθυγραμμίζονται περισσότερο με τον πρώην πρόεδρο Donald Trump - έχει στραφεί έντονα κατά της αποστολής βοήθειας στην Ουκρανία για να αντισταθεί στους Ρώσους.
Οι παραδοσιακοί Ρεπουμπλικάνοι προκείμενοι στον Trump, όπως ο ηγέτης της μειοψηφίας των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία, Mitch McConell, συνεχίζουν να υποστηρίζουν τη βοήθεια σε αυτήν την πολιορκημένη χώρα.
Αυτή η διάσπαση εντός του GOP δεν αντικατοπτρίζεται στο Κογκρέσο ως σύνολο.
Με τους Δημοκρατικούς να περιλαμβάνονται, υπάρχουν μεγάλες πλειοψηφίες και στα δύο σώματα του Κογκρέσου για την υποστήριξη της βοήθειας.
Αλλά το GOP ελέγχει τη Βουλή και ο αρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας - ο Πρόεδρος της Βουλής Kevin McCarthy - χρειάζεται τα αντιουκρανικά πυρά για να διατηρήσει την πλειοψηφία.
Η κυβέρνηση του προέδρου Joe Biden πιθανότατα θα προσπαθήσει ξανά σύντομα και η βοήθεια πιθανότατα θα επιβεβαιωθεί.
Όμως η συζήτηση γίνεται πιο περίπλοκη.
Η Στροφή των Trumpists του GOP
Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι εδώ και πολύ καιρό το σπίτι για απομονωτιστές ψηφοφόρους, ειδικά στις αγροτικές και μικρές πόλεις της Αμερικής.
Η χώρα ιδρύθηκε με βάση την αρχή ότι ήταν μοναδική, και πολλοί από τους διαμορφωτές προειδοποίησαν να μην υποτιμηθεί το αμερικανικό πείραμα με μια διεθνιστική εξωτερική πολιτική.
Για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας των ΗΠΑ, τα αμερικανικά συμφέροντα περιορίζονταν κυρίως στο δυτικό ημισφαίριο.
Ακόμη και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ επέλεξαν να επιστρέψουν στην πατρίδα αντί να συμμετάσχουν στην Κοινωνία των Εθνών.
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και η άνοδος της Σοβιετικής Ένωσης το άλλαξαν αυτό.
Η τελευταία μεγάλη φωνή των Ρεπουμπλικανών για απομονωτισμό, ο γερουσιαστής Robert Taft, παραμερίστηκε από τον Ρεπουμπλικανό Πρόεδρο Dwight Eisenhower τη δεκαετία του 1950.
Το GOP έγινε διεθνιστικό για να πολεμήσει τον κομμουνισμό.
Μετά από μια σύντομη παρένθεση με τις περικοπές στη δεκαετία του 1990, το GOP υποστήριξε και πάλι την ενεργή παρέμβαση μετά την 11η Σεπτεμβρίου.
Αλλά αυτή η ώθηση μειώθηκε καθώς ο Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας έφυγε από το προσκήνιο, ανοίγοντας χώρο για το μήνυμα του Trump περί πολεμικού απομονωτισμού.
Ο Trump αντιπαθεί σαφώς τους διεθνείς θεσμούς και κανόνες.
Τους βλέπει ως περιορισμούς στην εξουσία των ΗΠΑ και ως μη αποζημιωμένες υποχρεώσεις.
Παραπονέθηκε ότι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ «ξεσκίζουν» τη χώρα του με το να μην πληρώνουν για την αμερικανική προστασία.
Προσπάθησε να απομακρύνει τις ΗΠΑ από δομές όπως το ΝΑΤΟ και τη συμμαχία με τη Νότια Κορέα.
Απέτυχε, αλλά πιθανότατα θα προσπαθήσει ξανά αν επανεκλεγεί.
Όλα αυτά υπάγονταν στην εξωτερική πολιτική του «Πρώτα η Αμερική».
Ωστόσο, η ιδιαίτερη γοητεία του Trump με τη Ρωσία ήταν πολύ έντονη.
Υπέρ του Putin το GOP
Μέχρι το 2012, ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος για την προεδρία, Mitt Romney, θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τη Ρωσία ως τη μεγαλύτερη γεωπολιτική απειλή της Αμερικής, γνωρίζοντας ότι οι Ρεπουμπλικάνοι στέκονταν πίσω του.
Με τον Trump ήρθε ένα βολικό πρόσωπο που είναι ακόμα δύσκολο να εξηγηθεί.
Ο Trump δεν έχει επικρίνει ποτέ τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin.
Ο Trump, φυσικά, είναι περίφημος και σκληρός στη γλώσσα του, καθιστώντας ακόμη πιο προφανές πώς υποστηρίζει τον Putin.
Κανείς δεν ξέρει ακριβώς γιατί.
Υπάρχουν φήμες για ρωσικό συμβιβασμό στον Trump ή για οικονομικά συμφέροντα.
Όποιος κι αν είναι ο λόγος, ο Trump έχει στιγματίσει ουσιαστικά την άποψη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για τη Ρωσία - σε σημείο που τώρα μεγάλο μέρος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος θα εγκατέλειπε την Ουκρανία στη ρωσική επιθετικότητα.
Πέρα από τις προσωπικές ανησυχίες του Trump, φαίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι ο αυξανόμενος φιλοπουτινισμός του Ρεπουμπλικανικού κόμματος αντανακλά ιδεολογικές αλλαγές.
Ο Putin αντιπροσωπεύει τις αξίες του GOP που διαμορφώθηκαν από τον Trump.
Έχει το ρόλο ενός σκληρού, αρρενωπού ηγέτη, μιας εικόνας που καλλιεργεί ο Trump.
Ο Putin ευθυγραμμίζει τη συντηρητική κυβέρνησή του με την αντιδραστική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας - μια εγγύτητα εκκλησίας και κράτους που λαχταρούν οι Αμερικανοί ευαγγελιστές στις ΗΠΑ.
Έχει καταπολεμήσει τους ομοφυλόφιλους και τους τρανσέξουαλ.
Δεν έχει υπομονή στον φεμινισμό και χρησιμοποιεί τακτικά ρατσιστική γλώσσα που οι Αμερικανοί δεν μπορούν.
Και ο αυταρχισμός του Putin - η καταστολή της διαφωνίας και των μέσων ενημέρωσης - είναι προφανώς ελκυστικός για τη δεξιά που στηρίζεται στον Trump, η οποία διολισθαίνει προς τον αυταρχισμό.
Θα επιβιώσει η φιλορωσική πτέρυγα του GOP από μία ήττα του Trump το 2024;
Ο Putin αντιπροσωπεύει το είδος της ηγεσίας και της ιδεολογίας που φιλοδοξεί η πτέρυγα Trump.
Ο Trump προφανώς τον θαυμάζει, όπως και η σκληρή δεξιά στο Κογκρέσο.
Αυτό έχει μετατρέψει τη βοήθεια προς την Ουκρανία - η οποία διεκδικεί ένα πολύ μικρό ποσό της τεράστιας εθνικής οικονομίας της Αμερικής - σε ένα εξαιρετικά διχαστικό ζήτημα.
Η Trumpιστική πτέρυγα του GOP θέλει να κερδίσει η Ρωσία.
Η μεγάλη δοκιμασία αυτού του φιλορωσικού αναπροσανατολισμού της εξωτερικής πολιτικής της ακροδεξιάς θα είναι η ήττα του Trump στις προεδρικές εκλογές του επόμενου έτους.
Εάν ο Trump χάσει, θα χαθεί η προσωπική σχέση του με τον Putin.
Τότε θα ξέρουμε εάν ο φιλο-πουτινισμός του GOP είναι διαρκής.
www.bankingnews.gr
Στη Βουλή των Αντιπροσώπων, η συντηρητική πτέρυγα του κόμματος - εκείνα τα μέλη που ευθυγραμμίζονται περισσότερο με τον πρώην πρόεδρο Donald Trump - έχει στραφεί έντονα κατά της αποστολής βοήθειας στην Ουκρανία για να αντισταθεί στους Ρώσους.
Οι παραδοσιακοί Ρεπουμπλικάνοι προκείμενοι στον Trump, όπως ο ηγέτης της μειοψηφίας των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία, Mitch McConell, συνεχίζουν να υποστηρίζουν τη βοήθεια σε αυτήν την πολιορκημένη χώρα.
Αυτή η διάσπαση εντός του GOP δεν αντικατοπτρίζεται στο Κογκρέσο ως σύνολο.
Με τους Δημοκρατικούς να περιλαμβάνονται, υπάρχουν μεγάλες πλειοψηφίες και στα δύο σώματα του Κογκρέσου για την υποστήριξη της βοήθειας.
Αλλά το GOP ελέγχει τη Βουλή και ο αρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας - ο Πρόεδρος της Βουλής Kevin McCarthy - χρειάζεται τα αντιουκρανικά πυρά για να διατηρήσει την πλειοψηφία.
Η κυβέρνηση του προέδρου Joe Biden πιθανότατα θα προσπαθήσει ξανά σύντομα και η βοήθεια πιθανότατα θα επιβεβαιωθεί.
Όμως η συζήτηση γίνεται πιο περίπλοκη.
Η Στροφή των Trumpists του GOP
Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι εδώ και πολύ καιρό το σπίτι για απομονωτιστές ψηφοφόρους, ειδικά στις αγροτικές και μικρές πόλεις της Αμερικής.
Η χώρα ιδρύθηκε με βάση την αρχή ότι ήταν μοναδική, και πολλοί από τους διαμορφωτές προειδοποίησαν να μην υποτιμηθεί το αμερικανικό πείραμα με μια διεθνιστική εξωτερική πολιτική.
Για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας των ΗΠΑ, τα αμερικανικά συμφέροντα περιορίζονταν κυρίως στο δυτικό ημισφαίριο.
Ακόμη και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ επέλεξαν να επιστρέψουν στην πατρίδα αντί να συμμετάσχουν στην Κοινωνία των Εθνών.
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και η άνοδος της Σοβιετικής Ένωσης το άλλαξαν αυτό.
Η τελευταία μεγάλη φωνή των Ρεπουμπλικανών για απομονωτισμό, ο γερουσιαστής Robert Taft, παραμερίστηκε από τον Ρεπουμπλικανό Πρόεδρο Dwight Eisenhower τη δεκαετία του 1950.
Το GOP έγινε διεθνιστικό για να πολεμήσει τον κομμουνισμό.
Μετά από μια σύντομη παρένθεση με τις περικοπές στη δεκαετία του 1990, το GOP υποστήριξε και πάλι την ενεργή παρέμβαση μετά την 11η Σεπτεμβρίου.
Αλλά αυτή η ώθηση μειώθηκε καθώς ο Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας έφυγε από το προσκήνιο, ανοίγοντας χώρο για το μήνυμα του Trump περί πολεμικού απομονωτισμού.
Ο Trump αντιπαθεί σαφώς τους διεθνείς θεσμούς και κανόνες.
Τους βλέπει ως περιορισμούς στην εξουσία των ΗΠΑ και ως μη αποζημιωμένες υποχρεώσεις.
Παραπονέθηκε ότι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ «ξεσκίζουν» τη χώρα του με το να μην πληρώνουν για την αμερικανική προστασία.
Προσπάθησε να απομακρύνει τις ΗΠΑ από δομές όπως το ΝΑΤΟ και τη συμμαχία με τη Νότια Κορέα.
Απέτυχε, αλλά πιθανότατα θα προσπαθήσει ξανά αν επανεκλεγεί.
Όλα αυτά υπάγονταν στην εξωτερική πολιτική του «Πρώτα η Αμερική».
Ωστόσο, η ιδιαίτερη γοητεία του Trump με τη Ρωσία ήταν πολύ έντονη.
Υπέρ του Putin το GOP
Μέχρι το 2012, ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος για την προεδρία, Mitt Romney, θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τη Ρωσία ως τη μεγαλύτερη γεωπολιτική απειλή της Αμερικής, γνωρίζοντας ότι οι Ρεπουμπλικάνοι στέκονταν πίσω του.
Με τον Trump ήρθε ένα βολικό πρόσωπο που είναι ακόμα δύσκολο να εξηγηθεί.
Ο Trump δεν έχει επικρίνει ποτέ τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin.
Ο Trump, φυσικά, είναι περίφημος και σκληρός στη γλώσσα του, καθιστώντας ακόμη πιο προφανές πώς υποστηρίζει τον Putin.
Κανείς δεν ξέρει ακριβώς γιατί.
Υπάρχουν φήμες για ρωσικό συμβιβασμό στον Trump ή για οικονομικά συμφέροντα.
Όποιος κι αν είναι ο λόγος, ο Trump έχει στιγματίσει ουσιαστικά την άποψη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για τη Ρωσία - σε σημείο που τώρα μεγάλο μέρος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος θα εγκατέλειπε την Ουκρανία στη ρωσική επιθετικότητα.
Πέρα από τις προσωπικές ανησυχίες του Trump, φαίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι ο αυξανόμενος φιλοπουτινισμός του Ρεπουμπλικανικού κόμματος αντανακλά ιδεολογικές αλλαγές.
Ο Putin αντιπροσωπεύει τις αξίες του GOP που διαμορφώθηκαν από τον Trump.
Έχει το ρόλο ενός σκληρού, αρρενωπού ηγέτη, μιας εικόνας που καλλιεργεί ο Trump.
Ο Putin ευθυγραμμίζει τη συντηρητική κυβέρνησή του με την αντιδραστική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας - μια εγγύτητα εκκλησίας και κράτους που λαχταρούν οι Αμερικανοί ευαγγελιστές στις ΗΠΑ.
Έχει καταπολεμήσει τους ομοφυλόφιλους και τους τρανσέξουαλ.
Δεν έχει υπομονή στον φεμινισμό και χρησιμοποιεί τακτικά ρατσιστική γλώσσα που οι Αμερικανοί δεν μπορούν.
Και ο αυταρχισμός του Putin - η καταστολή της διαφωνίας και των μέσων ενημέρωσης - είναι προφανώς ελκυστικός για τη δεξιά που στηρίζεται στον Trump, η οποία διολισθαίνει προς τον αυταρχισμό.
Θα επιβιώσει η φιλορωσική πτέρυγα του GOP από μία ήττα του Trump το 2024;
Ο Putin αντιπροσωπεύει το είδος της ηγεσίας και της ιδεολογίας που φιλοδοξεί η πτέρυγα Trump.
Ο Trump προφανώς τον θαυμάζει, όπως και η σκληρή δεξιά στο Κογκρέσο.
Αυτό έχει μετατρέψει τη βοήθεια προς την Ουκρανία - η οποία διεκδικεί ένα πολύ μικρό ποσό της τεράστιας εθνικής οικονομίας της Αμερικής - σε ένα εξαιρετικά διχαστικό ζήτημα.
Η Trumpιστική πτέρυγα του GOP θέλει να κερδίσει η Ρωσία.
Η μεγάλη δοκιμασία αυτού του φιλορωσικού αναπροσανατολισμού της εξωτερικής πολιτικής της ακροδεξιάς θα είναι η ήττα του Trump στις προεδρικές εκλογές του επόμενου έτους.
Εάν ο Trump χάσει, θα χαθεί η προσωπική σχέση του με τον Putin.
Τότε θα ξέρουμε εάν ο φιλο-πουτινισμός του GOP είναι διαρκής.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών